ความรักที่อาจจะเป็นไปไม่ได้ของผม

***ใช้พันทิปของหลานสาว สมัครเองแล้วต้องยืนยันไม่ทันใจ

       ปัจจุบันผมอายุ 24 ปีครับ เพิ่งจบมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ หางานทำไม่ได้ครับเลยมาเกาะที่บ้านกิน
ที่บ้านผมทำอาชีพเปิดร้านเบเกอรี่อยู่แถวๆจอมทองครับ เป็นร้านเล็กๆที่ทำทุกอย่างแต่มีขนมปังขายส่งด้วย
วันนึงผมก็ไปส่งขนมปังที่ร้านค้าเจ้าประจำแล้วก็เจอกับผู้หญิงคนนึงเข้าครับ เธอผมยาวอยู่เอวตัวเล็กอ้วนปุ๊กลุ๊กผิวไม่คล้ำมาก
ผมเห็นเธอเดินเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งมีของกินเต็มไม้เต็มมือ แล้วเธอก็เดินออกมาไปเข้าอีกหลังนึงที่อยู่ท้ายซอย
จากที่ผมเคยใช้ลูกน้องพม่ามาส่ง ผมก็เลยมาส่งเองเพราะรู้สึกชอบเธอคนนี้ครับ ผมมาเฝ้าสังเกตุการณ์เธอทุกวันครับ
เธอจะมีกิจวัตรเดินไปเดินมาแบบนั้นทุกเช้า ซื้อของทุกๆร้าน ผมสอบถามคนแถวๆนั้นเขาก็บอกว่า น้องคนนี้ซื้อไปให้แฟนทุกวันครับ
ผมทำใจอยู่สองสามวันครับ ไม่ไปส่งของเลย แต่เหมือนอะไรดลใจซักอย่าง ผมก็ออกไปแอบมองเธออีกครับ แต่ครั้งนี้ผมไปทั้งวัน
เธอมีชื่อเรียกในซอยบ้านอยู่หลายชื่อ บ้างก็เรียกมิน บ้างก็เรียกทราย บ้างก็เรียกเหมย เธอเรียนที่มหาวิทยาลัยรามคำแหงครับ
วันนึงผมเห็นเธอทะเลาะกับแฟน ผมรู้สึกแย่แทนเธอครับ ผู้หญิงที่เอาใจใส่ขนาดนี้ไม่น่ามาคบคนอารมณ์ร้ายแบบนั้น
ยิ่งใกล้มากเท่าไหร่ผมก็ชอบเธอมากเท่านั้น ยิ่งผมเห็นเธอร้องไห้บ่อยๆผมยื่งโกรธแทน
ผมถึงกับทิ้งงานเป็นอาทิตย์เพื่อมาสืบสาวราวเรื่องเธอ สิ่งที่ทุกคนเล่าให้ผมฟังมันต่างจากสิ่งที่ผมเห็นมากๆ
ผมเลือกที่จะศึกษานิสัยเธอด้วยการสังเกตเหมือนเดิมครับ ชีวิตเธอเหมือนกับวนเวียนอยู่ที่แฟนครับ ไม่เคยเห็นเธอมีเพื่อนที่ไหน
ผมก็สอบถามไปเรื่อยๆก็มีคุณน้าขาวๆหมวยๆเล่าเรื่องเธอให้ฟัง  มารู้ที่หลังก็คุณน้าคนนี้เป็นแม่ของเธอครับ
ผมสืบเรื่องเธอร่วมๆสามเดือนได้ครับ ผมรู้สึกว่าเธอคือคนที่ผมตามหาจริงๆ เธอมีนิสัยลึกๆที่คนอื่นไม่มี
ผมเริ่มตามหาเธอจากบีทอคจนเจอเฟสบุ๊คเธอครับ หลังจากนั้นผมก็อดไม่ได้ที่จะแอบเซฟรูปเธอไว้ในคอม
ผมตามทุกโพสต์ จนล่าสุดทราบว่าเธอเลิกกับแฟนเธอแล้วครับ แล้วผมก็ไม่เคยเห็นเธอเดินอีกเลย ผมก็หงอยไประยะนึง
แล้วจู่ๆเธอโพสต์ขึ้นมาว่าไปเอเชียทีค ผมก็เลยแอบตามเธอไป ไปเห็นเธอนั่งอยู่ตรงโซนแม่น้ำทรุดลงแล้วร้องไห้ไม่อายใคร
ตอนนั้นที่คิด ผมคิดว่าเธอจะไปฆ่าตัวตายครับ เลยเดินเข้าไปซะเลย ได้ความว่าเธอไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตายครับ
แต่เธอผิดหวังและหว้าเหว่เลยมาหาที่ๆคนเยอะ เธอกดดันเธอเลยร้องไห้ออกมา นั่นเป็นครั้งแรกครับที่ผมเห็นหน้าเธอชัดๆ
เธอไม่แต่งหน้า หน้าสด มีความเป็นเด็กซ่อนอยู่ ผมคุยกับเธอสักพักผมก็ฉวยโอกาสกอดเธอครับ แล้วเธอก็ร้องไห้หนักขึ้น
จากนั้นก็เป็นลมครับ ผมพาเธอไปโรงพยาบาลเจริญกรุงฯ แต่เธอไม่อยากรับการรักษา ผมเลยพาเธอออกมา
เธอดูเศร้ามากกว่าหลายๆครั้งที่ผมเห็น ไม่กินข้าวไม่กินน้ำจนดูผอมลงถนัดตา สุดท้ายผมเลยอาสาเป็นแฟนให้เธอหนึ่งวันครับ
ผมทราบจากปากเธอว่าเธอพบปัญหาหลายอย่างหลายๆด้านที่เธอเก็บไว้ เธอเลือกที่จะเล่าให้คนแปลกหน้าอย่างผมฟัง
เธอหลุดพูดออกมาว่าเธอไม่ได้กินอะไรมาร่วมๆหนึ่งอาทิตย์ ผมพาเธอไปแวะที่ดันคินโดนัทจัดการป้อนเธอ นั่นแหละครับ
ผมเห็นรอยยิ้มทั้งน้ำตาของเธอ ผมรู้ตัวเลยว่าตกหลุมรักเธอเข้าแล้วครับ ไม่ว่าใครจะไม่เห็นค่าเธอ แต่ผมเห็นนะ
ถ้ามองเผินๆเธอก็เหมือนเด็กที่ล้มเหลวคนนึง แต่ในความจริงแล้วเธอมีจุดมุ่งหมายที่แน่นอน เธอคือคนที่ผมตามหาครับ
ผู้หญิงที่ไม่สนใจการแต่งตัวมากนัก มีอุดมการณ์ ไม่ชอบการเที่ยวผับบาร์ จริงจัง เก็บความรู้สึกเก่ง มองการณ์ไกล
ผมก็ไม่รู้หรอกว่าอนาคตเธอจะยังเป็นคนเดิมคนนี้ไหม แต่ตอนนี้เธอเป็นคนที่ผมตกหลุมรักเข้าไปแล้ว
ถ้าวันนั้นผมไม่ตัดสินใจตามเธอไปที่เอเชียทีค ผมคงไม่รู้จักตัวตนของเธอจริงๆ ทุกวันนี้ผมยังคิดถึงรอยยิ้มของเธออยู่เลย
หลังจากวันนั้นที่ผมพบเธอ ผมก็ไม่เจอเฟสเธอครับ ไม่รู้ว่าเธอบล็อคผมรึเปล่า ตั้งแต่แอบตามสังเกตการณ์ผมก็ไม่เคยออกตัว
ไม่เคยทักเฟสเธอเลย ผมใช้ถึงสามเฟสในการส่องเธอเพราะกลัวเธอจะรู้ตัว ผมอยากจะบอกกับเธอตรงๆครับ
ว่าคนแปลกหน้าที่คุยกับเธอวันนั้นอยากเป็นคนปัจจุบันในวันนี้ครับ มันคงจะดีกว่าถ้าเรามาทำความรู้จักกันจริงๆ
แต่ผมก็คงหมดโอกาสไปแล้วมั้งครับ เพราะผมหาเฟสเธอไม่เจอมาระยะนึง ถ้าคิดในทางที่ดีเธอคงปิดหนีแฟนเก่าเธอ
สองสามอาทิตย์ที่ผ่านมาผมไปดักแถวๆบ้านเธอก็ไม่เจอครับ เมื่ออาทิตย์ก่อนผมตัดสินใจที่จะพิมพ์ลงพันทิป
แล้วก็ต้องลบไปครับ กลัวจะเจอความสะเทือนใจหลายๆอย่างในพันทิป แต่ถ้าผมไม่แบ่งปันผมก็อาจไม่มีโอกาสได้เจอเธออีก
ผมไม่รู้ว่าตั้งแต่เจอเธอครั้งนั้นเธอหายไปไหน ผมอยากเจอเธออีกครั้งครับ ผมจะสารภาพตรงๆเลย ผมทนความคิดถึงไม่ไหว
ผมมีความสุขครับที่ได้อยู่กับเธอวันนั้น เวลาเราได้อยู่กับคนที่เราชอบในสถานที่แบบนั้นมันคือความทรงจำชั้นยอดของผมเลย

ตอนนี้ผมไม่หวังอะไรมากครับ ขอแค่ได้บอกเธอไปตรงๆก็พอ ผมหวังว่ากระทู้นี้มันจะไปสะกิดให้เธอกดอ่านดู
ตอนนี้คิดว่าเธอน่าจะปิดเฟส ใครที่รู้จักเธอหรือมีเฟสเธอคนนี้ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Minnie Pigg Rider
ผมฝากบอกด้วยนะครับว่าผมจะไปรอที่แถวๆริมแม่น้ำทุกวันศุกร์จนกว่าผมจะเจอเธอ(หรือเบื่อไปซะก่อน)
ขอแค่ผมได้บอกครับ ไม่ว่าคำตอบจะออกมาแบบไหน ผมยินดีรับครับ ยังดีกว่าผมจะไม่ได้บอกอะไรเลย

#ใครมีคำแนะนำเรื่องการจีบหรือการทำใจรบกวนด้วยนะครับ