คืนนี้ดีใจกับพะยอมมากๆ ในที่สุดลือชัยก็กลับมาเป็นคนดีแล้ว จะได้มีความสุขขึ้นมาบ้าง

คือเพิ่งดูย้อนหลัง ตอนได้ยินเสียงปืนนางจะหนีก็ไม่แปลก นางอาจคิดว่าลือชัยเอาตัวรอดได้ นางอาจกลัว (เป็นเราคงบอกปวริศว่าช่วยลือชัยน้องเราด้วย ไรงี้ เป็นถึง นร.ตำรวจ แหม่ สู้นักเลงได้อยู่แล้ว) แต่ทำไมนาง

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ สำหรับผม ฉากที่ทำให้หลั่งน้ำตามากที่สุด คือ ฉากที่ ลือชัยออกจากคุก แล้วระพีพากลับไปกราบเท้าพยอม ผมว่าฉากนี้พีคสุดแล้วครับ

เท่าที่รู้ตอนนี้ ก็คือ ยงยุทธ (ลูกประยงค์ - อัมพร) เป็นพี่สุด รองลงมาคือ ระพีพรรณ (ลูกลือพงษ์ - อุไร) ลือชัย (ลูกลือพงษ์ - พะยอม) แล้ว ลลดา ปวริศ หทัยรัตน์ ธนา มยุรีย์ นี่ใครเกิดหลังจากนั้นคะ ?

รุ่นพ่อแม่ ประยงค์ อัมพร ทวี อุไร แย้ม พะยอม สุดารัตน์ ลือพงษ์ ประยูร อ่ำ รุ่นลูก ยงยุทธ ธนา หทัยรัตน์ ระพีพรรณ มยุรีย์ ปวริศ ลือชัย ลลดา

ผมอ่านตาม ทรูมาเห็นว่ารพีพรรณจะได้ดีกว่าลือชัย แต่ทว่าเป็นช่วงที่โตเเล้ว นักแสดงสบทบบางท่านก็ถูกตัดบททิ้งไปเลย แต่ผมอยากให้คู่นี้มันเงิบิ่ะ ที่ลูกของอุไรได้ดีกว่าลูกพะยอม อีกอย่างบทก็ไม่ได้บอกว่าคู่น

ฉากนั่งกินข้าวกับยายอ่ำกับพี่สาวรพัพรรณ แล้วยายอ่ำจะเจียวไข่ให้ ลือชัยร้องไห้ บอกไม่เคยเจอที่บ้านเลย แล้วบ่นว่าพ่อแม่ไม่รัก บทไม่สมจริงอยู่นะ แม่พะยอมรักลูกชายมาก หาข้าวให้กินทุกครั้ง เห็นได้ตอนกลับไ

เป็นบทที่ออกมาน้อยมาก แต่เมื่อวานนี้ร้องไห้ให้กับลือชัยเลย ตอนก้มกราบแม่ขอโทษที่ทำตัวไม่ดีต่างๆนาๆ ร้องไห้กับฉากนี้หนักมาก อุตส่าห์ช่วยพี่แต่เพราะพลั้งมือไม่ตั้งใจก็เลยถูกจับ หลายคนก็เลยยิ่งมองว่าเป็น

พลาดไปตอนเดียว กลับมางงเลย ยงยุทธ ลูก อัมพร ลือชัย ลูก ลือพงษ์ กับพะยอม คนอื่นนี่ มึนค่ะ พยายามแล้ว แต่มึนเอง ช่วยทีค่ะ คืนนี้จะได้สบายใจ

ฉากเมื่อคืน มันกินใจผมมากๆ ตอนที่ลือชัยก้มกราบแม่ ทั้งสองร้องไห้ได้อย่างเหมือนกับมันมีชีวิตจริงๆ มันมีความเป็นมนุษย์ ปุถุชนคนธรรมดา มีทั้งชั่ว เลว ดี ปะปนกันไป ตอนแรกผมก็แค่จุกๆ ตื้อๆในความรู้สึก ตอน

ที่บอกว่า อย่ามีใคร อย่าทำให้แม่ของลูกเสียใจ ทำคนดูอย่างอิชั้น น้ำตารินเลยอ่า