จขกท.มีภารกิจต้องไปอินโดนีเซียเป็นเวลา 2 สัปดาห์
ปกติจะบินการบินไทยเป็นหลักเวลาไปทำงาน
แต่เนื่องด้วยปีนี้การูด้าได้รางวัล 5 startrax
กลายเป็นสายการบินระดับ 5 ดาว เลยอยากลองบินดู
เปลี่ยนจากการบินไทยบ้าง ว่าได้รางวัลแบบนี้มีดีอะไร

อันดับแรก พอไปเช็คอิน ก็ได้บัตร premium lane มา 2 ใบ
ใช้ตอนขาออกและขาเข้าที่สุวรรณภูมิ แล้วก็ได้บัตรเข้าใช้งานเลาจญ์ที่จาการ์ตา
ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองได้ จนบัดนี้ก็ยังไม่รู้
แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าคนอื่นได้หรือเปล่า
แต่คือ ปกติถ้าไปทำงานจขกท.จะจองตั๋วแบบ flexible สูงสุด จ่ายแพง
ก็อาจจะเป็นอะไรที่จ่ายแล้วติดมา (ไม่รู้จริงๆ เอเจนท์จองให้)
แต่ปกติก็จ่ายกบท.แบบนี้ตลอดเหมือนกัน กลับไม่เคยได้อะไรจากป้าเลย



บัตรพรีเมียมเลนนี่ใช้ตอนขาออกเวิคมาก 10 นาทีก็หลุดไปเดินชอปปิ้งได้แล้ว
ในขณะที่ขาเข้านรกแตกมาก ใช้ทางธรรมดายังเร็วกว่า



ส่วนบนเครื่องของการูด้านั่นก็กลางเก่ากลางใหม่
พอดีเป็นลำเล็กด้วยเลยรู้สึกเหมือนบินโลวคอสไงไม่รู้
(ช่วงหลังจขกท.ไปเกาหลีทุกเดือนโดยโลวคอสถูกที่สุด
ไปเองก็จะเลือกถูกๆนะ ก็ใช้เครื่องบินไซส์นี้แหละ)



การูด้านี่จะมีแจกน้ำส้มก่อนเครื่องเทคออฟให้ก่อน เหมือน welcome drink
แจกเสร็จแป๊บนึงแอร์ก็จะมาเดินเก็บ แล้วเครื่องก็ take off

อาหารบนเครื่องก็คืออาหารอินโด คนไทยคงไม่ค่อยเลิฟเท่าไหร่
นี่อาจจะเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้คนไทยไม่บินสายการบินต่างชาติเท่าไหร่
ส่วนตัวจขกท.เป็นพวก enjoy eating อาหารทุกประเทศ
เลยไม่เคยมีปัญหากับอาหารประเทศไหนทั้งสิ้น
แต่ก็ยอมรับว่า มาเจออาหารอินโดแบบนี้ คนไทยคงรับไม่ได้
และก็จะมีเนื้อกับไก่ให้เลือก เพราะเป็นประเทศมุสลิม อาหารจะเป็นฮาลาล



ขาไป เป็นไก่กะทิอะไรสักอย่าง จขกท.เรียกไม่ถูก
ส่วนข้าวจะเป็นข้าวสวยที่นิ่มๆอัดก้อน เค้ามีชื่อเรียกนะ



ขากลับเป็นไก่อบมันฝรั่ง

รสชาติขากลับดีกว่ามาก ขาไปนี่คือไม่ได้เรื่องเลย
แม้จะเป็นคนกินง่ายอยู่ง่าย แต่ไม่อร่อยเราก็บอกได้นะว่าไม่อร่อย
กินได้ แต่ก็ไม่อร่อยอะ

แอร์บริการดี แอร์เยอะ ใส่ใจ ตอนบินไปเกาหลีเราก็บินเครื่องไซส์นี้ ทั้งลำมีแอร์ 2 คนถ้วน
แต่การูด้าน่าจะ 5-6 คนเลยเท่าที่ประเมินด้วยสายตาเวลาเดินไปเดินมา


ส่วน Entertainment บนเครื่องไม่ค่อยดี หนังน้อย ไม่มีอะไรดูเท่าไหร่ จุดนี้ป้าม่วงกินนิ่ม
แล้วก็ไม่อนุญาตให้ดูจนกระทั่งเครื่องขึ้นเรียบร้อยดี ถอดเข็มขัดได้
ในขณะที่ป้าให้ดูตั้งแต่เริ่ม take off เลย

สุดท้ายที่ริวิวมาทั้งหมดเนี่ย ไม่สำคัญอะไรเลย
เพราะสิ่งที่สำคัญมากที่สุดคือ นางดีเลย์ทั้งขาไปขากลับจ้า
ขาไปดีเลย์ไปซะชั่วโมงกว่า ขากลับดีเลย์ไปอีกเกือบชั่วโมงได้
คือ ทำยังกับโลวคอส ทำอะไรมาดีหมด
แต่ดีเลย์นี่ตัดคะแนนเหี้ยน
เพราะคนเดินทางเค้าต้องมีแผนงานของเค้า ต้องนัดคนมารับไรงี้
แล้วเราก็ไปทำงานไง คือ ขาไปก็รีบ ขากลับก็เหนื่อย

สรุปเจอดีเลย์เรื่องเดียวนี่พี่ขอลาก่อยยยย บัยย์