สวัสดีค่ะๆ ชาวพันทิป ขอไม่บอกชื่อน่ะ
วันนี้ก็จะมาเเชร์เรื่องราวส่วนตัวของ บี*ชื่อสมมุติ* ถ้าภาษาไทยผิดขออภัยด้วยน่ะค่ะ เป็นลูกครึ่ง ภาษาไทยกากกกมากค้าา *0* 😂
ตอนนี้บีเรียนอยุ่ รร นานาชาติเเห่งนึงใน กทม
รร บีนั้นชอบมีการเเข่งกีฬากับ รร นานาชาติต่างๆใน กทมค่ะ
เราเองก้อเป็นนักกีฬา รร ด้วย เลยต้องไปเเข่งกีฬาอยุ่เรื่อยๆ
เเต่มีอยุ่ช่วงนึงที่ รร บี ได้ร่วมกิจกรรม ที่ร้วบรวม7 รร ทั้งใน กทม เเละต่างประเทศ ซึ้ง รร บี ได้เข้าร่วมด้วยค่ะ เเต่ล่ะปีจะมีกิจกรรมเเข่งกีฬาสำหรับเเต่ล่ะกลุ่มอายุ ที่บีไปครั่งนี้คือกลุ่ม U13~~คืออายุตำ่กว่า สิบสาม ซึ้งบีอายุ 13 ค่ะ มีเเต่คนบอกว่า บี ตัวสูงเหมือนอายุ 18 เลย บีเป็นคนชอบเล่นบาสเล่นบอล เเต่บาสบี้ก่งสุด บีสูงงไง ตอนนี้ 180 ซม. เเล้ว!! ฮ่าๆๆๆ
*เข้าเรื่องดีกว่า
สำหรับกิจกรรมนี้ครูพละเราจะเเจกใบเชิญให้มาร่วมกิจกรรม เเต่ต้องเสียเงินเเละต้องจ่ายเงินเพื่อที่จะไปเเข่ง (เเข่งต่างจังหวัด เเต่บางทีต่างประเทศ เเล้วเเตาใครโฮส) จ่ายเงินประมาณ *12,000฿-16,000฿* พ่อกับเเม่บีอนุญาติให้ไปค่ะ เพราะไปทุกปี อ่ะๆ เราก็ให้เเม่เซนอนุญาติลงไปที่ใบกรอกสมัคร เเล้วอีกวันเราก้อเอาไปส่งที่ครูพละ เเล้วก้อจ่ายเงินตามระบุไป เเต่วันกิจกรรมนั้นอีก 1 เดือนกว่าจะถึง....เราก้อจะมีเวลาฝึกซ้อมหลังเลิกเรียน~~~
เเต่วันนึงครูพละมาเเจ้งว่า ทีม ผู้หญิงไม่พอ เรามีเเค่ 6 คน เเต่ทีมครบต้องการ 10+ คนอัพ ครูเลยบอกว่าเราต้องหาคนจาก รร เราที่อยุ่อีกจังหวัดนึงมาเพิ่มเติม* รร บี ในไทย มีสองที่ค่ะ ที่นึงอยุ่ กทม อีกที่อยุ่ ตจว*
พอหาคนได้เราก้อได้มีนัดซ้อมกับ รร2 วันนั้นบีได้เจอเพื่อนใหม่ มีทั้ง ผู้ชายเเละ ผู้หญิง...
หลังจากวันนั้นบีกับเพื่อนใหม่ของบีได้เเลกเฟส เเละถือว่าเป็นเพื่อนที่น่ารักกันมาก เเต่มีอยุ่คนนึงที่เป็น ผู้ชาย มาจาก รร2 ไม่เคยรุ้จักกันมาก่อน ชื่อเขาคล้ายกับเรา เลยโดนเพื่อนล้อ เรากับผู้ชายคนนั้น <ขอเรียกว่า ซี ล่ะกัน> ล้อว่าเรากับซีเป็นฝ่าเเฝดไรงี้ เราก้อเออๆ ไม่ได้อะไร ก้อเพื่อนๆกันเเหละ~~~~~
วันนั้นก้อผ่านไป...
……จนถึงวันที่เราต้องไปเเข่ง *5 วัน 4คืน* ที่ ตจว เราก้อได้มาเจอกันกับพวก รร2 เเละโดยเฉพาะ อี ซี ฮ่าๆๆๆๆ ทำให้เราต้องมาโดนล้อว่าเป็นเเฝดกัน เเต่ตอนนั้นเราสนิทกันมากขึ้นเเบบเพื่อน~~~ พอเราออกเดินทางเเละถึงที่ โรงเเรมที่พัก ครูพละที่มาด้วยก้อได้จัดห้องให้นอนกัน 3 คนต่อ1ห้อง ชายเเยกชาย ญแยกญ เรานอนกับเพื่อนเรา ผญ อีกสองคน สนิทกันมากมายๆๆ เเต่บังเอิน!!!! ห้องข้างๆเจอกับอีฝ่าเเฝด!!! โอ้ยยยยย
ห้องเเต่ล่ะห้องจะมีระเบียง ซึ้งพอเวลาว่างๆบี้จะชอบออกไปนั่งดูวิวทะเลที่ระเบียง *โรงเเรมติดทะเล* ซีมันก้อชอบโผล่หัวมาทางระเบียงมาห้องเรา เเล้วชวนคุย~เราก้อเอออ ไปยืนคุยด้วย บางทีเราเบื่อๆก้อไปเรียกมันออกมาคุยด้วยด่วนนนน!! วันเเรกผ่านไปก้อโอเคๆๆ
วันที่สองเริ่มเเข่งกีฬาเเละ วันนั้นเราเเข่ง กรีทา ช่วงเช้า...ว่ายนำ้ช่วงบ่าย....เหนื่อยโคตรรร จริมๆ
ข้ามๆล่ะกันตอนเเข่งค่อนข้างน่าเบื่อ~~
พอถึงเวลากลับไปที่พัก เราลงไปเล่นทะเล ด้วยกันกับเพื่อน เพราะซีมันก้อเป็นคนชวน อ่ะน่ะ...
เราก้อใส่กางเกงขาสั้นไปเล่นทะเล ก้อธรรมดาป่ะ?? 5555 ใส่ขาสั้นเล่นทะเล ไอพวก ผู้ชายก้อชอบมองๆ เเล้วถามว่า 'จะสั้นไปไหนๆ' เราก้อช่าง
ดิ~~~ เเต่ในใจเรา
เเบบ '
จะให้กุใส่กางเกงยีนส์ขายาวมาเล่นรึไงสึสสส โง่ป่าวว??'
เออๆเราก้อเล่นทะเลไป จนเราขึ้นไปอาบนำ้เพราะครูพละเขากำหนดเวลาไปเจอกันที่ห้องอาหารเพื่อพิธีงานอันหรูหราาา อาหารชั้นเลิศ ข้าวไข่เจียว ไส้กรอก ต้มยำกุ้ง *เเดร๊กเงินกุไป หมื่นกว่าบาท ให้กุเเค่เนี่ย?!?! ฮ่าๆๆๆ*
วันนั้นคืนเเรกก้อน่ะ เราสนิทกับ รร2 งัยเลยไปนั่งกินข้าวด้วยกัน....ในกลุ่มก้อมีซีอยุ่น่ะ เเต่ก้อไม่ได้คิดอะไรง่ะ ในกลุ่มมีเราคนเดียวที่มาจาก รร1 *กทม
ในกลุ่มนั้นเราก้อเฮฮาอ่ะ เล่นมุขไปๆมาๆ หื่นกันทั้งกลุ่ม~~พอกินข้าวเสดเราก้อกลับขึ้นห้อง ธรรมดาๆ เเต่เราชอบออกไปที่ระเบียง ก้อเดินไปนั่งที่ระเบียงเลย เราได้ยินเสียงห้องซีเปิดประตูระเบียงก้อเลยเรียกมาคุยด้วยกัน เราสองคนคุยกันนานจนดึก ครูเค้ามาเคาะประตูบอกว่าถึงเวลานอนเเล้ว เราก้อไม่ฟังก้อไม่สน เลยเดินออกไปคุยต่อ...คุยกันไปเรื่อยๆเริ่มดึกล่ะ เราสองคนเห็นครูนั่งคุยกันที่ริมสระนำ้ซึ้งสระว่ายนำ้อยุ่ข้างล่างพอดีมองลงไปเเล้วเห็นเลย เราเลยต้องเเอบๆคุยกัน จนสักพัก ครูคนนึงจับได้ว่าเราสองคนคุยกันเราก้อรีบเข้าห้องเลย ปิดไฟ เเต่ไม่นอนคร้าาาา
ซีทักเฟสมาคุยต่อ...>_< เเล้วคือบ่นที่ครูไล่เข้าห้องด้วยกัน ซีก้อเลยขอเบอร์ เราก้อให้ๆไปอ่ะ ไม่ได้คิดอะไร เเค่เพื่อน.
ขอข้ามถึงวันสุดท้ายน่ะ*
วันสุดท้ายเราเตรียมตัวกลับ กทม เเละเราจะต้องบอกลา รร2 ที่จะกลับ ตจวไป..................เเต่ตอนนั้นบีว่าบีมีความรุ้สึกให้กับซีเเล้ว เพราะเวลาที่เราหยอกล้อเล่นกัน ทำเราหวั่นไหวเลยเป็นการบอกลาที่ยากมากๆ เราพยายามจะใช้เวลาที่นั่งรถกลับ กทม ให้คุ้มกับซี เเต่ก้อได้เเต่นั่งคิดว่า เมื่อไหรจะได้เจอกันอีก... พอถึง กทม ถึงเวลาที่ต้องบอกลาจริงๆเเล้ว ซึ้งมันยากสำหรับเรามากๆเพราะคนที่เรากำลังจะบอกลานั้นเป็นคนที่เรามีความรุ้สึกดีๆกับเค้าไปเเล้ว...
ร้องไห้เลยจย้าาาา ต่อมนำ้ตาเเตกเลย เราก้ออายๆนิสนุสร้องไห้ต่อหน้าเค้ามันดูไม่เข้มเเข็ง เเต่ทำไงได้อ่ะ จนซีมันเดินมาตบไหลบอกว่า 'เห้ย ทวินไม่ต้องร้องไห้ เดียวกูกลับมา รร1 มาเเข่งดนตรีเว้ย เชียร์กูด้วยล่ะกัน' *ทวินคือเเฝดน่ะ....เรียกกันกุ เเต่ซีมันเเกกว่าสองปี ฮ่าๆๆๆ พอเราได้ยินว่ามันจะกลับมาเเข่งดนตรีที่ รร เรา ใน กทม เราก้อโคตรดีใจเลยอ่ะ บับเอออ!! จะได้เจอกันอีกนิหว่าาา!
เวลาผ่านไป หลังจากวันนั้นวันถัดมาเราเริ่มคุยเเชตเฟสกันบ่อยมาก เเถบทุกวัน เเต่!!! วันนั้นทั้งวันจริงๆ จนถึงตอนกลางคืน มันถามมาว่า เราชอบใคร ให้เราบอกมัน...
ล่ะคืออัลลัยอ่าาา ?!!? จะให้เราตอบยังงัยทั้งๆที่เราชอบมันอ่ะ เราก้อพยายามบอกว่าเราบอกไม่ได้ ไรงี้~~ มันก้อบอกว่าเเค่อยากรุ้ว่า ทวินจะกล้าพูดความจริงไหม...เราก้อโอ้วววว เอาไงดีว่ะ?!?! เราก้อพยายามห้ามไรเเล้ว จนเราเครียดจนร้องไห้โคตรหนัก ตอนนั้นคือไม่รู้เเล้วจะทำไงต่อ ทำไรไม่ถูกเเล้วตอนนั้น จนมันถามมาจนเราโมโห เลยบอกไปเลยว่า 'อยากรุ้มากใช่ไหม ได้!! เราชอบเเกไง!!!!' เราพูดกับตัวเองเลยว่าเราทำอะไรลงไป เราพูดอะไรออกไป...เรากลัวที่จะไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีก....
ซีมันก้อเงียบไปสักพัก มัยก้อกลับมาถามใหม่ว่า
' เเล้วเเกจะเอาไงต่อไป?' เราก้อบอกไปเลยว่า
'เราทำอะไรได้ล่ะในเมื่อเราบอกเเกไปเเล้วว่าเราชอบเเก เราคงต้องยอมรับอ่ะ ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้มั้ง...'
เเต่มันดันตอบกลับมาว่า 'รู้ได้ไงว่า? เราก้อชอบเเกเหมือนกันน...'
...
…
…
เราเงิบเลยจย้า หัวเข่านี้ถึงกับทรุดเลยจริมๆ
หลังจากนั้นเราก้อคุยเเล้วก้อเป็นเเฟนกันถึงทุกวันนี้...เเต่ก้อยังมีวันที่ ซี มาเเข่งดนตรีที่ รร เรา...
เราตื่นเต้นมากที่จะได้เจอซี เราเลยทำของให้วันครบรอบ 1เดือน ให้ไปเลยก่อนน่า เพราะวันครบรอบ เราอยุ่ต่างประเทศ~~~
วันนั้นเราทำป้ายชื่อ วงของซี เเล้วเชียร์เเค่วงซี วงเดียว จนสุดถ้า วงซีได้ที่สอง เราดีใจเเละภูมิใจมากๆ ดีใจเเทนเลยย พอเเข้งเสร็จ ซีก้อต้องกลับ รร2 เเล้ว เราก้อไปส่งขึ้นรถ เเล้วลากันเรียบร้อย นำ้ตาไหลเลยค่ะ ยังคิดไม่ได้เลยว่าจะได้เจอกันอีกทีเมื่อไหร เราคงจะคิดถึงซีมากๆอ่ะ
ตั้งเเต่นั้นเราคุยกันตลอดเเถมทุกวัน เเรกๆต่างฝ่ายไม่กล้าบอกรักกัน เเต่หลังๆบอกรักกันทุกครั้ง
เพราะเราไม่เคยรักใครขนากนี้มาก่อนพูดตรงๆเลยน่ะ...ถ้าเราเสียคนนี้ไปเราคงทำใจไม่ได้จริงๆ
เราสองคนเป็นคู่กวนตีน หื่นๆ ทะลึ่งๆนิด
ตอนนี้ บีอยุ่ ต่างประเทศค่ะ จะซื้อของฝากนี้คิดจะซื้อให้เเต่ ซีคนเดียวเลย เราสองคนโทรกล้องคุยกันอยุ่บ่อยๆค่ะ คุยกันทุกเย็น
เเต่ติดอยุ่อย่างเดียวค่ะ ความห่างไกล เรามีบ้านอยุ่ กทม ส่วนเค้าเรียนอยุ่ รร2 ที่ ตจว...
เมื่อไหรจะได้เจอกันก้อไม่รุ้~~
1ปี ได้เจอกัน 5วัน *เพราะ รร ที่กทม จะพาไปเเคมป์ที่ รร2 ตจว
#ช่างรันทด
*ถ้าเเกอ่านอยุ่เเล้วเเกรู้ตัวว่าเค้าหมายถึงเเกก้อ... รักเเกน่ะ~รักมากด้วย*
#ความห่างไกล
เราอายุ 13 ค่ะ เเต่ตัวเท่าคนอายุ18 เเล้ว
มีความรักกับคนอื่นก้อไม่ได้ผิดอะไรไม่ใช่หรอค่ะ? ใครไม่โอก้อกด ❌ ที่ มุมขวาบนน่ะค่ะ
ปัญหาคือความห่างไกลค่ะ...ใครมีอะไรจะเเนะนำก้อเม้นไว้ด้านล่างน่ะเคิ้บๆๆ
*จขกท ใจดีๆ ไม่หยิ่ง ถ้าเราไม่ตอบเม้น ขออภัยน่ะค่ะ บางที่มันไม่เเจ้งเตือนอ่ะค่ะ****
ขอบคุณน่ะเคิ้บๆ
ย่ำๆ ชื่อ บี กับ ซี เป็นชื่อสมมุติขึ้นมาเด้ออออ 💕💕
เรื่องราวความรักที่ติดขัดเเค่ที่ระยะทาง
สวัสดีค่ะๆ ชาวพันทิป ขอไม่บอกชื่อน่ะ
วันนี้ก็จะมาเเชร์เรื่องราวส่วนตัวของ บี*ชื่อสมมุติ* ถ้าภาษาไทยผิดขออภัยด้วยน่ะค่ะ เป็นลูกครึ่ง ภาษาไทยกากกกมากค้าา *0* 😂
ตอนนี้บีเรียนอยุ่ รร นานาชาติเเห่งนึงใน กทม
รร บีนั้นชอบมีการเเข่งกีฬากับ รร นานาชาติต่างๆใน กทมค่ะ
เราเองก้อเป็นนักกีฬา รร ด้วย เลยต้องไปเเข่งกีฬาอยุ่เรื่อยๆ
เเต่มีอยุ่ช่วงนึงที่ รร บี ได้ร่วมกิจกรรม ที่ร้วบรวม7 รร ทั้งใน กทม เเละต่างประเทศ ซึ้ง รร บี ได้เข้าร่วมด้วยค่ะ เเต่ล่ะปีจะมีกิจกรรมเเข่งกีฬาสำหรับเเต่ล่ะกลุ่มอายุ ที่บีไปครั่งนี้คือกลุ่ม U13~~คืออายุตำ่กว่า สิบสาม ซึ้งบีอายุ 13 ค่ะ มีเเต่คนบอกว่า บี ตัวสูงเหมือนอายุ 18 เลย บีเป็นคนชอบเล่นบาสเล่นบอล เเต่บาสบี้ก่งสุด บีสูงงไง ตอนนี้ 180 ซม. เเล้ว!! ฮ่าๆๆๆ
*เข้าเรื่องดีกว่า
สำหรับกิจกรรมนี้ครูพละเราจะเเจกใบเชิญให้มาร่วมกิจกรรม เเต่ต้องเสียเงินเเละต้องจ่ายเงินเพื่อที่จะไปเเข่ง (เเข่งต่างจังหวัด เเต่บางทีต่างประเทศ เเล้วเเตาใครโฮส) จ่ายเงินประมาณ *12,000฿-16,000฿* พ่อกับเเม่บีอนุญาติให้ไปค่ะ เพราะไปทุกปี อ่ะๆ เราก็ให้เเม่เซนอนุญาติลงไปที่ใบกรอกสมัคร เเล้วอีกวันเราก้อเอาไปส่งที่ครูพละ เเล้วก้อจ่ายเงินตามระบุไป เเต่วันกิจกรรมนั้นอีก 1 เดือนกว่าจะถึง....เราก้อจะมีเวลาฝึกซ้อมหลังเลิกเรียน~~~
เเต่วันนึงครูพละมาเเจ้งว่า ทีม ผู้หญิงไม่พอ เรามีเเค่ 6 คน เเต่ทีมครบต้องการ 10+ คนอัพ ครูเลยบอกว่าเราต้องหาคนจาก รร เราที่อยุ่อีกจังหวัดนึงมาเพิ่มเติม* รร บี ในไทย มีสองที่ค่ะ ที่นึงอยุ่ กทม อีกที่อยุ่ ตจว*
พอหาคนได้เราก้อได้มีนัดซ้อมกับ รร2 วันนั้นบีได้เจอเพื่อนใหม่ มีทั้ง ผู้ชายเเละ ผู้หญิง...
หลังจากวันนั้นบีกับเพื่อนใหม่ของบีได้เเลกเฟส เเละถือว่าเป็นเพื่อนที่น่ารักกันมาก เเต่มีอยุ่คนนึงที่เป็น ผู้ชาย มาจาก รร2 ไม่เคยรุ้จักกันมาก่อน ชื่อเขาคล้ายกับเรา เลยโดนเพื่อนล้อ เรากับผู้ชายคนนั้น <ขอเรียกว่า ซี ล่ะกัน> ล้อว่าเรากับซีเป็นฝ่าเเฝดไรงี้ เราก้อเออๆ ไม่ได้อะไร ก้อเพื่อนๆกันเเหละ~~~~~
วันนั้นก้อผ่านไป...
……จนถึงวันที่เราต้องไปเเข่ง *5 วัน 4คืน* ที่ ตจว เราก้อได้มาเจอกันกับพวก รร2 เเละโดยเฉพาะ อี ซี ฮ่าๆๆๆๆ ทำให้เราต้องมาโดนล้อว่าเป็นเเฝดกัน เเต่ตอนนั้นเราสนิทกันมากขึ้นเเบบเพื่อน~~~ พอเราออกเดินทางเเละถึงที่ โรงเเรมที่พัก ครูพละที่มาด้วยก้อได้จัดห้องให้นอนกัน 3 คนต่อ1ห้อง ชายเเยกชาย ญแยกญ เรานอนกับเพื่อนเรา ผญ อีกสองคน สนิทกันมากมายๆๆ เเต่บังเอิน!!!! ห้องข้างๆเจอกับอีฝ่าเเฝด!!! โอ้ยยยยย
ห้องเเต่ล่ะห้องจะมีระเบียง ซึ้งพอเวลาว่างๆบี้จะชอบออกไปนั่งดูวิวทะเลที่ระเบียง *โรงเเรมติดทะเล* ซีมันก้อชอบโผล่หัวมาทางระเบียงมาห้องเรา เเล้วชวนคุย~เราก้อเอออ ไปยืนคุยด้วย บางทีเราเบื่อๆก้อไปเรียกมันออกมาคุยด้วยด่วนนนน!! วันเเรกผ่านไปก้อโอเคๆๆ
วันที่สองเริ่มเเข่งกีฬาเเละ วันนั้นเราเเข่ง กรีทา ช่วงเช้า...ว่ายนำ้ช่วงบ่าย....เหนื่อยโคตรรร จริมๆ
ข้ามๆล่ะกันตอนเเข่งค่อนข้างน่าเบื่อ~~
พอถึงเวลากลับไปที่พัก เราลงไปเล่นทะเล ด้วยกันกับเพื่อน เพราะซีมันก้อเป็นคนชวน อ่ะน่ะ...
เราก้อใส่กางเกงขาสั้นไปเล่นทะเล ก้อธรรมดาป่ะ?? 5555 ใส่ขาสั้นเล่นทะเล ไอพวก ผู้ชายก้อชอบมองๆ เเล้วถามว่า 'จะสั้นไปไหนๆ' เราก้อช่าง
เออๆเราก้อเล่นทะเลไป จนเราขึ้นไปอาบนำ้เพราะครูพละเขากำหนดเวลาไปเจอกันที่ห้องอาหารเพื่อพิธีงานอันหรูหราาา อาหารชั้นเลิศ ข้าวไข่เจียว ไส้กรอก ต้มยำกุ้ง *เเดร๊กเงินกุไป หมื่นกว่าบาท ให้กุเเค่เนี่ย?!?! ฮ่าๆๆๆ*
วันนั้นคืนเเรกก้อน่ะ เราสนิทกับ รร2 งัยเลยไปนั่งกินข้าวด้วยกัน....ในกลุ่มก้อมีซีอยุ่น่ะ เเต่ก้อไม่ได้คิดอะไรง่ะ ในกลุ่มมีเราคนเดียวที่มาจาก รร1 *กทม
ในกลุ่มนั้นเราก้อเฮฮาอ่ะ เล่นมุขไปๆมาๆ หื่นกันทั้งกลุ่ม~~พอกินข้าวเสดเราก้อกลับขึ้นห้อง ธรรมดาๆ เเต่เราชอบออกไปที่ระเบียง ก้อเดินไปนั่งที่ระเบียงเลย เราได้ยินเสียงห้องซีเปิดประตูระเบียงก้อเลยเรียกมาคุยด้วยกัน เราสองคนคุยกันนานจนดึก ครูเค้ามาเคาะประตูบอกว่าถึงเวลานอนเเล้ว เราก้อไม่ฟังก้อไม่สน เลยเดินออกไปคุยต่อ...คุยกันไปเรื่อยๆเริ่มดึกล่ะ เราสองคนเห็นครูนั่งคุยกันที่ริมสระนำ้ซึ้งสระว่ายนำ้อยุ่ข้างล่างพอดีมองลงไปเเล้วเห็นเลย เราเลยต้องเเอบๆคุยกัน จนสักพัก ครูคนนึงจับได้ว่าเราสองคนคุยกันเราก้อรีบเข้าห้องเลย ปิดไฟ เเต่ไม่นอนคร้าาาา
ซีทักเฟสมาคุยต่อ...>_< เเล้วคือบ่นที่ครูไล่เข้าห้องด้วยกัน ซีก้อเลยขอเบอร์ เราก้อให้ๆไปอ่ะ ไม่ได้คิดอะไร เเค่เพื่อน.
ขอข้ามถึงวันสุดท้ายน่ะ*
วันสุดท้ายเราเตรียมตัวกลับ กทม เเละเราจะต้องบอกลา รร2 ที่จะกลับ ตจวไป..................เเต่ตอนนั้นบีว่าบีมีความรุ้สึกให้กับซีเเล้ว เพราะเวลาที่เราหยอกล้อเล่นกัน ทำเราหวั่นไหวเลยเป็นการบอกลาที่ยากมากๆ เราพยายามจะใช้เวลาที่นั่งรถกลับ กทม ให้คุ้มกับซี เเต่ก้อได้เเต่นั่งคิดว่า เมื่อไหรจะได้เจอกันอีก... พอถึง กทม ถึงเวลาที่ต้องบอกลาจริงๆเเล้ว ซึ้งมันยากสำหรับเรามากๆเพราะคนที่เรากำลังจะบอกลานั้นเป็นคนที่เรามีความรุ้สึกดีๆกับเค้าไปเเล้ว...
ร้องไห้เลยจย้าาาา ต่อมนำ้ตาเเตกเลย เราก้ออายๆนิสนุสร้องไห้ต่อหน้าเค้ามันดูไม่เข้มเเข็ง เเต่ทำไงได้อ่ะ จนซีมันเดินมาตบไหลบอกว่า 'เห้ย ทวินไม่ต้องร้องไห้ เดียวกูกลับมา รร1 มาเเข่งดนตรีเว้ย เชียร์กูด้วยล่ะกัน' *ทวินคือเเฝดน่ะ....เรียกกันกุ เเต่ซีมันเเกกว่าสองปี ฮ่าๆๆๆ พอเราได้ยินว่ามันจะกลับมาเเข่งดนตรีที่ รร เรา ใน กทม เราก้อโคตรดีใจเลยอ่ะ บับเอออ!! จะได้เจอกันอีกนิหว่าาา!
เวลาผ่านไป หลังจากวันนั้นวันถัดมาเราเริ่มคุยเเชตเฟสกันบ่อยมาก เเถบทุกวัน เเต่!!! วันนั้นทั้งวันจริงๆ จนถึงตอนกลางคืน มันถามมาว่า เราชอบใคร ให้เราบอกมัน...
ล่ะคืออัลลัยอ่าาา ?!!? จะให้เราตอบยังงัยทั้งๆที่เราชอบมันอ่ะ เราก้อพยายามบอกว่าเราบอกไม่ได้ ไรงี้~~ มันก้อบอกว่าเเค่อยากรุ้ว่า ทวินจะกล้าพูดความจริงไหม...เราก้อโอ้วววว เอาไงดีว่ะ?!?! เราก้อพยายามห้ามไรเเล้ว จนเราเครียดจนร้องไห้โคตรหนัก ตอนนั้นคือไม่รู้เเล้วจะทำไงต่อ ทำไรไม่ถูกเเล้วตอนนั้น จนมันถามมาจนเราโมโห เลยบอกไปเลยว่า 'อยากรุ้มากใช่ไหม ได้!! เราชอบเเกไง!!!!' เราพูดกับตัวเองเลยว่าเราทำอะไรลงไป เราพูดอะไรออกไป...เรากลัวที่จะไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีก....
ซีมันก้อเงียบไปสักพัก มัยก้อกลับมาถามใหม่ว่า
' เเล้วเเกจะเอาไงต่อไป?' เราก้อบอกไปเลยว่า
'เราทำอะไรได้ล่ะในเมื่อเราบอกเเกไปเเล้วว่าเราชอบเเก เราคงต้องยอมรับอ่ะ ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้มั้ง...'
เเต่มันดันตอบกลับมาว่า 'รู้ได้ไงว่า? เราก้อชอบเเกเหมือนกันน...'
...
…
…
เราเงิบเลยจย้า หัวเข่านี้ถึงกับทรุดเลยจริมๆ
หลังจากนั้นเราก้อคุยเเล้วก้อเป็นเเฟนกันถึงทุกวันนี้...เเต่ก้อยังมีวันที่ ซี มาเเข่งดนตรีที่ รร เรา...
เราตื่นเต้นมากที่จะได้เจอซี เราเลยทำของให้วันครบรอบ 1เดือน ให้ไปเลยก่อนน่า เพราะวันครบรอบ เราอยุ่ต่างประเทศ~~~
วันนั้นเราทำป้ายชื่อ วงของซี เเล้วเชียร์เเค่วงซี วงเดียว จนสุดถ้า วงซีได้ที่สอง เราดีใจเเละภูมิใจมากๆ ดีใจเเทนเลยย พอเเข้งเสร็จ ซีก้อต้องกลับ รร2 เเล้ว เราก้อไปส่งขึ้นรถ เเล้วลากันเรียบร้อย นำ้ตาไหลเลยค่ะ ยังคิดไม่ได้เลยว่าจะได้เจอกันอีกทีเมื่อไหร เราคงจะคิดถึงซีมากๆอ่ะ
ตั้งเเต่นั้นเราคุยกันตลอดเเถมทุกวัน เเรกๆต่างฝ่ายไม่กล้าบอกรักกัน เเต่หลังๆบอกรักกันทุกครั้ง
เพราะเราไม่เคยรักใครขนากนี้มาก่อนพูดตรงๆเลยน่ะ...ถ้าเราเสียคนนี้ไปเราคงทำใจไม่ได้จริงๆ
เราสองคนเป็นคู่กวนตีน หื่นๆ ทะลึ่งๆนิด
ตอนนี้ บีอยุ่ ต่างประเทศค่ะ จะซื้อของฝากนี้คิดจะซื้อให้เเต่ ซีคนเดียวเลย เราสองคนโทรกล้องคุยกันอยุ่บ่อยๆค่ะ คุยกันทุกเย็น
เเต่ติดอยุ่อย่างเดียวค่ะ ความห่างไกล เรามีบ้านอยุ่ กทม ส่วนเค้าเรียนอยุ่ รร2 ที่ ตจว...
เมื่อไหรจะได้เจอกันก้อไม่รุ้~~
1ปี ได้เจอกัน 5วัน *เพราะ รร ที่กทม จะพาไปเเคมป์ที่ รร2 ตจว
#ช่างรันทด
*ถ้าเเกอ่านอยุ่เเล้วเเกรู้ตัวว่าเค้าหมายถึงเเกก้อ... รักเเกน่ะ~รักมากด้วย*
#ความห่างไกล
เราอายุ 13 ค่ะ เเต่ตัวเท่าคนอายุ18 เเล้ว
มีความรักกับคนอื่นก้อไม่ได้ผิดอะไรไม่ใช่หรอค่ะ? ใครไม่โอก้อกด ❌ ที่ มุมขวาบนน่ะค่ะ
ปัญหาคือความห่างไกลค่ะ...ใครมีอะไรจะเเนะนำก้อเม้นไว้ด้านล่างน่ะเคิ้บๆๆ
*จขกท ใจดีๆ ไม่หยิ่ง ถ้าเราไม่ตอบเม้น ขออภัยน่ะค่ะ บางที่มันไม่เเจ้งเตือนอ่ะค่ะ****
ขอบคุณน่ะเคิ้บๆ
ย่ำๆ ชื่อ บี กับ ซี เป็นชื่อสมมุติขึ้นมาเด้ออออ 💕💕