คือเรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ชายคนหนึ่งมาจีบเรา ตอนแรกเราก็นึกว่า แค่จีบเราเล่นๆ ไม่ติดเขาก็ไปหาผู้หญิงคนอื่น (เราเป็นคนจีบยากนะ) แต่ไม่ใช่เลย เขาตามตื้อเราทุกวัน ให้รหัสเฟสมา ไปเรียนกับเรา เทคแคร์ดีทุกอย่าง และเฟลนลี่เข้ากับเพื่อนเราได้
... เราพยายามจะเปิดใจรับใครสักคนเข้ามานะ แต่เราก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เราอยากที่จะลืมแฟนเก่า เพื่อที่คนใหม่ที่เข้ามาไม่ใช่ตัวแทน ไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดี เราบอกเขาแล้วว่าเราลืมแฟนเก่าไม่ได้ เราเจ้าชู้ และเราก็ไม่ใช่คนสวยอะไร เลิกตามจีบเราเหอะ แต่เขาก็ไม่ยอม จีบเราเรื่อยๆ
เราเลยใจอ่อนลงมาบ้าง เราโทรศัพท์คุยกันทุกคืน (จากปกติที่เราคุยกับผู้ชายคนอื่นวันละคน กลายเป็นเขาแค่คนเดียว) นอนพร้อมกัน และเขาร้องเพลงกล่อมเรานอน ตอนนั้นเรามีความสุขนะ แต่เราก็ยังไม่เชื่อว่าเขาจะชอบเราจริงๆ
มีอยู่วันหนึ่ง เราต้องทำงานส่งอาจารย์จนเช้า แต่ก็โทรคุยกับเขาไปด้วย เขาก็ช่วยเราหาข้อมูลงานที่เราทำ(เราไล่เขาไปนอน แต่เขาก็ไม่ไป บอกเป็นห่วงเรา จะรอเรานอนก่อน) เราเครียดกับงานมาก งานเขาก็เยอะแต่ก็ยังมาช่วยเรา เขานอนน้อยกว่าเราอีก ให้นอนก็ไม่นอน แต่ไม่รู้ทำไมตอนนั้นเราพูดว่า "ไปตายสะ!!" ใส่เขา แล้วเขาก็หายไปเลย 2 ชั่วโมง เราเป็นห่วงเขามาก จะโทรหาก็ไม่กล้า กลัวใจตัวเอง จนเที่ยงคืนเขาส่งข้อความมาบอกว่า "ฝันดีนะ วันนี้เราขอโทษที่รบกวน" น้ำเสียงเขาหงอยมากๆ เราเลยโทรกลับทันที ตอนนั้นเรารู้สึกผิดมากๆ ตลอดเวลาที่เขาหายไป เราคิดถึงแต่เขาแค่คนเดียว เราไม่แน่ใจว่านี้ใช่รักหรือป่าว แต่เรารู้สึกอบอุ่นแปลกๆเวลาที่อยู่กับเขา และเวลาที่เราเจอกันมันน้อยเกินไป
อาการแบบนี้...ใช่รักหรือป่าว
อาการแบบนี้...ใช่รักหรือป่าว
คือเรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ชายคนหนึ่งมาจีบเรา ตอนแรกเราก็นึกว่า แค่จีบเราเล่นๆ ไม่ติดเขาก็ไปหาผู้หญิงคนอื่น (เราเป็นคนจีบยากนะ) แต่ไม่ใช่เลย เขาตามตื้อเราทุกวัน ให้รหัสเฟสมา ไปเรียนกับเรา เทคแคร์ดีทุกอย่าง และเฟลนลี่เข้ากับเพื่อนเราได้
... เราพยายามจะเปิดใจรับใครสักคนเข้ามานะ แต่เราก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เราอยากที่จะลืมแฟนเก่า เพื่อที่คนใหม่ที่เข้ามาไม่ใช่ตัวแทน ไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดี เราบอกเขาแล้วว่าเราลืมแฟนเก่าไม่ได้ เราเจ้าชู้ และเราก็ไม่ใช่คนสวยอะไร เลิกตามจีบเราเหอะ แต่เขาก็ไม่ยอม จีบเราเรื่อยๆ
เราเลยใจอ่อนลงมาบ้าง เราโทรศัพท์คุยกันทุกคืน (จากปกติที่เราคุยกับผู้ชายคนอื่นวันละคน กลายเป็นเขาแค่คนเดียว) นอนพร้อมกัน และเขาร้องเพลงกล่อมเรานอน ตอนนั้นเรามีความสุขนะ แต่เราก็ยังไม่เชื่อว่าเขาจะชอบเราจริงๆ
มีอยู่วันหนึ่ง เราต้องทำงานส่งอาจารย์จนเช้า แต่ก็โทรคุยกับเขาไปด้วย เขาก็ช่วยเราหาข้อมูลงานที่เราทำ(เราไล่เขาไปนอน แต่เขาก็ไม่ไป บอกเป็นห่วงเรา จะรอเรานอนก่อน) เราเครียดกับงานมาก งานเขาก็เยอะแต่ก็ยังมาช่วยเรา เขานอนน้อยกว่าเราอีก ให้นอนก็ไม่นอน แต่ไม่รู้ทำไมตอนนั้นเราพูดว่า "ไปตายสะ!!" ใส่เขา แล้วเขาก็หายไปเลย 2 ชั่วโมง เราเป็นห่วงเขามาก จะโทรหาก็ไม่กล้า กลัวใจตัวเอง จนเที่ยงคืนเขาส่งข้อความมาบอกว่า "ฝันดีนะ วันนี้เราขอโทษที่รบกวน" น้ำเสียงเขาหงอยมากๆ เราเลยโทรกลับทันที ตอนนั้นเรารู้สึกผิดมากๆ ตลอดเวลาที่เขาหายไป เราคิดถึงแต่เขาแค่คนเดียว เราไม่แน่ใจว่านี้ใช่รักหรือป่าว แต่เรารู้สึกอบอุ่นแปลกๆเวลาที่อยู่กับเขา และเวลาที่เราเจอกันมันน้อยเกินไป
อาการแบบนี้...ใช่รักหรือป่าว