เรียนเกษตรเพราะพ่อหลวง

สวัสดีครับ ตอนนี้ผมกำลังศึกษาต่อที่มหาลัยเกษตรศาสตร์ คณะเกษตร สาขาการจัดการศัตรูพืชและสัตว์ แต่ผมจบโรงเรียนกีฬามาครับ คุณจะคงงงใช่ไหมทำไมผมถึงเรียนคณะเกษตรซึ่งมันไม่เกี่ยวอะไรกับกีฬา ที่ผมเรียนเพราะผมอยากเดินตามรอยพ่อหลวงครับ ผมอยากช่วยพัฒนาเกษตรกร อย่างที่พ่อหลวงทำอยู่ตลอดเวลา มีคนถามผมมากมายว่าผมเรียนต่อคณะอะไร ผมตอบคณะเกษตร เขาหัวเราะผมครับ เขาบอกผมว่า จะเรียนไปทำนาเลี้ยงควายอ้อ ผมโครตเจ็บเลยครับ และผมก็เสียใจ ที่เขาคิดเเบบนี้ ขนาดพ่อหลวงพระองค์ยังมีนามว่า ภูมิพล ใครที่หัวเราะผม ก็แปลว่า เขากำลังหัวเราะพ่อหลวง ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนความคิดมาเรียนเกษตร ย้อนกลับไปก่อนที่ผมจะโดนคนอื่นหัวเราะ ผมได้เจอกับเกษตรกรคนหนึ่ง เขาถามผมว่า รู้ไหมกว่าพวกหนูจะได้กินข้าวชาวนาเขาต้องแลกด้วยชีวิต ผมงงกับสิ่งที่เขาบอกผม ทำไมต้องแลกด้วยชีวิตแค่ทำนาเนี่ยนะ เขาบอกต่อว่า ก็เพราะสารเคมีไง สารเคมีที่เอาไว้ทำนาฆ่าชีวิตชาวนาไปมากมายในแต่ละวัน เพราะเกษตรกรขาดความรู้ และไม่รู้จะเอาวิธีไหมมาใช้นอกจากการใช้สารเคมี ผมถึงกับอึ้งในสิ่งที่เขาบอกผม ในหัวของผมตอนนั้นมีแต่คำว่าทำไม ทำไม มันต้องมีวิธีดิว่ะ นับตั้งแต่วันนั้นมาผมคิดว่าผมจะช่วยเกษตรกร ผมจะทำให้สารเคมีหมดไปจากประเทศไทยผมจะไม่ปล่อยให้มันทำร้ายใครอีก ผมถึงเลือกที่จะเรียนคณะเกษตร สาขาการจัดการศัตรูพืชและสัตว์ ตั้งแต่วันนั้นผมจึงพยายามค้นหาวิธีการที่จะไม่ใช้สารเคมีในการเพาะปลูก แล้วผมก็ได้คำตอบ นั้นคือจุลินทรีย์ ชีวภาพ  ผมได้ความรู้มาอย่างหนึ่งคือ เขาบอกว่า สารเคมีที่ใช้ในการเพาะปลูกต่างประเทศเขาไม่ใช้แล้ว ต่างประเทศเขาใช้จุลินทรีย์ในการเพาะปลูก เขาจะโยนสารเคมีมาให้ประเทศที่ยังไม่พัฒนานั้นก็คือประเทศเราไง มาช่วยกันเถอะครับ ช่วยกันกำจัดสารเคมีออกไปในการเพาะปลูกกันเถอะ #ตอนนี้โชคเข้าข้างผมเเล้วผมครับ อยู่ๆก็มีบริษัทที่ทำเกี่ยวกับจุลินทีรย์มาชวนผมเข้าไปช่วยเขาทำการตลาดและวิจัยจุลินทรีย์  ผมจะทำมันเต็มความสามารถของผม ผมต้องช่วยเกษตรกรให้ได้ และอีกอย่าง ผมจะทำเพื่อพ่อหลวงของเรา ถ้าผมพัฒนาจุลินทรีย์ได้แล้วผมจะเอามาให้ดูนะครับ ติดตามผมด้วยนะ #ผมมีความเชื่อ เชื่อว่าผมต้องช่วยชาวนาให้ได้