ขอใช้พื้นที่ชี้แจงก่อนนะครับ
เนื้อหาในกระทู้นี้ผมไม่ได้เขียนขึ้นมาเอง แต่เพื่อนคนหนึ่งของผมฝากให้ผมมาตั้งกระทู้ให้ครับ
(นางไม่มีลอคอินในพันทิปครับ)
ด้วยเหตุนี้ หากอ่าน ๆ ไปแล้วสงสัยนเพศของเจ้าของลอดอินก็ไม่ต้องตกใจไปนะครับ เพราะสรรพนาม คำลงท้ายต่าง ๆ ในเนื้อหาจะเป็นคำของนางทั้งนั้นครับ
สวัสดีครับ
*เลือกเป็นกระทู้สนทนา เพราะคิดว่าอาจไม่มีคำตอบที่ดีที่สุด
เรากับแฟนคบกันมา 5 ปีแล้วค่ะ เรามีความคิดความอ่านใกล้เคียงกันมากจนเรียกว่า "สามารถตัดสินใจแทนกันได้" ส่วนบางสิ่งที่บางฝ่ายไม่มี "ก็หาเจอในอีกฝ่ายหนึ่งเสมอ"
แต่ในช่วง 8 เดือนที่ผ่านมาเรารู้สึกว่า "เราไม่ได้มีโลกใบเดียวกันอีกต่อไปแล้วค่ะ" เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่ต่างก็ทำงานในจังหวัดเดียวกัน คุณเชื่อมั้ยว่าเราแทบจะไม่ได้เจอกันเลย เค้าเครียดเรื่องงานตลอดเวลา จนแทบไม่มีเวลาจะมาเจอกัน บางครั้งเราเองก็สงสัยว่า "ถ้าคนมันมีใจ มันจะยากนักหรือกับการจะมาเจอกันแค่เดือนละครั้ง" เราจะไม่ติดใจอะไรเลยถ้าสิ่งที่เค้าทำนั้นเพื่อเก็บเงินเพื่อก่อร่างสร้างรากฐานระหว่างเรา ...ใช่ค่ะ เค้าไม่เคยคิดประเด็นนี้ในหัวเลย เค้าไม่คิดแต่งงานหรือเก็บเงินเลย
เราก็เป็นคนนึงที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับการแต่งงานนะคะ (แต่งก็ดี ไม่แต่งก็ได้) แต่ต้องการใครซักคนที่เข้าอกเข้าใจกัน มีเวลาให้กัน และมีความชื่นชอบคล้ายคลึงกัน ช่วงแรกที่คบกันเค้าตอบโจทย์ประเด็นเหล่านี้ครบถ้วน แต่ตอนนี้มันเหมือนจะไม่ใช่แล้วค่ะ เหมือนเค้าไปทางเราไปทาง "แต่ผูกมัดกันด้วยความทรงจำดีๆ และความดีที่มีระหว่างสองเราเท่านั้น"
สิ่งที่ภูมิใจในตัวเค้าอย่างเดียวก็คือ "คุณธรรมความดี" ค่ะ เค้าซื่อสัตย์และไม่คิดนอกใจ ไม่เสเพล และจริงใจกับเราและครอบครัวเราเสมอมา ซึ่งเป็นสิ่งที่หายากในผู้ชายในยุคสมัยนี้
ตอนนี้เราเลยวางตัวเป็นเหมือน "เพื่อนที่ดี" เท่านั้นค่ะ คอยรับฟังและให้คำปรึกษา แต่ความรู้สึกโรแมนติกในใจเรา (ที่มันควรจะมีระหว่างคู่รัก) มันเลือนหายไปอย่างถนัดตาเลยค่ะ ช่วงแรกๆ ที่เริ่มรู้สึกว่ามันเป็นปัญหา เราก็พยายามออดอ้อนตามประสาผู้หญิงทั่วไปนะคะ แต่ตอนหลังมันเหมือนถอดใจค่ะ ทุกวันนี้เราแทบจะไม่รู้สึกน้อยใจเลย "ถ้าเค้าไม่บอกว่า รักนะ หรือ คิดถึงนะ"
นี่เป็นเรื่องราวจริงของเราที่อยากแบ่งปันค่ะ ถ้าเป็นคนอื่นคงนึกในใจว่า "หา ผ ใหม่เถอะ" 555 ไม่ว่ากันนะคะ เพราะส่วนตัวเรามีความคิดว่า "ทุกสิ่งมันขึ้นอยู่กับจังหวะชีวิตค่ะ" บางทีในอนาคตเราอาจจบลงที่การเป็นแค่เพื่อนกัน หรือ เราอาจเจอคนใหม่ที่ "ใช่กว่าเดิม" ก็ได้
รักคนดีที่ไม่มีอนาคต
เนื้อหาในกระทู้นี้ผมไม่ได้เขียนขึ้นมาเอง แต่เพื่อนคนหนึ่งของผมฝากให้ผมมาตั้งกระทู้ให้ครับ
(นางไม่มีลอคอินในพันทิปครับ)
ด้วยเหตุนี้ หากอ่าน ๆ ไปแล้วสงสัยนเพศของเจ้าของลอดอินก็ไม่ต้องตกใจไปนะครับ เพราะสรรพนาม คำลงท้ายต่าง ๆ ในเนื้อหาจะเป็นคำของนางทั้งนั้นครับ
สวัสดีครับ
*เลือกเป็นกระทู้สนทนา เพราะคิดว่าอาจไม่มีคำตอบที่ดีที่สุด
เรากับแฟนคบกันมา 5 ปีแล้วค่ะ เรามีความคิดความอ่านใกล้เคียงกันมากจนเรียกว่า "สามารถตัดสินใจแทนกันได้" ส่วนบางสิ่งที่บางฝ่ายไม่มี "ก็หาเจอในอีกฝ่ายหนึ่งเสมอ"
แต่ในช่วง 8 เดือนที่ผ่านมาเรารู้สึกว่า "เราไม่ได้มีโลกใบเดียวกันอีกต่อไปแล้วค่ะ" เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่ต่างก็ทำงานในจังหวัดเดียวกัน คุณเชื่อมั้ยว่าเราแทบจะไม่ได้เจอกันเลย เค้าเครียดเรื่องงานตลอดเวลา จนแทบไม่มีเวลาจะมาเจอกัน บางครั้งเราเองก็สงสัยว่า "ถ้าคนมันมีใจ มันจะยากนักหรือกับการจะมาเจอกันแค่เดือนละครั้ง" เราจะไม่ติดใจอะไรเลยถ้าสิ่งที่เค้าทำนั้นเพื่อเก็บเงินเพื่อก่อร่างสร้างรากฐานระหว่างเรา ...ใช่ค่ะ เค้าไม่เคยคิดประเด็นนี้ในหัวเลย เค้าไม่คิดแต่งงานหรือเก็บเงินเลย
เราก็เป็นคนนึงที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับการแต่งงานนะคะ (แต่งก็ดี ไม่แต่งก็ได้) แต่ต้องการใครซักคนที่เข้าอกเข้าใจกัน มีเวลาให้กัน และมีความชื่นชอบคล้ายคลึงกัน ช่วงแรกที่คบกันเค้าตอบโจทย์ประเด็นเหล่านี้ครบถ้วน แต่ตอนนี้มันเหมือนจะไม่ใช่แล้วค่ะ เหมือนเค้าไปทางเราไปทาง "แต่ผูกมัดกันด้วยความทรงจำดีๆ และความดีที่มีระหว่างสองเราเท่านั้น"
สิ่งที่ภูมิใจในตัวเค้าอย่างเดียวก็คือ "คุณธรรมความดี" ค่ะ เค้าซื่อสัตย์และไม่คิดนอกใจ ไม่เสเพล และจริงใจกับเราและครอบครัวเราเสมอมา ซึ่งเป็นสิ่งที่หายากในผู้ชายในยุคสมัยนี้
ตอนนี้เราเลยวางตัวเป็นเหมือน "เพื่อนที่ดี" เท่านั้นค่ะ คอยรับฟังและให้คำปรึกษา แต่ความรู้สึกโรแมนติกในใจเรา (ที่มันควรจะมีระหว่างคู่รัก) มันเลือนหายไปอย่างถนัดตาเลยค่ะ ช่วงแรกๆ ที่เริ่มรู้สึกว่ามันเป็นปัญหา เราก็พยายามออดอ้อนตามประสาผู้หญิงทั่วไปนะคะ แต่ตอนหลังมันเหมือนถอดใจค่ะ ทุกวันนี้เราแทบจะไม่รู้สึกน้อยใจเลย "ถ้าเค้าไม่บอกว่า รักนะ หรือ คิดถึงนะ"
นี่เป็นเรื่องราวจริงของเราที่อยากแบ่งปันค่ะ ถ้าเป็นคนอื่นคงนึกในใจว่า "หา ผ ใหม่เถอะ" 555 ไม่ว่ากันนะคะ เพราะส่วนตัวเรามีความคิดว่า "ทุกสิ่งมันขึ้นอยู่กับจังหวะชีวิตค่ะ" บางทีในอนาคตเราอาจจบลงที่การเป็นแค่เพื่อนกัน หรือ เราอาจเจอคนใหม่ที่ "ใช่กว่าเดิม" ก็ได้