เรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ชายคนนึงมารีบเรา ก่อนหน้านั้นเขาก็เหมือนคุยกับใครอยู่ด้วย
แต่บอกว่าไม่มี พอคุยกะเราไปเรื่อย ๆ ขอเราเป็นเเฟน แต่มีผู้หญิงคนนั้นก็มาโพสหน้าวอล ผู้ชายก็ลบทิ้ง
ทะเลาะกับเราหนักมากเพราะเห็นท่าไม่ดีกับผู้หญิงคนนี้ ล่าสุดเรายอมคบด้วย ด้วยเหตุที่ว่าคงจบ ๆ ไปแล้ว
แต่อยู่ ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็ดพสตัสประมาณว่า มีคนแทนที่นาง นางก็รู้ ! แต่แบบรอดูว่าเขาจะคบกันตอนไหน นางบอกยินดีที่เห็นเรา 2 คนคบกัน
คือประมาณหญิงก็ร้าย ชายก็เลว เรากไม่ได้ชะล่าใจอะไร ก็ไม่ได้เห็นว่าคบกัน ก็แค่คุย ๆ กันเฉย ๆ พอเราแอดเฟสไปนางก็ไม่รับนะคะ
แต่พอเพื่อนเราแอดไป(เพื่อนผู้ชาย)นางรับแอดเฉย ๆ จริง ๆถ้าจะมาด่าก็ด่าเลย ไม่รู้แบบนั้น ประจานตัวเองป่าว ๆ เอาเถอะค่ะคนมันไม่รู้ย่อมไม่ผิด
ตามหลักทั่วๆไปอ่านะ "คนเราย่อมมีสิทธิ์ในการเลือกสิ่งที่ดีให้กับตัวเอง ดีมาก ดีน้อย คนเรามันแยกแยะได้ ไม่มีใครดีที่สุดหรอก ถ้าคิดว่าตัวเองทำดีแล้ว เขาจะทิ้งมาหาคนอื่นทำไม"
น่าเบื่อนะเรื่องแบบนี้ ! บางทีเราก็คิดนะว่าคงเป็นกรรมเก่าเพราะชาตินี้ไม่เคยทำร้ายใครแบบนี้
ใครที่รู้สึกว่าคนที่คุยด้วยจะทิ้งนะคะ ! บอกตรง ๆ ปล่อยเขาไปเถอะ คนจะไปก็ต้องไป อะไรที่ไม่ใช่ของเราก็ไม่ใช่ของเราอยู่ดี
รักตัวเองให้มาก ๆ อย่าประจานตัวเองให้คนเขาสมน้ำหน้า เป็นตายร้ายดีที่อยู่ที่เราจะคิด คิดแค้นกับใครก็ได้ผลแก่เรา แผ่เมตตาเถอะนะ
อยู่ดี ๆ ก็โดนด่าว่าแย่งแฟนเขามา
แต่บอกว่าไม่มี พอคุยกะเราไปเรื่อย ๆ ขอเราเป็นเเฟน แต่มีผู้หญิงคนนั้นก็มาโพสหน้าวอล ผู้ชายก็ลบทิ้ง
ทะเลาะกับเราหนักมากเพราะเห็นท่าไม่ดีกับผู้หญิงคนนี้ ล่าสุดเรายอมคบด้วย ด้วยเหตุที่ว่าคงจบ ๆ ไปแล้ว
แต่อยู่ ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็ดพสตัสประมาณว่า มีคนแทนที่นาง นางก็รู้ ! แต่แบบรอดูว่าเขาจะคบกันตอนไหน นางบอกยินดีที่เห็นเรา 2 คนคบกัน
คือประมาณหญิงก็ร้าย ชายก็เลว เรากไม่ได้ชะล่าใจอะไร ก็ไม่ได้เห็นว่าคบกัน ก็แค่คุย ๆ กันเฉย ๆ พอเราแอดเฟสไปนางก็ไม่รับนะคะ
แต่พอเพื่อนเราแอดไป(เพื่อนผู้ชาย)นางรับแอดเฉย ๆ จริง ๆถ้าจะมาด่าก็ด่าเลย ไม่รู้แบบนั้น ประจานตัวเองป่าว ๆ เอาเถอะค่ะคนมันไม่รู้ย่อมไม่ผิด
ตามหลักทั่วๆไปอ่านะ "คนเราย่อมมีสิทธิ์ในการเลือกสิ่งที่ดีให้กับตัวเอง ดีมาก ดีน้อย คนเรามันแยกแยะได้ ไม่มีใครดีที่สุดหรอก ถ้าคิดว่าตัวเองทำดีแล้ว เขาจะทิ้งมาหาคนอื่นทำไม"
น่าเบื่อนะเรื่องแบบนี้ ! บางทีเราก็คิดนะว่าคงเป็นกรรมเก่าเพราะชาตินี้ไม่เคยทำร้ายใครแบบนี้
ใครที่รู้สึกว่าคนที่คุยด้วยจะทิ้งนะคะ ! บอกตรง ๆ ปล่อยเขาไปเถอะ คนจะไปก็ต้องไป อะไรที่ไม่ใช่ของเราก็ไม่ใช่ของเราอยู่ดี
รักตัวเองให้มาก ๆ อย่าประจานตัวเองให้คนเขาสมน้ำหน้า เป็นตายร้ายดีที่อยู่ที่เราจะคิด คิดแค้นกับใครก็ได้ผลแก่เรา แผ่เมตตาเถอะนะ