สวัสดีค่ะสืบเนื่องมาจากตอนเเรกเรามีโรคประจำตัวอยู่เเล้วคือเป็น SLE อาการก็มาตามระบบ ผ่านมา 4 ปีกว่าละ มันไล่เราเกือบทุกระบบเลยค่ะ เหมือนโรคเวรโรคกรรมจริงๆ นะโรคนี้ ... เเต่ล่าสุด เราพบว่าเราบวมค่ะเท้าบวมเป่งมาก หาหมอ หมอส่งแอดมิดเลยค่ะ ผลตรวจเลือดพบว่าค่าไตสูงถึง 1.8 จากตอนเเรกก่อนหน้านี้เราก็โปรตีนรั่ว +2/+3 ค่าไต 0.9 มันกระโดดขึ้นมาเลยนะ รอบนี้... ขอสารภาพ ที่ผ่านมาไม่ค่อยใส่ใจเรื่องการกินเลยค่ะ เราชอบอาหารอีสานทุกชนิด รสจัด บางทีคนปกติยังไม่กิน แต่เราก็กินมันอย่างอร่อย จัดจ้าน....จนไตมันถามหาว่าคงรับไม่ไหว + กับการที่เรากินยาเยอะมากด้วยมั้งค่ะ อวัยวะภายในร่างกายมันคงเเย่อะค่ะ
อาการกำเริบ 13 พฤษภาคม 2558 เราเข้ารับการรักษาจากเดิมกินสเตรอยด์ 9 เม็ดอยู่เเล้ว มันกดภูมิไม่อยู่หมอเลยแอดมิด ฉีดแบบเข้าเส้นเลยค่ะ 250 Mg
เท่ากับการกินยา 30 กว่าเม็ด มั้งค่ะ มั้งนะ เราต้องไปนอนให้ยาแบบนี้ 3 วัน วันละ 4 ชม. จากนั้นต่อด้วยยาเคมีบำบัด. ดูน่ากลัวไหมค่ะพี่น้อง เหมือนมะเร็งเลยเเต่หมอพยามบอกว่ามันไม่ใช่เเต่คล้ายๆ เพราะมันต้านอาการอักเสบค่ะ เเต่บรรยากาศการไปให้เคมีนะคะ เจอเเต่ผู้ป่วยมะเร็ง เเต่ละคนก็ดูสู้ๆกันนะคะ เราเด็กสุดเลยที่ไปนอนให้ยา ใจก็กลัวมากค่ะ กลัวถึงผลข้างเคียงต่างๆที่ตามมา เเตาเราก็ศึกษาพร้อมรับมือบ้างเเล้วว่าจะต้องคลื่นไส้ มึนหัว ผมร่วง ที่ส่วนใหญ่เป็นกันนะค่ะ ... เห่ออ หลังจากนี้ผ่านมา จะครบ 2 อาทิตย์เเล้วที่กำเริบ เท้ายังช้างเหมือนเดิมเลยเรามองมันทุกวัน คนอื่นก็มองแปลกๆ เเต่เราก็พยามปลอบใจว่ามันต้องหายได้สิค่ะ จากการกำเริบครั้งนี้เราก็มาทำอาหารกินเองใส่ใจ มากขึ้น ไม่รู้ว่ามันสายไปไหมนะ เเต่เรายังไม่ถึงขึ้นฟอกไตเเต่อยู่ในระดับไตอักเสบเเล้ว เรายังไม่เคยเจาะชิ้นเนื้อไตไปตรวจนะคะ เพราะหมอ SLE เขายังไม่ส่งไปโรคไต เเต่รอต้นเดือนนี้พบหมอเเล้ว ขายังบวมค่าไตไม่ลดก็อาจจะกลายเป็นเปลี่ยนเวลเป็นผู้ป่วยไตระดับต้นก็ได้นะ T T เราจะสู้ค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเรา เเละเราก็ยินดรมากๆ ถ้ามีผู้ป่วยไตเเล้วอาการดีขึ้นเพราะการดูเเลตัวเองที่ดี อยากให้มาเเชร์เเล้วพูดคุยกับเราได้นะค่ะ อยากศึกษา เพราะตอนนี้อายุ 24 เเล้ว ไม่รู้ร่างกายจะต้องรับศึกหนักอะไรอีก ....
จากไตหาหัวจามกลายเป็น ไต จริงๆเลย TT
อาการกำเริบ 13 พฤษภาคม 2558 เราเข้ารับการรักษาจากเดิมกินสเตรอยด์ 9 เม็ดอยู่เเล้ว มันกดภูมิไม่อยู่หมอเลยแอดมิด ฉีดแบบเข้าเส้นเลยค่ะ 250 Mg
เท่ากับการกินยา 30 กว่าเม็ด มั้งค่ะ มั้งนะ เราต้องไปนอนให้ยาแบบนี้ 3 วัน วันละ 4 ชม. จากนั้นต่อด้วยยาเคมีบำบัด. ดูน่ากลัวไหมค่ะพี่น้อง เหมือนมะเร็งเลยเเต่หมอพยามบอกว่ามันไม่ใช่เเต่คล้ายๆ เพราะมันต้านอาการอักเสบค่ะ เเต่บรรยากาศการไปให้เคมีนะคะ เจอเเต่ผู้ป่วยมะเร็ง เเต่ละคนก็ดูสู้ๆกันนะคะ เราเด็กสุดเลยที่ไปนอนให้ยา ใจก็กลัวมากค่ะ กลัวถึงผลข้างเคียงต่างๆที่ตามมา เเตาเราก็ศึกษาพร้อมรับมือบ้างเเล้วว่าจะต้องคลื่นไส้ มึนหัว ผมร่วง ที่ส่วนใหญ่เป็นกันนะค่ะ ... เห่ออ หลังจากนี้ผ่านมา จะครบ 2 อาทิตย์เเล้วที่กำเริบ เท้ายังช้างเหมือนเดิมเลยเรามองมันทุกวัน คนอื่นก็มองแปลกๆ เเต่เราก็พยามปลอบใจว่ามันต้องหายได้สิค่ะ จากการกำเริบครั้งนี้เราก็มาทำอาหารกินเองใส่ใจ มากขึ้น ไม่รู้ว่ามันสายไปไหมนะ เเต่เรายังไม่ถึงขึ้นฟอกไตเเต่อยู่ในระดับไตอักเสบเเล้ว เรายังไม่เคยเจาะชิ้นเนื้อไตไปตรวจนะคะ เพราะหมอ SLE เขายังไม่ส่งไปโรคไต เเต่รอต้นเดือนนี้พบหมอเเล้ว ขายังบวมค่าไตไม่ลดก็อาจจะกลายเป็นเปลี่ยนเวลเป็นผู้ป่วยไตระดับต้นก็ได้นะ T T เราจะสู้ค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเรา เเละเราก็ยินดรมากๆ ถ้ามีผู้ป่วยไตเเล้วอาการดีขึ้นเพราะการดูเเลตัวเองที่ดี อยากให้มาเเชร์เเล้วพูดคุยกับเราได้นะค่ะ อยากศึกษา เพราะตอนนี้อายุ 24 เเล้ว ไม่รู้ร่างกายจะต้องรับศึกหนักอะไรอีก ....