คือผมมีเพื่อนคนหนึ่งครับเราสนิทกันมากๆ.ผมกับทางบ้านค่อนข้างจะมีปัญหาผมก้อได้ "เพื่อนคนนี้เป็นมั่นเหมาะ" จนเราขึ้นม.4ที่โรงเรียน.เราที่อยู่ ห้องด้วยกัน ซึ้งมันก้อไม่น่าจะเเปลกอะไร.ใช่มั่ย?.พอผมเรียนไปสักพักผมก้อ"มีปันหากะครอบครัว"ซึ่งมันเปนเรื่องที่ทัมให้ผมเสียใจมาก.#แต่ผมก้อๆเพื่อนคนนี้มาค่อยช่วยดูแล.ผมจนผมคิดว่า #เพื่อนคนนี้คือคนที่ผมรักมากที่สุดดด!!!!
ผมกะเพื่อนเรายุด้วยกันจนถึงปัจจุบันนี้คือ ม.6 ครับ.แล้วเรื่องมันก้อเกิดขึ้น เมือวันวาเลนไทล์.เพื่อนคืนนี้มาบอกความรุ้สึกในใจกะผมว่าเขา"รักผม"
ในความรุ้สึกของผมตอนนั้นคือ#คิดอะไ่รไม่ออกเรยจริงๆ!!!!!!
แต่ในตอนนั้นผมเอง ก้อ"รู้สึกดีๆกะเพื่อนอยู่นะครับ" คือไม่รุ้ว่ามันเปนเพราะ
ความรักหรื่อผม"ไม่เคยรักใคร" ผมเรยไม่รุ้ว่าความรุ้สึกของผมกะเพื่อนคนนั้นมันเป็น"แบบเพื่อนหรื่อแบบแฟน"!!!!
ในตอนน้นผมคิดอะไรไม่ออกเรย ได้แต่บอกออกไปว่า.เออ! ชอบกูหรอ!!!! หลังจากนั้นการกระทำของผมกับเพื่อนคนนั้นก็เหมือนแฟนกันนะครับ!!!!แต่ผมไม่เคย พูดออกไปเรยว่า รัก!!!! ผมไม่แน่ใจ.ในความรู้สึก ผมไม่แน่ใจว่าผม รักเพื่อนคนนั้นแบบไหน!!!!.ผมเรยบอกแค่ว่า#รอกุก่อนได้ไหม"กุยังไม่แน่ใจ.ซึ่ง
จนวันหนึ่งผมไปฝึกทำงานที่ร้านขายอาหาร.ของยาดผม!!!!! ผมได้เจอกับผุ้หญิงคนหนึ่ง.ตาโต สุงขาว.น่ารัก.ยิ้มมีเสน่ห์.คนหนึ่งพอผมเจอ.ผมเริ่มรุ้สึก.อยากจะมองหน้าเขาอีก!!! ผมเรยไปจีบเขา.ผมเพ้อถึงเขาตลอดเวลา#จนเราสองคนคบกันครับ!!!ผมรั้สึกได้เลยว่านี้คื่อความรักที่แท้จริง!!!! ผมเลยไปบอกกับเพื่อนคนนั้นว่าผมคิดกับเขายังงั้น เพื่อนเสียใจมาก!!! (ผมรุ้ว่าผมผิด แต่ นั้นมันไม่ใช่ความรัก.) ตอนนี้มองหน้ากันไม่ติดเลยครับ.คุณว่าผมทัมถูกรึเปล่าครับ?
คุณเคยเป็นกันรึเปล่าครับ !!! รักเเบบไม่ได้รัก กับรักที่บังเอิญรัก!!!!
ผมกะเพื่อนเรายุด้วยกันจนถึงปัจจุบันนี้คือ ม.6 ครับ.แล้วเรื่องมันก้อเกิดขึ้น เมือวันวาเลนไทล์.เพื่อนคืนนี้มาบอกความรุ้สึกในใจกะผมว่าเขา"รักผม"
ในความรุ้สึกของผมตอนนั้นคือ#คิดอะไ่รไม่ออกเรยจริงๆ!!!!!!
แต่ในตอนนั้นผมเอง ก้อ"รู้สึกดีๆกะเพื่อนอยู่นะครับ" คือไม่รุ้ว่ามันเปนเพราะ
ความรักหรื่อผม"ไม่เคยรักใคร" ผมเรยไม่รุ้ว่าความรุ้สึกของผมกะเพื่อนคนนั้นมันเป็น"แบบเพื่อนหรื่อแบบแฟน"!!!!
ในตอนน้นผมคิดอะไรไม่ออกเรย ได้แต่บอกออกไปว่า.เออ! ชอบกูหรอ!!!! หลังจากนั้นการกระทำของผมกับเพื่อนคนนั้นก็เหมือนแฟนกันนะครับ!!!!แต่ผมไม่เคย พูดออกไปเรยว่า รัก!!!! ผมไม่แน่ใจ.ในความรู้สึก ผมไม่แน่ใจว่าผม รักเพื่อนคนนั้นแบบไหน!!!!.ผมเรยบอกแค่ว่า#รอกุก่อนได้ไหม"กุยังไม่แน่ใจ.ซึ่ง
จนวันหนึ่งผมไปฝึกทำงานที่ร้านขายอาหาร.ของยาดผม!!!!! ผมได้เจอกับผุ้หญิงคนหนึ่ง.ตาโต สุงขาว.น่ารัก.ยิ้มมีเสน่ห์.คนหนึ่งพอผมเจอ.ผมเริ่มรุ้สึก.อยากจะมองหน้าเขาอีก!!! ผมเรยไปจีบเขา.ผมเพ้อถึงเขาตลอดเวลา#จนเราสองคนคบกันครับ!!!ผมรั้สึกได้เลยว่านี้คื่อความรักที่แท้จริง!!!! ผมเลยไปบอกกับเพื่อนคนนั้นว่าผมคิดกับเขายังงั้น เพื่อนเสียใจมาก!!! (ผมรุ้ว่าผมผิด แต่ นั้นมันไม่ใช่ความรัก.) ตอนนี้มองหน้ากันไม่ติดเลยครับ.คุณว่าผมทัมถูกรึเปล่าครับ?