สวัสดีค่ะ วันนี้เราเหงาๆ เบื่อๆ ก็ส่องกระทู้พันทิปไปเรื่อยๆ
ไม่มีอะไรทำเลยอยากมาตั้งกระทู้ระบายบ้างค่ะ
เรากำลังจะขึ้นม.6 ค่ะ
เมื่อปลายเดือนมิถุนายน ปี 2556 เราหลวมตัวไปชอบพี่ผู้ชายคนนึงค่ะ 555555555
พี่เขาเป็นนิสิตสอนพิเศษที่กวดวิชาแห่งหนึ่งค่ะ
อาจจะฟังดูไม่ค่อยดี แต่เราชอบเขาตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอเลย
หลังจากที่เคยผิดหวังกับเพื่อนเมื่อตอนม.ต้น
พอได้เจอพี่เขาก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นซอมบี้ที่หัวใจกลับมาเต้นอีกครั้ง
เหมือน R ในหนังเรื่อง Warm Bodies เลยค่ะ
เราแอบชอบพี่เขามาตลอด เป็นเวลาเกือบสองปี
ที่ผ่านมาเราแทบไม่มีตัวตนเลยค่ะ ยิ่งพยายามก็รู้สึกว่ายิ่งแย่
จนสุดท้ายเลยคิดว่าอยู่เฉยๆ ดีกว่า
แม้แต่เฟซบุ๊ค พี่เขายังไม่ยอมรับแอดเราเลยค่ะ
เหมือนเขาเลือกรับแต่คนรู้จัก เราเลยทำได้แค่ส่องโปรไฟล์
จนกระทั่งวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา ก็เปิดไปเจอว่าพี่เขาอัพรูปโปรไฟล์คู่กับผู้หญิงอีกคน
ใช่แล้ว พี่เขามีแฟนแล้วค่ะ 555555555
ช่วงนั้นเป็นหนึ่งสัปดาห์ก่อนสอบปลายภาคพอดี
หลายคนอาจจะบอกว่าไม่เกี่ยวกัน แต่เราไม่มีกะใจจะอ่านหนังสือเลยค่ะ
จากวันนั้นจนถึงวันนี้เรารู้สึกเลยว่าตัวเองเปลี่ยนไป
เหมือนเวลาจะยิ้มก็ยิ้มไม่สุด อะไรที่ควรจะขำก็ไม่ขำ ทั้งๆ ที่ปกติก็เป็นคนอารมณ์ดีมาก
เสียใจมากๆ เลยค่ะ ช่วงแรกๆ ร้องไห้ทุกสามวันเลย 555555555
สุดท้ายตอนนี้ก็พอทำใจได้แล้วค่ะ
ร้องไห้ครั้งสุดท้ายก็เมื่อวันที่ 10 เมษายน
แต่อยู่ดีดีก็รู้สึกไม่ดีอีกแล้ว
มันเหมือนกับว่า ทุกครั้งที่เราจะทำใจได้ จะต้องมีอะไรสักอย่างมาสะกิด
ทำให้กลับไปอาลัยอาวรณ์อีกครั้ง
เรารักพี่เขามากจริงๆ ค่ะ
เราดีใจนะที่พี่เขาได้รักกับคนที่เขารอมานาน
แต่เราก็ยังพูดได้ไม่เต็มปากอยู่ดีว่าเราทำใจได้แล้ว
ถ้าหากว่าใครไม่มีอะไรทำ ว่างๆ มานั่งคุยกันในนี้ได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ ^^
ปล. ความจริงอยากตั้งเป็นกระทู้สนทนาค่ะ แต่มันไม่ยอมให้ยืนยันบัตรประชาชน ไม่ทราบว่าต้องทำยังไงเหมือนกันค่ะ
อกหักครั้งแรก
ไม่มีอะไรทำเลยอยากมาตั้งกระทู้ระบายบ้างค่ะ
เรากำลังจะขึ้นม.6 ค่ะ
เมื่อปลายเดือนมิถุนายน ปี 2556 เราหลวมตัวไปชอบพี่ผู้ชายคนนึงค่ะ 555555555
พี่เขาเป็นนิสิตสอนพิเศษที่กวดวิชาแห่งหนึ่งค่ะ
อาจจะฟังดูไม่ค่อยดี แต่เราชอบเขาตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอเลย
หลังจากที่เคยผิดหวังกับเพื่อนเมื่อตอนม.ต้น
พอได้เจอพี่เขาก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นซอมบี้ที่หัวใจกลับมาเต้นอีกครั้ง
เหมือน R ในหนังเรื่อง Warm Bodies เลยค่ะ
เราแอบชอบพี่เขามาตลอด เป็นเวลาเกือบสองปี
ที่ผ่านมาเราแทบไม่มีตัวตนเลยค่ะ ยิ่งพยายามก็รู้สึกว่ายิ่งแย่
จนสุดท้ายเลยคิดว่าอยู่เฉยๆ ดีกว่า
แม้แต่เฟซบุ๊ค พี่เขายังไม่ยอมรับแอดเราเลยค่ะ
เหมือนเขาเลือกรับแต่คนรู้จัก เราเลยทำได้แค่ส่องโปรไฟล์
จนกระทั่งวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา ก็เปิดไปเจอว่าพี่เขาอัพรูปโปรไฟล์คู่กับผู้หญิงอีกคน
ใช่แล้ว พี่เขามีแฟนแล้วค่ะ 555555555
ช่วงนั้นเป็นหนึ่งสัปดาห์ก่อนสอบปลายภาคพอดี
หลายคนอาจจะบอกว่าไม่เกี่ยวกัน แต่เราไม่มีกะใจจะอ่านหนังสือเลยค่ะ
จากวันนั้นจนถึงวันนี้เรารู้สึกเลยว่าตัวเองเปลี่ยนไป
เหมือนเวลาจะยิ้มก็ยิ้มไม่สุด อะไรที่ควรจะขำก็ไม่ขำ ทั้งๆ ที่ปกติก็เป็นคนอารมณ์ดีมาก
เสียใจมากๆ เลยค่ะ ช่วงแรกๆ ร้องไห้ทุกสามวันเลย 555555555
สุดท้ายตอนนี้ก็พอทำใจได้แล้วค่ะ
ร้องไห้ครั้งสุดท้ายก็เมื่อวันที่ 10 เมษายน
แต่อยู่ดีดีก็รู้สึกไม่ดีอีกแล้ว
มันเหมือนกับว่า ทุกครั้งที่เราจะทำใจได้ จะต้องมีอะไรสักอย่างมาสะกิด
ทำให้กลับไปอาลัยอาวรณ์อีกครั้ง
เรารักพี่เขามากจริงๆ ค่ะ
เราดีใจนะที่พี่เขาได้รักกับคนที่เขารอมานาน
แต่เราก็ยังพูดได้ไม่เต็มปากอยู่ดีว่าเราทำใจได้แล้ว
ถ้าหากว่าใครไม่มีอะไรทำ ว่างๆ มานั่งคุยกันในนี้ได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ ^^
ปล. ความจริงอยากตั้งเป็นกระทู้สนทนาค่ะ แต่มันไม่ยอมให้ยืนยันบัตรประชาชน ไม่ทราบว่าต้องทำยังไงเหมือนกันค่ะ