สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนนะคะ เราเป็นผู้หญิงที่มีนิสัยลุยๆ ง่ายๆไม่เรื่องมาก
เรื่องมีอยู่ว่าเราเรียนมหาลัยที่เชียงใหม่เลือกมาฝึกงานที่ กทม. มาฝึกพร้อมกับเพื่อนผู้ชายอีกคนหนึ่ง ที่เลือกมาฝึกที่ กทม. ส่วนหนึ่งอยากมาลองทำอะไรใหม่ๆดูบ้าง อีกอย่างพ่อก็ทำงานอยู่ที่ กทม.
เริ่มแรกที่มาถึงพ่อเราไปรับเรากับเพื่อนที่สนามบินมาส่งที่บริษัทที่ฝึกงาน ตัวบริษัทอยู่รอบนอก กทม.ถือว่าไกลมากๆ ที่บริษัทมีที่พักให้ฟรี พอมาถึงแล้วเห็นภายในห้องคือก็นิ่งไปพักใหญ่ เพราะในห้องไม่มีอะไรเลยนอกจากเสื่อน้ำมัน แต่เราก็คิดในแบบช่างมัน เราอยู่ได้แค่เดือนกว่าๆเอง แต่เพื่อนผู้ชายกลับพูดออกมาว่าเราต้องอยู่ไม่ได้งแน่เลย คือเพื่อนคนนี้ชอบพูดอะไรที่บั่นทอนกำลังใจของคนอื่นมาก ยังบอกให้พ่อเราพาไปหาซื้อของใช้ที่บิ๊กซีซึ่งห่างจากที่เราอยู่ประมาณ 7 กิโลได้เลย ตัวเราเองยังเกรงใจพ่อเลยเพราะที่พ่ออยู่ก็อยู่คนละฟากกันเลย แต่พ่อเราก็พาไปซื้อของ พอนอนผ่านไปคืนหนึ่ง มันก็บ่นอีกว่านอนไม่ได้เราอยู่ไม่ได้แน่เลย เราก็บอกให้ทนเอาดิว่ะ เป็นผู้ชายจะบ่นอะไรนักหนา มันก็เงียบไม่พูดอะไร อีกวันพ่อเราก็ขนหมอน ผ้าห่ม พัดลมมาให้ ยังมีหน้ามาบอกทำไมไม่เอาฟูกนอนมาให้ด้วย เรานี้แบบเฮ้ยยย รู้จักคำว่าเกรงใจไหม? คือเป็นผู้ชายที่ไม่มีความเป็นผู้ชายอ่ะ แบบไม่มีน้ำใจ เห็นแก่ตัว แบบแย่อ่ะ คือเพื่อนผู้ชายในห้องยังไม่ชอบมันเลย แต่เราก็ทนนะ คิดว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
มีอยู่วันหนึ่งเราทำยางรัดผมตกระเบียง เราก็เอาเศษเชือกฝางที่มีอยู่มัดผมแทนแต่มันก็ไม่ค่อยอยู่หรอก พอมันมาเห็นมันก็ถามทำไมเอาเชือกมัดผม เราก็บอกว่าทำยางมัดผมตก มันก็บอกมันมีหนังยางรัดแกงอยู่เอาไหม? เราก็บอกไม่เอาเพราะหนังยางรัดแกงมันกินผมคือมัดแล้วเจ็บ มันก็พูดขึ้นมาว่ามันก็มียางมัดผมนะอย่างดีเลยแต่มันไม่ให้เพราะผู้หญิงให้มันมา เราก็บอกขอยืมมัดแปปหนึ่งดิเดี๋ยวไปเอายางที่บริษัทแล้วจะคืนให้ มันก็บอกไม่ให้มันหวง คือก็รู้นะว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ เรื่องงี่เง่าที่จะมาทะเลาะกัน แต่มันเสียความรู้สึกลึกๆ คือแค่ขอมัดแปปเดียวไม่ได้จะเอาไปเผา มันเป็นอารมณ์ที่แบบว่า เราลงเรือลำเดียวกันแล้วแต่เรื่องเล็กๆกับให้กันไม่ได้ เราก็พูดนะว่าเสียความรู้สึกหว่ะ มันก็บอกจะให้กูทำยังไง เราก็บอกจะทำไงก็เรื่องของเถอะ ไม่ต้องพูด ไม่ต้องขอโทษปล่อยให้มันผ่านไป มันก็พูดขึ้นมากูก็ไม่คิดจะขอโทษอยู่แล้วก็รู้หนิว่านิสัยกูเป็นยังไง จากนั้นเราก็ไม่พูดกับมัน แต่พอช่วงหยุดสงกรานต์พ่อเราก็มารับเรากับมันไปอยู่ด้วย เราก็ขอพ่อพาไปเที่ยวทะเล พ่อก็โอเค เราก็ถามมันว่ามีตังติดตัวเท่าไหร่ก็กดมาเผื่อใช้ด้วยนะ มันก็บอกจะกดทำไม พ่อต้องเลี้ยงดิ คือจบประโยคเราแบบพูดไม่ออกเลย มีอีกหลายๆเรื่องที่โดนมันเห็นแก่ตัวใส่เราก็ไประบายกับเพื่อนผู้ชายในห้อง เค้าก็บอกเราว่าไม่ต้องคุยกับมันเงียบไปเลย แต่คือมันไม่ได้ไงต้องอยู่ด้วยกันจนกว่าจะฝึกงานเสร็จ แต่ตอนนี้เริ่มทนกับมันไม่ไหวล่ะ คือเราเป็นผู้หญิงที่ไม่สวบ ไม่สวยเลย อ้วนอีกต่างหาก มันพูดกับเราว่าอย่างไม่ได้แต่งงานหรอกถ้าได้แต่กูให้ห้าพันเลย คือมันเป็นประโยคที่ฟังแล้วแย่นะ ช่วงหยุดวันแรงงานเราไปนอนกับพ่อเที่ยวใน กทม.โดยไม่มีมัน คือเราไม่เอามันไปด้วย บอกว่าไม่อยากเที่ยวกับ แต่คนไม่รู้ก็ว่าเราทำไมใจร้าย ทิ้งเพื่อน คนที่ไม่เจอกับตัวไม่รู้จริงๆนะว่าแย่แค่ไหน คือทุกวันนี้เห็นหน้ามันแล้วอยากจะเข้าไปต่อยจริงๆ เป็นผู้ชายที่มั้นเบ้าหน้ามาก ชอบพูดอวดว่าตัวมันเลวแต่ผู้หญฺงก็เข้ามาชอบตลอดอะไรแบบเนี่ย ชอบพูดอะไรที่แบบเรื่องผู้หญิงแบบ โอ้ยดูขาดิ ดูนมดิ คือปกติผู้ชายเค้าก็เป็นแบบนี้แต่นี้ถี่มาก นั่งในรถกับพ่อเราอยู่ก็พูดดูนมดิว่ะ คือเกรงใจพ่อกูบ้างเถอะ ตอนนี้เหลือไม่ถึงอาทิตย์ก็จะฝึกงานเสร็จแล้ว
เราคิดว่าจะเลิกคบเพื่อนคนนี้แบบถาวรไปเลย..จะดีไหมคะ? แบบนี้เราทำเกินไปรึเปล่า?
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
คิดยังไงกับเพื่อนแบบนี้คะ?
เรื่องมีอยู่ว่าเราเรียนมหาลัยที่เชียงใหม่เลือกมาฝึกงานที่ กทม. มาฝึกพร้อมกับเพื่อนผู้ชายอีกคนหนึ่ง ที่เลือกมาฝึกที่ กทม. ส่วนหนึ่งอยากมาลองทำอะไรใหม่ๆดูบ้าง อีกอย่างพ่อก็ทำงานอยู่ที่ กทม.
เริ่มแรกที่มาถึงพ่อเราไปรับเรากับเพื่อนที่สนามบินมาส่งที่บริษัทที่ฝึกงาน ตัวบริษัทอยู่รอบนอก กทม.ถือว่าไกลมากๆ ที่บริษัทมีที่พักให้ฟรี พอมาถึงแล้วเห็นภายในห้องคือก็นิ่งไปพักใหญ่ เพราะในห้องไม่มีอะไรเลยนอกจากเสื่อน้ำมัน แต่เราก็คิดในแบบช่างมัน เราอยู่ได้แค่เดือนกว่าๆเอง แต่เพื่อนผู้ชายกลับพูดออกมาว่าเราต้องอยู่ไม่ได้งแน่เลย คือเพื่อนคนนี้ชอบพูดอะไรที่บั่นทอนกำลังใจของคนอื่นมาก ยังบอกให้พ่อเราพาไปหาซื้อของใช้ที่บิ๊กซีซึ่งห่างจากที่เราอยู่ประมาณ 7 กิโลได้เลย ตัวเราเองยังเกรงใจพ่อเลยเพราะที่พ่ออยู่ก็อยู่คนละฟากกันเลย แต่พ่อเราก็พาไปซื้อของ พอนอนผ่านไปคืนหนึ่ง มันก็บ่นอีกว่านอนไม่ได้เราอยู่ไม่ได้แน่เลย เราก็บอกให้ทนเอาดิว่ะ เป็นผู้ชายจะบ่นอะไรนักหนา มันก็เงียบไม่พูดอะไร อีกวันพ่อเราก็ขนหมอน ผ้าห่ม พัดลมมาให้ ยังมีหน้ามาบอกทำไมไม่เอาฟูกนอนมาให้ด้วย เรานี้แบบเฮ้ยยย รู้จักคำว่าเกรงใจไหม? คือเป็นผู้ชายที่ไม่มีความเป็นผู้ชายอ่ะ แบบไม่มีน้ำใจ เห็นแก่ตัว แบบแย่อ่ะ คือเพื่อนผู้ชายในห้องยังไม่ชอบมันเลย แต่เราก็ทนนะ คิดว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
มีอยู่วันหนึ่งเราทำยางรัดผมตกระเบียง เราก็เอาเศษเชือกฝางที่มีอยู่มัดผมแทนแต่มันก็ไม่ค่อยอยู่หรอก พอมันมาเห็นมันก็ถามทำไมเอาเชือกมัดผม เราก็บอกว่าทำยางมัดผมตก มันก็บอกมันมีหนังยางรัดแกงอยู่เอาไหม? เราก็บอกไม่เอาเพราะหนังยางรัดแกงมันกินผมคือมัดแล้วเจ็บ มันก็พูดขึ้นมาว่ามันก็มียางมัดผมนะอย่างดีเลยแต่มันไม่ให้เพราะผู้หญิงให้มันมา เราก็บอกขอยืมมัดแปปหนึ่งดิเดี๋ยวไปเอายางที่บริษัทแล้วจะคืนให้ มันก็บอกไม่ให้มันหวง คือก็รู้นะว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ เรื่องงี่เง่าที่จะมาทะเลาะกัน แต่มันเสียความรู้สึกลึกๆ คือแค่ขอมัดแปปเดียวไม่ได้จะเอาไปเผา มันเป็นอารมณ์ที่แบบว่า เราลงเรือลำเดียวกันแล้วแต่เรื่องเล็กๆกับให้กันไม่ได้ เราก็พูดนะว่าเสียความรู้สึกหว่ะ มันก็บอกจะให้กูทำยังไง เราก็บอกจะทำไงก็เรื่องของเถอะ ไม่ต้องพูด ไม่ต้องขอโทษปล่อยให้มันผ่านไป มันก็พูดขึ้นมากูก็ไม่คิดจะขอโทษอยู่แล้วก็รู้หนิว่านิสัยกูเป็นยังไง จากนั้นเราก็ไม่พูดกับมัน แต่พอช่วงหยุดสงกรานต์พ่อเราก็มารับเรากับมันไปอยู่ด้วย เราก็ขอพ่อพาไปเที่ยวทะเล พ่อก็โอเค เราก็ถามมันว่ามีตังติดตัวเท่าไหร่ก็กดมาเผื่อใช้ด้วยนะ มันก็บอกจะกดทำไม พ่อต้องเลี้ยงดิ คือจบประโยคเราแบบพูดไม่ออกเลย มีอีกหลายๆเรื่องที่โดนมันเห็นแก่ตัวใส่เราก็ไประบายกับเพื่อนผู้ชายในห้อง เค้าก็บอกเราว่าไม่ต้องคุยกับมันเงียบไปเลย แต่คือมันไม่ได้ไงต้องอยู่ด้วยกันจนกว่าจะฝึกงานเสร็จ แต่ตอนนี้เริ่มทนกับมันไม่ไหวล่ะ คือเราเป็นผู้หญิงที่ไม่สวบ ไม่สวยเลย อ้วนอีกต่างหาก มันพูดกับเราว่าอย่างไม่ได้แต่งงานหรอกถ้าได้แต่กูให้ห้าพันเลย คือมันเป็นประโยคที่ฟังแล้วแย่นะ ช่วงหยุดวันแรงงานเราไปนอนกับพ่อเที่ยวใน กทม.โดยไม่มีมัน คือเราไม่เอามันไปด้วย บอกว่าไม่อยากเที่ยวกับ แต่คนไม่รู้ก็ว่าเราทำไมใจร้าย ทิ้งเพื่อน คนที่ไม่เจอกับตัวไม่รู้จริงๆนะว่าแย่แค่ไหน คือทุกวันนี้เห็นหน้ามันแล้วอยากจะเข้าไปต่อยจริงๆ เป็นผู้ชายที่มั้นเบ้าหน้ามาก ชอบพูดอวดว่าตัวมันเลวแต่ผู้หญฺงก็เข้ามาชอบตลอดอะไรแบบเนี่ย ชอบพูดอะไรที่แบบเรื่องผู้หญิงแบบ โอ้ยดูขาดิ ดูนมดิ คือปกติผู้ชายเค้าก็เป็นแบบนี้แต่นี้ถี่มาก นั่งในรถกับพ่อเราอยู่ก็พูดดูนมดิว่ะ คือเกรงใจพ่อกูบ้างเถอะ ตอนนี้เหลือไม่ถึงอาทิตย์ก็จะฝึกงานเสร็จแล้ว
เราคิดว่าจะเลิกคบเพื่อนคนนี้แบบถาวรไปเลย..จะดีไหมคะ? แบบนี้เราทำเกินไปรึเปล่า?
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ