เรื่องมีอยู่ว่า แม่ของน้องข้างห้อง เดินมาถามการบ้านให้น้องเค้า เพราะแม่เค้าเองก็ งง ทำไม่ได้
ผมเลยลองเอามาดู ถึงกับตกใจ เด็กป.5 เรียนอะไรกันนี่ เพื่ออะไร ไปแข่งโอลิมปิค...

น้องนั่งทำถึง สามทุ่มครึ่ง ยังทำไม่เสร็จ แล้วจะได้นอนกี่โมง ไปโรงเรียนกี่โมงกันครับนี่

อันแรก ให้วาดรูปหน้าตัวเอง แล้วเขียนว่า ตา คิ้ว จมูก ปาก เหมือนใคร ไม่เท่าไหร่อันนี้



พอมาเจอการบ้านคณิตศาสตร์ คือร่ะ ให้นั่งไทม์แมชชีนย้อนไปสมัยป.5 ผมบอกเลยว่า ผมทำไม่ได้
แลดูเวิ่นเว้อมาก ถามแม่เค้าว่าปกติการบ้านเยอะแบบนี้มั้ยครับ แม่บอกว่าเยอะตั้งแต่ป.4
แต่ตอนนั้น "จ้างครูพี่เลี้ยง" แต่ตอนนี้ไม่ได้จ้าง เลยต้องดูแลสอนการบ้านน้องเค้าเอง

คือ ทำการบ้าน อภิมหาเวิ้นเว้อ ไว้ให้ใครสอนครับ การบ้านเด็กมันต้องทำเองถึงจะเกิดกระบวนการเรียนรู้สูงสุดไม่ใช่หรอครับ
คณิตศาสตร์ เราเรียนการคำนวณไปเพื่ออะไร เพื่อฝึกตรรกะ วิธีการคิด การแก้ปัญหาเชิงซ้อนไม่ใช่หรอครับ
โจทย์คณิตศาสตร์ง่ายๆ แต่เน้นให้เด็กเขียนอธิบาย วิธีการทำ สมัยรุ่นผม หายไปไหนครับ
เด็กวัยนี้ควรเน้น การเขียนแสดงวิธีทำ เพื่อฝึกแก้ปัญหาอย่างเป็นลำดับเป็นขั้นเป็นตอนไม่ใช่หรอครับ

รู้สึกโชคดี ที่เรียนจบมานานแล้ว





ลูกชาวบ้าน ลูกแม่ค้า ใครจะสอนให้ทำได้ครับ
หนังสือเล่มนี้ มีไว้ให้ลูก พ่อแม่วุฒิปริญญาตรี เรียนนะครับ
ผมเองยังต้องอาศัยประสบการณ์ทำงาน หาทริคมาอธิบายน้อง ว่าควรทำยังไง ก่อนหลัง
โจทย์แบบนี้มันถึงจะดูง่าย

แต่!!!!!  มันไม่ได้มาจากกระบวนการวิเคราะห์ สังเคราะห์ด้วยตัวน้องเค้าเองเลย