...สุดท้ายก็เท่านี้ แล้วอยากมีอยากได้ ไปถึงใหน
เจ้ามาตัวเปล่า เจ้าก็ไปตัวเปล่า ยามเจ้าไป
จะหอบจะแบกอะไรมากมาย ในเมื่อยามตาย เจ้าก็ไปแต่ตัว
อย่ามัวโง่ อย่ามัวโลภ อย่ามัวหลง
ให้เจ้าปลง จงปล่อยวาง บ้างเถิดหนา
อย่าอยากได้ ใคร่มี เกินอัตรา
แม้เจ้าหามาได้ มากมาย เจ้าก็กินได้แค่นิดเดียว
หิวก็กินได้แค่อิ่ม แม้นอยากชิมอีกเข้า ก็ไม่ไหว
ถึงจะกอบโกย ก่ายกอง สักเท่าใด
แต่พอวันสุดท้าย เจ้าหอบได้ เพียงแค่"กรรม"...