ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนคนนึงครับ ที่ทำงานมาสิบปี แต่ก็ยังไม่ได้ประสบความสำเร็จ
(ประสบความสำเร็จในความคิดของผมคือ มีงานที่มั่นคง อยู่กับบริษัทที่มั่นคง สามารถเลี้ยงดู,ดูแล และให้เวลา กับ คนที่เรารัก พ่อ แม่ ครอบครัวของเราได้ อย่างมีความสุข)
แต่คิดว่าจะต้องประสบความสำเร็จให้ได้ เคยคิดจะทำหลายๆอย่างเพื่อที่จะประสบความสำเร็จ แต่ก็ยังทำไม่ได้ จากนิสัยส่วนตัวหลายๆอย่าง
เดือนที่ผ่านมาว่างๆเลยนั่งเขียนเพจ กะเอาไว้ว่าไม่มีใครอ่าน ก็คิดซะว่าเป็น Diary เอาไว้อ่านเพื่อเตือนตัวเอง
แต่ก็ไม่ได้มั่นใจว่า ตัวเองคิดถูกทั้งหมดเลยอยากมีคนอ่านและให้ความเห็นหลากหลาย จะได้เอามาปรับทัศนะคติความคิดตัวเอง เพื่อที่จะได้ประสบความสำเร็จซักที ใครมีอะไรแชร์ได้เลยนะครับ ถือว่าเป็น open discussion ผมจะได้นำมาปรับปรุงหรือ คนที่ได้มาอ่านแล้วมันมีประโยชน์จะได้ ช่วยๆกันให้ดีขึ้นครับ
มนุษย์เงินเดือน ( ตอนที่1: แรกเริ่ม)
ทุกคนในชีวิต ต้องเคยเป็นเด็ก (แน่นอนนแหละ ต้องเคย) แต่ชีวิตวัยเด็กแต่ละคน ก็มีความแตกต่างของ แต่ละคน บางคนมีพร้อม บางคนมี บางคนพอมี บางคนขาด บางคนไม่มีอะไรเลย แต่สังเกตุมั้ยว่าความสุขในวัยเด็กทารกนั้นไม่ได้ต่างกันมากเลย เอาช่วงแรกเกิดถึง 6 เดือนหรือ 1 ขวบเนี่ย เชื่อว่าไม่มีใครจำได้ว่าตอนเด็กๆ เฮ้ย! เคยนั่งรถสปอร์ตไป โรงพยาบาล เคย นอนอยู่ในเปล ราคาเฉียดแสนบาท หรือ เคยอดมื้อกินมื้อ เคยไม่มีจะกิน หรืออะไรแบบนั้น
ทุกคนต่างเกิดมาเท่าๆกัน ในความรู้สึก ในการรับรู้ แสดงว่าโลกก็ยุติธรรมเพียงพอที่จะให้ เราทุกๆคนรับรู้ในสิ่งที่ เท่าๆกัน (นั่นคือไม่รู้อะไรเลย)
"คนเราเกิดมาเริ่มต้นคือเท่ากัน"
เปรียบเทียบเป็นการเริ่มต้นชีวิตมนุษย์เงินเดือน
ถึงจะมีความแตกต่างในชีวิต การศึกษา ลักษณะนิสัยที่แตกต่างกัน
รวมถึงตำแหน่งหน้าที่ที่ต่างกัน เงินเดือนเริ่มต้น มันไม่เท่ากันทุกคน แน่นอนล่ะ มันไม่มีอะไรเท่ากันทั้งหมดในโลกนี้ แต่การเริ่มทำงาน เราสามารถถือได้ว่าเราเท่ากับ คนอีกไม่รู้กี่พัน กี่หมื่นคนที่มี จบปีใกล้เคียงเรา สาขาเดียวกับเรา เริ่มต้นในตำแหน่งหน้าที่คล้ายๆเรา
มันคือการแข่งขัน(ในมุมที่ดี) การออกวิ่งที่จุดเดียวกัน ไม่ได้หมายความว่า ทุกๆคน จะเข้าเส้นชัย พร้อมกัน และการเริ่มต้นที่ดี มันก็จะช่วยให้ถึงจุดหมายได้ง่ายขึ้น
การเริ่มต้นที่ดี ทำยังไง ในความคิดผมคือ
การยอมรับเข้าเป็นพวก
การเริ่มทำงานหรือย้ายงาน ก็เหมือนเราย้าย โรงเรียนเข้ามากลางเทอม
คนที่อยู่มีพวก มีกลุ่มอยู่แล้ว และความเป็นกลุ่ม ก็จะมีความตีกรอบของกลุ่มก้อนนั้นๆอยู่แล้ว แล้วเราจะเข้ากลุ่มทำยังไง ไม่ต้องคิดมากครับ ยิ้ม ทักทาย ทุกๆคนที่เจอ อาจจะไม่ต้องถึงกับ เฟรนลี่มากเกินไป ชวนคุยเยอะๆในช่วงแรก เอาแค่พอประมาณ พูดสวัสดีครับ สวัสดีค่ะ กับทุกคนที่เจอ ตอนเช้า หรือคนที่อาวุโสกว่าเรา ยกมือไหว้เลยก็ได้ครับ
แต่ที่สำคัญคือ มีกลุ่มไหนเข้ามาคุยกับเรา แล้ว มีการนินทากัน อย่าผสมโรงนะครับ ฟังอย่างเดียว เพราะถ้าเราผสมโรง เวลาเราไปคุยกับ กลุ่มอื่น กลุ่มนั้นก็อาจจะคิดว่าเราก็นินทาเหมือนกัน คิดอะไรในใจ ก็เก็บไว้ครับ เอาไว้เล่าให้แฟน เพื่อน พ่อแม่ฟังดีกว่า
การยอมรับในการทำงาน
แน่นอนครับ บริษัทคือธุรกิจ คงไม่มีใครไว้ใจให้เด็กจบใหม่หรือคนเริ่มงานใหม่ ทำงานที่สำคัญๆ สิ่งที่ ควรทำคือถามครับ ถามเกี่ยวกับโครงสร้างบริษัท ลักษณะงาน สินค้าที่ขาย ถามหัวหน้าว่ามีงานอะไรให้ทำไหม หลังจากได้งานมาก็หมั่นไปถามหัวหน้า ว่าแบบนี้ดีไหมครับ มีงานอะไรให้ผมทำอีกไหมครับ และเราก็จะได้งานมาทำมากขึ้นเรื่อยๆ
หัวหน้าก็จะได้รู้ว่าเราสามารถทำอะไรได้บ้าง และเป็นโอกาสที่จะได้งานที่สำคัญมากขึ้นมาทำ
การเริ่มต้นทำงานการทำงานหนักคือคุณนะครับ เรายังแข็งแรง เรายังไฟแรง การได้ทำอะไรหลายๆอย่างจะเป็นพื้นฐานที่สำคัญในอนาคตครับ
ถ้าเราเริ่มต้นการทำงานด้วยสองข้อนี้ผมว่าจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ
อยากแชร์ความคิดของมนุษย์เงินเดือน ที่ยังไม่ประสบความสำเร็จ แต่อยากประสบความสำเร็จและต้องสำเร็จ
(ประสบความสำเร็จในความคิดของผมคือ มีงานที่มั่นคง อยู่กับบริษัทที่มั่นคง สามารถเลี้ยงดู,ดูแล และให้เวลา กับ คนที่เรารัก พ่อ แม่ ครอบครัวของเราได้ อย่างมีความสุข)
แต่คิดว่าจะต้องประสบความสำเร็จให้ได้ เคยคิดจะทำหลายๆอย่างเพื่อที่จะประสบความสำเร็จ แต่ก็ยังทำไม่ได้ จากนิสัยส่วนตัวหลายๆอย่าง
เดือนที่ผ่านมาว่างๆเลยนั่งเขียนเพจ กะเอาไว้ว่าไม่มีใครอ่าน ก็คิดซะว่าเป็น Diary เอาไว้อ่านเพื่อเตือนตัวเอง
แต่ก็ไม่ได้มั่นใจว่า ตัวเองคิดถูกทั้งหมดเลยอยากมีคนอ่านและให้ความเห็นหลากหลาย จะได้เอามาปรับทัศนะคติความคิดตัวเอง เพื่อที่จะได้ประสบความสำเร็จซักที ใครมีอะไรแชร์ได้เลยนะครับ ถือว่าเป็น open discussion ผมจะได้นำมาปรับปรุงหรือ คนที่ได้มาอ่านแล้วมันมีประโยชน์จะได้ ช่วยๆกันให้ดีขึ้นครับ
มนุษย์เงินเดือน ( ตอนที่1: แรกเริ่ม)
ทุกคนในชีวิต ต้องเคยเป็นเด็ก (แน่นอนนแหละ ต้องเคย) แต่ชีวิตวัยเด็กแต่ละคน ก็มีความแตกต่างของ แต่ละคน บางคนมีพร้อม บางคนมี บางคนพอมี บางคนขาด บางคนไม่มีอะไรเลย แต่สังเกตุมั้ยว่าความสุขในวัยเด็กทารกนั้นไม่ได้ต่างกันมากเลย เอาช่วงแรกเกิดถึง 6 เดือนหรือ 1 ขวบเนี่ย เชื่อว่าไม่มีใครจำได้ว่าตอนเด็กๆ เฮ้ย! เคยนั่งรถสปอร์ตไป โรงพยาบาล เคย นอนอยู่ในเปล ราคาเฉียดแสนบาท หรือ เคยอดมื้อกินมื้อ เคยไม่มีจะกิน หรืออะไรแบบนั้น
ทุกคนต่างเกิดมาเท่าๆกัน ในความรู้สึก ในการรับรู้ แสดงว่าโลกก็ยุติธรรมเพียงพอที่จะให้ เราทุกๆคนรับรู้ในสิ่งที่ เท่าๆกัน (นั่นคือไม่รู้อะไรเลย)
"คนเราเกิดมาเริ่มต้นคือเท่ากัน"
เปรียบเทียบเป็นการเริ่มต้นชีวิตมนุษย์เงินเดือน
ถึงจะมีความแตกต่างในชีวิต การศึกษา ลักษณะนิสัยที่แตกต่างกัน
รวมถึงตำแหน่งหน้าที่ที่ต่างกัน เงินเดือนเริ่มต้น มันไม่เท่ากันทุกคน แน่นอนล่ะ มันไม่มีอะไรเท่ากันทั้งหมดในโลกนี้ แต่การเริ่มทำงาน เราสามารถถือได้ว่าเราเท่ากับ คนอีกไม่รู้กี่พัน กี่หมื่นคนที่มี จบปีใกล้เคียงเรา สาขาเดียวกับเรา เริ่มต้นในตำแหน่งหน้าที่คล้ายๆเรา
มันคือการแข่งขัน(ในมุมที่ดี) การออกวิ่งที่จุดเดียวกัน ไม่ได้หมายความว่า ทุกๆคน จะเข้าเส้นชัย พร้อมกัน และการเริ่มต้นที่ดี มันก็จะช่วยให้ถึงจุดหมายได้ง่ายขึ้น
การเริ่มต้นที่ดี ทำยังไง ในความคิดผมคือ
การยอมรับเข้าเป็นพวก
การเริ่มทำงานหรือย้ายงาน ก็เหมือนเราย้าย โรงเรียนเข้ามากลางเทอม
คนที่อยู่มีพวก มีกลุ่มอยู่แล้ว และความเป็นกลุ่ม ก็จะมีความตีกรอบของกลุ่มก้อนนั้นๆอยู่แล้ว แล้วเราจะเข้ากลุ่มทำยังไง ไม่ต้องคิดมากครับ ยิ้ม ทักทาย ทุกๆคนที่เจอ อาจจะไม่ต้องถึงกับ เฟรนลี่มากเกินไป ชวนคุยเยอะๆในช่วงแรก เอาแค่พอประมาณ พูดสวัสดีครับ สวัสดีค่ะ กับทุกคนที่เจอ ตอนเช้า หรือคนที่อาวุโสกว่าเรา ยกมือไหว้เลยก็ได้ครับ
แต่ที่สำคัญคือ มีกลุ่มไหนเข้ามาคุยกับเรา แล้ว มีการนินทากัน อย่าผสมโรงนะครับ ฟังอย่างเดียว เพราะถ้าเราผสมโรง เวลาเราไปคุยกับ กลุ่มอื่น กลุ่มนั้นก็อาจจะคิดว่าเราก็นินทาเหมือนกัน คิดอะไรในใจ ก็เก็บไว้ครับ เอาไว้เล่าให้แฟน เพื่อน พ่อแม่ฟังดีกว่า
การยอมรับในการทำงาน
แน่นอนครับ บริษัทคือธุรกิจ คงไม่มีใครไว้ใจให้เด็กจบใหม่หรือคนเริ่มงานใหม่ ทำงานที่สำคัญๆ สิ่งที่ ควรทำคือถามครับ ถามเกี่ยวกับโครงสร้างบริษัท ลักษณะงาน สินค้าที่ขาย ถามหัวหน้าว่ามีงานอะไรให้ทำไหม หลังจากได้งานมาก็หมั่นไปถามหัวหน้า ว่าแบบนี้ดีไหมครับ มีงานอะไรให้ผมทำอีกไหมครับ และเราก็จะได้งานมาทำมากขึ้นเรื่อยๆ
หัวหน้าก็จะได้รู้ว่าเราสามารถทำอะไรได้บ้าง และเป็นโอกาสที่จะได้งานที่สำคัญมากขึ้นมาทำ
การเริ่มต้นทำงานการทำงานหนักคือคุณนะครับ เรายังแข็งแรง เรายังไฟแรง การได้ทำอะไรหลายๆอย่างจะเป็นพื้นฐานที่สำคัญในอนาคตครับ
ถ้าเราเริ่มต้นการทำงานด้วยสองข้อนี้ผมว่าจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ