รู้สึกเป็น"แฟนน้อย"เค้าค่ะ ทั้งที่เค้าก็ไม่มี "แฟนหลวง"นะค่ะ

...ขอเริ่มนะค่ะ ฉันรู้สึกอึดอัดมากๆๆๆ
...ฉันอายุ 20 ค่ะ แล้วคนที่ฉันกำลังคุยศึกษาดูใจอยู่
อายุ 31 ค่ะ เราห่างกัน 11 ปี  ฉันเป็นคนไปชอบเค้าก่อนค่ะ
แต่ก็ไม่รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วเคยแต่งงานมาก่อน
มันเป็นเวลาที่เร็วมากๆเลยค่ะ ตอนที่ฉันตัดสินใจคุยกับเค้า
มันเป็นเวลาเพียงไม่กี่วันที่เค้าได้เลิกลารึหย่าจะแฟนเก่าเค้านั่นเอง
แต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรในด้านลบนะค่ะ คนเรามีรักมีเลิกเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
....แต่ใครจะไปรู้ละค่ะ ว่าเค้าก็ชอบเราเหมือนกัน ตอนนั้นรู้สึกดีใจมากๆค่ะ
เลยตัดสินใจคุยกับเค้ามาเรื่อย จนวันนี้เกือบจะ 10 เดือนละค่ะ
....แต่ก็ละค่ะ ด้วยอายุที่ห่างกัน 11 ปี แล้วเค้าก็เรียนจบโท สถาบันดังสะด้วย มีหน้าที่การงานที่ดี เป็นคนฉลาด รอบรู้
หน้าตาไม่ได้หล่ออะไรนะค่ะ แต่เค้าเป็นคนดูดี ขาว สะอาดค่ะ สมส่วน ดูแลตัวเองสุดๆค่ะ
....ฉันก็คิดกังวลไงค่ะ ว่าชั่งแตกต่างกันเหลือเกิน ฉันยังเรียนอยู่ปี 1 อยู่เลยค่ะ หน้าที่การงานก็ยังไม่มี แถมต้องส่งตัวเองเรียนอีก
คิดแล้วหนักใจจริงๆค่ะ แต่ดูเหมือนเค้าไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องนี้เลย เค้าบอกว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข
การเรียนเดี๋ยวก็เรียนจบไม่ใช่หรอ  ฉันนี้ เอิ่มมมม.เลยค่ะ มันก็จริงที่เค้าพูดนะค่ะ
.....เค้าบอกกับฉันว่าเค้าคุยอยู่ 3 คนค่ะ
ซึ่งฉันก็เป็นคนสุดท้ายที่เพิ่งเข้ามาคุยกับเค้า
...คนเเรกอายุมากกว่าเค้า 1 ปีค่ะ ประมาน 32
...คนที่สองอายุประมาน 27-28 ค่ะ
...ส่วนคนที่สาม ก็ฉันเองนี่ละค่ะ อายุ 20 น้อยทั้งอายุทั้งความรู้เลยใช่มะละค่ะ
ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกใครละค่ะ สองคนแรกที่มีหน้าที่การงานพร้อมหมดทุกอย่างแล้ว
กับเด็ก ผญ.อายุแค่ 20 ที่ยังเรียนไม่จบ ยังไม่มีหน้าที่การงานอะไรเลย
...บอกตรงๆจากใจเลยค่ะ ว่าหวั่นๆในใจว่าเค้าแค่คุยๆกับเราเพราะเวลาคุยรึอยู่ด้วยกันแล้วทำให้เค้าสบายใจ
แต่ไม่ใช่เพราะว่าเค้าอยากจะศึกษาดูใจกับเราไปเรื่อยๆนั่นเอง
....บอกเลยค่ะเดาใจเค้าไม่ถูกจริงๆ มองตาเค้าแล้วมันไม่รู้ถึงคำตอบจริงๆสักอย่างเลยค่ะ