ชาวโรฮิงญา น่าสงสารมั้ยครับ ในสายตายคุณ?

คือผมตามข่าวนี้มาสักพัก
เวลาอ่านคอมเม้นท์ มักจะเจอความเห็นประมาณว่า ฆ่ามันเลย ทิ้งระเบิดใส่มันพวก สวะสังคม
ใครสงสารให้เอาไปเลี้ยงที่บ้านดูสิ อยากจะให้พวกเขาตายๆไปซะให้พ้นๆ
และในเวทีนั้นก็ไม่มีใครคิดคัดค้านข้อความเหล่านี้กันสักเท่าไร
เมื่อมีคนค้าน มักจะมีคำพูดที่ว่า ตามข่าวสะบ้างสิแล้วจะไม่โลกสวย
ซึ่งบางครั้งคำพูดโหดร้ายถึงการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ออกมาเด็กผู้หญิงหน้าตาจิ้มลิ้ม ซึ่งดูไม่มีพิษมีภัย
น่ากลัวเหลือเกินกับคนหมู่มากแบบนี้ ผมสงสัยเหลือเกิน การที่เราช่วยใครไม่ได้ เราต้องเกลียดชังด้วยหรือ
หรือการเสพสื่อตามข่าวอยู่ที่บ้าน ในมุมโปรดที่แสนอบอุ่นของทุกคน มันทำให้เราอยากฆ่าล้างเผ่าพันธุ์กันได้จริงๆ
คนพวกนั้นเค้าเป็นอะไรไปหรือเปล่าครับ เค้าจิตอ่อนหรือผมหลงผิดเอง
สิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจคนเราในสถานการณ์แบบนี้มันคืออะไรหรือครับ
เสพสื่ออยู่บ้านก็เกลียดชังกันได้ขนาดนี้ ก็ไม่แปลกที่เราจะลุกมาฆ่ากันเองได้
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 30
ผมเจอมาเองแล้วนะครับ
เรื่องความสงสารนี่ สงสารตัวเองกันบ้างไหมครับ
บางทีนั่นคือสิ่งที่เราเห็นนะครับแต่ความจริงอาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้น
ผมช่วยคนอื่นเพราะเห็นว่าเขาไม่มี เรามีมากกว่าเขา แต่ยังไม่จบนะครับ
ช่วยไปเท่าไรก็จมหายเพราะอะไร เพราะเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็นว่าน่าสงสารนั่นเลย
ผมช่วยไปครั้งแรก ยังไม่พอมีครั้งที่สองและครั้งที่สามตามมา บอกว่าพ่อป่วยแม่ไม่สบายลูกสาวไม่มีค่าเทอม
ในที่สุดเราคือคนโง่ครับ เงินเราที่ให้ยืมไปละลายไปกับอะไรไม่รู้ไม่ได้คืนมาสักบาทเดียว
ดังนั้นใครที่คิดจะสงสารคิดให้รอบคอบนะครับ
ช่วยจนตัวเองแย่นี่ผมโดนมาเองเลยเพราะความสงสารนี่ไงล่ะ
แล้วชีวิตคนที่เราช่วยก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย แถมพาเราจมไปด้วย เพราะเขาไม่รู้จักดิ้นรนด้วยตัวเอง
หลายคนที่ผมเคยช่วยเหลือไม่ได้ดีขึ้นเลย ตอนนี้ผมมีคำตอบอยู่ในใจแล้วครับ

รู้จักการช่วยเหลือคนจมน้ำไหมครับ หลายครั้งที่คนไปช่วยต้องตาย เพราะไม่รู้วิธีช่วยที่ถูกต้องลงไปให้เขากดจมน้ำตาย
เป็นฮีโร่แต่ตัวเองต้องตาย คนที่ลำบากคือคนข้างหลังไงครับ ลูกต้องมากำพร้าเพราะพ่อเสียชีวิตจากการไปช่วยคนผิดวิธี
จะช่วยใครก็ดูกำลังตัวเองบ้าง ย้อนไปดูคนที่ยุเราสิครับ เขาช่วยอะไรบ้างไหม
ผมนึกถึงคำยุยง บุกเข้าไปเลย ลุยไปเลย แต่คนพูดน่ะอยู่ไหนครับ ได้แต่พูดแต่ไม่ทำเราก็ไม่ควรใส่ใจ
คนที่จ่ายคือเรา เขาได้แต่พูดให้ดูดี
ตอนนี้ดูสิครับว่าเราช่วยใครได้ไหม สงสารได้แต่ตัวเราล่ะ คนรอบข้างเราล่ะ อย่าลืมคิดให้ดีๆนะครับ
แล้วคนอื่นไปไหนทำไมไม่ช่วยบ้าง
ผมเคยช่วยคนหลายคนตอนนี้คิดย้อนกลับไปทำไมญาติเขาไม่มีหรือไง
ทำไมไม่ไปขอความช่วยเหลือจากญาติเขาเอง เราไม่ได้เป็นญาติ ไม่ได้สนิทเลยแม้แต่น้อย

เหมือนกันครับ ญาติของพวกเขาชาวโรฮิงยาก็คือพ่ี่น้องมุสลิมของเขาไงล่ะครับทำไมไม่ช่วยล่ะ
แล้วที่ใกล้ๆทำไมไม่ไป มาทำไมเสียไกลขนาดนี้
ผมไม่อยากเอาเรื่องศาสนามาเป็นประเด็นนะครับแต่มันน่าคิดจริงๆ เมื่อเทียบกับเรื่องจริงของผม
กรณีของผมเทียบกันเลย ญาติเขาเองยังไม่ช่วยแล้วผมล่ะไม่ใช่ญาติเลยนะ ก็เลยโดนไงครับ
เพราะญาติเขาเองก็คงโดนกันมาโดยถ้วนหน้า จนลามมาถึงผมนี่แหละ

จะมาหาว่าผมใจร้ายใจดำก็ตามใจนะครับ ผมเป็นคนที่เจ็บแล้วจำ น้ำใจมีไว้ให้จำกัด
ไม่ได้มีไว้แจกจนตัวเองไม่มีเหลืออดตายอย่างอนาถ แล้วคนที่เราช่วยก็ไปหาที่พึ่งใหม่ต่อไปเรื่อยๆ

อันนี้จากประสบการณ์จริงของผมเลยนะ
ความคิดเห็นที่ 8
น่าสงสารครับ  แต่สงสารคนไทยมากกว่า
ความคิดเห็นที่ 15
สำหรับเรา คิดว่าเขาน่าสงสารมากๆๆๆค่ะ
เพราะ ถ้าเขาเกิดมาในสังคมที่ขาดโอกาส ทำให้ไร้การศึกษา ครอบครัวยากจน ไร้บ้าน ไร้สัญชาติ
สิ่งสำคัญที่จะทำให้ชีวิตเลวร้ายลงไปอีกคือ เป็นที่รังเกียจของสังคมหรือเจ้าบ้านอย่างพม่า
เพราะบรรพบุรุษทำไม่ดีเอาไว้ ลูกหลานที่เกิดตามมาก็เลยต้องรับกรรม ไร้ทางออก สิ้นหวัง
จะอยู่พม่าก็โดนรังเกียจ โดนเข่นฆ่า และอยู่แบบไร้สิทธิ์ใดๆ ครั้นพออพยพไปมาเลย์หรืออินโด
ก็โดนรังเกียจอีก เพราะไร้การศึกษา ไร้การอบรมที่ดี ไร้ฝีมือ มีแค่แรงงาน และอาจมีทัศนคติไม่ดี
ในเรื่องการทำงาน เช่น ขี้เกียจ(เพราะไม่ได้รับการอบรมที่ดีพอ) มีค่านิยมที่ผิดๆ เช่น การผลิตลูกมาก
และที่สำคัญ สิ่งที่เจ้าบ้านกลัวคือ การรวมกลุ่มที่เหนียวแน่นของชนชาติกลุ่มนี้ บวกกับการมีประชากรเยอะ
อาจทำให้ไปกลืนกินเจ้าบ้าน รวมทั้งยังมีประวัติไม่ดี ทำร้ายและทำลายเจ้าของแผ่นดิน (ซึ่งก็ไม่ใช่ว่า
โรฮิงญาทุกคนจะเป็นแบบนั้น แต่เมื่อประวัติศาสตร์และเหตุการณ์ที่ผ่านมาก็ชี้ไปในแนวนี้ ชนรุ่นหลังจึง
ถูกตราหน้าว่าเป็นแบบนั้นไปด้วย ใครๆก็เลยกลัว เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจริงมันก็น่ากลัวไม่ใช่หรือ)

ถ้าเราเป็นชาวโรฮิงญา เราก็จะมาพิจารณาตัวเองว่า ทำไมคนเขารังเกียจ ทำไมคนเขาไม่เอาเราซักประเทศ
แม้แต่ประเทศแผ่นดินแม่อย่างบังคลาเทศ  เหตุผลหลักๆคือ ชาวโรฮิงญาผลิตลูกหลานเยอะเกินไป ไร้คุณภาพ
และเป็นคนที่เรียกร้องนั่นนี่มากไป ไม่เจียมตน และไร้ความสามารถ ไม่ขยันอดทน เราก็จะชักชวนกันพัฒนาตนเอง
แต่มันยาก ถ้าเขายึดว่า มีข้อจำกัดเช่น การทำหมัน ทำไม่ได้ ผิดหลักศาสนา ...ก็ควรปรับตัวเอง ไม่ใช่ยึดแต่แนวคิด
ของตัวเอง จนคนอื่นเขารังเกียจ อยู่ที่ไหนก็ไม่ได้สักที่ ... ทำไมคนจีนที่มีมากมาย ยังสามารถแทรกซึมไปทุกประเทศ
ทั่วโลกได้ ตอนแรกทุกชนชาติเขาก็รังเกียจ แต่คนจีนเป็นคนขยัน อดทน ไม่เกี่ยงงานเล็กน้อย เลยรุ่งเรืองและได้ดี

ประเทศที่รับโรฮิงญาไปพักพิง ก็ควรคุยถึงปัญหาเหล่านี้ ไม่ใช่เอาไปเลี้ยงดูเฉยๆ ให้นั่งกินนอนกิน ควรให้การฝึกฝีมือ
ควรพัฒนาความคิดและการศึกษา คนไหนที่ไม่ทำอะไรเลย ไม่เอาอะไรเลย ควรมีบทลงโทษ ควรมีการให้ทำหมัน
ไม่ควรผลิตลูกหลานให้ประเทศเจ้าบ้านหนักใจ ถ้าทำตามกฏได้ อยู่ที่ไหน ใครๆเขาก็ยังปราณี... ไม่ใช่อยู่สบายกว่า
เจ้าของบ้านเสียอีก มันไม่ถูกต้อง พวกมูลนิธิบ้าบอที่ตั้งกฏบ้าๆนั่นนี่มา ควรคิดใหม่ได้แล้ว ไม่งั้นเสนอไปเลยว่า
ให้ประเทศรวยๆอย่างอเมริกา อังกฤษ(ต้นปัญหา) พวกกฏเยอะ มาขนพวกนี้ไปรับผิดชอบเอง เพราะดีแต่สั่งการ
และกดดัน ไม่ได้ทำอะไรจริงจังและจริงใจเลยสักนิด น่ารังเกียจกว่าโรฮิงญา แค่ชี้ให้พ้นๆตัวและให้ตัวเองดูดี

การที่เราเมตตาสงสารใคร ไม่ใช่ว่าเราต้องเอาคนนั้นมาอุ้มชู เลี้ยงดูปูเสื่อ เช่น เราเห็นคนขอทาน สงสารเขา
เราก็ช่วยเขาตามหลักมนุษยธรรมเบื้องต้นได้แค่นั้น ไม่สามารถหอบขอทานที่เจอทั้งหมด เข้ามาเลี้ยงดูปูเสื่อ
ในบ้านเราได้ และไม่มีใครทำอย่างนั้น มันไม่ใช่!! .... การที่เราสงสารโรฮิงญาก็เช่นเดียวกัน ช่วยได้เท่าที่เรา
มีกำลังความสามารถ แต่ไม่ใช่หน้าที่เราที่ต้องเอามาอุ้มชู เลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดีได้ทั้งหมด เห็นด้วยว่าทุกประเทศ
ควรเข้ามาเจรจาหาทางออก ที่สำคัญ ตัวโรฮิงญาเอง ควรมารับรู้ปัญหาที่ตัวเองทำไว้ และหาแนวทางปรับปรุงตน
ไม่ใช่ให้คนอื่นมารับปัญหาที่ตัวเองก่อไว้ ถ้าแบบนั้นต่อให้แก้แทบตาย แต่โรฮิงญาไม่คิดพัฒนาตัวเอง ก็ไร้ประโยชน์
เข้าทำนอง แก้กลุ่มนี้เสร็จ เดี่ยวกลุ่มใหม่ก็ถูกผลิตออกมายั๊วเยี๊ยะๆเต็มไปหมด ก่อให้เกิดปัญหาโลกต่อไปไม่จบสิ้น...
ความคิดเห็นที่ 41
มีการบิดเบือนให้ร้ายอยู่เรื่อย ๆ แทนที่จะเป็นผลดีกับโรฮิงญา กลับจะเป็นการซ้ำเติมพวกเขานะคะ


ความคิดเห็นที่ 43
ทุกคนก็ต้องมีบ้านเกิดเมืองนอน ทุกคนต้องสร้างชาติ รักษาชาติบ้านเกิดให้อยู่ดีที่สุดกันทั้งโลก
เขาเองก็มาจากบ้านเกิดเมืองนอนเขา ฉะนั้น ก็ให้เขากลับไปสร้างชาติบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองให้ดี
ไม่ใช่ทำบ้านตัวเองให้ดีไม่ได้ แล้วจะไปแย่งบ้านคนอื่นเขา

ตัวอย่าง เช่น ที่รัฐยะไข่ของพม่า ที่เขาอพยพไปอยู่ แล้วเกิดลูกหลานมากๆ แต่ไม่มีคุณภาพ จนได้ปริมาณมากๆ ก็จะไปแบ่งแยกดินแดนที่รัฐยะไข่ของพม่า โดยใช้เหตุผลว่า เขาอยู่กันเยอะกว่าชาวพม่าผู้เป็นเจ้าของแผ่นดิน จนกลายเป็นคนส่วนใหญ่ไปแล้ว เลยจะยึดรัฐยะไข่ตอนเหนือซะเลย

สังคมอยู่ได้ด้วยกติกาที่ยุติธรรม โดยมีศักดิ์ศรีและหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ที่ถูกต้องเท่าเทียมกันทุกคน
เราคนไทยเอง ก็มีทั้งศักดิ์ศรีของคนไทยและของความเป็นมนุษย์ จึงต้องทำแต่สิ่งที่ควรทำ และไม่ทำสิ่งที่ไม่ควรทำ ทำโดยพอดีพอควร ใช้ปัญญาประกอบเมตตา มองไปในการณ์ไกลข้างหน้า.... บนหลักการว่า จะไม่ทำอะไรให้ประเทศไทย ลูกหลานไทย ต้องทุกข์ร้อนเดือดร้อนเสียหายในวันข้างหน้า ..เพราะการกระทำของเราในวันนี้  

ฉะนั้น พึงให้แต่เฉพาะสิ่งที่ผู้รับควรได้ และให้ต่อผู้สมควรได้รับ เท่านั้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่