เรื่องมันมีที่มาจาก :
http://pantip.com/topic/33069176
หากมีเวลากรุณาเข้าไปอ่านสักนิดนะครับ...
ผมใช้เวลา 14 ปี เพื่อทำตามฝันของผู้หญิงคนหนึ่ง อยากมีเงิน อยากมีรถ อยากมีบ้าน
อยากเป็นคนเก๋ไก๋ไฮโซ ช่วงเวลา 14 ปีที่ผ่านมาผมทำเพื่อเธอมาโดยตลอด
และนับวันๆ ความฝันของผมก็จะถูกกลืนไปด้วยความฝันของแฟนผมไปเรื่อยๆ
แต่จะมีใครรู้ว่าผมต้องเหนื่อย อึดอัด กับความรู้สึกของตัวเอง ที่ต้องฝืนทำดีให้
ฝืนไปไหนมาไหนกับเขา ฝืนอะไรหลายๆอย่างที่เราไม่อยากทำ
ชีวิตผมเหมือนโดนทำร้ายมาเยอะ จนผมได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาประสานในความรู้สึก
ทุกๆส่วนให้เข้ากันได้เป็นอย่างดี เธอคนนี้ทำให้ผมเปลี่ยนมุมมองการใช้ชีวิตที่ผ่านมา 10 กว่าปีของผมทั้งหมด
ให้เข้าใจในการใช้ชีวิตที่แท้จริง เธอคนนี้ทำให้ผมต้องกลับมาหันมองดูตัวเองว่า 14 ปีที่ผ่านมาผมได้ละทิ้ง
หน้าที่อันสำคัญของชีวิต นั่นคือ พ่อแม่ ของผม
สงกรานต์ที่ผ่านมา ผมกลับบ้าน ผมได้เจอกับแม่ แม่ผมพูดกับผมว่า "เป็นมะเร็ง"
นี่เวลาที่ผ่านมาที่ผมไม่เคยสนใจที่บ้านเพียงเพราะเอาเวลาไปดูแลแฟน มันช่างเป็นความรู้สึกที่รู้สึกผิดต่อตัวเอง
ผิดต่อพ่อแม่จริงๆ คำพูดจากปากแม่ผมเสมอๆก็คือ "หากไม่ไหวก็เลิกกันซะเถอะ แม่รู้ว่าเอ็งเหนื่อยนะ"
ผมดูแลแฟนผมมาดีพอแล้ว เกินกว่าจะมีผู้ชายคนไหนที่ทำได้แล้ว
มันถึงเวลาสักทีที่ผมจะต้องทำอะไรเพื่อ ตัวเอง เพื่อพ่อแม่ และเพื่อผู้หญิงคนนี้ที่ผมกล้าบอกเลยว่าผมรักเธอมาก
ผมไม่อยากเสียเธอไป เพียงเพราะผมยังทำตัวคาราคาซังแบบนี้
จะมีใครบ้างนะที่เข้าใจหัวใจผู้ชายแบบผม หากมีก็ขอขอบคุณครับ
กระทู้นี้
http://pantip.com/topic/31747561
ผมอ่านแล้วทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย
ผมกำลังตัดสินใจจะเลิกกับผู้หญิงที่คบมา 14 ปี
หากมีเวลากรุณาเข้าไปอ่านสักนิดนะครับ...
ผมใช้เวลา 14 ปี เพื่อทำตามฝันของผู้หญิงคนหนึ่ง อยากมีเงิน อยากมีรถ อยากมีบ้าน
อยากเป็นคนเก๋ไก๋ไฮโซ ช่วงเวลา 14 ปีที่ผ่านมาผมทำเพื่อเธอมาโดยตลอด
และนับวันๆ ความฝันของผมก็จะถูกกลืนไปด้วยความฝันของแฟนผมไปเรื่อยๆ
แต่จะมีใครรู้ว่าผมต้องเหนื่อย อึดอัด กับความรู้สึกของตัวเอง ที่ต้องฝืนทำดีให้
ฝืนไปไหนมาไหนกับเขา ฝืนอะไรหลายๆอย่างที่เราไม่อยากทำ
ชีวิตผมเหมือนโดนทำร้ายมาเยอะ จนผมได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาประสานในความรู้สึก
ทุกๆส่วนให้เข้ากันได้เป็นอย่างดี เธอคนนี้ทำให้ผมเปลี่ยนมุมมองการใช้ชีวิตที่ผ่านมา 10 กว่าปีของผมทั้งหมด
ให้เข้าใจในการใช้ชีวิตที่แท้จริง เธอคนนี้ทำให้ผมต้องกลับมาหันมองดูตัวเองว่า 14 ปีที่ผ่านมาผมได้ละทิ้ง
หน้าที่อันสำคัญของชีวิต นั่นคือ พ่อแม่ ของผม
สงกรานต์ที่ผ่านมา ผมกลับบ้าน ผมได้เจอกับแม่ แม่ผมพูดกับผมว่า "เป็นมะเร็ง"
นี่เวลาที่ผ่านมาที่ผมไม่เคยสนใจที่บ้านเพียงเพราะเอาเวลาไปดูแลแฟน มันช่างเป็นความรู้สึกที่รู้สึกผิดต่อตัวเอง
ผิดต่อพ่อแม่จริงๆ คำพูดจากปากแม่ผมเสมอๆก็คือ "หากไม่ไหวก็เลิกกันซะเถอะ แม่รู้ว่าเอ็งเหนื่อยนะ"
ผมดูแลแฟนผมมาดีพอแล้ว เกินกว่าจะมีผู้ชายคนไหนที่ทำได้แล้ว
มันถึงเวลาสักทีที่ผมจะต้องทำอะไรเพื่อ ตัวเอง เพื่อพ่อแม่ และเพื่อผู้หญิงคนนี้ที่ผมกล้าบอกเลยว่าผมรักเธอมาก
ผมไม่อยากเสียเธอไป เพียงเพราะผมยังทำตัวคาราคาซังแบบนี้
จะมีใครบ้างนะที่เข้าใจหัวใจผู้ชายแบบผม หากมีก็ขอขอบคุณครับ
กระทู้นี้ http://pantip.com/topic/31747561
ผมอ่านแล้วทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย