สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาปรึกษาปัญหาชีวิตของเราเองค่ะ มันอาจจะไม่ใช่ปัญหาก็ได้มั้งค่ะ 5555
เข้าเรื่องค่ะ..
เรื่องมีอยู่ว่าเรามีแฟนคนนึง คบกันมาจะ11เดือนแล้วค่ะ เวลาอยู่กับเขาเราก็มีความสุขนะคะ รักมากด้วยเขาเป็นมากกว่าแฟน เป็นทุกอย่างทุ่มทุกอย่างลงทุนทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุขค่ะ ที่เราเข้ากันได้และรักกันมากขนาดนี้ก็เพราะเราเคยเป็นเพื่อนกันค่ะ เรียนห้องเดียวกัน เขาชอบเซอไพร ที่บ้านเขารักลูกสุดๆ เรียนเก่งด้วยนะคะ เอาเป็นว่าเขาดีมากไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ เพรียบพร้อมตามที่ผู้หญิงต้องการค่ะ
มาดูว่าเราเป็นคนยังไงกันบ้างนะคะ.. เราชอบเข้าหาสังคม คุยกับคนเยอะๆ มีเพื่อนเยอะๆชายหญิง รักสนุกรักการสนทนา เอาเป็นว่าเราเป็นหญิง rock style อะคะ ไม่เรียบร้อยสุขุม ดื่มบ้าง เคยดูดหรี่แต่ตอนนี้เลิกละคะ ไม่เหมาะกับคนอย่างเขาเลย เรามีความสุขที่มีผู้ชายที่ดีมากๆแบบนี้มาดูแลเรานะคะ เรารู้สึกว่าผญคนอื่นอิจฉา5555555 แต่เสียอย่างเดียวค่ะ เค้าปิดกั้นเราทุกอย่างไม่ให้เราทำอะไรที่เราชอบรู้นะคะว่าเป็นห่วงเช่น ไปเที่ยวกลางคืนกะเพื่อน ก็ไม่บ่อยนะคะนานๆครั้ง ทะเลาะกันทุกทีคะ เรื่องเราจะเจาะสะดืออีกรอบ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเราอึดอัดค่ะ แต่ทนเพราะรักมาก จนมาใกล้จะ11 เดือนเราทนไม่ไหว เราขอห่างค่ะ ด้วยเหตุผลที่เราอึดอัดเนี่ยแหละค่ะ เขาท่าทางจะอยู่ไม่ได้คะ เรารู้สึกสบายมากในเวลาที่ห่างกัน เราเลยจัดเลยใครทักมาตอบหมดค่ะ (เห็นแก่ตัวมาก) และเราก็ได้คุยกับเพื่อนลูกครึ่งออสเตเรียคนนึง เค้าไปเรียนที่นั่นค่ะ สเปคเราเลยอะกรี้ดดดดด (ฝรั่ง) เขาชอบเรามากค่ะ เลยคุยกันสักพัก แต่รู้จักกันนานแล้วนะคะ เราเริ่มรู้สึกดีกับเขาแล้วสิ ช่วงนั้นเราสับสนมากจะเอายังไงดี เราคิดถึงแฟนนะคะ แต่นิสัยเห็นแก่ตัวเรามันพาไป(เลว) เราเลยตัดสินใจจะเลิกกับแฟนค่ะเพระายังไงเราก็รักสันโดษอยู่แล้ว แล้วคืนที่บอกเลิก แฟนเราหายไปไหนไม่รู้ค่ะปกติจะตื้อโทรตลอดไลน์มาตลอด แต่คืนนั้นหายค่ะ วันต่อมามาง้อถึงบ้านพร้อมดอกไม้ช่อโต เราเลยตกลงคืนดีคะ เพราะรู้สึก
ที่ทำอะไรแบบนั้น
จนตอนนี้เรายังคุยกับคนที่ออสอยู่นะคะแต่แฟนไม่รู้คิดว่าเป็นเพื่อนกัน ตอนนี้เราสับสนกับชีวิตมากค่ะ เรากลัวคบกับแฟนต่อแล้วเราจะไม่เหมือนเดิม จะทำร้ายเค้ามากกว่าเดิมค่ะ (ทำร้ายทั้งสองคนเลย) เรารู้คะว่าเราแย่มาก เราไม่น่าปล่อยความรู้สึกแบบนี้เลย เราเลยจะถามความเห็นคุณๆค่ะว่า จะทำยังไงดี เราจะแก้ปัญหาความรู้สึกเรายังไงดี
ทำไงดี รักคนสองคนในเวลาเดียวกัน
เข้าเรื่องค่ะ..
เรื่องมีอยู่ว่าเรามีแฟนคนนึง คบกันมาจะ11เดือนแล้วค่ะ เวลาอยู่กับเขาเราก็มีความสุขนะคะ รักมากด้วยเขาเป็นมากกว่าแฟน เป็นทุกอย่างทุ่มทุกอย่างลงทุนทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุขค่ะ ที่เราเข้ากันได้และรักกันมากขนาดนี้ก็เพราะเราเคยเป็นเพื่อนกันค่ะ เรียนห้องเดียวกัน เขาชอบเซอไพร ที่บ้านเขารักลูกสุดๆ เรียนเก่งด้วยนะคะ เอาเป็นว่าเขาดีมากไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ เพรียบพร้อมตามที่ผู้หญิงต้องการค่ะ
มาดูว่าเราเป็นคนยังไงกันบ้างนะคะ.. เราชอบเข้าหาสังคม คุยกับคนเยอะๆ มีเพื่อนเยอะๆชายหญิง รักสนุกรักการสนทนา เอาเป็นว่าเราเป็นหญิง rock style อะคะ ไม่เรียบร้อยสุขุม ดื่มบ้าง เคยดูดหรี่แต่ตอนนี้เลิกละคะ ไม่เหมาะกับคนอย่างเขาเลย เรามีความสุขที่มีผู้ชายที่ดีมากๆแบบนี้มาดูแลเรานะคะ เรารู้สึกว่าผญคนอื่นอิจฉา5555555 แต่เสียอย่างเดียวค่ะ เค้าปิดกั้นเราทุกอย่างไม่ให้เราทำอะไรที่เราชอบรู้นะคะว่าเป็นห่วงเช่น ไปเที่ยวกลางคืนกะเพื่อน ก็ไม่บ่อยนะคะนานๆครั้ง ทะเลาะกันทุกทีคะ เรื่องเราจะเจาะสะดืออีกรอบ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเราอึดอัดค่ะ แต่ทนเพราะรักมาก จนมาใกล้จะ11 เดือนเราทนไม่ไหว เราขอห่างค่ะ ด้วยเหตุผลที่เราอึดอัดเนี่ยแหละค่ะ เขาท่าทางจะอยู่ไม่ได้คะ เรารู้สึกสบายมากในเวลาที่ห่างกัน เราเลยจัดเลยใครทักมาตอบหมดค่ะ (เห็นแก่ตัวมาก) และเราก็ได้คุยกับเพื่อนลูกครึ่งออสเตเรียคนนึง เค้าไปเรียนที่นั่นค่ะ สเปคเราเลยอะกรี้ดดดดด (ฝรั่ง) เขาชอบเรามากค่ะ เลยคุยกันสักพัก แต่รู้จักกันนานแล้วนะคะ เราเริ่มรู้สึกดีกับเขาแล้วสิ ช่วงนั้นเราสับสนมากจะเอายังไงดี เราคิดถึงแฟนนะคะ แต่นิสัยเห็นแก่ตัวเรามันพาไป(เลว) เราเลยตัดสินใจจะเลิกกับแฟนค่ะเพระายังไงเราก็รักสันโดษอยู่แล้ว แล้วคืนที่บอกเลิก แฟนเราหายไปไหนไม่รู้ค่ะปกติจะตื้อโทรตลอดไลน์มาตลอด แต่คืนนั้นหายค่ะ วันต่อมามาง้อถึงบ้านพร้อมดอกไม้ช่อโต เราเลยตกลงคืนดีคะ เพราะรู้สึก
จนตอนนี้เรายังคุยกับคนที่ออสอยู่นะคะแต่แฟนไม่รู้คิดว่าเป็นเพื่อนกัน ตอนนี้เราสับสนกับชีวิตมากค่ะ เรากลัวคบกับแฟนต่อแล้วเราจะไม่เหมือนเดิม จะทำร้ายเค้ามากกว่าเดิมค่ะ (ทำร้ายทั้งสองคนเลย) เรารู้คะว่าเราแย่มาก เราไม่น่าปล่อยความรู้สึกแบบนี้เลย เราเลยจะถามความเห็นคุณๆค่ะว่า จะทำยังไงดี เราจะแก้ปัญหาความรู้สึกเรายังไงดี