พอดี ได้อ่านกระทู้เร็วๆ นี้
เกี่ยวกับชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยนในอเมริกา
สนุกมากๆค่ะ ชอบ ฮาดี
ก็เลยนึกถึงตัวเอง ว่ามีเรื่องเล่าเหมือนกัน
อาจมีหยาบบ้าง ดิบบ้าง ตามอรรถรสนะคะ
อย่าไปจริงจัง แค่ไหนเรียกจริงจังง เอาพอเพลินนะตะเอง
เรื่องเล่าทั้งหมดนี้ เป็นประสบการณ์ ที่เราประสบมาเอง
อาจจะเป็นความคิดเห็น หรือข้อเท็จจริงบ้าง
ซึ่งเป็นมุมมองเรานะ หาสาระสำคัญไม่ได้มาก
โปรดใช้วิจารญาณ อ่านเพลินๆ ไปไรไปนะ
เกือบ10ปีก่อน สมัยเราเป็นนักเรียนม.ปลาย
เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ที่ได้มาเรียนม.ปลายที่กทม.
คือวิทย์ คณิตก็พอได้นะ
แต่อังกฤษนี่ค่อนข้างภูธ๊ร ภูธร
ก็สำเหนียกตัวเองอยู่ แต่ไม่มากพอ 555
จนวันนึง
คลาสอังกฤษ ครูฝรั่งตาน้ำข้าว ฮีก็พูดๆไป สอนๆไปป้ะ
แต่ฮีคงเล่าเรื่องโจ๊กอะไรซักอย่างมั้ง เพื่อนๆในห้อง หัวเราะเต็มเลย
ไอ้เรา เกาหัวแกร่กๆๆ 555 หัวเราะไรกันเอ่าะ
ชิหายย ไม่ได้อ่ะ เน่าหนอนไปมั้ย ภาษาอ่ะ ต้องทำไรซักอย่าง
เราเลยไปสมัครโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนเนี่ยล่ะ
คือคิดอะไรได้ปั๊บ ต้องทำเลย ไปเอง
ยังไม่ได้บอกพ่อแม่เลย บอกทีหลังตอนได้แล้ว
แน่นอนว่า พ่อแม่คัดค้าน เด็กผญตัวเละๆ คนนึง
จะไปอยู่เมืองนอกเมืองนา กะบ้านใครก้อมะรุ เป็นปีๆ แค่คิด พ่อแม่ก้อสะพรึงง!
แม่บอกว่า ไว้เรียนจบ ลูกไปต่อปริญญาโทงี้ แม่จะให้ไป นะนะ ลูกก
แต่ด้วยความที่เราก็ดื้อมากกก
เราให้เหตุผลว่า จะฝึกภาษา ต้องฝึกตั้งแต่นมยังไม่ตั้งเต้าค่ะคุณแม่
ถ้ายิ่งแก่ขึ้น หนูยิ่งกระดากอาย ยิ่งหน้าบาง ความกระแดะฤๅจะสู้ตอนนี้
อ่ะๆๆ ยอมมม ไปเถอะ
ก้าวแรกที่มาเนี่ยย ก็ไม่ค่อยราบเรียบละ
ชีวิตต่อจากนี้คิดว่า ราบเรียบมะ ให้ทาย55
ตอนอยุ่สนามบิน ก็ไปกันเป็นกลุ่มๆกะเพื่อนๆในโครงการ
แล้วค่อยแยกย้ายกันไป ตามแต่ละรัฐ
เราได้ไปรัฐนิวแฮมป์เชียร์ (New Hampshire)
อยู่แบบทางตะวันออก เหนือๆหน่อย
ติดกะรัฐเมสซาชูเซด (Massachusetts) หนาวๆนะ
ขณะเข็นรถเข็น เข้าประเทศเค้า
พนักงานตะโกนบอก unlock unlock
คือกระเป๋าเดินทางห้ามlockนะ
เพราะเผื่อเค้าสุ่มตรวจค้น ถ้าเราlock คือเค้าจะพังกุญแจเราเลย
อิชั้นก็ด้วยความเมพอิ๊งกว่าใครในปฐพี
เข้าใจค่ะ เจ้าพนักงาน ! กรูก้อเริ่มยกเอากระเป๋าออกจากรถเข็น
เจ้าหน้าที่ก็ what are you doing?
เราก็ค้อนไปทีนึง ก็นี่ไงเล่า ทำตามคุณสั่ง
คุณบอก un รถ ไง ไม่ให้เอารถเข็นเข้าไปใช่มั้ยล่ะ
เอ้ะ เด่วก่อน un ภาษาอังกฤษ แต่ รถ ภาษาไทย
เจ๊คนนี้ จะพูดไทยได้ไง อิบ้า สมาสคำเองเลยนะ
ปล่อยไก่อีกแระ 5555 แฮ่
เรื่องเล่า เคล้ามาม่า กับชีวิตลัลล้า ในต่างแดน
เกี่ยวกับชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยนในอเมริกา
สนุกมากๆค่ะ ชอบ ฮาดี
ก็เลยนึกถึงตัวเอง ว่ามีเรื่องเล่าเหมือนกัน
อาจมีหยาบบ้าง ดิบบ้าง ตามอรรถรสนะคะ
อย่าไปจริงจัง แค่ไหนเรียกจริงจังง เอาพอเพลินนะตะเอง
เรื่องเล่าทั้งหมดนี้ เป็นประสบการณ์ ที่เราประสบมาเอง
อาจจะเป็นความคิดเห็น หรือข้อเท็จจริงบ้าง
ซึ่งเป็นมุมมองเรานะ หาสาระสำคัญไม่ได้มาก
โปรดใช้วิจารญาณ อ่านเพลินๆ ไปไรไปนะ
เกือบ10ปีก่อน สมัยเราเป็นนักเรียนม.ปลาย
เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ที่ได้มาเรียนม.ปลายที่กทม.
คือวิทย์ คณิตก็พอได้นะ
แต่อังกฤษนี่ค่อนข้างภูธ๊ร ภูธร
ก็สำเหนียกตัวเองอยู่ แต่ไม่มากพอ 555
จนวันนึง
คลาสอังกฤษ ครูฝรั่งตาน้ำข้าว ฮีก็พูดๆไป สอนๆไปป้ะ
แต่ฮีคงเล่าเรื่องโจ๊กอะไรซักอย่างมั้ง เพื่อนๆในห้อง หัวเราะเต็มเลย
ไอ้เรา เกาหัวแกร่กๆๆ 555 หัวเราะไรกันเอ่าะ
ชิหายย ไม่ได้อ่ะ เน่าหนอนไปมั้ย ภาษาอ่ะ ต้องทำไรซักอย่าง
เราเลยไปสมัครโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนเนี่ยล่ะ
คือคิดอะไรได้ปั๊บ ต้องทำเลย ไปเอง
ยังไม่ได้บอกพ่อแม่เลย บอกทีหลังตอนได้แล้ว
แน่นอนว่า พ่อแม่คัดค้าน เด็กผญตัวเละๆ คนนึง
จะไปอยู่เมืองนอกเมืองนา กะบ้านใครก้อมะรุ เป็นปีๆ แค่คิด พ่อแม่ก้อสะพรึงง!
แม่บอกว่า ไว้เรียนจบ ลูกไปต่อปริญญาโทงี้ แม่จะให้ไป นะนะ ลูกก
แต่ด้วยความที่เราก็ดื้อมากกก
เราให้เหตุผลว่า จะฝึกภาษา ต้องฝึกตั้งแต่นมยังไม่ตั้งเต้าค่ะคุณแม่
ถ้ายิ่งแก่ขึ้น หนูยิ่งกระดากอาย ยิ่งหน้าบาง ความกระแดะฤๅจะสู้ตอนนี้
อ่ะๆๆ ยอมมม ไปเถอะ
ก้าวแรกที่มาเนี่ยย ก็ไม่ค่อยราบเรียบละ
ชีวิตต่อจากนี้คิดว่า ราบเรียบมะ ให้ทาย55
ตอนอยุ่สนามบิน ก็ไปกันเป็นกลุ่มๆกะเพื่อนๆในโครงการ
แล้วค่อยแยกย้ายกันไป ตามแต่ละรัฐ
เราได้ไปรัฐนิวแฮมป์เชียร์ (New Hampshire)
อยู่แบบทางตะวันออก เหนือๆหน่อย
ติดกะรัฐเมสซาชูเซด (Massachusetts) หนาวๆนะ
ขณะเข็นรถเข็น เข้าประเทศเค้า
พนักงานตะโกนบอก unlock unlock
คือกระเป๋าเดินทางห้ามlockนะ
เพราะเผื่อเค้าสุ่มตรวจค้น ถ้าเราlock คือเค้าจะพังกุญแจเราเลย
อิชั้นก็ด้วยความเมพอิ๊งกว่าใครในปฐพี
เข้าใจค่ะ เจ้าพนักงาน ! กรูก้อเริ่มยกเอากระเป๋าออกจากรถเข็น
เจ้าหน้าที่ก็ what are you doing?
เราก็ค้อนไปทีนึง ก็นี่ไงเล่า ทำตามคุณสั่ง
คุณบอก un รถ ไง ไม่ให้เอารถเข็นเข้าไปใช่มั้ยล่ะ
เอ้ะ เด่วก่อน un ภาษาอังกฤษ แต่ รถ ภาษาไทย
เจ๊คนนี้ จะพูดไทยได้ไง อิบ้า สมาสคำเองเลยนะ
ปล่อยไก่อีกแระ 5555 แฮ่