สถานะที่ไม่มีคำว่า "เลิก"

สิ่งที่เราจะเล่าต่อไปนี้ขอบอกก่อนนะว่า "ความสัมพันธ์ที่ได้มันมาง่ายๆ มันก็จะไปง่ายๆเหมือนกัน จุดเริ่มต้นอาจไม่สวยเท่าไหร่ แต่เราเรียนรู้ด้วยตัวเองเลยว่าความรักที่สมบูรณ์ไม่จำเป็นต้องเริ่มต้นด้วยอะไรที่สมบูรณ์ คนที่นิสัยต่างกันก็สามารถเข้ากันได้ถ้าคิดจะเติมเต็มกันและกัน"

นี่กระทู้แรกของเรา อาจจะยาวไปหน่อยเพราะเราเล่าทีเดียวเลย ใครที่เข้ามาแล้วอยากให้อ่านให้จบน้าา เราตั้งใจมาแชร์ความรู้สึกดีๆนี้จริงๆ

ย้อนกลับไปจุดเริ่มต้นคือเราบังเอิญรู้จักกับรุ่นพี่คนนึง เค้าเป็นคนทักเรามาในเฟส คุยกันทุกวันตั้งแต่วันแรกที่เขาทักมาจนวันนี้ เค้าบอกว่าเราคุยด้วยแล้วทำให้เค้ายิ้มได้หัวเราะได้ แต่ตอนนั้นเค้ามีแฟนแล้วล่ะ เราก็ไม่อยากไปยุ่งกับเค้าเท่าไหร่กลัวจะมีปัญหา กลัวใจตัวเองด้วยแหละประเด็น บางทีเค้าก็มาเล่าเรื่องแฟนให้เราฟังว่าเค้าอึดอัด แฟนพี่เอาแต่ใจจะเอาอะไรต้องเอาให้ได้ดั่งใจทุกเรื่อง พี่เค้าเป็นคนใจเย็นเดือดแค่ไหนก็เก็บอาการได้ เป็นผช.ที่มีความอดทนสูงมาก เราก็คอยรับฟังละก็เป็นที่ปรึกษาให้เค้าตลอดเวลาทะเลาะกับแฟน

พอคุยกันมาครึ่งปีก็สนิทกันมาก คุยอะไรก็เข้าขากันซะทุกเรื่อง เราไปตกหลุมรักเค้าตอนไหนไม่รู้! รู้สึกผิดมากเพราะเขามีแฟนแล้ว ต้องห้ามความรู้สึกตัวเองตลอด เล่นมากก็กลัวถลำลึกไปอีก เราชอบสิ่งที่เขาเป็นในมุมของแฟนคนอื่น (ปกติเราก็ชอบคนนิสัยแบบนี้อยู่แล้ว เราโสดมาจะ5ปีละ ถ้ามีแฟนแล้วอยากให้เป็นคนสุดท้าย ขนาดเพื่อนผช.ยังบอกว่าเราเป็นคนไม่มีหัวใจรักใครไม่เป็น จริงๆคือเรารักคนยาก รำคาญคนง่าย ไม่ชอบการผูกมัดเท่าไหร่เลยคุยกับใครได้ไม่นาน)

มาต่อๆ 555 แล้วเหมือนเค้าก็ดูจะรู้สึกดีกับเราเหมือนกัน ตอนแรกก็นึกว่าคิดไปเองแต่นี่เค้าบอกกะเราเองเลย-0- คนอ่านอาจจะรู้สึกว่าพี่เขาดูเห็นแก่ตัว ส่วนเราก็เหมือนคนที่ไม่ห้ามความรู้สึกตัวเอง แต่จริงๆไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้หรอก แค่คนที่ถูกชะตา คุยกันแล้วเข้าใจทุกเรื่อง ต่างคนต่างก็อยากคุยไปเรื่อยๆ มีไรก็มาเล่า (ตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไรนะคุยกันแบบพี่น้องปกติมาเรื่อยๆ)

จนเวลาผ่านมาปีนึงพี่เค้าทะเลาะกะแฟนหนักเลย มาเล่ามาขอคำปรึกษาจากเราทุกวัน แฟนเค้าไปมีคนอื่น พี่เขาก็รู้นะแต่ก็ให้โอกาสเพราะก็คบกันมานาน แต่แฟนพี่เขาก็ยังคุยกะคนอื่นอยู่ จนพี่เขาไม่ทนเพราะหมดความเชื่อใจแล้วเลยบอกเลิกไป (เราเป็นคนที่รู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกะพี่เขาและแฟนเขา) จะบอกว่าเราเสียใจมากตอนที่พี่เขาพยายามง้อแฟน มาเล่านู่นเล่านี่เกี่ยวกับแฟนให้เราฟัง แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไร ปกติก็เสียใจอยู่แล้วเพราะไม่ได้มีตัวตนในชีวิตจริงเขาเลย คุยกันแต่ในแชท เราพยายามเดินออกมาจากชีวิตเขาช่วงนึงแต่ก็ทำไม่ได้อ่ะ คุยกันมาทุกวันอยู่ดีๆเราหายไปเขาก็รู้สึกเหมือนขาดอะไร เราพยายามไม่คุยไม่ทักพี่เขาก็เป็นฝ่ายทักเรามาตลอด เราบอกตัวเองเสมอว่าให้คิดถึงความรู้สึกตัวเองบ้าง นึกถึงตอนที่แอบมาร้องไห้คนเดียวสิตอนนั้นใจจะขาดแค่ไหนจำไม่ได้หรอ (ขนาดบอกตัวเองแบบเนี้ยแต่ก็ยังใจอ่อนตอบเขาอ่ะ) จากการเป็นคนที่รักใครไม่เป็น เราคิดว่าเรารักพี่เค้าไปแล้วจริงๆ (ทุกวันนี้เราก็ยังคุยกันอยู่เราดีใจตรงที่เราไม่ได้เป็นสาเหตุที่ทำให้พี่เขาเลิกกัน เพราะเราคิดว่าถ้าเค้าเลิกกันเพราะเรา ซักวันถ้าคบกันเป็นแฟนเค้าก็คงทำแบบนี้กับเราได้เหมือนกัน) แต่นี่คือเลิกกันเพราะแฟนเขาอยู่ไกลด้วยแล้วก็มีคนอื่นอีก

ทุกวันนี้ต่างคนต่างไม่มีใครก็คุยกันได้สบายใจไม่รู้สึกผิด พอยิ่งสนิทเราก็รู้จักเค้าในหลายๆมุม ไปเที่ยวไหนพี่เค้าก็ซื้อของมาฝากเราและก็คนในครอบครัวเราด้วย ทั้งขนมทั้งเสื้อผ้าก็เลือกให้เอง พี่เค้าเป็นผช.ที่ให้เกียรติเรามาก แกล้งเราก็แกล้งแค่พอน่ารักๆ แต่เรานี่ดิ555 ดีดมือ เล่นผม หยิกแก้ม จั๊กจี๋ กระโดดขี่หลัง ขอเป็นคนโกนหนวดให้เขา เขาก็ยอม เขาไม่เหมือนใครที่เรารู้จัก เราไม่คิดว่าจะมีผช.แบบนี้อยู่บนโลกด้วยซ้ำ ภายนอกดูไม่ค่อยยิ้ม เก็กๆขรึมๆ แต่อยู่กะเรานี่หัวเราะกระจายรั่วมาก บางทีมีเวลาก็ไปเที่ยวกินข้าวดูหนังเดินเล่นกันนะ พี่เค้าเดินจับมือเราด้วยเราก็เขินอ่ะ เลยแกล้งพูดกะเค้าว่าเดี๋ยวหนุ่มๆเรามาเห็น555 แล้วเขาบอกเราว่าไม่รู้แหละไม่ปล่อยด้วย แล้วเขาก็จับแน่นกว่าเดิมไม่ปล่อยเลย (เขินกว่าเดิมปะให้ทาย -0-) ..เรารู้สึกเหมือนตัวเองมีตัวตนขึ้นมา ดีใจบอกไม่ถูก แต่ก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกันนะ เป็นพี่น้องกันปกติจนมีคนเริ่มแซวนี่แหละ..เราเลยได้สถานะใหม่กันนั่นก็คือ "คู่หู"

จริงๆนิสัยเราสองคนไม่ค่อยเหมือนกัน แต่เรามาถูกชะตากันได้ไงไม่รู้
เราชอบเล่นกีฬา แต่เขาชอบเล่นเกมส์
เราชอบกินผัก แต่เขาชอบกินเนื้อ
เราชอบกินเปรี้ยว แต่เขาชอบกินหวาน
เราชอบร้องเพลง แต่เขาชอบฟังเพลง
เราชอบดูหนังรัก แต่เขาชอบดูหนังมันส์ๆ
เราเป็นคนเย็นชา แต่เขาเป็นคนอบอุ่น
เราเป็นคนขี้ลืม แต่เขาเป็นคนจดจำทุกอย่าง
เราเป็นคนใจร้อน แต่เขาเป็นคนใจเย็น
เราเป็นคนขี้น้อยใจ แต่เขาเป็นคนขี้เอาใจ

พี่เขาเป็นคนน่ารักมั้ยล่ะ..
ไม่ชอบถ่ายรูป แต่ต้องมาเป็นช่างภาพให้เราเพราะเราชอบถ่ายรูปมาก กล้องเขาแรกๆมีแค่เรา เดี๋ยวนี้มีแต่รูปคู่
ไม่ชอบร้องเพลง แต่เค้าก็ร้องให้เราฟังถ้าเราอ้อน ทั้งที่ไม่เคยร้องให้ใครฟัง
ไม่ชอบกินผัก แต่ถ้าเราป้อนกินได้ทุกชนิดเลย
ไม่ชอบเดินทาง แต่ก็ไปธุระเป็นเพื่อนเราตลอดไม่อยากให้เราไปคนเดียว
ไม่ชอบให้เราไปคุยกับใครมาก (แต่เราก็ไม่คุยนะ555)
ไม่ชอบกินเหล้าไม่สูบบุหรี่ แต่รู้จักยี่ห้อเหล้าบุหรี่หมด
เค้าเคยเป็นหัวหน้าชมรมว่ายน้ำ แต่เราเป็นแค่คนที่ชอบว่ายน้ำ
เค้าชอบบอกว่าเราไม่ค่อยเหมือนผู้หญิง แต่เค้าก็ให้เกียรติเราเสมอ
เค้าชอบเป็นห่วงเรา ทั้งที่เราไม่ได้เป็นคนซุ่มซ่ามไรเลย (หรา? 55)
เค้าชอบดูแข่งเกมมาก แต่ไม่เคยไม่มีเวลาให้เรา
เค้าชอบดูแลความรู้สึกคนอื่น แต่ก็ไม่เคยลืมคนใกล้ตัว
เค้าเป็นผช.ที่งี่เง่าและขี้หึง แต่ก็ใจกว้างวางตัวดีมาก
เค้าเป็นคนไม่ค่อยตลก แต่อยู่กับเราหัวเราะตลอด
เค้าคิดอะไรก็จะถามความเห็นเราด้วย เพราะอยากให้เรามีส่วนร่วม
เค้าเป็นคนใช้ชีวิตง่ายๆ แต่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุขที่สุด
เค้าให้คำปรึกษาไม่ค่อยเป็น แต่อยู่ข้างๆรับฟังเราตลอด
เค้าดูออกทุกครั้งว่าเราพูดความจริงหรือโกหกเพื่อให้เค้าสบายใจ
เค้าไม่เคยหายไปไหนเลยทั้งเวลาสุขหรือทุกข์
เค้าจะทำให้เรายิ้มได้เสมอเวลาที่เราเครียด
เค้าคือกำลังใจของเรา

ช่วงที่เราอ่านหนังสือสอบหนักๆเขาก็แบกเอาน้ำเอาขนมจากบ้านเขามาให้เรากินที่ๆเราไปอ่านหนังสือประจำ(แล้วมาให้แบบไม่บอกล่วงหน้าว่าจะมาอ่ะ น่ารักเนอะคนแบบนี้) ช่วงที่เราไปเรียนที่อื่นแล้วกลับบ้านดึกเค้าก็นั่งรถตู้มารอรับเรากลับ(เค้าเคยบอกว่าพี่กลัวว่าเราจะคิดว่าตัวเองอยู่คนเดียวอ่ะ ไม่อยากให้รู้สึกแบบนั้น) ช่วงที่เรามีปัญหาเรื่องครอบครัวเค้าก็คอยฟังเราบ่นทั้งน้ำตาไม่ทิ้งเราไปไหนเลย เราร้องไห้ทีไรเค้าคอยปลอบเราตลอด พยายามหาเรื่องที่ทำให้เรายิ้ม บางทีกอดเราเลย ช่วงที่เราคิดมากเรื่องเรียนเรื่องย้ายไปอยู่ที่อื่น เค้าก็คอยอยู่กับเราไม่ให้เราคิดคนเดียว (เค้าบอกเราว่าอยู่ที่ไหนยังไงก็ยังอยู่บนโลกเนอะ พี่ยังไปหาเราได้) นึกแล้วจะร้อง..

มีอยู่วันนึงแม่เราเครียดเรื่องที่เรากำลังจะต้องไปอยู่ที่อื่น เรากับแม่ต่างคนต่างร้องไห้ พี่เขาก็เป็นห่วงแหละเย็นวันนั้นโทรมาหาเราก็เล่าให้ฟังซักพักก็วาง พอค่ำๆเค้ามาบอกเราในเฟสว่าเพื่อนพี่ชวนไปงานวันเกิด ถามเราว่าจะไปดีไหม เราก็บอกให้เขาไปเฮฮาปาร์ตี้กะเพื่อนบ้าง เพื่อนไม่ได้เกิดทุกวัน55 แต่เขาไม่ไป เขาบอกเราว่า"คนนั้นอารมณ์ไม่ดีจะให้ไปสังสรรค์ได้งายย" เราก็ดีใจนะแกล้งบอกไปว่างั้นอย่ามาเปลี่ยนใจไปล่ะเพราะไม่ให้ไปละ55 อีกแปบมาบอกพี่ไปงานวันเกิดเพื่อนนะ เพื่อนไปกันครบเลยขาดพี่คนเดียว แล้วก็บอกว่าเหมือนอยู่ด้วยกันเลยไปไหนก็ขอ "ตัวเองวันนี้เขาไปวันเกิดเพื่อนนะ" มีอะไรก็บอกพี่ได้อย่าคิดมาก ถ้ามีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอดน๊า จะไม่กลับดึก (เรารักพี่เขาจัง ทำไมถึงดีกับเราขนาดนี้ทั้งที่ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน)

ทุกครั้งที่เจอกันเราพยายามทำให้ทุกความทรงจำของเรากับพี่เขามีแต่ความสุขเพราะเดี๋ยวเราก็ไปอยู่ที่อื่นแล้ว หลีกเลี่ยงทุกอย่างที่จะนำไปสู่การถกเถียง 555 พี่เค้าก็น่ารักนะไม่เคยประชดอะไรที่ทำให้เราเสียความรู้สึก ไม่เคยหาเรื่องทะเลาะเลยซักครั้ง เวลาเราไม่สบายใจเรื่องอะไรเราก็ไม่เคยปิดบังเขาได้เลย เขาดูออกหมด (ขนาดส่งสติกเกอร์ยิ้ม แบบเนี๊ยเขายังบอกว่าเหมือนเราไม่ได้อยากยิ้มออกมาจากข้างในจริงๆ แค่ส่งมาเพื่อให้พี่สบายใจใช่ไหม เรานี่อึ้งไปเลย) รู้ด้วยนะว่าช่วงไหนเราเป็นประจำเดือนจะไปว่ายน้ำไม่ได้ เขาก็จะแกล้งเราว่างั้นพี่ไปเล่นรอให้เรานั่งเฝ้าขอบสระ พูดให้เรานอยด์แล้วเขาก็โอ๋เอ๋ๆน๊า (ขนาดเราเป็นผญ.เรายังไม่ค่อยได้นับรอบเดือนเลย จะมาเมื่อไหร่ก็มา แต่เขานับให้อ่ะบอกว่ารู้ว่าเราขี้ลืม อายมั้ยล่ะเรา..) ปกติเวลาเราจะไปว่ายน้ำหรือออกกำลังกายเขาจะมา"มัดผม"ให้เราทุกครั้ง เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยก็คอยบอก ถามตลอดว่าหิวไหมเหนื่อยหรือเปล่า ดูแลใส่ใจเราทุกอย่างทั้งเรื่องความรู้สึก เรื่องปากท้อง แม้กระทั่งเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมอ่ะ สุดยอดดด

เราสองคนเคยเดินคุยกัน จับมือกันไป พอจะแยกย้ายกันกลับบ้าน
เรา: น้องอยากรู้ว่าตลอดไปมีจริงไหม
พี่เขา: ก็นี่ไง เราจะไปพิสูจน์มันด้วยกัน (เกี่ยวก้อยสัญญาเดิน)
เรา: ใครยอมแพ้ก่อนเป็นหมานะ555
พี่เขา: พี่ไม่มีวันเป็นหมาแน่นอน

เราดีใจมาก เราก็ไม่รู้นะว่าความรู้สึกนี้จะอยู่ไปอีกนานแค่ไหน แต่เรารู้สึกว่าโชคดีมากที่ได้รู้จักความรักกับคนอย่างเขา ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่ได้เป็นแฟนกันแต่ความสัมพันธ์มันก็พัฒนาได้ บางทีสถานะแบบนี้อาจจะยั่งยืนกว่าการผูกมัดกันก็ได้นะ รักกันแบบไม่ต้องให้คนทั้งโลกมารับรู้ แค่ไว้ใจกัน ไม่ล้อเล่นกับความรู้สึกของกันและกัน ในแต่ละวันก็แบ่งเวลามาให้กันไม่ต้องมากก็ได้เพราะต่างคนต่างก็มีหน้าที่ของตัวเอง แต่จะทำอะไรก็คิดถึงกันตลอด แค่นี้ก็มีความสุขที่สุดแล้ว เราเคยบอกกับพี่เค้าไปว่า "พี่เป็นคนสำคัญที่สุด อยู่ด้วยแล้วมีความสุขที่สุด แล้วก็เป็นผช.ที่น้องไว้ใจที่สุดด้วย(เขียนใส่กระดาษให้อะ ><) เขายิ้มแก้มปริเลย แล้วบอกว่าดีใจจังเพราะเราก็เป็นผู้หญิงที่เค้าไว้ใจที่สุดเหมือนกัน ..พี่เค้าทำให้เรารู้ว่าสถานะ 'คนสำคัญ' ถึงแม้จะไม่ค่อยชัดเจนแต่เป็นสถานะที่จะอยู่ตลอดไป และเป็นสถานะที่ไม่มีคำว่า"เลิก"แน่นอน

เวลาผ่านไป ตอนนี้นะเวลามีเรื่องอะไรไม่สบายใจเค้าก็บอกเราทุกเรื่อง จะไปไหนก็บอกเราตลอดไม่ต้องถามเลย จะทำอะไรจะกินอะไรก็ส่งรูปมาให้ดู ตอนเช้าถ้าเขาตื่นก่อนก็ทักมาปลุกตลอด เวลาจะเข้านอนเค้าก็จะรอให้เราทำอะไรให้เสร็จก่อนรอนอนพร้อมกัน อัดเสียงในแชทบอกฝันดีบอกรักส่งจุ้บแก้มซ้ายขวาทุกคืน ไม่บอกนอนไม่หลับมั้ง555 เขาทำให้เรารู้สึกเหมือนว่าอยู่ด้วยกัน เค้าเคยพูดเรื่องอนาคตกับเราว่าซักวันอยากไปต่างประเทศด้วยกัน เที่ยวพอแล้วค่อยมีลูกกันซัก2คน หญิงคนชายคน(อารมณ์ตอนนั้นแทบกรี๊ด สิ่งที่เขาวาดฝันความสุขในอนาคตคือมีเราอยู่ในนั้นด้วยอ่ะ) บางทีแค่คำพูดบางอย่างมันก็เป็นพลังนะ เป็นกำลังใจในการจะทำสิ่งต่างๆ ตอนนี้เราจะเจออุปสรรคอะไรก็แล้วแต่ไม่กลัวเลย สุขทุกข์ผ่านมันมาด้วยกันตั้งหลายเรื่องก็ยังผ่านมาได้ ถึงตอนนี้อ่ะเรารู้แล้วว่าบางทีความรักต้องรอเวลาที่เหมาะสมจริงๆนะ เพราะถ้ามันผิดเวลามันก็จะทำให้ทุกอย่างผิดไปหมด สิ่งที่เราสองคนรู้สึกมันอาจไม่ถูกต้องในช่วงเวลานึง แต่ถ้าความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันมีมากพอทำอะไรเพื่อกันมากพอมันก็จะถึงเวลาของเราเองแหละ จะไปรีบร้อนให้ได้อะไร ค่อยๆเรียนรู้กันไปดีกว่า อย่าลืมว่าอะไรที่ได้มาง่ายๆมันก็จะไปง่ายๆเหมือนกัน มีระยะห่างให้พอคิดถึงกันแล้วจะเห็นค่าความสุขที่มาจากความเข้าใจ

ใจของเราเราต้องเก็บรักษาไว้เพื่อใครคนนึง รอวันที่มันจะเจอเจ้าของ บางทีคู่หูอาจจะเปลี่ยนมาเป็นเนื้อคู่ก็ได้ใครจะรู้ วันนี้เราเจอคนๆนั้นแล้ว คนที่เห็นค่าในความรักของเรา ถึงเราจะไม่ใช่หมอแต่เราจะพยายามรักษาคนๆนี้ให้อยู่กับเราตลอดไป

อยากให้คนอ่านที่ผิดหวังเรื่องความรักเอาเรื่องของเราเป็นกำลังใจก็ได้นะ คนเราถ้าจะมีความรัก อย่างแรกเลยคือต้องรักตัวเองก่อน ต้องเห็นคุณค่าในตัวเองให้มากๆ เดี๋ยวซักวันก็จะมีคนดีๆเข้ามาดูแลเอง สู้ๆ ^0^