สวัสดีค่ะชาวกระทู้พันทิพ หลังจากที่เราได้อ่านกระทู้ต่างๆ มาพอสมควร ไม่คิดเหมือนกันค่ะว่าจะได้มาเขียนเล่าเรื่องชีวิตรักของตัวเอง คิดแล้วคิดอีก คิดหนักมากว่าจะเขียนดีมั้ย อึดอัดมาก แล้วก็ตัดสินใจได้ค่ะ ไม่ได้จะมาประจานใครหรอกนะคะ เพียงแต่จะมาเล่า มาระบายความอัดอั้นในหัวใจที่เรากำลังเผชิญกับมันอยู่ ณ ขณะนี้ ให้ฟัง
( ชื่อทุกชื่อที่เอ่ยต่อไปนี้เป็นนามสมมติทั้งสิ้น ยกเว้น... )
เราขอแทนตัวเองว่า “เอ็ม” นะคะ เอ็มเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ตัวเล็กๆ อวบหน่อย ไม่ได้ขาว หน้าตาบ้านๆ เคยมีความมั่นใจในตัวเองระดับนึง แต่ก็สูญเสียไปหมดแล้วล่ะค่ะ ตั้งแต่ได้รู้จักกับผู้ชายชื่อ “อาร์ท”
ย้อนกลับไปเมื่อปลายๆ พฤศจิกายน เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เอ็มได้รู้จักกับพี่อาร์ทด้วยความบังเอิญค่ะ บังเอิญม๊ากมากจริงๆ นะ เรื่องมันมีอยู่ว่า เอ็มทำคอมเสียค่ะ ด้วยการถีบมันตกเตียง(ละเมอน่ะ) ก็เลยโทรเรียก “แบงค์” เพื่อนชายที่เค้าชอบเราอยู่มาพาเราไปซ่อมคอมที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง แล้วก็ไปกินข้าวด้วยกัน แบงค์ถ่ายรูปเรา และอัพลง facebook ของตัวเอง แท็กมาหาพร้อมแคปชั่นธรรมดา แล้วก็พาไปนั่งเล่นเกมแถวมหาวิทยาลัยที่แบงค์เรียนอยู่
พี่อาร์ทเข้ามากด like รูปที่แบงค์ลงพร้อมกับ กด ติดตามเรา เราก็เลยหันไปคุยกับแบงค์
M : เพื่อนแกกดติดตามเราอะ
B : เราว่าเราได้ยินเสียงมันอยู่แถวๆ นี้แหละ
แบงค์ยืนขึ้นในร้านเกมแห่งนั้น และหันหลังไปตะโกนใส่ต้นเสียง “ติดตามเพื่อนกูหรอ” หลังจากนั้นเพื่อนๆ ของแบงค์และพี่อาร์ตก็มานั่งลุมล้อมแบงค์ มานั่งคุย ยกเว้นตัวพี่อาร์ต ต่อมาก็ไม่ใช่แค่ติดตามค่ะ พี่อาร์ทแอดมาหา แล้วก็คุยกันตั้งแต่ตอนนั้นเลย
เป็นระยะเวลา 3 วัน 2 คืนเท่านั้นที่พี่อาร์ทคุยกับเราตลอดโดยที่ไม่ได้เจอตัวจริงของเรา ยกเว้นก็แต่ตอนหลับเท่านั้น เราจำได้เลยแหละว่าเป็น ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เพราะวันอาทิตย์เราไปแต่งคอสเพลย์เดินเล่นอยู่แถวมาบุญครอง
พี่อาร์ทเป็นคนพูดจาดี ตามประสาคนเจ้าชู้ค่ะ พูดคะ/ค่ะ ให้หัวใจหวั่นไหวกันตลอด ถึงแม้ว่าเค้าจะบอกเราว่า เค้าไม่ใช่คนดีนะ เค้ายังลืมแฟนเก่าเค้าไม่ได้ แต่เค้าก็ชอบเรานะ เค้าอยากคุยกับเรา เค้าเอารูปตุ๊กตาหมูที่แฟนเก่าเค้าให้ขึ้น profile facebook อยู่ ก็ถามกับเราว่า ถ้าไม่สบายใจ พี่อาร์ทจะเปลี่ยนให้นะ มีการเปลี่ยนชื่อให้กันตั้งแต่วันแรกที่คุยกัน เรียกกัน “อ้วน” “เค้า” “ตัวเอง” มีการทำสัญญากันดิบดีว่าเรามีอะไร เราจะไม่โกหกกันนะ อยากได้อะไรเค้าจะทำให้จะหามาให้เท่าที่เค้าทำได้ บอกกับเราว่า เค้าจะไม่มีเรื่องผู้หญิงคนอื่น (นอกจากแฟนเก่าที่เค้าลืมไม่ได้) มากวนหัวใจ บอกคิดถึงเรามาก ทั้งที่ไม่ได้คุยกันแค่แปบเดียว แล้วขนาดเราบอกว่า เดี๋ยววันอาทิตย์จะไม่ได้คุยกันนะเพราะโทรศัพท์มันตัด เค้ายังอุส่าเติมเงินมาให้เราทั้งที่ยังไม่เคยเจอ พูดง่ายๆ ก็คือ เค้าทำทุกอย่างดีๆ ให้เราตายใจ แต่นั่นแหละค่ะ คือสิ่งที่เค้าเริ่มพูดโกหกตั้งแต่นั้นมา
วันจันทร์ก็มาถึง พี่อาร์ตบอกกับเราไว้ตั้งแต่เมื่อวานว่า พรุ่งนี้จะมาหาเรา ซึ่งวันนั้นฉันกำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยกลางเมืองแห่งหนึ่ง สำหรับฉันเองคิดว่าเป็นการเดินทางที่แสนจะลำบากเลย ต้องขึ้นรถเมล์ ต่อด้วยไฟฟ้า และกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์เข้ามา แต่ผู้ชายคนนี้กำลังจะมาหาเรา อู้วหูว... เค้ามีความพยายามจริงๆ เลย ก็ตื่นเต้นสิคะ จะได้เจอกันแล้ว พอเค้ามาถึงเค้ารีบ line มาหาทันที ประมาณว่า ลงมาหน่อยได้มั้ย ไม่มีเศษเงินจ่ายค่ามอไซค์ เราก็ตาลีตาเหลือกลงไปสิคะ พอลงไปถึง นางซื้ออะไรหน้ามหาลัยและจ่ายเงินเสร็จแล้ว ตอนนั้นหอบรับประทานมาก แต่ไม่โกรธเลยซักนิด รีบวิ่งกลับขึ้นห้องและทำงานต่อ แล้วเค้าก็ไลน์มา ประมาณว่า ตื่นเต้นจัง ได้เจอไอ้จั้มม่ำของเค้า เชื่อสิ เป็นใครใครก็ต้องเขินไม่เป็นอันเรียนกันหรอก ว่ามั้ย
หลังเลิกเรียน พี่อาร์ทพาเอ็มไปดูหนังค่ะ ไม่อยากจะบอกว่าจับมือกันตั้งแต่วันแรกที่เจอ -/- แต่ในระหว่างที่ดูหนังด้วยกันอยู่มือถือของพี่อาร์ตก็สั่นเพราะมีสายเข้า บนหน้าจอมือถือปรากฏชื่อ “มาย” ซึ่งเป็นแฟนเก่าของพี่อาร์ตโทรเข้ามา เรามองหน้ากันค่ะ แล้วพี่อาร์ตก็รับสาย บอกเลยว่าตอนนั้นใจหล่นวูบ เค้าบอกเราว่า แม่มายให้มายโทรมาชวนไปกินข้าวด้วยกัน แต่พี่อาร์ทก็ไม่ได้ไปค่ะ นับว่าเป็นอะไรที่ดีนะคะ ถ้าตอนนั้นเค้าทิ้งเราไปเลยคงเคว้งน่าดู พอดูหนังเสร็จเค้าก็มาส่งเราที่บ้าน ...ปิ๊งปั้งปุปะอะไรไม่รู้ก็เป็นแฟนกันในวันนั้นเลยค่ะ
ฟังดูเป็นอุบัติรักที่น่าหฤหรรษ์ใช่มั้ยล่ะคะ ต่อจากนี้จะเป็นความรักในสายดาร์กที่ไม่มีใครอยากประสบพบเจอ...
ประสบการณ์ความรักครั้งหนึ่งที่หัวใจพังทลาย กับผู้ชายไม่รู้จักพอ...
( ชื่อทุกชื่อที่เอ่ยต่อไปนี้เป็นนามสมมติทั้งสิ้น ยกเว้น... )
เราขอแทนตัวเองว่า “เอ็ม” นะคะ เอ็มเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ตัวเล็กๆ อวบหน่อย ไม่ได้ขาว หน้าตาบ้านๆ เคยมีความมั่นใจในตัวเองระดับนึง แต่ก็สูญเสียไปหมดแล้วล่ะค่ะ ตั้งแต่ได้รู้จักกับผู้ชายชื่อ “อาร์ท”
ย้อนกลับไปเมื่อปลายๆ พฤศจิกายน เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เอ็มได้รู้จักกับพี่อาร์ทด้วยความบังเอิญค่ะ บังเอิญม๊ากมากจริงๆ นะ เรื่องมันมีอยู่ว่า เอ็มทำคอมเสียค่ะ ด้วยการถีบมันตกเตียง(ละเมอน่ะ) ก็เลยโทรเรียก “แบงค์” เพื่อนชายที่เค้าชอบเราอยู่มาพาเราไปซ่อมคอมที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง แล้วก็ไปกินข้าวด้วยกัน แบงค์ถ่ายรูปเรา และอัพลง facebook ของตัวเอง แท็กมาหาพร้อมแคปชั่นธรรมดา แล้วก็พาไปนั่งเล่นเกมแถวมหาวิทยาลัยที่แบงค์เรียนอยู่
พี่อาร์ทเข้ามากด like รูปที่แบงค์ลงพร้อมกับ กด ติดตามเรา เราก็เลยหันไปคุยกับแบงค์
M : เพื่อนแกกดติดตามเราอะ
B : เราว่าเราได้ยินเสียงมันอยู่แถวๆ นี้แหละ
แบงค์ยืนขึ้นในร้านเกมแห่งนั้น และหันหลังไปตะโกนใส่ต้นเสียง “ติดตามเพื่อนกูหรอ” หลังจากนั้นเพื่อนๆ ของแบงค์และพี่อาร์ตก็มานั่งลุมล้อมแบงค์ มานั่งคุย ยกเว้นตัวพี่อาร์ต ต่อมาก็ไม่ใช่แค่ติดตามค่ะ พี่อาร์ทแอดมาหา แล้วก็คุยกันตั้งแต่ตอนนั้นเลย
เป็นระยะเวลา 3 วัน 2 คืนเท่านั้นที่พี่อาร์ทคุยกับเราตลอดโดยที่ไม่ได้เจอตัวจริงของเรา ยกเว้นก็แต่ตอนหลับเท่านั้น เราจำได้เลยแหละว่าเป็น ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เพราะวันอาทิตย์เราไปแต่งคอสเพลย์เดินเล่นอยู่แถวมาบุญครอง
พี่อาร์ทเป็นคนพูดจาดี ตามประสาคนเจ้าชู้ค่ะ พูดคะ/ค่ะ ให้หัวใจหวั่นไหวกันตลอด ถึงแม้ว่าเค้าจะบอกเราว่า เค้าไม่ใช่คนดีนะ เค้ายังลืมแฟนเก่าเค้าไม่ได้ แต่เค้าก็ชอบเรานะ เค้าอยากคุยกับเรา เค้าเอารูปตุ๊กตาหมูที่แฟนเก่าเค้าให้ขึ้น profile facebook อยู่ ก็ถามกับเราว่า ถ้าไม่สบายใจ พี่อาร์ทจะเปลี่ยนให้นะ มีการเปลี่ยนชื่อให้กันตั้งแต่วันแรกที่คุยกัน เรียกกัน “อ้วน” “เค้า” “ตัวเอง” มีการทำสัญญากันดิบดีว่าเรามีอะไร เราจะไม่โกหกกันนะ อยากได้อะไรเค้าจะทำให้จะหามาให้เท่าที่เค้าทำได้ บอกกับเราว่า เค้าจะไม่มีเรื่องผู้หญิงคนอื่น (นอกจากแฟนเก่าที่เค้าลืมไม่ได้) มากวนหัวใจ บอกคิดถึงเรามาก ทั้งที่ไม่ได้คุยกันแค่แปบเดียว แล้วขนาดเราบอกว่า เดี๋ยววันอาทิตย์จะไม่ได้คุยกันนะเพราะโทรศัพท์มันตัด เค้ายังอุส่าเติมเงินมาให้เราทั้งที่ยังไม่เคยเจอ พูดง่ายๆ ก็คือ เค้าทำทุกอย่างดีๆ ให้เราตายใจ แต่นั่นแหละค่ะ คือสิ่งที่เค้าเริ่มพูดโกหกตั้งแต่นั้นมา
วันจันทร์ก็มาถึง พี่อาร์ตบอกกับเราไว้ตั้งแต่เมื่อวานว่า พรุ่งนี้จะมาหาเรา ซึ่งวันนั้นฉันกำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยกลางเมืองแห่งหนึ่ง สำหรับฉันเองคิดว่าเป็นการเดินทางที่แสนจะลำบากเลย ต้องขึ้นรถเมล์ ต่อด้วยไฟฟ้า และกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์เข้ามา แต่ผู้ชายคนนี้กำลังจะมาหาเรา อู้วหูว... เค้ามีความพยายามจริงๆ เลย ก็ตื่นเต้นสิคะ จะได้เจอกันแล้ว พอเค้ามาถึงเค้ารีบ line มาหาทันที ประมาณว่า ลงมาหน่อยได้มั้ย ไม่มีเศษเงินจ่ายค่ามอไซค์ เราก็ตาลีตาเหลือกลงไปสิคะ พอลงไปถึง นางซื้ออะไรหน้ามหาลัยและจ่ายเงินเสร็จแล้ว ตอนนั้นหอบรับประทานมาก แต่ไม่โกรธเลยซักนิด รีบวิ่งกลับขึ้นห้องและทำงานต่อ แล้วเค้าก็ไลน์มา ประมาณว่า ตื่นเต้นจัง ได้เจอไอ้จั้มม่ำของเค้า เชื่อสิ เป็นใครใครก็ต้องเขินไม่เป็นอันเรียนกันหรอก ว่ามั้ย
หลังเลิกเรียน พี่อาร์ทพาเอ็มไปดูหนังค่ะ ไม่อยากจะบอกว่าจับมือกันตั้งแต่วันแรกที่เจอ -/- แต่ในระหว่างที่ดูหนังด้วยกันอยู่มือถือของพี่อาร์ตก็สั่นเพราะมีสายเข้า บนหน้าจอมือถือปรากฏชื่อ “มาย” ซึ่งเป็นแฟนเก่าของพี่อาร์ตโทรเข้ามา เรามองหน้ากันค่ะ แล้วพี่อาร์ตก็รับสาย บอกเลยว่าตอนนั้นใจหล่นวูบ เค้าบอกเราว่า แม่มายให้มายโทรมาชวนไปกินข้าวด้วยกัน แต่พี่อาร์ทก็ไม่ได้ไปค่ะ นับว่าเป็นอะไรที่ดีนะคะ ถ้าตอนนั้นเค้าทิ้งเราไปเลยคงเคว้งน่าดู พอดูหนังเสร็จเค้าก็มาส่งเราที่บ้าน ...ปิ๊งปั้งปุปะอะไรไม่รู้ก็เป็นแฟนกันในวันนั้นเลยค่ะ
ฟังดูเป็นอุบัติรักที่น่าหฤหรรษ์ใช่มั้ยล่ะคะ ต่อจากนี้จะเป็นความรักในสายดาร์กที่ไม่มีใครอยากประสบพบเจอ...