สับสนกับความรู้สึกตัวเองค่ะ

เราคบกันแฟนมา เขาบอกเลิกเราตลอดค่ะไม่ว่าเรื่องไหนก็ตามเราเป็นคนง้อตลอด เราก็อยากจะบอกเลิกเขาเหมือนที่เขาทำนะคะแต่เราไม่กล้าพอที่จะทำเพราะกลัวเขาไม่ง้ออะค่ะ กลัวโสดจิงๆ5555555555555555555 แต่มันก็แว้บมาในหัวตลอดทุกครั้งที่เขาทำผิดต่อเราซึ่งมันร้ายแรงมาก(นอกใจ)แต่เราทำไมให้อภัยตลอด เรารักเขาไงคะเขาเองก็บอกรักเรามากจะไม่ทำอีกแล้ว(ใจอ่อนทุกที) ตอนนี้เรารู้สึก 'ยิ่งคบยิ่งฝืนยิ่งรักยิ่งห่าง' ปรับกันกี่ครั้งก็เหมือนเดิมค่ะ เราพยายามทนนะคะเราไม่ชอบหรอกแต่เราไม่เคยบอกเขาเราไม่โกดและหลายอย่างเลยค่ะที่เราไม่พูดว่าไม่ชอบ เพราะแคร์เขามาก หลายครั้งที่คิดอยากบอกเลิกก็ทำได้แค่คิดอะคะ เราควรจัดการความร็สึกตัวเองยังไงดีคะ มันหน่วงอะค่ะ (รักที่ไม่สุกทุกข์ที่ไม่เศร้า) เราคิดว่าอย่างน้อยก็มีคนให้กอด ให้บอกรักบอกฝันดี ทำอะไรได้มากกว่าคนที่ไม่ใช่แฟนทำอะค่ะ