เรื่องราวจะเกี่ยวกับเพื่อนๆ ที่เคยเล่นด้วยกันตอนเด็ก เราจำได้ว่าตอนนั้นสนุกมาก ไม่อยากโตเลย เราคิดถึงพวกเขามากค่ะ และมีคนหนึ่งที่คิดถึงมากๆๆๆจนเราต้องตั้งกระทู้5555
ตอนนี้เราย้ายกลับมาที่บ้านหลังเดิมของเรา ที่เราอยู่มาตั้งแต่จำความได้ แต่เราย้ายออกไป เนื่องจากพ่อต้องย้ายที่ทำงาน เกือบสิบปีแล้วพ่อก็ได้ย้ายกลับมา เราเลยมาอยู่ที่บ้านหลังเดิม (ดีนะที่ไม่ขายบ้านไป) (ช่วงนั้นเราให้คนอื่นมาเช้าบ้านค่ะ)
.
.
บ้านเราเป็นบ้านหลังเล็กๆ ข้างบนเป็นไม้ ข้างล่างเป็นปูน มีพื้นที่เล็กน้อยสำหรับปลูกต้นไม้ บ้านเราอยู่ในซอยที่มีบ้านอยู่ 8-10 หลัง อยู่กลางซอยพอดี เพื่อนบ้านทุกคนน่ารัก เป็นกันเอง อยู่กันเหมือนญาติพี่น้อง..ในซอยนี้ก็มีเด็กรุ่นๆเราอยู่ไม่กี่คน พวกเราเล่นด้วยกันทุกวัน บ้านติดๆกัน เลยทำให้พวกเราสนิทกัน
ตอนที่ครอบครัวเราย้ายออกไป ทุกคนเศร้า ทั้งบ้านเรา และเพื่อนบ้าน ไม่มีใครอยากย้าย แต่ด้วยความจำเป็น เราก็ต้องไป.
ขอย้อนวัยไปตอนเด็กเลยนะคะ >.,<
เรามีพี่สาวหนึ่งคน แก่กว่าเราแค่ปีเดียว เรียกได้ว่าเป็นหัวปีท้ายปีเลยทีเดียว เราเหมือนแฝดกันเลย55555
ข้างบ้านเราไปทางต้นซอย มีลูกสาวกับลูกชาย ซึ่งก็เป็นเพื่อนเล่นกับเรานี่แหละค่ะ อายุใกล้เคียงกัน พี่ผญ.เราขอเรียกว่า พี่จี๊ด อายุห่างกับเราเกือบสิบปี แต่ว่าเราสนิทกัน ส่วนพี่ผช. เราขอเรียกว่า พี่เกม(พี่แกติดเกมมากกกก) อายุห่างกับเรา2ปี
ถัดจากบ้านพี่จี๊ดพี่เกม ก็มีพี่ผช.อีกคน เราขอเรียกเขาว่า พี่บ๊อง อายุห่างกับเราประมาน6ปี อยู่กับป้า ขยันมาก ชอบปลูกต้นไม่ด้วย (เราชอบสวนพี่บ๊องมาก)
ในกลุ่มที่เล่นด้วยกัน เราก็เด็กที่สุดแล้วแหละ -///- ทุกคนก็ต้องเรียกเราว่าน้อง (รู้สึกอบอุ่นมากกกก)
เรื่องราวจริงๆแล้วมันอยู่ที่ พี่บ๊อง ไม่รู้ว่าตอนนั้นเราเด็กหรือว่าไง คิดอะไรก็ไม่รู้บอกไม่ถูก ตอนนี้เราเลยคิดถึงพี่เขา เพราะ....มีอยู่ช่วงนึง เราโดนแซวเรื่องเรากับพี่บ๊อง
พี่บ๊องป๊อปปูล่ามากกก ในบรรดารุ่นๆพวกเรา ทั้งที่รร.และแถวๆบ้าน แน่นอนว่าต้องมีคนมาชอบเยอะ และเรากับพี่บ๊องก็สนิทกัน เดินเข้าเดินออกบ้านกันบ่อยๆ มีอยู่ช่วงนึงพี่ผญ.คนนึงเขาคงจะชอบพี่บ๊อง(ขอเรียกว่า พี่สี่) ชอบเข้ามาหาเราแล้วถามเราอยู่บ่อยๆเกี่ยวกับเรื่องพี่บ๊อง ประมาณว่า พี่บ๊องอยู่บ้านเป็นยังไง ชอบทำอะไร กินข้าวตอนไหน และที่ชอบถามบ่อยมากคือ พี่บ๊องพูดถึงพี่สี่บ้างรึป่าววว เราก็ตอบพี่สี่ไปว่าก็พูดถึงบ้างนะ แต่ความจริงแล้ว พี่บ๊องไม่เคยพูดเรื่องพี่สี่กับเรา มีแต่คุยกับ พี่บี (ญาติพี่บ๊อง บ้านอยู่อีกซอย มาเล่นกับเราบ่อยเหมือนอยู่ซอยเดียวกัน สนิทมากกอีกคน) พี่บี ก็ดูเหมือนว่าจะโดนให้เป็นแม่สื่ออีกแรง ระว่างพี่บ๊องกับพี่สี่ พี่บีก็ถามพี่บ๊องว่า สี่เป็นยังไง สี่ชอบบ๊องนะ ฝากบีให้มาบอกบ๊องด้วย อยู่รร.นี่สี่แอบบมองบ๊องทุกวัน แต่พี่บ๊องบอกกับพี่บีว่า เขาไม่ได้ชอบสี่ ไม่ได้คิดอะไร สี่ออกแนวมาเร้าหรือด้วยซ้ำ (พี่บ๊องไม่ค่อยชอบวุ่นวาย) พี่บีเลยไม่รู้ทำไงช่วยพี่สี่ไม่ได้ เลยต้องปล่อยเลยตามเลย ให้สี่กับบ๊องเคลียเอาเอง พี่บีก็ชอบมาบ่นกันเราเหมือนกันว่าไม่ค่อยชอบสี่ ชอบมาตื้อให้พี่บีคุยกับพี่บ๊องให้หน่อย เราก็ได้แต่ฟังไปตามประสาเด็ก(มั้ง..) ตื้อได้ไม่นาน พี่สี่ก็หายไปจากพวกเรา(คงเพราะพี่บ๊องไม่เล่นด้วยเลยปลีกตัวไป)
*เดี๋ยวมาต่อน้าาา
ปล.1.เรื่องในวัยเด็ก ประมาณว่าปั๊ปปี้เลิฟ
ปล.2.มันเป็นความทรงจำตอนเด็ก อาจจะดูแก่แดดไปหน่อย -////- ต้องขออภัยในความแก่แดดของเรา
ปล.3.ไม่รู้ว่าเราเขียนให้อ่านยากหรือป่าวนะคะ เรื่องราวมันอาจไม่เป็นอย่างที่หลายคนคิด หรือแบบไม่ต้องหัวข้อ ต้องขอโทษนะคะ เราอยากเล่าจริงๆแต่ไม่รู้ต้องเขียนยังไง
(อยากเล่า)..ไม่เจอกันเกือบสิบปี แต่ตอนนี้(เกือบ)ได้เจอ
ตอนนี้เราย้ายกลับมาที่บ้านหลังเดิมของเรา ที่เราอยู่มาตั้งแต่จำความได้ แต่เราย้ายออกไป เนื่องจากพ่อต้องย้ายที่ทำงาน เกือบสิบปีแล้วพ่อก็ได้ย้ายกลับมา เราเลยมาอยู่ที่บ้านหลังเดิม (ดีนะที่ไม่ขายบ้านไป) (ช่วงนั้นเราให้คนอื่นมาเช้าบ้านค่ะ)
.
.
บ้านเราเป็นบ้านหลังเล็กๆ ข้างบนเป็นไม้ ข้างล่างเป็นปูน มีพื้นที่เล็กน้อยสำหรับปลูกต้นไม้ บ้านเราอยู่ในซอยที่มีบ้านอยู่ 8-10 หลัง อยู่กลางซอยพอดี เพื่อนบ้านทุกคนน่ารัก เป็นกันเอง อยู่กันเหมือนญาติพี่น้อง..ในซอยนี้ก็มีเด็กรุ่นๆเราอยู่ไม่กี่คน พวกเราเล่นด้วยกันทุกวัน บ้านติดๆกัน เลยทำให้พวกเราสนิทกัน
ตอนที่ครอบครัวเราย้ายออกไป ทุกคนเศร้า ทั้งบ้านเรา และเพื่อนบ้าน ไม่มีใครอยากย้าย แต่ด้วยความจำเป็น เราก็ต้องไป.
ขอย้อนวัยไปตอนเด็กเลยนะคะ >.,<
เรามีพี่สาวหนึ่งคน แก่กว่าเราแค่ปีเดียว เรียกได้ว่าเป็นหัวปีท้ายปีเลยทีเดียว เราเหมือนแฝดกันเลย55555
ข้างบ้านเราไปทางต้นซอย มีลูกสาวกับลูกชาย ซึ่งก็เป็นเพื่อนเล่นกับเรานี่แหละค่ะ อายุใกล้เคียงกัน พี่ผญ.เราขอเรียกว่า พี่จี๊ด อายุห่างกับเราเกือบสิบปี แต่ว่าเราสนิทกัน ส่วนพี่ผช. เราขอเรียกว่า พี่เกม(พี่แกติดเกมมากกกก) อายุห่างกับเรา2ปี
ถัดจากบ้านพี่จี๊ดพี่เกม ก็มีพี่ผช.อีกคน เราขอเรียกเขาว่า พี่บ๊อง อายุห่างกับเราประมาน6ปี อยู่กับป้า ขยันมาก ชอบปลูกต้นไม่ด้วย (เราชอบสวนพี่บ๊องมาก)
ในกลุ่มที่เล่นด้วยกัน เราก็เด็กที่สุดแล้วแหละ -///- ทุกคนก็ต้องเรียกเราว่าน้อง (รู้สึกอบอุ่นมากกกก)
เรื่องราวจริงๆแล้วมันอยู่ที่ พี่บ๊อง ไม่รู้ว่าตอนนั้นเราเด็กหรือว่าไง คิดอะไรก็ไม่รู้บอกไม่ถูก ตอนนี้เราเลยคิดถึงพี่เขา เพราะ....มีอยู่ช่วงนึง เราโดนแซวเรื่องเรากับพี่บ๊อง
พี่บ๊องป๊อปปูล่ามากกก ในบรรดารุ่นๆพวกเรา ทั้งที่รร.และแถวๆบ้าน แน่นอนว่าต้องมีคนมาชอบเยอะ และเรากับพี่บ๊องก็สนิทกัน เดินเข้าเดินออกบ้านกันบ่อยๆ มีอยู่ช่วงนึงพี่ผญ.คนนึงเขาคงจะชอบพี่บ๊อง(ขอเรียกว่า พี่สี่) ชอบเข้ามาหาเราแล้วถามเราอยู่บ่อยๆเกี่ยวกับเรื่องพี่บ๊อง ประมาณว่า พี่บ๊องอยู่บ้านเป็นยังไง ชอบทำอะไร กินข้าวตอนไหน และที่ชอบถามบ่อยมากคือ พี่บ๊องพูดถึงพี่สี่บ้างรึป่าววว เราก็ตอบพี่สี่ไปว่าก็พูดถึงบ้างนะ แต่ความจริงแล้ว พี่บ๊องไม่เคยพูดเรื่องพี่สี่กับเรา มีแต่คุยกับ พี่บี (ญาติพี่บ๊อง บ้านอยู่อีกซอย มาเล่นกับเราบ่อยเหมือนอยู่ซอยเดียวกัน สนิทมากกอีกคน) พี่บี ก็ดูเหมือนว่าจะโดนให้เป็นแม่สื่ออีกแรง ระว่างพี่บ๊องกับพี่สี่ พี่บีก็ถามพี่บ๊องว่า สี่เป็นยังไง สี่ชอบบ๊องนะ ฝากบีให้มาบอกบ๊องด้วย อยู่รร.นี่สี่แอบบมองบ๊องทุกวัน แต่พี่บ๊องบอกกับพี่บีว่า เขาไม่ได้ชอบสี่ ไม่ได้คิดอะไร สี่ออกแนวมาเร้าหรือด้วยซ้ำ (พี่บ๊องไม่ค่อยชอบวุ่นวาย) พี่บีเลยไม่รู้ทำไงช่วยพี่สี่ไม่ได้ เลยต้องปล่อยเลยตามเลย ให้สี่กับบ๊องเคลียเอาเอง พี่บีก็ชอบมาบ่นกันเราเหมือนกันว่าไม่ค่อยชอบสี่ ชอบมาตื้อให้พี่บีคุยกับพี่บ๊องให้หน่อย เราก็ได้แต่ฟังไปตามประสาเด็ก(มั้ง..) ตื้อได้ไม่นาน พี่สี่ก็หายไปจากพวกเรา(คงเพราะพี่บ๊องไม่เล่นด้วยเลยปลีกตัวไป)
*เดี๋ยวมาต่อน้าาา
ปล.1.เรื่องในวัยเด็ก ประมาณว่าปั๊ปปี้เลิฟ
ปล.2.มันเป็นความทรงจำตอนเด็ก อาจจะดูแก่แดดไปหน่อย -////- ต้องขออภัยในความแก่แดดของเรา
ปล.3.ไม่รู้ว่าเราเขียนให้อ่านยากหรือป่าวนะคะ เรื่องราวมันอาจไม่เป็นอย่างที่หลายคนคิด หรือแบบไม่ต้องหัวข้อ ต้องขอโทษนะคะ เราอยากเล่าจริงๆแต่ไม่รู้ต้องเขียนยังไง