สวัสดีค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่เขียนกระทู้นะค่ะผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
เราเป็นผู้หญิงหรือที่เค้าเรียกกันว่าทอมนะค่ะ ญาติเราก็เป็นผู้หญิงเหมือนกันอายุก็เท่ากันค่ะเเต่เราแก่กว่าไม่กี่เดือน เราขอใช้ชื่อญาติเราว่าPนะค่ะ
เราเป็นคนกรุงเทพส่วนPเป็นคนต่างจังหวัดซึ่งนานๆเราจะได้เจอกันค่ะ เราเจอกันเเละรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะเเต่ไม่สนิทกันเเต่เรากลับมีความรู้สึกว่าเวลาเจอPเรารู้สึกอายๆทุกครั้ง(ขอบอกเลยนะค่ะว่าPเป็นคนน่ารักมากค่ะ ตอนขึ้นมหาวิทยาลัยปี1ก็ได้เป็นดาวสาขา) เเละเวลาเจอกันเราจะพยายามเข้าไปเล่นด้วยเพื่อให้Pสนใจเรามากขึ้นและเราก็กลับกรุงเทพมาใช้ชีวิตปกติตอนนั้นยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ ความสัมพันธ์ของเราสองคนมาเกิดขึ้นตอนที่กรุงเทพน้ำท่วมเราต้องกลับต่างจังหวัดซึ่งเราได้ไปพักบ้านPเเน่นอนความรู้สึกเรามันมากขึ้นมากๆเลยเเละตอนนั้นเราอยู่ประมาณม.5กันทั้งคู่เเต่Pยังไม่รู้ว่าเรารู้สึกเกินเลยกว่าคำว่าญาติกันเเละเราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันยกเว้นช่วงที่Pไปเรียนเพราะเป็นช่วงที่เปิดเทอม เเละเวลาที่เหลือเราได้อยู่ด้วยกันตลอดไม่ว่าจะเล่น กินข้าว ดูทีวี เเละนอนเราก็นอนด้วยกันน่าจะเป็นคืนวันที่3ที่นอนด้วยกันเรารู้สึกแปลกๆวูบๆร้อนๆยังไงไม่รู้เรามองหน้าPและรู้สึกอยากพูดความรู้สึกทุกอย่างจนเราคิดอยู่นานเลยตัดสินใจพูดความรู้สึกที่มีพอดราพูดเสร็จPก็เงียบไปตอนนั้นเรารู้สึกกลัวหลายอย่างกลัวว่าPจะไปบอกผู้ใหญ่ เเละกลัวว่าจะไม่เล่นกับเราเหมือนเดิมแต่สักพักPก็ถามมาว่ารู้สึกมานานเเค่ไหนเราก็ตอบว่านานมากเเล้วเเละคืนนั้นPก็นอนเเขนเราจนเช้าเลย เเต่พอวันต่อๆไปPทำตัวเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น(คืนวันที่เราบอกความรู้สึกพอเราบอกเสร็จเราได้จูบPด้วย ย้ำว่าเเค่จูบนะค่ะ) เเต่เวลานอนเราจะถามPทุกครั้งไม่รู้สึกอะไรกับเราเลยหรอ Pก็ตอบทุกครั้งว่าไม่ เวลาเราเห็นPคุยโทรศัพท์กับเเฟนเราหึงมากแต่ทำไรไม่ได้ พอนานไปPก็เริ่มรู้สึกดีกับเรามากขึ้นจนวันนึงPพูดกับเราว่าที่เราทำกันอยู่มันผิดนะถ้าผู้ใหญ่รู้มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เเละPบอกทุกครั้งว่าให้หยุดความรู้สึกแบบนี่ได้เเล้วแต่เรากลับร้องไห้เเละกอดPเเละขอให้อย่าเพิ่งรีบตัดสินใจกับเรื่องนี้และPก็ยอมทุกครั้ง พอใกล้ถึงวันที่เราได้กลับกรุงเทพเรารู้สึกใจหายมากเเละเรารู้เลยว่าPก็คิดถึงเเละไม่อยากให้เรากลับเลยคืนก่อนเราจะกลัเราสองคนนอนกอดกันทั้งคืน เเต่ด้วยระยะทางทำให้เราไม่ได้คุยเเละติดต่อกันเท่าไหร่หลังจากที่เรากลับกรุงเทพ พอมาวันนึงตอนนั้นเป็นช่วงที่เราสองคนกำลงหาสอบเข้ามหาวิทยาลัยเรามีโอกาสได้คุยกันเเละเราคุยกันทั้งเรื่องเรียนต่อเเละรวมถึงเรื่องเรา2คนPกลับยอมเปิดโอกาสให้เราสองคนคุยกันเพื่อจะคบกันเป็นเเฟนตอนนั้นเราดีใจมากเพราะPจะมาหาที่เรียนใกล้ๆกรุงเทพแต่ด้วยเรายุ่งเรื่องมหาลัยทั้งคู่เลยเงียบหายกันไป
ปัจจุบันนี้เรากำลังขึ้นปี3เเต่เรียนกันคนละมหาวิทยาลัยโอกาสได้เจอกันเยอะขึ้นเเต่กลับไม่ได้เจอกันเลย เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเราได้มีโอกาสเจอกันเเต่เราไม่เคยพูดถึงเรื่องเมื่อก่อนเลยเเต่เรากลับมาคิดถึงเรื่องเมื่อก่อนมากๆ ตอนนี้เราทั้งคู่มีเเฟนเเล้วนะค่ะเเต่เรากลับไม่ลืมPเลยเราเเค่อยากรู้ว่าPยังรู้สึกกับเราอยู่บ้างไหม Pเป็นคนที่นิสัยขี้โมโหง่ายเวลาโมโหเราทำอะไรก็ผิดทุกอย่างตั้งเเต่ที่เราได้อยู่ด้วยกันตอนน้ำท่วมจนถึงตอนนี้Pก็คงนิสัยเดิมไว้เสมอเเต่เวลาPน่ารักก็โคตรจะน่ารักชอบทำกับข้าวให้เรากินตลอดเวลาบอกหิวก็ถามทุกครั้งอยากกินอะไร ถ้าเราไม่ได้เป็นญาติกันเราคงจีบPเเบบไม่ลังเลถึงจะมาเจอกันอีกรอบก็จะไม่คิดเสียดายที่เคยจะจีบP
เรื่องทั้งหมดมีเท่านี้ค่ะ เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องจริงนะค่ะที่เรามาตั้งกระทู้เพราะอยากให้Pได้มาเห็นเเละอยากรู้ว่าใครเคยรู้สึกแบบนี้กับญาติตัวเองบ้างค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่อ่านจนจบ ถ้าคำไหนตกหล่นขออภัยด้วยนะค่ะเราพิมพ์ในโทรศัพท์ค่ะ
ผิดไหมรักที่เป็นไปไม่ได้ เพราะรักญาติตัวเอง
เราเป็นผู้หญิงหรือที่เค้าเรียกกันว่าทอมนะค่ะ ญาติเราก็เป็นผู้หญิงเหมือนกันอายุก็เท่ากันค่ะเเต่เราแก่กว่าไม่กี่เดือน เราขอใช้ชื่อญาติเราว่าPนะค่ะ
เราเป็นคนกรุงเทพส่วนPเป็นคนต่างจังหวัดซึ่งนานๆเราจะได้เจอกันค่ะ เราเจอกันเเละรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะเเต่ไม่สนิทกันเเต่เรากลับมีความรู้สึกว่าเวลาเจอPเรารู้สึกอายๆทุกครั้ง(ขอบอกเลยนะค่ะว่าPเป็นคนน่ารักมากค่ะ ตอนขึ้นมหาวิทยาลัยปี1ก็ได้เป็นดาวสาขา) เเละเวลาเจอกันเราจะพยายามเข้าไปเล่นด้วยเพื่อให้Pสนใจเรามากขึ้นและเราก็กลับกรุงเทพมาใช้ชีวิตปกติตอนนั้นยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ ความสัมพันธ์ของเราสองคนมาเกิดขึ้นตอนที่กรุงเทพน้ำท่วมเราต้องกลับต่างจังหวัดซึ่งเราได้ไปพักบ้านPเเน่นอนความรู้สึกเรามันมากขึ้นมากๆเลยเเละตอนนั้นเราอยู่ประมาณม.5กันทั้งคู่เเต่Pยังไม่รู้ว่าเรารู้สึกเกินเลยกว่าคำว่าญาติกันเเละเราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันยกเว้นช่วงที่Pไปเรียนเพราะเป็นช่วงที่เปิดเทอม เเละเวลาที่เหลือเราได้อยู่ด้วยกันตลอดไม่ว่าจะเล่น กินข้าว ดูทีวี เเละนอนเราก็นอนด้วยกันน่าจะเป็นคืนวันที่3ที่นอนด้วยกันเรารู้สึกแปลกๆวูบๆร้อนๆยังไงไม่รู้เรามองหน้าPและรู้สึกอยากพูดความรู้สึกทุกอย่างจนเราคิดอยู่นานเลยตัดสินใจพูดความรู้สึกที่มีพอดราพูดเสร็จPก็เงียบไปตอนนั้นเรารู้สึกกลัวหลายอย่างกลัวว่าPจะไปบอกผู้ใหญ่ เเละกลัวว่าจะไม่เล่นกับเราเหมือนเดิมแต่สักพักPก็ถามมาว่ารู้สึกมานานเเค่ไหนเราก็ตอบว่านานมากเเล้วเเละคืนนั้นPก็นอนเเขนเราจนเช้าเลย เเต่พอวันต่อๆไปPทำตัวเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น(คืนวันที่เราบอกความรู้สึกพอเราบอกเสร็จเราได้จูบPด้วย ย้ำว่าเเค่จูบนะค่ะ) เเต่เวลานอนเราจะถามPทุกครั้งไม่รู้สึกอะไรกับเราเลยหรอ Pก็ตอบทุกครั้งว่าไม่ เวลาเราเห็นPคุยโทรศัพท์กับเเฟนเราหึงมากแต่ทำไรไม่ได้ พอนานไปPก็เริ่มรู้สึกดีกับเรามากขึ้นจนวันนึงPพูดกับเราว่าที่เราทำกันอยู่มันผิดนะถ้าผู้ใหญ่รู้มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เเละPบอกทุกครั้งว่าให้หยุดความรู้สึกแบบนี่ได้เเล้วแต่เรากลับร้องไห้เเละกอดPเเละขอให้อย่าเพิ่งรีบตัดสินใจกับเรื่องนี้และPก็ยอมทุกครั้ง พอใกล้ถึงวันที่เราได้กลับกรุงเทพเรารู้สึกใจหายมากเเละเรารู้เลยว่าPก็คิดถึงเเละไม่อยากให้เรากลับเลยคืนก่อนเราจะกลัเราสองคนนอนกอดกันทั้งคืน เเต่ด้วยระยะทางทำให้เราไม่ได้คุยเเละติดต่อกันเท่าไหร่หลังจากที่เรากลับกรุงเทพ พอมาวันนึงตอนนั้นเป็นช่วงที่เราสองคนกำลงหาสอบเข้ามหาวิทยาลัยเรามีโอกาสได้คุยกันเเละเราคุยกันทั้งเรื่องเรียนต่อเเละรวมถึงเรื่องเรา2คนPกลับยอมเปิดโอกาสให้เราสองคนคุยกันเพื่อจะคบกันเป็นเเฟนตอนนั้นเราดีใจมากเพราะPจะมาหาที่เรียนใกล้ๆกรุงเทพแต่ด้วยเรายุ่งเรื่องมหาลัยทั้งคู่เลยเงียบหายกันไป
ปัจจุบันนี้เรากำลังขึ้นปี3เเต่เรียนกันคนละมหาวิทยาลัยโอกาสได้เจอกันเยอะขึ้นเเต่กลับไม่ได้เจอกันเลย เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเราได้มีโอกาสเจอกันเเต่เราไม่เคยพูดถึงเรื่องเมื่อก่อนเลยเเต่เรากลับมาคิดถึงเรื่องเมื่อก่อนมากๆ ตอนนี้เราทั้งคู่มีเเฟนเเล้วนะค่ะเเต่เรากลับไม่ลืมPเลยเราเเค่อยากรู้ว่าPยังรู้สึกกับเราอยู่บ้างไหม Pเป็นคนที่นิสัยขี้โมโหง่ายเวลาโมโหเราทำอะไรก็ผิดทุกอย่างตั้งเเต่ที่เราได้อยู่ด้วยกันตอนน้ำท่วมจนถึงตอนนี้Pก็คงนิสัยเดิมไว้เสมอเเต่เวลาPน่ารักก็โคตรจะน่ารักชอบทำกับข้าวให้เรากินตลอดเวลาบอกหิวก็ถามทุกครั้งอยากกินอะไร ถ้าเราไม่ได้เป็นญาติกันเราคงจีบPเเบบไม่ลังเลถึงจะมาเจอกันอีกรอบก็จะไม่คิดเสียดายที่เคยจะจีบP
เรื่องทั้งหมดมีเท่านี้ค่ะ เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องจริงนะค่ะที่เรามาตั้งกระทู้เพราะอยากให้Pได้มาเห็นเเละอยากรู้ว่าใครเคยรู้สึกแบบนี้กับญาติตัวเองบ้างค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่อ่านจนจบ ถ้าคำไหนตกหล่นขออภัยด้วยนะค่ะเราพิมพ์ในโทรศัพท์ค่ะ