4 ปีหราจะสู้ 1เดือน ...ความรักนี่มันไม่ง่ายเลิกทีเดียว

เราคบกับแฟนมา 4ปี เรารักแฟนคนนี้มาก ทั้งรักทั้งผูกผัน ทั้งแทคแคร์ดูแลเป็นอย่างดี ขนาดถึงกับว่า แฟนเราสบายมาก ก่อนนอนเราจะเตรียมชงโปรตีนไว้ให้ เพราะเค้าชอบกิน ตื่นเช้ามา เดินไปอาบน้ำตัวเปล่า เราเตรียมผ้าขนหนู ป้ายยาสีฟันกับแปรงไว้ให้ อยากกินอะไรเราก็ไปตลาด ซื้อมาทำให้กิน  เราทำให้ทุกอย่างจริงๆตามใจทุกอย่าง อยู่มาวันนึงเรากลางคืนเรากำลังจะนอนและแฟนหลับล่ะ เราได้ยินเสียงไลน์ดังแบบรัวๆ เราสงสัย สิ่งที่เจอคือ ผญ ไลน์มา บอกคิดถึงฝันดีนะ เราก็คิดนะว่า อีกแล้ว เพราะที่คบกันมาก็เจอตลอด แต่เราก็ ไม่เลิกกันเราก็สงสัย เราลองสุ่มรหัสโทรศัพท์ดู เพราะเราไม่เคยแตะโทรศัพท์เค้าได้เลย สุ่มไปสองครั้ง ได้เฉย เพราะเค้าจะใช้รหัส ที่เคยใช้ไม่กี่รหัส แต่ชอบเปลี่ยนวนไปมา กลัวลืม เราเข้าไปดูไลน์ ผญ คนนั่น คุยกันแบบหวานมาก คุยกันทุกวัน ไปเท่วไหนจะส่งรูปให้ดกันตลอด แต่กับเราไม่เคยเลย ไม่สนใจด้วยซ้ำ ...รุ่งเช้าเราก็ถามและเทลาะกัน เค้าสารภาพกับเราว่าเค้าคุยกันได้ 1เดือน แล้วเค้าก็ชอบ ผญ คนนั้นมาก เค้าเลิกคุยไม่ได้ แต่เค้าก้รักเรานะ ...เราบอกเลือกมา เค้าไม่เลือกเค้าบอกตลอดว่าเลิกคุยไม่ได้  เราบอกเราเลิกให้เอง...แล้วเค้าพูดมาว่า ขอโทษนะ ที่เป็นคนสุดท้าย ให้ไม่ได้ เวลานั้น ทั้งอึ้งทั้งน้ำตาไหล ใจหวิวๆเหมือนคนหมดแรง ....แล้วพูดออกไปว่า ที่กูทำให้มาตลอด 4ปี มันไม่มีความหมายเลยสินะ เค้าเงียบไปพักนึงแล้วพูดว่า หาคนดีๆแบบเรายากนะ ...ดีมากๆ นี่ขนาดกูดี ยังไม่เลือกูเลย ..แล้วบอกกับเราอีกว่าเชื่อเถอะ สักวันเราจะเจอคนดี คนที่รักเรา ...คำปลอบใจของเค้าคือคำร่ำลาที่ดีมากๆ...หลังจากเลิกกันอาทิดนึงเค้าก้คบกับ ผญ คนนั้นแบบเปิดเผย ....สรุปว่า ความรักความทุ่มเท มันไม่เกี่ยวกับความรักใช่ไหม ทำดีให้ตาย ถ้าเค้าไม่รักคือไม่รักสินะ ล