สวัสดีครับทุกท่านในห้องบางรัก
ครั้งแรกเลยที่ได้เข้า เรียนตามตรงผมเล่นแต่ห้องสินธรครับ
วันนี้ขอมาระบายความรู้สึกงงๆความรักบ้างนะครับ
สืบมาจากผมเล่นแต่ห้องสินธรสนใจแต่เรื่องการลงทุนสร้างเนื้อสร้างตัวครับด้วยชายวัย26ปีเป็นคนจนและมาจาก0ตอนนี้เริ่มมีบ้างยังไม่เยอะครับ
พูดมาเยอะแยะยังไม่เข้าเรื่องความรักสักทีเข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ
คือผมทำงานเป็นวิศวกรของบริษัทรับเหมาก่อสร้างการเจอผู้ ญ นั้นน้อยมากครับ รู้จักน้องผู้ชายคนนึงในบริษัทพอดีเราสนิทกันครับ
เลยเล่าให้ฟังว่าพี่อยากได้สินเชื่อกู้แบงธนาคารมาลงทุนหน่อย น้องชายคนนี้ก็เลยบอกว่าผมมีเพื่อนคนนึงทำงานที่แบงพี่ลองคุยดูสิเพื่อได้ความรู้ที่พี่ต้องการ
ไอ้เราก็เลยบอกดีสิไอ้น้องพี่จะได้คุยกะคนที่เขามีความรู้ เราก็แอดเฟสไปคุยเลยไม่ได้สนใจอะไร พอได้คุยกะน้องสาวคนนี้จริงๆน้องก็เขาก็เลยบอกว่า
โทรคุยกันดีกว่าก็เลยได้เบอร์โทรคุยกัน คุยไปคุยมานั้นไอ้เรื่องสาระการเงินการลงทุนสินเชื่อน้องก็ไม่ค่อยรู้ แต่น้องเขาจะเน้นไปทางการขายประกันมากกว่าแต่ผมเองก็ทำงานประกันด้วยเหมือนกันเราก็คุยแรกเปลี่ยนกันบ้าง บอกได้เลยเราคุยกันดีมากจนเราหวั่นไหว ผมว่าผมโดนแล้วล่ะคำว่าความรัก เพราะผมโสดมาก็3ปีแล้ว จังหวะสงกรานพอดีเข้าต้องกลับมาบ้านจากสระแก้วมาจันทบุรี ผมคิดว่าจังหวะนี่แระที่เราจะได้เจอกันจิงๆเสียทีจนวันสระแก้วผมอาสาขอเป็นคนไปรับน้องเขาจากบ้านไปส่งคิวรถเพื่อกลับไปทำงานต่อที่สระแก้ว น้องเขาก็ยังไม่กล้าก็เลยบอกว่าแม่จะกลับด้วยคุยไปคุยมาแม่น้องเขาทำงานที่ชลประทานซึ่งบริษัทที่ผมทำอยู่นั้นรับงานอยู่ก็เลยว่างานนี้เข้าทางแม่ได้แน่ๆครับ พอไปรับจริงๆก็ซื้อของไปฝากเลยครับได้คุยกับแม่ แม่บอกไม่กลับฝากน้องด้วย จริงๆแล้วน้องเข้าแค่ลองใจผมว่าจิงใจรึป่าวผมเองชอบอยู่การเข้าทางผู้ใหญ่ ก็รับไปส่งคิวรถเรานั่งคุยกันหลายเรื่องน้องเขาเริ่มเล่าเรื่องส่วนตัวให้เราฟังหลายเรื่องยิ่งทำให้เรามั่นใจว่าเราคงจะไปด้วยกันได้ดีและดีมากๆจนเธอขึ้นรถกลับก็จะค่อยโทรหาผมตลอด จากที่ก่อนหน้าที่มีแต่ผมที่ค่อยโทรหา เราก็คุยกันเรื่อยๆจนเกือบอาทิตน้องก็โทมาบอกว่าจะกลับมาทำฟันให้มารับหน่อยแล้วพาไปทำฟันด้วย ผมนี่อินสุดๆยอมรับเลยครับ ยังบอกอีกด้วยว่าอีกวันพี่พาหนูไปเที่ยวทะเลอ้อนอยากไปมาก แต่สุดท้ายไม่ได้ไปผมติดงานบุญแล้วก็ไม่ได้ไปส่งกลับคิวรถเพื่อกลับสระแก้ว แต่ก็คิดว่าเราเข้าใจกันได้แล้วน้องเขาก็ให้แม่ส่ง จนกลับไปถึงสระแก้วน้องเขาจะเป็นคนโทรหาเราตลอดและบอกว่าจะไปเล่นน้ำกับพี่ที่แบงวันไหลสระแก้วเพราะผมจะทำงานตลอดครับงานประจำงานส่วนตัวทำตลอดไม่ค่อยว่างเท่าไหร่แต่เราเข้าใจกันผมมีจังหวะก็จะโทรหาตลอด หลังจากไปเล่นน้ำก็โทรไม่ติดเลยก็คิดว่าเล่นน้ำสรุปโทรไม่ติดทั้งคืนจนอีกวัน ก็บอกว่าเหนื่อยอยากพักผ่อน วุ่นๆเบื่อลูกค้าโทรมางี่เง้าอ่ะเราไม่ว่าอะไรเข้าใจ หลังจากนั้นน้องเขาก็ไม่ค่อยโทรหาผมเรื่อยๆหลายวันเข้าไม่โทรหาผม ผมโทรหาเริ่มไม่รับสายไม่โทรกลับ ผมเป็นคนมองโลกแง่บวกคงเหนื่อยวุ่นงาน หลังๆเริ่มโทรรอสายไม่รับไม่โทรกลับตอนนี้ก็บล๊อกเบอร์ผมไปและเฟสก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างผมเองไม่อยากใช้คำถามแบบลบๆไม่อยากให้มันไปกันใหญ่กว่านี้ ผมเองก็ไม่รู้ว่าน้องเขาคิดอะไรอยู่ แต่ที่รู้ๆผมว่าผมรักน้องเขาแล้วล่ะมีโอกาสได้ลงมาจันทบุรีแล้วเราได้พบกันอีกผมคงขอน้องเขาเป็นแฟนคบกัน แต่นี้ผมทำอะไรไม่ถูก......เลย ขอบคุณนะครับที่ใครแวะมาอ่านเรื่องของผม ท่านอ่านแล้วรู้สึกอย่างไร ช่วยผมหน่อยผมควรทำอย่างไรครับ
ไม่เข้าใจทำไมอยู่ๆเธอจึงหายไป.......
ครั้งแรกเลยที่ได้เข้า เรียนตามตรงผมเล่นแต่ห้องสินธรครับ
วันนี้ขอมาระบายความรู้สึกงงๆความรักบ้างนะครับ
สืบมาจากผมเล่นแต่ห้องสินธรสนใจแต่เรื่องการลงทุนสร้างเนื้อสร้างตัวครับด้วยชายวัย26ปีเป็นคนจนและมาจาก0ตอนนี้เริ่มมีบ้างยังไม่เยอะครับ
พูดมาเยอะแยะยังไม่เข้าเรื่องความรักสักทีเข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ
คือผมทำงานเป็นวิศวกรของบริษัทรับเหมาก่อสร้างการเจอผู้ ญ นั้นน้อยมากครับ รู้จักน้องผู้ชายคนนึงในบริษัทพอดีเราสนิทกันครับ
เลยเล่าให้ฟังว่าพี่อยากได้สินเชื่อกู้แบงธนาคารมาลงทุนหน่อย น้องชายคนนี้ก็เลยบอกว่าผมมีเพื่อนคนนึงทำงานที่แบงพี่ลองคุยดูสิเพื่อได้ความรู้ที่พี่ต้องการ
ไอ้เราก็เลยบอกดีสิไอ้น้องพี่จะได้คุยกะคนที่เขามีความรู้ เราก็แอดเฟสไปคุยเลยไม่ได้สนใจอะไร พอได้คุยกะน้องสาวคนนี้จริงๆน้องก็เขาก็เลยบอกว่า
โทรคุยกันดีกว่าก็เลยได้เบอร์โทรคุยกัน คุยไปคุยมานั้นไอ้เรื่องสาระการเงินการลงทุนสินเชื่อน้องก็ไม่ค่อยรู้ แต่น้องเขาจะเน้นไปทางการขายประกันมากกว่าแต่ผมเองก็ทำงานประกันด้วยเหมือนกันเราก็คุยแรกเปลี่ยนกันบ้าง บอกได้เลยเราคุยกันดีมากจนเราหวั่นไหว ผมว่าผมโดนแล้วล่ะคำว่าความรัก เพราะผมโสดมาก็3ปีแล้ว จังหวะสงกรานพอดีเข้าต้องกลับมาบ้านจากสระแก้วมาจันทบุรี ผมคิดว่าจังหวะนี่แระที่เราจะได้เจอกันจิงๆเสียทีจนวันสระแก้วผมอาสาขอเป็นคนไปรับน้องเขาจากบ้านไปส่งคิวรถเพื่อกลับไปทำงานต่อที่สระแก้ว น้องเขาก็ยังไม่กล้าก็เลยบอกว่าแม่จะกลับด้วยคุยไปคุยมาแม่น้องเขาทำงานที่ชลประทานซึ่งบริษัทที่ผมทำอยู่นั้นรับงานอยู่ก็เลยว่างานนี้เข้าทางแม่ได้แน่ๆครับ พอไปรับจริงๆก็ซื้อของไปฝากเลยครับได้คุยกับแม่ แม่บอกไม่กลับฝากน้องด้วย จริงๆแล้วน้องเข้าแค่ลองใจผมว่าจิงใจรึป่าวผมเองชอบอยู่การเข้าทางผู้ใหญ่ ก็รับไปส่งคิวรถเรานั่งคุยกันหลายเรื่องน้องเขาเริ่มเล่าเรื่องส่วนตัวให้เราฟังหลายเรื่องยิ่งทำให้เรามั่นใจว่าเราคงจะไปด้วยกันได้ดีและดีมากๆจนเธอขึ้นรถกลับก็จะค่อยโทรหาผมตลอด จากที่ก่อนหน้าที่มีแต่ผมที่ค่อยโทรหา เราก็คุยกันเรื่อยๆจนเกือบอาทิตน้องก็โทมาบอกว่าจะกลับมาทำฟันให้มารับหน่อยแล้วพาไปทำฟันด้วย ผมนี่อินสุดๆยอมรับเลยครับ ยังบอกอีกด้วยว่าอีกวันพี่พาหนูไปเที่ยวทะเลอ้อนอยากไปมาก แต่สุดท้ายไม่ได้ไปผมติดงานบุญแล้วก็ไม่ได้ไปส่งกลับคิวรถเพื่อกลับสระแก้ว แต่ก็คิดว่าเราเข้าใจกันได้แล้วน้องเขาก็ให้แม่ส่ง จนกลับไปถึงสระแก้วน้องเขาจะเป็นคนโทรหาเราตลอดและบอกว่าจะไปเล่นน้ำกับพี่ที่แบงวันไหลสระแก้วเพราะผมจะทำงานตลอดครับงานประจำงานส่วนตัวทำตลอดไม่ค่อยว่างเท่าไหร่แต่เราเข้าใจกันผมมีจังหวะก็จะโทรหาตลอด หลังจากไปเล่นน้ำก็โทรไม่ติดเลยก็คิดว่าเล่นน้ำสรุปโทรไม่ติดทั้งคืนจนอีกวัน ก็บอกว่าเหนื่อยอยากพักผ่อน วุ่นๆเบื่อลูกค้าโทรมางี่เง้าอ่ะเราไม่ว่าอะไรเข้าใจ หลังจากนั้นน้องเขาก็ไม่ค่อยโทรหาผมเรื่อยๆหลายวันเข้าไม่โทรหาผม ผมโทรหาเริ่มไม่รับสายไม่โทรกลับ ผมเป็นคนมองโลกแง่บวกคงเหนื่อยวุ่นงาน หลังๆเริ่มโทรรอสายไม่รับไม่โทรกลับตอนนี้ก็บล๊อกเบอร์ผมไปและเฟสก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างผมเองไม่อยากใช้คำถามแบบลบๆไม่อยากให้มันไปกันใหญ่กว่านี้ ผมเองก็ไม่รู้ว่าน้องเขาคิดอะไรอยู่ แต่ที่รู้ๆผมว่าผมรักน้องเขาแล้วล่ะมีโอกาสได้ลงมาจันทบุรีแล้วเราได้พบกันอีกผมคงขอน้องเขาเป็นแฟนคบกัน แต่นี้ผมทำอะไรไม่ถูก......เลย ขอบคุณนะครับที่ใครแวะมาอ่านเรื่องของผม ท่านอ่านแล้วรู้สึกอย่างไร ช่วยผมหน่อยผมควรทำอย่างไรครับ