กระทู้บ่น
เช้านี้ไปธนาคารสีม่วง ในม.เทคโนโลยีสุรนารี
หลังวันหยุดยาว คนเลยเยอะ
กอปรกับเข้า SCB easy ในมือถือเช็ค statement ไม่ได้เลย คล้ายกับว่าระบบล่ม หมุนนานมาก
เลยเข้าไปฝากเงิน จะได้อัพสมุดด้วย (ไม่มีเครื่องอัพสมุดอัตโนมัติ)
ยืนรอหลายคิวกว่าจะได้มานั่ง (ธ.นี้ไม่มีตู้กดบัตรคิว ต้องยืนรอ) กำลังฝากเงินอยู่ รอพนักงานคีย์คอมพ์
จู่ ๆ ก็มีป้าคนนึง ผิวสองสี ผมยาว ชุดขาวห่มขาว เข้ามานั่งเก้าอี้ด้านข้าง "พี่ขอนั่งตรงนี้นะคะ" (โต๊ะด้านข้างไม่มีพนง.ประจำอยู่)
แล้วพนง.ก็สวัสดี "สวัสดีค่ะ อาจารย์" แล้วป้าแกก็ถามหาคนนู้นคนนี้ คนนั้นไม่มาทำงานเหรอ... ราวกับว่าสนิทมาก
พอป้าแกเกริ่นไปได้สักพัก แกก็ควักแบงก์พันออกมา 2 ใบ แล้วก็บอกว่า "พี่ขอแลกแบงก์ร้อย สองพัน"
ซึ่งพนง.ก็เปิดลิ้นชักเพื่อหยิบเงินให้ ระหว่างนั้นก็พูดไม่หยุด เพื่อแสดงอาการสนิทสนม
จากนั้นพนักงานก็มาทำรายการฝากเงินของเราต่อ จนเสร็จ เราก็รีบลุกออกมาเลย แต่ป้าแกก็ยังไม่ลุกจากเก้าอี้
ทั้ง ๆ ที่ธุระของป้าแก เสร็จก่อนฉันไปแล้ว
เราพยายามมองหน้าอาจารย์ป้าคนนั้นนะ แต่ป้าแกก็ไม่ได้สบตามองเลย คุยกับพนักงานอย่างเดียว
อยากจะโพสให้ทุกคนได้คิดหน่อย เรื่อง "มารยาททางสังคม"
แม้แต่การแลกเงิน ก็ควรจะเข้าคิว ยกเว้นว่ามีโต๊ะให้แลกเป็นการเฉพาะ หรือไปหาผจก.ที่ยืนว่าง ๆ ก็ได้ ถ้าคุณสนิทนะ
สาขานี้เขามีแม่บ้านเดินเสิร์ฟน้ำอยู่ ไปฝากแม่บ้านก็ได้นะ เขาคงลัดคิวให้ไม่ยาก
การไปแทรกคิว ขณะที่พนักงานกำลังให้บริการลูกค้าท่านอื่นอยู่ ดิฉันถือว่าผิดมารยาทมาก ๆ
ยกเว้นว่าคุณรีบ มีธุระร้อนจริง ๆ ให้บอกกล่าว ใคร ๆ ก็พร้อมจะช่วยเหลือแน่นอน
ถ้าใครเคยไปญี่ปุ่น จะรู้เลยว่า พนักงานจะไม่สนใจป้าที่มานั่งทีหลัง จะให้การบริการกับลูกค้าที่อยู่ตรงหน้าจนเสร็จเสียก่อน
การเข้าคิว ไม่ว่าเด็กหรือคนแก่ ก็ต้องเข้าเหมือนกันหมด
นี่ขนาดเป็นครูบาอาจารย์นะ (ไม่ได้เหมารวมอาจารย์ทุกคนนะ มันคงเป็นแค่บางคน)
รู้จักใช่ไหม มหาลัยนี้ มอดังไง ที่มีอาจารย์ผู้ชายท่านนึงออกมาวิพากษ์วิจารณ์ชัปปุยส์ ว่ามีดีแค่หน้าตา
ป.ล. พนง.ที่นั่งตรงกลางเคาน์เตอร์ มีคนเดียว ที่อยู่ตรงข้ามประตูที่เห็นศูนย์หนังสือจุฬา
ถูกแซงคิว แบบเนียนๆ กับธ.สีม่วง
เช้านี้ไปธนาคารสีม่วง ในม.เทคโนโลยีสุรนารี
หลังวันหยุดยาว คนเลยเยอะ
กอปรกับเข้า SCB easy ในมือถือเช็ค statement ไม่ได้เลย คล้ายกับว่าระบบล่ม หมุนนานมาก
เลยเข้าไปฝากเงิน จะได้อัพสมุดด้วย (ไม่มีเครื่องอัพสมุดอัตโนมัติ)
ยืนรอหลายคิวกว่าจะได้มานั่ง (ธ.นี้ไม่มีตู้กดบัตรคิว ต้องยืนรอ) กำลังฝากเงินอยู่ รอพนักงานคีย์คอมพ์
จู่ ๆ ก็มีป้าคนนึง ผิวสองสี ผมยาว ชุดขาวห่มขาว เข้ามานั่งเก้าอี้ด้านข้าง "พี่ขอนั่งตรงนี้นะคะ" (โต๊ะด้านข้างไม่มีพนง.ประจำอยู่)
แล้วพนง.ก็สวัสดี "สวัสดีค่ะ อาจารย์" แล้วป้าแกก็ถามหาคนนู้นคนนี้ คนนั้นไม่มาทำงานเหรอ... ราวกับว่าสนิทมาก
พอป้าแกเกริ่นไปได้สักพัก แกก็ควักแบงก์พันออกมา 2 ใบ แล้วก็บอกว่า "พี่ขอแลกแบงก์ร้อย สองพัน"
ซึ่งพนง.ก็เปิดลิ้นชักเพื่อหยิบเงินให้ ระหว่างนั้นก็พูดไม่หยุด เพื่อแสดงอาการสนิทสนม
จากนั้นพนักงานก็มาทำรายการฝากเงินของเราต่อ จนเสร็จ เราก็รีบลุกออกมาเลย แต่ป้าแกก็ยังไม่ลุกจากเก้าอี้
ทั้ง ๆ ที่ธุระของป้าแก เสร็จก่อนฉันไปแล้ว
เราพยายามมองหน้าอาจารย์ป้าคนนั้นนะ แต่ป้าแกก็ไม่ได้สบตามองเลย คุยกับพนักงานอย่างเดียว
อยากจะโพสให้ทุกคนได้คิดหน่อย เรื่อง "มารยาททางสังคม"
แม้แต่การแลกเงิน ก็ควรจะเข้าคิว ยกเว้นว่ามีโต๊ะให้แลกเป็นการเฉพาะ หรือไปหาผจก.ที่ยืนว่าง ๆ ก็ได้ ถ้าคุณสนิทนะ
สาขานี้เขามีแม่บ้านเดินเสิร์ฟน้ำอยู่ ไปฝากแม่บ้านก็ได้นะ เขาคงลัดคิวให้ไม่ยาก
การไปแทรกคิว ขณะที่พนักงานกำลังให้บริการลูกค้าท่านอื่นอยู่ ดิฉันถือว่าผิดมารยาทมาก ๆ
ยกเว้นว่าคุณรีบ มีธุระร้อนจริง ๆ ให้บอกกล่าว ใคร ๆ ก็พร้อมจะช่วยเหลือแน่นอน
ถ้าใครเคยไปญี่ปุ่น จะรู้เลยว่า พนักงานจะไม่สนใจป้าที่มานั่งทีหลัง จะให้การบริการกับลูกค้าที่อยู่ตรงหน้าจนเสร็จเสียก่อน
การเข้าคิว ไม่ว่าเด็กหรือคนแก่ ก็ต้องเข้าเหมือนกันหมด
นี่ขนาดเป็นครูบาอาจารย์นะ (ไม่ได้เหมารวมอาจารย์ทุกคนนะ มันคงเป็นแค่บางคน)
รู้จักใช่ไหม มหาลัยนี้ มอดังไง ที่มีอาจารย์ผู้ชายท่านนึงออกมาวิพากษ์วิจารณ์ชัปปุยส์ ว่ามีดีแค่หน้าตา
ป.ล. พนง.ที่นั่งตรงกลางเคาน์เตอร์ มีคนเดียว ที่อยู่ตรงข้ามประตูที่เห็นศูนย์หนังสือจุฬา