ตามหัวข้อเลยครับ พอดีผมยืมล็อคอินของพี่สาวมาเพื่อขอความคิดเห็น
นี้เป็นครั้งแรกเลยที่ผมใช้กระทู้ทางนี้ หากพิมพ์ผิดประการใดขออภัยด้วยนะครับ (พิมพ์จากมือถือ)
เข้าเรื่องเลยนะครับว่าทำไมผมถึงแอบชอบครูคนนี้ เนื่องจากเทอมที่แล้วตอนม.6 ห้องของผมได้มีครูฝึกสอนมาเป็นครูที่ปรึกษาช่วยกับครูประจำชั้นห้องผม
เธอเป็นคนรูปร่างเล็ก ผิวคล้ำ อวบๆหน่อย ถ้าในมุมมองของผมเธอก็เหมือนครูฝึกสอนทั่วๆไปล่ะครับ ผมขอใช้นามสมมุติเรียกครูคนนี้ว่า "ครูปอ"
ครูปอสอนวิชาภาษาอังกฤษ ม.3ครับ เพราะเธอได้แนะนำตัวเองตอนวันเปิดเทอม ขณะที่แนะนำตัวเธอยิ้ม หัวเราะ เล่นมุขตลกๆกับห้องของผม จากตอนนั้นผมมีความรู้สึกแปลกๆ
แต่ยังบอกไม่ได้ว่ารู้สึกยังไง ในทุกๆวันครูปอจะมายืนคุมแถวห้องผมเคารพธงชาติ เช็คชื่อ แทนครูประจำชั้นผม ซึ่งนั้นล่ะครับเลยทำให้ผมได้มีโอกาสคุยกับครูปอ
โดยส่วนตัวผมเป็นคนชอบพวกการ์ตูน คอสเพลย์ ประมาณนี้ครับ มีอยู่วันนึงเป็นคาบว่างครูเค้าจะมาเฝ้าห้องผม วันนั้นผมเอาหนังสือพวกคอสเพลย์มาอ่าน เธอเห็นครับ
เลยเดินมาคุยกับผม ว่าผมชอบพวกแนวนี้หรอ น่าสนใจดีนะ ครูก็ชอบเหมือนกัน ซึ่งมันทำให้ผมใจเต้นหน่อยๆว่าจะมีครูชอบแบบนี้อยู่ด้วย
ผมได้ทีเลยคุยกับครูปอยาวเลยครับจนหมดคาบ รู้สึกดีมากๆเลยเพราะเพื่อนบางคนชอบมองว่าผมบ้าการ์ตูน เพ้อเจ้อบาง แต่ผมไม่สนใจหรอกครับ
ผมขอสารภาพเลยนะครับว่าผมไม่เคยมีแฟน ไม่กล้าจีบหรือขอคบกับใครมาก่อนเลย จนกระทั่งผมไปขอเบอร์คุยกับน้องม.2 แต่คุยได้ไม่นาน ผมเลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาครูปอ
เธอให้คำแนะนำดีมากเลยครับ จนผมเนี้ยะตัดใจจากน้องม.2คนนั้นไปเลย ผมเริ่มจะมีความรู้สึกดีๆกับครูเค้าครับ เวลาผมเดินเรียนไปเจอห้องที่ครูสอนอยู่ เธอจะทักทายผมแล้วยิ้มให้เสมอ
ส่วนผมเจอกี่ครั้งก็ยกมือไหว้ ทักทายบ้าง แต่ผมก็เกรงใจเพราะเธอต้องสอนอยู่ เป็นแบบนี้ทุกๆวันครับ วันไหนที่ครูไม่มาผมจะรีบถามเลยว่าเมื่อวานนี้ทำไมครูถึงไม่มา
เธอจะบอกว่ากลับมหาลัยหรือไม่ก็ป่วย เวลาที่ครูป่วยผมเป็นห่วงมากครับแต่ทำอะไรไม่ได้ ครูชอบทำความสะอาดให้ห้องผมทุกวัน เพราะห้องผมนี้ขี้เกียจ 555..
ผมกับเพื่อนผญ.ก็จะไปช่วยทำความสะอาดด้วย ครูปอช่วยทุกอย่างเลยครับ งานวิชาการ งานนักเรียน งานกิจกรรม จนบางทีผมต้องคุยกับเพื่อนในห้องว่า
ให้ครูเค้าพักบ้างดีไหม เพื่อนผมเหมือนจะเข้าใจแต่ก็นิ่ง ผมนี้เพลียเลย จนกระทั้งหมดเทอมหนึ่ง ครูบอกกับห้องผมว่าอาจจะไม่ได้สอนที่นี้ คงต้องย้ายที่สอน
ผมนี้ได้ยินรู้สึกเสียใจบวกกับไม่อยากให้เธอไป ผมทำอะไรไม่ได้เลยครับ สิ่งที่ทำได้คือคุยกับครูปอทุกครั้งที่เจอ มันทำให้ผมมีความสุขทุกครั้ง จนเมื่อวันเรียนวันสุดท้ายครูปอมาพูดกับห้องผม
ว่าดีใจที่ได้มาเป็นที่ปรึกษาห้องนี้ ถึงพวกเธอจะดื้อแต่ครูก็รักเธอเหมือนลูกศิษย์นะ คือบอกตรงๆผมอยากจะบอกว่าครูอย่าไปนะครับ แต่ผมไม่กล้าพูด
ผมได้แต่เก็บความรู้สึกดีๆนี้ไว้ครับ แต่เรื่องยังไม่จบนะครับ เดี๋ยวมาต่อ
ผมแอบชอบครูฝึกสอน ทำไงดีครับ???
นี้เป็นครั้งแรกเลยที่ผมใช้กระทู้ทางนี้ หากพิมพ์ผิดประการใดขออภัยด้วยนะครับ (พิมพ์จากมือถือ)
เข้าเรื่องเลยนะครับว่าทำไมผมถึงแอบชอบครูคนนี้ เนื่องจากเทอมที่แล้วตอนม.6 ห้องของผมได้มีครูฝึกสอนมาเป็นครูที่ปรึกษาช่วยกับครูประจำชั้นห้องผม
เธอเป็นคนรูปร่างเล็ก ผิวคล้ำ อวบๆหน่อย ถ้าในมุมมองของผมเธอก็เหมือนครูฝึกสอนทั่วๆไปล่ะครับ ผมขอใช้นามสมมุติเรียกครูคนนี้ว่า "ครูปอ"
ครูปอสอนวิชาภาษาอังกฤษ ม.3ครับ เพราะเธอได้แนะนำตัวเองตอนวันเปิดเทอม ขณะที่แนะนำตัวเธอยิ้ม หัวเราะ เล่นมุขตลกๆกับห้องของผม จากตอนนั้นผมมีความรู้สึกแปลกๆ
แต่ยังบอกไม่ได้ว่ารู้สึกยังไง ในทุกๆวันครูปอจะมายืนคุมแถวห้องผมเคารพธงชาติ เช็คชื่อ แทนครูประจำชั้นผม ซึ่งนั้นล่ะครับเลยทำให้ผมได้มีโอกาสคุยกับครูปอ
โดยส่วนตัวผมเป็นคนชอบพวกการ์ตูน คอสเพลย์ ประมาณนี้ครับ มีอยู่วันนึงเป็นคาบว่างครูเค้าจะมาเฝ้าห้องผม วันนั้นผมเอาหนังสือพวกคอสเพลย์มาอ่าน เธอเห็นครับ
เลยเดินมาคุยกับผม ว่าผมชอบพวกแนวนี้หรอ น่าสนใจดีนะ ครูก็ชอบเหมือนกัน ซึ่งมันทำให้ผมใจเต้นหน่อยๆว่าจะมีครูชอบแบบนี้อยู่ด้วย
ผมได้ทีเลยคุยกับครูปอยาวเลยครับจนหมดคาบ รู้สึกดีมากๆเลยเพราะเพื่อนบางคนชอบมองว่าผมบ้าการ์ตูน เพ้อเจ้อบาง แต่ผมไม่สนใจหรอกครับ
ผมขอสารภาพเลยนะครับว่าผมไม่เคยมีแฟน ไม่กล้าจีบหรือขอคบกับใครมาก่อนเลย จนกระทั่งผมไปขอเบอร์คุยกับน้องม.2 แต่คุยได้ไม่นาน ผมเลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาครูปอ
เธอให้คำแนะนำดีมากเลยครับ จนผมเนี้ยะตัดใจจากน้องม.2คนนั้นไปเลย ผมเริ่มจะมีความรู้สึกดีๆกับครูเค้าครับ เวลาผมเดินเรียนไปเจอห้องที่ครูสอนอยู่ เธอจะทักทายผมแล้วยิ้มให้เสมอ
ส่วนผมเจอกี่ครั้งก็ยกมือไหว้ ทักทายบ้าง แต่ผมก็เกรงใจเพราะเธอต้องสอนอยู่ เป็นแบบนี้ทุกๆวันครับ วันไหนที่ครูไม่มาผมจะรีบถามเลยว่าเมื่อวานนี้ทำไมครูถึงไม่มา
เธอจะบอกว่ากลับมหาลัยหรือไม่ก็ป่วย เวลาที่ครูป่วยผมเป็นห่วงมากครับแต่ทำอะไรไม่ได้ ครูชอบทำความสะอาดให้ห้องผมทุกวัน เพราะห้องผมนี้ขี้เกียจ 555..
ผมกับเพื่อนผญ.ก็จะไปช่วยทำความสะอาดด้วย ครูปอช่วยทุกอย่างเลยครับ งานวิชาการ งานนักเรียน งานกิจกรรม จนบางทีผมต้องคุยกับเพื่อนในห้องว่า
ให้ครูเค้าพักบ้างดีไหม เพื่อนผมเหมือนจะเข้าใจแต่ก็นิ่ง ผมนี้เพลียเลย จนกระทั้งหมดเทอมหนึ่ง ครูบอกกับห้องผมว่าอาจจะไม่ได้สอนที่นี้ คงต้องย้ายที่สอน
ผมนี้ได้ยินรู้สึกเสียใจบวกกับไม่อยากให้เธอไป ผมทำอะไรไม่ได้เลยครับ สิ่งที่ทำได้คือคุยกับครูปอทุกครั้งที่เจอ มันทำให้ผมมีความสุขทุกครั้ง จนเมื่อวันเรียนวันสุดท้ายครูปอมาพูดกับห้องผม
ว่าดีใจที่ได้มาเป็นที่ปรึกษาห้องนี้ ถึงพวกเธอจะดื้อแต่ครูก็รักเธอเหมือนลูกศิษย์นะ คือบอกตรงๆผมอยากจะบอกว่าครูอย่าไปนะครับ แต่ผมไม่กล้าพูด
ผมได้แต่เก็บความรู้สึกดีๆนี้ไว้ครับ แต่เรื่องยังไม่จบนะครับ เดี๋ยวมาต่อ