สวัสดีครับผมอายุ18นะ แต่พี่เขาอายุ19แต่ก็ไม่รู้ทำไม
พี่เขาเรียกผมว่าพี่5555เขาบอกเขาพึ่ง19เองขอเรียกผมว่าพี่ดีกว่าผมก็เอ๊ะยังไงว่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมพึ่งเข้ามาทำงานเมื่อต้นเดือน พ.ค. ตอนเจอพี่เขาครั้งแรกก็ยังไม่ได้คุยนะมองผ่านๆกันเฉยๆ และตอนพักเที่ยงวันแรกเลยผมก็ได้มีโอกาศคุยกับเขาก็แนะนำตัวกัน อายุเท่าไหร่ ทำไมถึงมาทำงานที่นี้ ก็เล่าความเป็นมา(แต่ผมขออนุญาติไม่เล่านะเดี๋ยวจะมีคนที่ทำงานรู้หมด55+) และตอนนั้นคนรอบข้างก็เหมือนเป็นใจก็ลุกออกจากโต๊ะทีละคน (ผมขอแทนชื่อพี่เขาเป็ฯนามสมมติว่าJนะ) จนเหลือแต่ผมกับพี่Jเราก็คุยกันสนุกเลย หมดเวลาพักก็ไปทำงานปกติครับ พอวันต่อมาตอนเช้าเลยวันนี้ผมมาทันทานข้าวเช้า พอเปลี่ยนชุดเสร็จออกมาทานข้าว ก็เจอพี่เขานั่งกินข้าวอยู่คนเดียว(ขอบอกก่อนนะครับคือตอนนี้อ่ะผมยังไม่ได้คิดอะไรกับพี่เขานะ)พอตักข้าวเสร็จผมก็ไปขอพี่Jนั่งด้วยผมบอกว่าขอนั่งด้วยคนนะครับ คือปกติคนที่ทำงานแผนกเดียวกันจะนั่งโต๊ะเดียวกันอ่ะครับก็จะแบบโต๊ะนี้ก็จะมีแต่แผนกนี้ไรงี้ แล้วเขาก็บอกว่าสวัสดีครับพี่...(เอิ่มอายุตรูก็น้อยกว่าทำไมเรียกพี่ฟร๊ะ)ผมก็สวัสดีทักทายกลับเราก็คุยถามนู้นนี้นั้นปกติ วันต่อๆมาเราก็ได้นั่งร่วมโต๊ะกินข้าวหลายครั้งมากนั่งใกล้กันตลอดและเวลาทำงานเดินผ่าน เหมือนมีคนมองพอผมหันไปมองก็ได้จ้องตาอยู่3-4วิแล้วก็หลบตามาทำงานตรงหน้าต่อ เป็นงี้หลายครั้งมาก บางทีก็แบบเหมือนยืนๆอยู่อ่ะแล้วเวลามีคนเดินมา เราก็จะมองแล้วแบบพอมอง แล้วเขาก็หันหน้ามามอง ซึ้งเราก็มองเขาอยู่ ในสายตาเขาคงคิดว่าเราแอบมองเขาแน่เลย(ตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกดีกับพี่เขาแล้วพึ่งผ่านมา6-7วันเองใจง่ายมากแต่ว่ารักก็ไม่ได้มีไรมากำหนดอะเนอะ ^ ^) เป็นแบบนี้บ่อยมาก บางครั้งผมก็หันไปเจอพี่Jนะแบบว่ามองอยู่ผมอยู่ ไอ่เราก็แอบหวั่นไหวนะ -///- แล้วเวลาก่อนเลิกงานก็จะมีประชุมคุยงานที่เราเจอมาทั้งวันอ่ะพนักงานก็จะมาเล่าประสบการ์ณต่างๆ แล้วผมยืนอยู่ตรงข้ามกับเขาซึ้งผมยืนพิงเสาอยู่ แล้วเขานั่งอยู่ห่างผมไกลๆมีอยู่ช่วงนึงผมก็ฟังพี่หัวหน้าพูดอยู่ แล้วพอละสายตาออกมาแล้วหันไปเจอเห็นพี่Jมองหน้าผมอยู่ ผมก็ตกใจมองหน้าเขางงๆ สบตาอยู่แปปนึง เขาก็มองไปทางอื่นเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่ตอนนี้หูไม่ฟงไม่พังมันแล้ว มโนไปไกลพอสมควรนั่งยิ้นคนเดียว5555 พอวันต่อมาเหมือนผมจะเปลี่ยนไปอ่ะแบบเวลาแอบชอบใครอ่ะจะทำตัวแบบให้เนียนที่สุด แบบว่ากลัวถ้าเขารู้แล้วเขาจะทำตัวไม่เหมือนเดิมเหมือนเมื่อก่อนผมเคยเจอเหตุการ์ณอย่างงี้มาไงครับ แล้วผมก็เริ่มคุยกับเขาน้อยลงแต่ก็ทักทายกันปกติเข้างานก็สวัสดีเลิกงานก็บอกว่ากลับแล้วนะแค่คุยกับเขาให้น้อยๆลงอ่ะ5555แอบเป็นคนพูดมาก แต่เหมือนยิ่งเจอกันบ่อยขึ้นผมก็ทำตัวไม่ถูกอ่ะเดินผ่านทีนึงก็มองเขาอารมณ์แอบชอบอ่ะ
ก็อยากมองหน้าคนที่ชอบให้มากที่สุดแต่ไม่ได้มองแบบจ้องจะกินนะมองแป๊ปนึง แล้วก็หลบสายตาแบบมองผ่านๆ บางทีเขาเดินผ่านมาก็ทำหน้าเฉยเหมือนอมยิ้มอ่ะ เหมือนรู้ผมมองเขาแล้วเขาไม่ได้มองผมนะแต่เขาต้องรู้แน่ๆอ่ะว่าผมมองเขาอยู่ บางครั้งก็มองกลับมาบ้างก็ยิ้มทักทาย หลังๆมานี้ผมเริ่มแบบวางตัวไม่ถูกอ่ะแบบชอบเขามากกกก ชอบจนไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลย (แปลกคนแหะ5555เกลียดตัวเองอยู่เหมือนกัน) และเวลาเขาเดินมาผมก็ไม่ได้ค่อยได้มองเขาแล้วกลัวจะหาว่าไอนี่โรคจิตมองกูอยู่ได้555 ทั้งๆที่ในใจอยากคุยแทบตาย อยากมองมาก ก็ตามแต่ก็ต้องห่างเพราะกลัวถ้าเขามีแฟนแล้วก็กลัวเสียใจหนักเพราะมีกลางวัน วันหนึ่งผมได้ยินพี่Jคุยกับพี่ที่ทำงานว่าเขาเคยมีแฟนผมก็ยืนอยู่ไกลๆเขาอ่ะได้ยินก็ไม่ชัดจะเดินผ่านเพื่อฟังก็กระไรอยู่555+จับใจความว่าคุยกันเรื่องแฟนซึ้งน้ำเสียงที่คุยกันเนี่ยเหมือนกันมากพี่สองคนนี้เสียงใกล้เคียงกันมากผมก็แยกไม่ออกอีกว่าเสียงใครเป็นใครด้วยความที่ยืนอยู่ไกลอีกด้วย เลยได้ยินว่ามีแฟน น้องเขาอายุ17อะไรยังงี้ผมนี้แทบทรุดอ่ะเหมือนมีอะไรมาแทงใจจื๊ดๆ แอบชอบ แอบมอง เขามาเกือบเดือน หลังจากนี้ผมก็ไม่ฟังต่อละ เดินออกมาจากตรงนั้นอย่างเงียบๆ ในใจก็ขอให้ไม่ใช่พี่Jพูด แม้จะอยากรู้มากกว่านี้ก็ตาม อีกใจถ้าไปถามคนอื่น(พี่ที่ทำงานคนอื่นๆ)ก็ต้องได้คำตอบมาแน่แต่ผมเลือกที่จะไม่ถาม ถ้าคำตอบมันคืออย่างที่ผมได้ยินก็... ขอเวลาคิดและทำใจสักแป๊ป วันต่อมา ผมมาเช้าทันทานข้าวเช้าเหมือนเดิมใจเริ่มห่อเหี่ยวไม่สดชื่นเหมือนเดิม555(รู้สึกจะดูหนังแนวๆอกหักมาเยอะเกิน) เจอพี่Jนั่งอยู่แต่ผมเห็นพี่เขามองเห็นผมละว่าผมเข้ามาตักข้าว แต่ครั้งนี้ผมคิดไงไม่รู้เลือกที่จะนั่งอีกโต๊ะโดดๆคนเดียว(นี่ขนาดยังไม่เป็นอะไรกันนะเนี่ย5555มโนคือชนะ) พอลงไปทำงานก็เหมือนมองหน้ากันไม่ติดอ่ะทั้งๆที่ก็ไม่มีอะไรน่ะ ทำงานวันนี้ไม่มีความสุขเลยยพอกลับบ้านก็บังเอิญเจอพี่Jพอดีพี่เขาก็พูดว่ากลับแล้วหรอพี่... ผมก็ยิ้มทักทายกลับ ผมก็กลับมาคิดทบทวนถ้าเขามีแฟนแล้วก็อยากที่จะถอยออกมามากกว่า ไม่อยากจะชอบเขาไปมากกว่านี้ แต่พอเช้าทำงานอีกวันเขาก็ทำตัวปกตินะมีแต่ผมเนี่ยที่เปลี่ยน และเหมือนเขายิ่งทำตัวน่ารักกว่าเดิมอ่ะโหหหห ความคิดเมื่อคืนนี้ลบออกไปได้เลย ผมก็เคยได้ยินน่ะว่า เวลาเรายิ่งห่างหรือยิ่งจะออกจากชีวิตใครคนหนึ่ง เมื่อไหร่เขายิ่งจะทำตัวน่ารักมากขึ้น ผมนี้เก็ทเลย ในใจนี้ก็อยากจะถามเขาตรงๆนะว่าเห้ยมีแฟนแล้วหรอ อีกใจก็กลัวคำตอบ
ทรมาณจนถึงตอนนี้ก็ยังแอบชอบเขาอยู่แต่ก็มีความสุขดีนะ แต่ก็ยังดีไปอีกถ้าได้เป็นอะไรที่มากกว่านั้นด้วย
เขียนกระทู้ครั้งแรกเลย ผิดตรงไหนขออภัย ณ ที่นี้ด้วย
ผมแค่อยากจะแชร์เรื่องราวแนวๆแอบรักให้เพื่อนๆชาวพันทิปได้อ่านกัน
และอยากจะถามเพื่อนๆว่าเคยเจอเหตุการ์ณแบบนี้บ้างไหมควรทำไงต่อหยุดก็จบแค่นี้ แต่ถ้าต่อก็มีอีกสองทาง คือจบที่เขามีแฟนแล้วกับต่อความสัมพันซึ้งก็ไม่รู้ว่าเขาจะชอบเราหรือป่าว
ไม่ว่าจะอันไหนผมว่ามันก็คือสีสันของชีวิตอะเนอะ ^^
ขอบคุณล่วงหน้าครับ
แอบชอบพี่ที่ทำงาน ดูไม่ออกเลยว่าเขาชอบผมหรือป่าว
พี่เขาเรียกผมว่าพี่5555เขาบอกเขาพึ่ง19เองขอเรียกผมว่าพี่ดีกว่าผมก็เอ๊ะยังไงว่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมพึ่งเข้ามาทำงานเมื่อต้นเดือน พ.ค. ตอนเจอพี่เขาครั้งแรกก็ยังไม่ได้คุยนะมองผ่านๆกันเฉยๆ และตอนพักเที่ยงวันแรกเลยผมก็ได้มีโอกาศคุยกับเขาก็แนะนำตัวกัน อายุเท่าไหร่ ทำไมถึงมาทำงานที่นี้ ก็เล่าความเป็นมา(แต่ผมขออนุญาติไม่เล่านะเดี๋ยวจะมีคนที่ทำงานรู้หมด55+) และตอนนั้นคนรอบข้างก็เหมือนเป็นใจก็ลุกออกจากโต๊ะทีละคน (ผมขอแทนชื่อพี่เขาเป็ฯนามสมมติว่าJนะ) จนเหลือแต่ผมกับพี่Jเราก็คุยกันสนุกเลย หมดเวลาพักก็ไปทำงานปกติครับ พอวันต่อมาตอนเช้าเลยวันนี้ผมมาทันทานข้าวเช้า พอเปลี่ยนชุดเสร็จออกมาทานข้าว ก็เจอพี่เขานั่งกินข้าวอยู่คนเดียว(ขอบอกก่อนนะครับคือตอนนี้อ่ะผมยังไม่ได้คิดอะไรกับพี่เขานะ)พอตักข้าวเสร็จผมก็ไปขอพี่Jนั่งด้วยผมบอกว่าขอนั่งด้วยคนนะครับ คือปกติคนที่ทำงานแผนกเดียวกันจะนั่งโต๊ะเดียวกันอ่ะครับก็จะแบบโต๊ะนี้ก็จะมีแต่แผนกนี้ไรงี้ แล้วเขาก็บอกว่าสวัสดีครับพี่...(เอิ่มอายุตรูก็น้อยกว่าทำไมเรียกพี่ฟร๊ะ)ผมก็สวัสดีทักทายกลับเราก็คุยถามนู้นนี้นั้นปกติ วันต่อๆมาเราก็ได้นั่งร่วมโต๊ะกินข้าวหลายครั้งมากนั่งใกล้กันตลอดและเวลาทำงานเดินผ่าน เหมือนมีคนมองพอผมหันไปมองก็ได้จ้องตาอยู่3-4วิแล้วก็หลบตามาทำงานตรงหน้าต่อ เป็นงี้หลายครั้งมาก บางทีก็แบบเหมือนยืนๆอยู่อ่ะแล้วเวลามีคนเดินมา เราก็จะมองแล้วแบบพอมอง แล้วเขาก็หันหน้ามามอง ซึ้งเราก็มองเขาอยู่ ในสายตาเขาคงคิดว่าเราแอบมองเขาแน่เลย(ตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกดีกับพี่เขาแล้วพึ่งผ่านมา6-7วันเองใจง่ายมากแต่ว่ารักก็ไม่ได้มีไรมากำหนดอะเนอะ ^ ^) เป็นแบบนี้บ่อยมาก บางครั้งผมก็หันไปเจอพี่Jนะแบบว่ามองอยู่ผมอยู่ ไอ่เราก็แอบหวั่นไหวนะ -///- แล้วเวลาก่อนเลิกงานก็จะมีประชุมคุยงานที่เราเจอมาทั้งวันอ่ะพนักงานก็จะมาเล่าประสบการ์ณต่างๆ แล้วผมยืนอยู่ตรงข้ามกับเขาซึ้งผมยืนพิงเสาอยู่ แล้วเขานั่งอยู่ห่างผมไกลๆมีอยู่ช่วงนึงผมก็ฟังพี่หัวหน้าพูดอยู่ แล้วพอละสายตาออกมาแล้วหันไปเจอเห็นพี่Jมองหน้าผมอยู่ ผมก็ตกใจมองหน้าเขางงๆ สบตาอยู่แปปนึง เขาก็มองไปทางอื่นเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่ตอนนี้หูไม่ฟงไม่พังมันแล้ว มโนไปไกลพอสมควรนั่งยิ้นคนเดียว5555 พอวันต่อมาเหมือนผมจะเปลี่ยนไปอ่ะแบบเวลาแอบชอบใครอ่ะจะทำตัวแบบให้เนียนที่สุด แบบว่ากลัวถ้าเขารู้แล้วเขาจะทำตัวไม่เหมือนเดิมเหมือนเมื่อก่อนผมเคยเจอเหตุการ์ณอย่างงี้มาไงครับ แล้วผมก็เริ่มคุยกับเขาน้อยลงแต่ก็ทักทายกันปกติเข้างานก็สวัสดีเลิกงานก็บอกว่ากลับแล้วนะแค่คุยกับเขาให้น้อยๆลงอ่ะ5555แอบเป็นคนพูดมาก แต่เหมือนยิ่งเจอกันบ่อยขึ้นผมก็ทำตัวไม่ถูกอ่ะเดินผ่านทีนึงก็มองเขาอารมณ์แอบชอบอ่ะ
เขียนกระทู้ครั้งแรกเลย ผิดตรงไหนขออภัย ณ ที่นี้ด้วย
ผมแค่อยากจะแชร์เรื่องราวแนวๆแอบรักให้เพื่อนๆชาวพันทิปได้อ่านกัน
และอยากจะถามเพื่อนๆว่าเคยเจอเหตุการ์ณแบบนี้บ้างไหมควรทำไงต่อหยุดก็จบแค่นี้ แต่ถ้าต่อก็มีอีกสองทาง คือจบที่เขามีแฟนแล้วกับต่อความสัมพันซึ้งก็ไม่รู้ว่าเขาจะชอบเราหรือป่าว
ไม่ว่าจะอันไหนผมว่ามันก็คือสีสันของชีวิตอะเนอะ ^^
ขอบคุณล่วงหน้าครับ