คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
555 นิสัยนายคล้ายๆเรานะ เย็นชา หน้านิ่ง ไม่ค่อยกลัวอะไร เหมือนคนบ้าเลยเเต่เมื่อก่อนเราก็ไม่ได้เป็นคนเเบบนี้เหมือนกันต่างกันลิปลับ
เมื่อตอนเราอยู่ ม2-3 เราก็ไม่มีเพื่อนเลยอะตอน ม1 ก็สนิทกันดีอะเเละเเต่พอมาหลังๆมันเปลี่ยนเราเลยเข้ากับใครไม่ค่อยได้พยายามทนอยู่คนเดียวจนเรียนจบ เเต่ตอนนั้นเราก็มีเพื่อนนะมีอยู่คนนึงที่เราสนิทเเต่เราไมค่อยได้อยู่กับมัน มันอยู่กับกลุ่มมัน ส่วนเราไม่มีกลุ่มเเต่เวลาไม่มีคนคุยไรงี้ก็ไปนั้งคุยกับมัน จนตอนนี้เราจบละได้เพื่อนใหม่เเล้วเพื่อนตอนนี้ก็ถือว่าดี เเต่เราเริ่มติดนิสัยตัวคนเดียวเมื่อก่อน ที่ไม่ชอบรอใคร ก็พยายามปรับตัวอยู่ เเต่ก็ยังยุคนเดียวเหมือนเดิมอะเเหละรู้สึกมันเป็นตัวเรามากกว่า อันนี้จากประสบการณ์ของเรานะ
เมื่อตอนเราอยู่ ม2-3 เราก็ไม่มีเพื่อนเลยอะตอน ม1 ก็สนิทกันดีอะเเละเเต่พอมาหลังๆมันเปลี่ยนเราเลยเข้ากับใครไม่ค่อยได้พยายามทนอยู่คนเดียวจนเรียนจบ เเต่ตอนนั้นเราก็มีเพื่อนนะมีอยู่คนนึงที่เราสนิทเเต่เราไมค่อยได้อยู่กับมัน มันอยู่กับกลุ่มมัน ส่วนเราไม่มีกลุ่มเเต่เวลาไม่มีคนคุยไรงี้ก็ไปนั้งคุยกับมัน จนตอนนี้เราจบละได้เพื่อนใหม่เเล้วเพื่อนตอนนี้ก็ถือว่าดี เเต่เราเริ่มติดนิสัยตัวคนเดียวเมื่อก่อน ที่ไม่ชอบรอใคร ก็พยายามปรับตัวอยู่ เเต่ก็ยังยุคนเดียวเหมือนเดิมอะเเหละรู้สึกมันเป็นตัวเรามากกว่า อันนี้จากประสบการณ์ของเรานะ
แสดงความคิดเห็น
ไม่มีเพื่อน ไม่สนิทกับครอบครัว
เข้าเรื่องเลยละกัน
พอดีผมมีเพื่อนที่สนิทตอนประถม อยู่ 3 คน กับผมเป็น 4 สนิทมากเลย
แล้วก็มาสอบเข้า โรงเรียน มัธยม และแน่นอนว่าติดด้วยกันทั้ง 4 ครับ
คนที่ 1 ( แทนชื่อว่า A )
คนที่ 2 ( แทนชื่อว่า B )
คนที่ 3 (แทนชื่อว่า C )
เอ ได้อยู่ห้อง 1 ครับ ผมได้อยู่ห้อง 2 กับ บี ซี อยู่ห้อง 4 ครับ
หลังจากนั้นเราก็ห่างเหินกันมากๆ ย้ำ* ครับ ว่ามากเลยทีเดียว
ที่ผมสนิทในห้องคือ D เพื่อนใหม่ครับ แล้ว D เนี่ยผมว่าเขาสนิทกับผม มากกว่า บีด้วยซ้ำครับ
เรากับ D ค่อนข้างที่จะทะเลาะกันแทบทุก สัปดาห์เลยครับ แต่ก็ดีกันเหมือนเดิม D โมโหง่ายครับ เนื่องจากมันเป็นตื่งฝรั่ง ( ส่วนตัวผมเป็น Swiftie )
เราจับกันเป็นกลุ่มเลยครับ แบบสนิทสุดๆ ก็มี D กับ บี ครับ
อยู่มาวันนึง ตอนช่วงเปิดเทอมได้ 2 วัน D โกรธอะไรผมไม่รู้ครับ ไม่มองหน้าเลย เดินสวนก็เลี่ยงตัวออกห่าง ส่วน บี ก็มาเรื่อยๆครับ แต่ส่วนใหญ่ขาจะไปสิงกับ D มากกว่า อย่างมากแค่เข้ามาคุยกับราแล้วก็ไปครับ พอมาวันนึง บี มาถามเรื่อง D ผมไม่ตอบ ผมโมโห โกรธ ทั้ง D ทั้ง บี ( งี่เง่าสัตว์ๆ )
จนตอนนี้ไม่คุยกันเลยครับ ผมคิดถึงมันทุกวันเลย ไม่รู้จะทำไงดี มันบล็อค ทวิตผมด้วยครับ ( D นะ )
ทางครอบครัว ก็สนิทไม่มากครับ ภาระงานบ้านทุกอย่างมาที่เราหมด บ้านก็ไม่ใหญ่มาก แต่มันก็เยอะที่จะทำความสะอาดหมด
ผมต้องคอยโดนด่า คอยโดนบ่น
อ้อ!!! มีอีกครับ มีครู ผช สอนคณิตฯ ผมก็เรียนครับ ด้วยความที่ผม กล้าแสดงออก ก็ตอบเท่าที่ผมคิดว่าน่าจะถูก แต่! ส่วนใหญ่ผมตอบผิดครับ T^T ( โง่าก็เงี้ย ) แล้วเวลาครูมองมาที่ผม ผมก็จะมองตาครู แบบไม่กระพริบครับ ผมไม่ได้ แหกตา! ใส่นะครับ ผมแค่รู้สึกเย็นชาจากโดนเพื่อนทิ้ง เลยไม่กลัวอะไรแล้ว
พร้อมที่จะเย็นชาเสมอ ผมชอบตัวผมตอนนี้มากครับ ที่ปราดเปรี่ยว ไม่กลัวใคร ไม่ต้องเดินรอใคร ผมรู้สึก กล้ามากขึ้น แต่อีกใจ ผมก็อยากเป็นเหมือนเดิม เพราะผมรู้สึก แฮปปี้ ส่วนตัวผมเป็นคน ร่าเริงครับ แต่ตอนนี้กลับเย็นชามากๆ ใครมาพูดอะไรกับผม ผมก็มองเข้าไปในดวงของเค้าแบบไม่ละ ( ผมว่ามันเสียมารยาทมากเลย แต่ผมว่ามันทำให้เขารู้ว่าเราสนใจที่เขาพูดนะครับ ) ไม่ว่าจะมีคนพูดอะไร ผมก็หน้านิ่ง เรื่องที่ทำให้ผมร้องไห้ไดเก็คือ คะแนน ที่ครูให้ครับ มีครูคนนึงเขาลำเอียงมาก ผมตอบเหมือนคนอื่น แต่โดนติด -5 ไม่มีคะแนนเลย ผมกลับมาที่โต๊ะแล้วร้องไห้เลยครับ
ผมควรทำไงดีครับ จะไปมีเพื่อน ก็กลัวจะเจ็บอีก จะเป็นแบบนี้ ก็ต้องอดทน สู้กับตัวเอง T^T ขอคำแนะนำหน่อยครับ Pls