ผมรู้จักน้องผู้หญิงคนหนึ่งมาเกือบ 2 ปีแล้ว
ที่ผ่านมาก็ยอมรับว่าจีบเค้ามาโดยตลอด
คอยดูแลเอาใจใส่อย่างดี ตามกำลังความสามารถที่ทำได้
ซึ่งน้องเค้าเองก็รับรู้ความรู้สึกที่ผมมีต่อเค้า และก็มีไมตรีจิตให้มาผ่านการกระทำ การเอาใจใส่เราเสมอ
แต่เค้าก็ยังไม่ตกลงที่จะเป็นแฟนเรา จนกระทั่งเดินทางไปประชุมต่างประเทศช่วงปลายปีที่ผ่านมา
และไปรู้จักกับผู้ชายชาวต่างชาติที่ประชุมด้วยกัน หลังจากพูดคุยกันไม่นานก็ตกลงคบหากันเป็นแฟน
ตอนนั้นผมเองรู้สึกเสียใจมาก ตอนที่เปิดตัวกันใหม่ๆผ่าน facebook
ผมโทรศัพท์ไปหาเค้า แต่ให้เพื่อนรับสายแทน
บอกว่าเค้าลืมโทรศัพท์ไว้ที่ทำงานทั้งที่ความจริง เราทราบแล้วครับว่ามิได้ลืมมือถือ
เพราะ Facebook เค้าออนไว้อยู่และยังมีการโต้ตอบใน News feed
หลังจากนั้นไม่นาน ผมจึงลดการติดต่อกับน้องเค้าลง ไม่ได้คุยในเฟส หรือโทรศัพท์กับเค้าเหมือนแต่ก่อน
แต่น้องเค้าก็พยายามติดต่อผมมาอย่างต่อเนื่อง วันเกิดก็มาอวยพร วันรับปริญญาก็มาแสดงความยินดีพร้อมของขวัญตลอด
ผมจึงคุยกับเค้าบ้าง มีอะไรเค้าก็โทรมาปรึกษาตลอด ทั้งเรื่องงาน เรื่องความรัก ซึ่งพอจะรู้ว่ายังไม่นิ่งและมีปัญหาต่างๆมากมาย
โดยเฉพาะการตัดสินใจเดินหน้าต่อกับความสัมพันธ์ระหว่างน้องกับแฟน ซึ่งตอนนี้ไปเรียนต่อต่างประเทศ
( เหมือนบางทีเค้าก็เปรยๆเรื่องการแต่งงานด้วย แต่เหมือนเค้าลังเล ไม่มั่นใจว่า ความสัมพันธ์จะยังไปรอดต่อหรือไม่ )
บางทีก็มีเจอกันบ้างตามโอกาสอันสมควร
แต่หากไปไหนมาไหนในบางที่เช่น สวนสาธารณะที่ใกล้ที่ทำงานหรือที่อยู่เค้า เค้าจะออกอาการเหมือนไม่อยากให้เพื่อนหรือคนรู้จัก
มาเห็นว่าเราอยู่กับเค้า อย่างล่าสุดขี่จักรยานด้วยกันก็ทิ้งช่วงซะห่างไปเยอะเลย ซึ่งเราก็แอบขำๆน้อง แค่อีกมุมหนึ่งก็รู้สึกว่า
ทำไมต้องหลบๆซ่อนๆกับคนอื่นด้วย ทั้งที่ตอนนี้ผมก็เป็นเพื่อนและพี่ชายเค้าเท่านั้นเอง
ตอนนี้ยอมรับว่ายังรู้สึกดีกับน้องคนนี้อยู่ ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้คบเราในฐานะแฟน
เพราะตัดสินใจเลือกคนอื่นไปแล้ว ด้วยเหตุผลส่วนตัว
ตอนนี้อยากขอความเห็นว่าจะจัดการกับความรู้สึก และดูแลความสัมพันธ์ระหว่างผมและน้องสาวคนนี้อย่างไร
ให้รู้สึกดี สบายใจและมีความสุขทั้งสองฝ่าย เพราะบางทีผมก็แอบมีทุกข์ น้อยใจกับน้องสาวคนนี้ที่ไม่ได้สมหวังในความรัก
ครั้นจะหนีหายเงียบไปเลยก็ดูไม่ดี เพราะหากมองอีกด้านหนึ่งเค้าก้เป็นเพื่อนและน้องสาวที่ดีสำหรับเรามาโดยตลอด
แต่อีกด้านก็ไม่อยากให้เค้ามองเราเป็นของตาย หรือคนคั่นเวลายามเค้าเหงาครับ
ผมควรอย่างไรกับความรักครั้งนี้ดี เครียดจนไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว ><"
ที่ผ่านมาก็ยอมรับว่าจีบเค้ามาโดยตลอด
คอยดูแลเอาใจใส่อย่างดี ตามกำลังความสามารถที่ทำได้
ซึ่งน้องเค้าเองก็รับรู้ความรู้สึกที่ผมมีต่อเค้า และก็มีไมตรีจิตให้มาผ่านการกระทำ การเอาใจใส่เราเสมอ
แต่เค้าก็ยังไม่ตกลงที่จะเป็นแฟนเรา จนกระทั่งเดินทางไปประชุมต่างประเทศช่วงปลายปีที่ผ่านมา
และไปรู้จักกับผู้ชายชาวต่างชาติที่ประชุมด้วยกัน หลังจากพูดคุยกันไม่นานก็ตกลงคบหากันเป็นแฟน
ตอนนั้นผมเองรู้สึกเสียใจมาก ตอนที่เปิดตัวกันใหม่ๆผ่าน facebook
ผมโทรศัพท์ไปหาเค้า แต่ให้เพื่อนรับสายแทน
บอกว่าเค้าลืมโทรศัพท์ไว้ที่ทำงานทั้งที่ความจริง เราทราบแล้วครับว่ามิได้ลืมมือถือ
เพราะ Facebook เค้าออนไว้อยู่และยังมีการโต้ตอบใน News feed
หลังจากนั้นไม่นาน ผมจึงลดการติดต่อกับน้องเค้าลง ไม่ได้คุยในเฟส หรือโทรศัพท์กับเค้าเหมือนแต่ก่อน
แต่น้องเค้าก็พยายามติดต่อผมมาอย่างต่อเนื่อง วันเกิดก็มาอวยพร วันรับปริญญาก็มาแสดงความยินดีพร้อมของขวัญตลอด
ผมจึงคุยกับเค้าบ้าง มีอะไรเค้าก็โทรมาปรึกษาตลอด ทั้งเรื่องงาน เรื่องความรัก ซึ่งพอจะรู้ว่ายังไม่นิ่งและมีปัญหาต่างๆมากมาย
โดยเฉพาะการตัดสินใจเดินหน้าต่อกับความสัมพันธ์ระหว่างน้องกับแฟน ซึ่งตอนนี้ไปเรียนต่อต่างประเทศ
( เหมือนบางทีเค้าก็เปรยๆเรื่องการแต่งงานด้วย แต่เหมือนเค้าลังเล ไม่มั่นใจว่า ความสัมพันธ์จะยังไปรอดต่อหรือไม่ )
บางทีก็มีเจอกันบ้างตามโอกาสอันสมควร
แต่หากไปไหนมาไหนในบางที่เช่น สวนสาธารณะที่ใกล้ที่ทำงานหรือที่อยู่เค้า เค้าจะออกอาการเหมือนไม่อยากให้เพื่อนหรือคนรู้จัก
มาเห็นว่าเราอยู่กับเค้า อย่างล่าสุดขี่จักรยานด้วยกันก็ทิ้งช่วงซะห่างไปเยอะเลย ซึ่งเราก็แอบขำๆน้อง แค่อีกมุมหนึ่งก็รู้สึกว่า
ทำไมต้องหลบๆซ่อนๆกับคนอื่นด้วย ทั้งที่ตอนนี้ผมก็เป็นเพื่อนและพี่ชายเค้าเท่านั้นเอง
ตอนนี้ยอมรับว่ายังรู้สึกดีกับน้องคนนี้อยู่ ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้คบเราในฐานะแฟน
เพราะตัดสินใจเลือกคนอื่นไปแล้ว ด้วยเหตุผลส่วนตัว
ตอนนี้อยากขอความเห็นว่าจะจัดการกับความรู้สึก และดูแลความสัมพันธ์ระหว่างผมและน้องสาวคนนี้อย่างไร
ให้รู้สึกดี สบายใจและมีความสุขทั้งสองฝ่าย เพราะบางทีผมก็แอบมีทุกข์ น้อยใจกับน้องสาวคนนี้ที่ไม่ได้สมหวังในความรัก
ครั้นจะหนีหายเงียบไปเลยก็ดูไม่ดี เพราะหากมองอีกด้านหนึ่งเค้าก้เป็นเพื่อนและน้องสาวที่ดีสำหรับเรามาโดยตลอด
แต่อีกด้านก็ไม่อยากให้เค้ามองเราเป็นของตาย หรือคนคั่นเวลายามเค้าเหงาครับ