สวัสดีคะ นี้เป็นกระทู้แรกของเรา สมัครสมาชิกไม่นาน ก็อยากเข้ามาตั้งกระทู้เลยคะ
😊เข้าเรื่องเลยนะคะ😊
เราอายุ25ปี แฟนเรา23ปี เรากับแฟนคบกันมา4-5ปีคะ ด้วยระยะทางไกลกันมาก (800กิโล) แต่นั้นไม่ได้เป็นปัญหาคะ ขอเล่าถึงฐานะของเราสองคนก่อนนะคะ
📍ฐานะทางบ้านของเรา ไม่ได้ดี แต่ก็ไม่ลำบาก บ้านเรามีหนี้สิน ตัวเราเองจบปริญญา แต่ด้วยบ้านเราค่อนข้างมีปัญหาครอบครัวคะ และที่สำคัญคือมีแม่ป่วยเป็นมะเร็ง เราเป็นลูกคนสุดท้อง แต่รับภาระดูแลที่บ้านเกือบจะทุกอย่างนะคะ ปลดหนี้ ซื้อข้าวสารอาหารแห้งบ่อย เราทำงานมีเงินเดือนคะ แน่นอนเงินเดือนหมื่นต้นๆ ในยุคสมัยนี้คงไม่พอ เพราะค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ สารพัดค่า แต่โชคดีที่เราทำงานตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัย เราขายของซึ่งเดือนๆนึงได้เงินเยอะกว่าเงินเดือน เพราะฉะนั้นเราจึงมีเงินเก็บ
📍ฐานะทางบ้านของแฟน ในสายตาเราถือว่าฐานะดีคะ เขาไม่มีหนี้สิน บ้านไม่เช่า ลูกคนเดียว 😊😊แต่เขาก็เป็นลูกคุณหนูมากคะ แต่เขาเป็นคนที่ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า ไม่เล่นการพนัน (ถือว่าข้อดีมากก)
👌เข้าประเด็น👌
คือเรากับแฟนเจอกันปีหนึ่ง2-3ครั้ง ด้วยระยะทางและหน้าที่นะคะ แต่ก่อนตอนแฟนไม่ทำงาน เราก็จะพูดว่าทำงานได้แล้วนะ โตแล้ว พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงไปตลอดชีวิต แฟนก้อมีงอลๆพอพูดเรื่องงาน เราเองก็บ่นตามประสาของเรา แต่เราไม่เคยโทรจิก ไม่หึง ไม่อะไรนะคะ เราให้เกียรติเขา เราเองก็ซื่อสัตย์กับเขาตลอดนะคะ เคยมีคนเข้ามาแต่เราก็ไม่สนใจ เราถือว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว สำหรับเราระยะทางไม่ใช่ปัญหาคะ
จนวันหนึ่ง แฟนเราพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมา เราก็ตกใจนิดนึง เรายังไม่เคยคิดนะคะ เขาบอกว่า"เนี่ยเทอ เราจริงจังกับเทอนะ โอเคแล้วด้วย อยากแต่งงาน อยากใช้ชีวิตกับเทอ เทอละโอเคไหม??"
เราบอกว่า "เทอแน่ใจแล้วหรอ ชีวิตคู่มันไม่ได้ง่ายๆนะ ถามตัวเองให้ดีก่อนไหม ว่ารักเราขนาดจะแต่งงานหรอ??
พอต่างคนคิดแล้วก็ได้คำตอบ "โอเคเราจะแต่งงานกัน"
ทีนี้เขาก็ให้เราถามครอบครัวถึงสินสอด เราก็ถามครอบครัวเราก็ไม่ได้ตกมากนะคะ หลักแสนต้นๆ เราก้อบอกเขาไป เขาก็โอเค
ช่วงนี้ชีวิตดี๊ดี แฮปปี้สิค่ะ 55
แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ถามเราว่า เทอทองเทอไปไหนหมด ไม่เห็นใส่ เราก็บอกเขาไปว่าขายหมดแระ (จริงๆเรามีทองเก็บ7บาท เงินเก็บประมาณ5หมื่นนะคะ) แต่เราไม่เคยบอกเขาว่าเรามี เราบอกเขาแค่ว่าเรามีหนี้สิน ซึ่งหนี้สินที่มีเป็นของครอบครัว ไม่ใช่ของเรานะคะ แต่เราก็ยินดีที่จะช่วยครอบครัวเรา เขาก็บ่นๆเก็บบ้างดิ ขายของได้ตั้งเยอะ จ่ายไรเยอะแยะ เราก็บอกแค่ว่าอืมๆๆๆ
เราทะเลาะกันบ่อยคะ แต่ทะเลาะแปปๆก็ดี เราเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว เขาขี้น้อยใจ ว่าเราไม่โทรหา เฟสออนไม่ทัก คือบางทีเราทักแล้วเขาไม่ตอบ เราก็เลยแบบ รอเขาทักละกัน เผื่อเขาทำงาน
😠ช่วงเขาทำงาน เขาขยันมากกก โอทีเอาหมด เขาบอกอยากเก็บเงินแต่งไวๆ เราก็บอกเขาว่าสู้ๆนะ เขาบอกเราแค่ว่า ขอแค่เทอรอเราก็พอ เราสัญญากับเขาว่าเราจะรอ โอเค เขาบอกแค่นี้เขาก็มีความสุขแระ
ปัญหามันเริ่มมีเมื่อเราพูดเรื่องแต่งงานกันถี่ขึ้น วางแผนโน้นนี้นั้น เขาบอกเราว่าเขาจะซื้อรถ เราก็โอเคไม่ได้โวยวายไร แต่เขาจะชอบพูดว่า จะอยู่ด้วยกันได้ไหม ถ้าไม่ลองอยู่ด้วยกัน กลัวเราลำบาก แต่เขาเองนั้นแระที่เป็นคนกลัวความลำบาก แต่เราก็มักจะพูดว่าคิดมาก ถ้ารักกันยังไงทุกเรื่องก็ต้องผ่านไปได้ ก็ต้องสู้กันไปได้ แล้ววันพรุแตกก็มาถึง
เขามาถามเรา "เทอไม่คิดจะมีคนอื่นหรอ"
เราก็บอก "ไม่อะ เราไม่ใช่คนมักง่าย คือเราซื่อสัตย์
เขาก็บอกว่า "เอออออเนี่ยย เรากลัวทำไม่ได้จัง กลัวทุกอย่าง กลัวลำบาก
เราก็บอก "กลัวไร"
เขาก็บอก "เนี่ยย ไม่อยากทำให้เทอเสียใจ ไม่อยากเห็นเทอร้องไห้
เราคิดในใจด้วยเซนส์ผู้หญิง มันต้องมีอะไรแน่ๆ
เราถามเขา"มีอะไรไหม"
เขาก็บอก "เรากลัวทำไม่ได้วะ ไม่อยากสัญญา ไม่อยากให้ความหวังใคร "
เรา "คือเรื่องแต่งงานเป็นไปไม่ได้หรอออ(แอบน้ำตาซึม)
เขาก็บอก "มันเป็นเรื่องอนาคต เราไม่มั่นใจว่าจะอยู่กันได้ไหม
เราก็ถามเขาแค่ว่า "เทอมั่นใจว่าจะแต่งกับเราไหม"
เขาบอก "มั่นใจดิ เรารักเทอ แต่เราไม่รุ้ว่าจะทำได้ไหม
เราบอก "ถ้าเทอไม่มั่นใจแล้วเราจะทำไง ให้เรารอไป4-5ปี พอถึงตอนนั้นเทอมาบอกเทอไม่แต่งนะ แล้วเราจะทำไง??
เขาบอก" เทอ เราขอโทษ"
แค่นี้น้ำตาเราไหลออกมาไม่รุ้ตัว คือไร คือที่ผ่านมายังไง งงไปสักพัก เขาก็พูดแค่ว่าเขาขอโทษ เขาไม่อยากรับปาก
เราเลยตัดสินใจ โอเคเลิก (เราเป็นคนเด็ดขาดคะ)
แต่ด้วยความคาใจ เราว่าต้องมีอะไรมากกว่านั้น หลังจากวันที่เราบอกเลิกเขาไป3วัน เขาไม่โทร ไม่ทัก ไม่ไลน์มาเลย จนเราทักไป
เราถาม "ตกลงยังไง" เขาอ่านแต่ไม่ตอบนะคะ
เราถาม" ถ้าไม่ตอบไม่รุ้เหตุผลเราไม่เลิก
เขาบอก"มันมีเหตุผลบางอย่างที่บอกเทอไม่ได้
เราบอก "ไม่มีคำว่าบอกไม่ได้ มีแต่บอกได้กับไม่บอก
เราจิกเขาเค้นเอาความจริง
สรุปปปป เขาบอกเรากำลังคบกับคนหนึ่งที่ทำงาน
เราเลยโอเค ก็แค่นี้แระ
จุก เจ็บ แบบเฮ้ยยยย เป็นไปได้หรอออเนี่ยย
คนที่ฉันคิดว่าเขารักฉัน ฉันรักเขา มึนสิคะ
แค่อยากจะบอกเขาว่า เราไม่ได้จ่ายเงินไปวันๆนะคะ เรามีเงินเก็บ ไม่ได้หวังให้เขาเลี้ยง เพื่อนเรามักพูดว่า ถ้าใครได้เป็นเมีย โคตรโชคดี ขยันทำงาน ไม่จ่ายฟุ่มเฟือย กุนี้ถ้าเป็นคนอื่นจะจีบเลยยย
อยากระบาย ตอนนี้ไม่ร้องแล้วนะคะ
เรารักเขาน้อยไป หรือเขารักเรามากเกิน
😊เข้าเรื่องเลยนะคะ😊
เราอายุ25ปี แฟนเรา23ปี เรากับแฟนคบกันมา4-5ปีคะ ด้วยระยะทางไกลกันมาก (800กิโล) แต่นั้นไม่ได้เป็นปัญหาคะ ขอเล่าถึงฐานะของเราสองคนก่อนนะคะ
📍ฐานะทางบ้านของเรา ไม่ได้ดี แต่ก็ไม่ลำบาก บ้านเรามีหนี้สิน ตัวเราเองจบปริญญา แต่ด้วยบ้านเราค่อนข้างมีปัญหาครอบครัวคะ และที่สำคัญคือมีแม่ป่วยเป็นมะเร็ง เราเป็นลูกคนสุดท้อง แต่รับภาระดูแลที่บ้านเกือบจะทุกอย่างนะคะ ปลดหนี้ ซื้อข้าวสารอาหารแห้งบ่อย เราทำงานมีเงินเดือนคะ แน่นอนเงินเดือนหมื่นต้นๆ ในยุคสมัยนี้คงไม่พอ เพราะค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ สารพัดค่า แต่โชคดีที่เราทำงานตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัย เราขายของซึ่งเดือนๆนึงได้เงินเยอะกว่าเงินเดือน เพราะฉะนั้นเราจึงมีเงินเก็บ
📍ฐานะทางบ้านของแฟน ในสายตาเราถือว่าฐานะดีคะ เขาไม่มีหนี้สิน บ้านไม่เช่า ลูกคนเดียว 😊😊แต่เขาก็เป็นลูกคุณหนูมากคะ แต่เขาเป็นคนที่ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า ไม่เล่นการพนัน (ถือว่าข้อดีมากก)
👌เข้าประเด็น👌
คือเรากับแฟนเจอกันปีหนึ่ง2-3ครั้ง ด้วยระยะทางและหน้าที่นะคะ แต่ก่อนตอนแฟนไม่ทำงาน เราก็จะพูดว่าทำงานได้แล้วนะ โตแล้ว พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงไปตลอดชีวิต แฟนก้อมีงอลๆพอพูดเรื่องงาน เราเองก็บ่นตามประสาของเรา แต่เราไม่เคยโทรจิก ไม่หึง ไม่อะไรนะคะ เราให้เกียรติเขา เราเองก็ซื่อสัตย์กับเขาตลอดนะคะ เคยมีคนเข้ามาแต่เราก็ไม่สนใจ เราถือว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว สำหรับเราระยะทางไม่ใช่ปัญหาคะ
จนวันหนึ่ง แฟนเราพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมา เราก็ตกใจนิดนึง เรายังไม่เคยคิดนะคะ เขาบอกว่า"เนี่ยเทอ เราจริงจังกับเทอนะ โอเคแล้วด้วย อยากแต่งงาน อยากใช้ชีวิตกับเทอ เทอละโอเคไหม??"
เราบอกว่า "เทอแน่ใจแล้วหรอ ชีวิตคู่มันไม่ได้ง่ายๆนะ ถามตัวเองให้ดีก่อนไหม ว่ารักเราขนาดจะแต่งงานหรอ??
พอต่างคนคิดแล้วก็ได้คำตอบ "โอเคเราจะแต่งงานกัน"
ทีนี้เขาก็ให้เราถามครอบครัวถึงสินสอด เราก็ถามครอบครัวเราก็ไม่ได้ตกมากนะคะ หลักแสนต้นๆ เราก้อบอกเขาไป เขาก็โอเค
ช่วงนี้ชีวิตดี๊ดี แฮปปี้สิค่ะ 55
แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ถามเราว่า เทอทองเทอไปไหนหมด ไม่เห็นใส่ เราก็บอกเขาไปว่าขายหมดแระ (จริงๆเรามีทองเก็บ7บาท เงินเก็บประมาณ5หมื่นนะคะ) แต่เราไม่เคยบอกเขาว่าเรามี เราบอกเขาแค่ว่าเรามีหนี้สิน ซึ่งหนี้สินที่มีเป็นของครอบครัว ไม่ใช่ของเรานะคะ แต่เราก็ยินดีที่จะช่วยครอบครัวเรา เขาก็บ่นๆเก็บบ้างดิ ขายของได้ตั้งเยอะ จ่ายไรเยอะแยะ เราก็บอกแค่ว่าอืมๆๆๆ
เราทะเลาะกันบ่อยคะ แต่ทะเลาะแปปๆก็ดี เราเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว เขาขี้น้อยใจ ว่าเราไม่โทรหา เฟสออนไม่ทัก คือบางทีเราทักแล้วเขาไม่ตอบ เราก็เลยแบบ รอเขาทักละกัน เผื่อเขาทำงาน
😠ช่วงเขาทำงาน เขาขยันมากกก โอทีเอาหมด เขาบอกอยากเก็บเงินแต่งไวๆ เราก็บอกเขาว่าสู้ๆนะ เขาบอกเราแค่ว่า ขอแค่เทอรอเราก็พอ เราสัญญากับเขาว่าเราจะรอ โอเค เขาบอกแค่นี้เขาก็มีความสุขแระ
ปัญหามันเริ่มมีเมื่อเราพูดเรื่องแต่งงานกันถี่ขึ้น วางแผนโน้นนี้นั้น เขาบอกเราว่าเขาจะซื้อรถ เราก็โอเคไม่ได้โวยวายไร แต่เขาจะชอบพูดว่า จะอยู่ด้วยกันได้ไหม ถ้าไม่ลองอยู่ด้วยกัน กลัวเราลำบาก แต่เขาเองนั้นแระที่เป็นคนกลัวความลำบาก แต่เราก็มักจะพูดว่าคิดมาก ถ้ารักกันยังไงทุกเรื่องก็ต้องผ่านไปได้ ก็ต้องสู้กันไปได้ แล้ววันพรุแตกก็มาถึง
เขามาถามเรา "เทอไม่คิดจะมีคนอื่นหรอ"
เราก็บอก "ไม่อะ เราไม่ใช่คนมักง่าย คือเราซื่อสัตย์
เขาก็บอกว่า "เอออออเนี่ยย เรากลัวทำไม่ได้จัง กลัวทุกอย่าง กลัวลำบาก
เราก็บอก "กลัวไร"
เขาก็บอก "เนี่ยย ไม่อยากทำให้เทอเสียใจ ไม่อยากเห็นเทอร้องไห้
เราคิดในใจด้วยเซนส์ผู้หญิง มันต้องมีอะไรแน่ๆ
เราถามเขา"มีอะไรไหม"
เขาก็บอก "เรากลัวทำไม่ได้วะ ไม่อยากสัญญา ไม่อยากให้ความหวังใคร "
เรา "คือเรื่องแต่งงานเป็นไปไม่ได้หรอออ(แอบน้ำตาซึม)
เขาก็บอก "มันเป็นเรื่องอนาคต เราไม่มั่นใจว่าจะอยู่กันได้ไหม
เราก็ถามเขาแค่ว่า "เทอมั่นใจว่าจะแต่งกับเราไหม"
เขาบอก "มั่นใจดิ เรารักเทอ แต่เราไม่รุ้ว่าจะทำได้ไหม
เราบอก "ถ้าเทอไม่มั่นใจแล้วเราจะทำไง ให้เรารอไป4-5ปี พอถึงตอนนั้นเทอมาบอกเทอไม่แต่งนะ แล้วเราจะทำไง??
เขาบอก" เทอ เราขอโทษ"
แค่นี้น้ำตาเราไหลออกมาไม่รุ้ตัว คือไร คือที่ผ่านมายังไง งงไปสักพัก เขาก็พูดแค่ว่าเขาขอโทษ เขาไม่อยากรับปาก
เราเลยตัดสินใจ โอเคเลิก (เราเป็นคนเด็ดขาดคะ)
แต่ด้วยความคาใจ เราว่าต้องมีอะไรมากกว่านั้น หลังจากวันที่เราบอกเลิกเขาไป3วัน เขาไม่โทร ไม่ทัก ไม่ไลน์มาเลย จนเราทักไป
เราถาม "ตกลงยังไง" เขาอ่านแต่ไม่ตอบนะคะ
เราถาม" ถ้าไม่ตอบไม่รุ้เหตุผลเราไม่เลิก
เขาบอก"มันมีเหตุผลบางอย่างที่บอกเทอไม่ได้
เราบอก "ไม่มีคำว่าบอกไม่ได้ มีแต่บอกได้กับไม่บอก
เราจิกเขาเค้นเอาความจริง
สรุปปปป เขาบอกเรากำลังคบกับคนหนึ่งที่ทำงาน
เราเลยโอเค ก็แค่นี้แระ
จุก เจ็บ แบบเฮ้ยยยย เป็นไปได้หรอออเนี่ยย
คนที่ฉันคิดว่าเขารักฉัน ฉันรักเขา มึนสิคะ
แค่อยากจะบอกเขาว่า เราไม่ได้จ่ายเงินไปวันๆนะคะ เรามีเงินเก็บ ไม่ได้หวังให้เขาเลี้ยง เพื่อนเรามักพูดว่า ถ้าใครได้เป็นเมีย โคตรโชคดี ขยันทำงาน ไม่จ่ายฟุ่มเฟือย กุนี้ถ้าเป็นคนอื่นจะจีบเลยยย
อยากระบาย ตอนนี้ไม่ร้องแล้วนะคะ