สวัสดีครับ
ผมขอเริ่มเรื่องเลยเเล้วกันเมื่อ2ปีก่อนผมได้มีปัญหากับเเฟนเก่าเเล้วได้เลิกกันได้ไม่นานผมรู้สึกเหงาเซงๆอยู่ วันนึงหลังจากผมได้เลิกงานกลับมาห้องตามปกติผมได้เจอกลับเพื่อนเก่าโดยบังเอินผมก็ได้เข้าเบอร์ติดต่อไว้
2วันต่อมาผมได้ทราบจากมันว่า มันตกงานเเล้วเพื่อนร่วมห้องของมันไม่จ่ายค่าห้องตอนที่มันไม่อยู่ห้องเพื่อนมันได้หอบข้าวของหนี้ออกจากห้องไปเเล้วมันติดค่าห้องเข้า3เดือนจากเข้าจะไล่ออกสิ่นเดือนในตอนนั้นผมก็ได้บอกกับวันว่ามาอยู่ด้วยกันซินี้ (ในตอนนั้นก็ก็คิดว่าดีนะมีคนมาอยู่เป็นเพื่อนจะได้ไม่ฟุ้งซานซะเดือน2เดือนคงไม่เป็นไร)
ช่วงเเรกๆผมก็รู้สึกดีนะไม่เหงา มีคนซักผ้าทำความสะอาดห้องให้ มีเพื่อนอยู่ก็รู้สึกดีไปอย่างไม่เหมือนกับอยู่คนยเดียว อีกอย่างผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเก็บห้องเพราะเเค่ทำงานกลับมาก็เหนื่อยจะตายอยู่เเล้วปกติเเฟนเก่าจะเป็นคนนทำห้องครับ
หลังจากที่เพื่อนได้มาอยู่ห้องผมก็ได้ช่วยมันหางานหลายๆที่ไม่ก็ไม่เอาซะที่บอกให้ไปสมัครเซเวนมันก็ไม่เอาสรุปง่ายๆคืองานที่ผมหาให้มันไม่เอาซะที่เลย
ช่วงหลังจาก2-3เดือนเป็น1ปีเป็นเกือย2ปี ณ ปัจจุบันมันก็หางานไม่ได้ครับวันวันเอาเเต่อยู่ห้องรับจ๊อบหาเงินได้อาทิตละ500โชคดีหน่อยก็1000บาท ในส่วนของงานมันผมไม่ขอเจาะเรื่องนั้นนะ
เอาเป็นว่าเกือย2ปีมานี้ผมไม่เคยได้ค่าห้องจากมันเลย มันก็อยู่ห้องไปวันๆบางทีมันก็ออกไปหาคู่นอนของมัน ผมก็คนโสตครับอยากมีชีวิตส่วนตัวอยากจะหาเเฟนอยากจะได้เเฟนมาอยู่ด้วยมันก็ทำไม่ได้ครับ
ตอนนี้รู้สึกอึดอัดมากครับไม่รู้จะพูดยังไงไม่รู้จะบอกกับมันยังไงจะไล่มันไปมันก็คงไม่มีที่ไป
ใครพอจะมีทางออกให้ผมได้บ้างครับ
ปล.ผมเล่าเรื่องไม่เก่งเรียนมาน้อยเขียนผิดเขียนถูกต้องไหนอย่าว่ากันนะครับ
ทำยังไงเมื่อรู้สึกว่าเพื่อนร่วมห้องเป็นภาระ
ผมขอเริ่มเรื่องเลยเเล้วกันเมื่อ2ปีก่อนผมได้มีปัญหากับเเฟนเก่าเเล้วได้เลิกกันได้ไม่นานผมรู้สึกเหงาเซงๆอยู่ วันนึงหลังจากผมได้เลิกงานกลับมาห้องตามปกติผมได้เจอกลับเพื่อนเก่าโดยบังเอินผมก็ได้เข้าเบอร์ติดต่อไว้
2วันต่อมาผมได้ทราบจากมันว่า มันตกงานเเล้วเพื่อนร่วมห้องของมันไม่จ่ายค่าห้องตอนที่มันไม่อยู่ห้องเพื่อนมันได้หอบข้าวของหนี้ออกจากห้องไปเเล้วมันติดค่าห้องเข้า3เดือนจากเข้าจะไล่ออกสิ่นเดือนในตอนนั้นผมก็ได้บอกกับวันว่ามาอยู่ด้วยกันซินี้ (ในตอนนั้นก็ก็คิดว่าดีนะมีคนมาอยู่เป็นเพื่อนจะได้ไม่ฟุ้งซานซะเดือน2เดือนคงไม่เป็นไร)
ช่วงเเรกๆผมก็รู้สึกดีนะไม่เหงา มีคนซักผ้าทำความสะอาดห้องให้ มีเพื่อนอยู่ก็รู้สึกดีไปอย่างไม่เหมือนกับอยู่คนยเดียว อีกอย่างผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเก็บห้องเพราะเเค่ทำงานกลับมาก็เหนื่อยจะตายอยู่เเล้วปกติเเฟนเก่าจะเป็นคนนทำห้องครับ
หลังจากที่เพื่อนได้มาอยู่ห้องผมก็ได้ช่วยมันหางานหลายๆที่ไม่ก็ไม่เอาซะที่บอกให้ไปสมัครเซเวนมันก็ไม่เอาสรุปง่ายๆคืองานที่ผมหาให้มันไม่เอาซะที่เลย
ช่วงหลังจาก2-3เดือนเป็น1ปีเป็นเกือย2ปี ณ ปัจจุบันมันก็หางานไม่ได้ครับวันวันเอาเเต่อยู่ห้องรับจ๊อบหาเงินได้อาทิตละ500โชคดีหน่อยก็1000บาท ในส่วนของงานมันผมไม่ขอเจาะเรื่องนั้นนะ
เอาเป็นว่าเกือย2ปีมานี้ผมไม่เคยได้ค่าห้องจากมันเลย มันก็อยู่ห้องไปวันๆบางทีมันก็ออกไปหาคู่นอนของมัน ผมก็คนโสตครับอยากมีชีวิตส่วนตัวอยากจะหาเเฟนอยากจะได้เเฟนมาอยู่ด้วยมันก็ทำไม่ได้ครับ
ตอนนี้รู้สึกอึดอัดมากครับไม่รู้จะพูดยังไงไม่รู้จะบอกกับมันยังไงจะไล่มันไปมันก็คงไม่มีที่ไป
ใครพอจะมีทางออกให้ผมได้บ้างครับ
ปล.ผมเล่าเรื่องไม่เก่งเรียนมาน้อยเขียนผิดเขียนถูกต้องไหนอย่าว่ากันนะครับ