อยากระบาย ในฐานะ ผู้ ญ คนนึง ครั้งแรกกับการตั้งกระทู้ เป็นเรื่องครอบครัวค่ะ ครอบครัวที่แตกเพราะผู้ ญ คนนึง ปัจจุบัน เราหย่ากับสามีเรียบร้อยแล้วค่ะ ขอพูดเลยนะค่ะ สามีเปนคนดีมาก (ที่วันนึงเลวได้ใจจิงๆ) ไม่เจ้าชู้ รักครอบครัว (จนไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้)
ขอย้อนเวลาไปจาก ณ จุดนี้ นะคะ เรากับสามี คบกัน ห้าปีได้ จึงแต่งงาน และ มีลูกด้วยกัน หนึ่งคน ชีวิตดีและมีความสุข สมบูรณ์ มากกับคำว่าครอบครัว จนใครๆ ที่รู้จักก็เอ่ยปากว่าเราโชคดี (แต่นี้หรอความโชคดีของเรา) ก็มีบ้างค่ะ ที่มีปัญหากันบ้าง ตามประสา แต่ก็ ผู้ชายค่ะ ไปกินเหล้าสังสรรค์ เพื่อนฝูง ก็มีบ้าง ต้องโชว์เหนือกันว่ามีกิ๊ก ประมานนั้น
ด้วยเซ้นท์ ของเรา หลายๆ ครั้ง แต่ก็ยอมรับว่าเชื่อใจอยู่มาก เพราะสามีไม่เคยมีเรื่อง ผู้ ญ เลย อีกอย่าง เราเองที่รักสามีมาก ก็พ่อของลูกนี่ค่ะ เอาเป็นว่า ตัดภาพมาตอนที่รู้ความจริง และสามีก็ร้องไห้ ยอมรับ เรื่อง ผู้ ญ และเราเองก็เคย คุยกับ ผู้ ญ คนนี้ ด้วยความที่ เราคงโง่มาก โลกสวยมาก ผู้ ญ คนนี้ โกหกเรา เรายังเชื่อ แม่ผู้ ญ คนนี้ก็ทราบเรื่อง ว่า ผู้ ญ คนนี้ มายุ่งกับ ผุ้ ชายที่มี ครอบครัวแล้ว เค้าก็ห้ามลูกเค้าไม่ได้ แต่เคยพูดว่าจะไม่รับสามีเรา รับไม่ได้ แม่สามีเราเคยติดต่อ ไปพูดคุยกับทางบ้าน ผู้ ญ ว่าอย่าทำบาปเลย ประมานขอร้องให้ แม่ ผู้ ญ ปรามลูกสาวว่า ผุ้ ชาย มีครอบครัว อย่ามายุ่งเลย ประมานนี้ (แม่ ผุ้ ญ อยู่ต่างจังหวัด คุยทางโทรศัพท์) แต่ผู้ ญ อยุ่หอพักห้องเช่า ทำงานใน กทม
กลับมาที่เรากับสามี เราให้อภัยค่ะ ครั้งแรก และคิดว่า เพื่อลูก แต่เราก็ตั้งใจไว้แล้วว่า ถ้ายังเลิกติดต่อกันไม่ได้ เราเองที่จะเลิก สามีเราขอเวลา และบอกว่าจะเลือกครอบครัว แต่ผ่านไปเปนเดือนๆ ก็มีไม่กลับบ้าน และเราจับได้อีก เราตัดสินใจ แยกทางกะสามี เพราะอยู่บ้านเรา เรายอม เลี้ยงลูกคนเดียว และคิดว่า ลูกโตขึ้น ลูกจะเข้าใจเรา (ตอนนั้นลูก อายุ 1 ขวบ สี่เดือน ค่ะ) เรายอมรับว่าเจ็บปวดมาก เข้าใจคำว่าปวดใจว่าเป็นยังไง เหมือนคนมาบีบหัวใจ ให้ปวด ร้องไห้หนักมาก หลังจากนั้น สามีก็ติดต่อมา และขอเวลา แต่เค้าก็ทำไม่ได้ ยิ่งเค้าอยู่ด้วยกันก็ยิ่งผูกพัน มีพาลูกไปเท่วกันบ้าง แต่พอเที่ยวเสร็จ เค้าส่งเรากะลูก แล้วก็ไปนอนกะ ผู้ ญ คนนั้นเหมือนเดิม ส่วนเราก็ร้องไห้ จนคิดว่า ไม่เจอกันเลยดีกว่า หักดิบตัวเราเองด้วย มันดีขึ้นค่ะ ดีขึ้นจริงๆ แต่มีบ้างที่เห็น รูปคู่ทั้งสองคน ตามเฟชบุ๊ค ใจสั่นน้ำตาไหลค่ะ ย้อนกลับมาที่สามี คือ หลังจากแยกทางกับเรา เค้าไม่มาหา ญาติพี่น้องเลยค่ะ เพราะ พี่ป้าน้าอา แม่เค้า ไม่มีใครรับ ผู้ ญ คนนั้นได้ เราเองยังติดต่อ ญาติเค้า พาลูกไปเท่ียว ด้วย เป็นปกติค่ะ เวลาผ่านไปเกือบสี่ปีแล้วเนอะ ไม่เจอกันเลย วันนึงสามีติดต่อกลับมา ขอหย่า และขออโหสิกรรมกับเรา เพราะชีวิตเค้าคงลำบาก และเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น จึงนึกถึงสิ่งที่ทำไว้กับเราและลูก เรายอมรับนะ คือ เราเองไม่ได้อยากหย่า แค่กวนเล่นๆ และก็ไม่หย่าค่ะ แต่ลึกๆๆแล้ว ตั้งแต่เเรกที่เกิดเรื่อง เราเอง ขอหย่า สามีไม่ยอมหย่าค่ะ หลังจากวันที่ขออโหสิกรรมก็เกือบปีค่ะ ทักline ก็คุยเปนเพื่อนปกติ ถามไถ่เรื่องลูก เค้าก็พูดเรื่องหย่าอีก คราวนี้เราหย่าให้ค่ะ และจากวันนี้ที่ตั้งกระทู้เราหย่าเรียบร้อยแล้วค่ะ ตามที่สามีต้องการ (คงจะดีใจ สมใจหมายเค้าทั้งสองคน) เราเองก็เบื่อ คาราคาซัง เลยหย่าดีกว่า เรากับลูกอยู่มาได้ตั้งนาน มีความสุขดี ลูกก็เปนเด็กดีเชื่อฟังเรา เราไม่เคยสอนให้ลูกเกลียดพ่อนะค่ะ แต่เด็กสมัยนี้รู้มาก เราเคยสมัครเฟชของลูก แค่เวลาเราโพสหรือเชคอินจะเเท็กชื่อลูกว่าอยู่ด้วยกันแค่นั้น แต่วันนึงเผอิญ ลูกเล่นไอเเพด เลื่อนๆ ดู เฟชบุคขึ้นมาว่า เพื่อนที่คุณอาจรู้จัก เป็นเฟชบุค สามีที่มีโปรไฟล์ เป็นรูปคู่กับเมียรักค่ะ ลูกเราเหน และรู้ทันที เด็ก รับรู้มาตลอดว่าอยู่กับแม่ พ่อไปไหนไม่รู้ ไม่เคยมา หายไปจากความทรงจำ แต่เค้าเหนรูปเค้าพอจำได้ ปัจจุบันเราระงับเฟชของลูกไปแล้วค่ะ คราวนี้ตัดภาพมาที่ ญาติพี่น้องพี่ป้าน้าอา ของสามีน่ะค่ะ แต่ก่อน เคยพูดว่ารับ ผู้ ญ คนนี้ที่เป็นเมียน้อยไม่ได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เค้าก็ไปมาหาสู่ ไปเที่ยวกัน เรายอมรับทันทีที่เรารู้ เราเสียความรู้สึกมาก และนี่เป็นอีกเหตุผลที่เราตัดสินใจหย่า ในเมื่อเค้าพากันไปหาญาติพี่น้องแล้ว เค้ากลืนน้ำลายตัวเอง รับกันได้แล้ว เราจะถือ ทะเบียนสมรสไว้เพื่ออะไร (เค้าพากันไปพบปะ กันก่อนที่เราจะหย่านะค่ะ) อีกอย่าง เราอยู่กับลูกมาได้สบายมาก ๆ คราวนี้ค่ะ สามีเราอยากจะเป็นแบบดารามั่งค่ะ แบบว่า จะพาลูกไปเที่ยว แต่คือ นึกออกไหม เราไม่ให้ไป ไม่ใช่เรากีดกันพ่อลูก แต่เราห่วงความรู้สึกลูก ลูกคงไม่ได้อยากพบปะรู้จักกับ เมียน้อยเท่าไหร่ ซึ่งเรื่องนี้เราเคยพูดกับแม่สามีไปแล้ว แต่คือ เค้าคงกลัวจะไม่มีความผูกพันกับลูก อยากจะเข้ามาผูกพัน เผื่อวันนึงจะพาลูกไปบ้านญาติพี่น้องเค้าโดยที่ไม่มีเราได้ แต่อยากย้อนถามนะ ทีทิ้งไปไม่คิด พอลูกเริ่มโต จะเข้ามาผูกพันแบบนี้ คิดแทนลูกรึป่าวว่าลูกจะญาติดี กับ ผู้ ญ คนนั้น อีกอย่างลูกเราอยู่กับเรามาตลอด เค้าไม่ไปไหนโดยที่ไม่มีเราไปด้วยแน่นอน คราวนี้ล่าสุดค่ะ ทำให้เราบล็อค line สามีไปแล้วคิดว่าคงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้ว เรื่องเดียวทีเราขอ คืออย่าพาลูกไปเจอไปรู้จัก ผู้ ญ คนนั้น หรือเมียน้อยค่ะ ลูกจะเปิดเทอม ตลอดเวลา สามีไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูนะค่ะ มาครั้งนี้อยากจะช่วยดูแล โอเค เราก็ตกลง แต่ที่คุยกันไม่รู้เรื่องคือ จะขอรับลูกออกไป เราเลยบอกว่า อยากช่วยส่งเงินมาก่อนก็ได้นิ๊ (อันนี้เรารู้ทัน อีกอย่าง เราเองมีเตรียมไว้พร้อมสำหรับลูกแล้ว ค่าเทอม เสื้อผ้า ทุกอย่าง แค่จะลองดูว่าสามีจะทำได้อย่างที่พูดแค่ไหน) ตามคาดค่ะ เค้าบอกไม่มีเงินสด แต่จะใช้บัตรเครดิต เรารู้ทันที ว่าเป็นบัตรเครดิต ผู้ ญ แน่ๆ (สามีทำงานรับราชการ มีแต่หนี้ เงินเดือนไม่ถึงที่จะทำบัตรเครดิตได้) และก็จริงค่ะ เรารู้ทัน เค้าก็แบบโมโห พูดใช้สิทธิความเป็นพ่อ บลา บลา คือ สรุปง่ายๆ อยากเป็นแบบดารา ที่ให้เมียใหม่เมียเก่าลูก รับกันได้หมด ประมานนั้น แต่เผอิญ เราไม่ใช่ดารานะ เรารับไม่ได้ หรอก ทุกวันนี้ในชีวิตเราไม่มีเค้า เราก็ยังหายใจได้ ยังมีชีวิตได้ ไม่เห็นจำเป็นอะไร ที่ต้องมาเป็นเพื่อนกัน ความคิดเห็นส่วนตัวเรานะ เรารับไม่ได้หรอก รายละเอียดมันมีมากกว่านี้ ที่ทำเราเจ็บปวดอ่ะ เราอยู่กับลูก เรามีความสุขมากพอแล้ว และโดยไม่จำเป็นที่เราเราต้องมีสามีใหม่ และก็ไม่ได้อยู่เพื่อรอให้ใครกลับมาเหมือนกัน #การมีลูกทำให้เรารู้ว่าตัวเราเองมีค่า มันคือการมีชีวิตอยู่เพื่อใครสักคน
เมียหลวง ไม่ได้แพ้ แค่หมดเวร
ขอย้อนเวลาไปจาก ณ จุดนี้ นะคะ เรากับสามี คบกัน ห้าปีได้ จึงแต่งงาน และ มีลูกด้วยกัน หนึ่งคน ชีวิตดีและมีความสุข สมบูรณ์ มากกับคำว่าครอบครัว จนใครๆ ที่รู้จักก็เอ่ยปากว่าเราโชคดี (แต่นี้หรอความโชคดีของเรา) ก็มีบ้างค่ะ ที่มีปัญหากันบ้าง ตามประสา แต่ก็ ผู้ชายค่ะ ไปกินเหล้าสังสรรค์ เพื่อนฝูง ก็มีบ้าง ต้องโชว์เหนือกันว่ามีกิ๊ก ประมานนั้น
ด้วยเซ้นท์ ของเรา หลายๆ ครั้ง แต่ก็ยอมรับว่าเชื่อใจอยู่มาก เพราะสามีไม่เคยมีเรื่อง ผู้ ญ เลย อีกอย่าง เราเองที่รักสามีมาก ก็พ่อของลูกนี่ค่ะ เอาเป็นว่า ตัดภาพมาตอนที่รู้ความจริง และสามีก็ร้องไห้ ยอมรับ เรื่อง ผู้ ญ และเราเองก็เคย คุยกับ ผู้ ญ คนนี้ ด้วยความที่ เราคงโง่มาก โลกสวยมาก ผู้ ญ คนนี้ โกหกเรา เรายังเชื่อ แม่ผู้ ญ คนนี้ก็ทราบเรื่อง ว่า ผู้ ญ คนนี้ มายุ่งกับ ผุ้ ชายที่มี ครอบครัวแล้ว เค้าก็ห้ามลูกเค้าไม่ได้ แต่เคยพูดว่าจะไม่รับสามีเรา รับไม่ได้ แม่สามีเราเคยติดต่อ ไปพูดคุยกับทางบ้าน ผู้ ญ ว่าอย่าทำบาปเลย ประมานขอร้องให้ แม่ ผู้ ญ ปรามลูกสาวว่า ผุ้ ชาย มีครอบครัว อย่ามายุ่งเลย ประมานนี้ (แม่ ผุ้ ญ อยู่ต่างจังหวัด คุยทางโทรศัพท์) แต่ผู้ ญ อยุ่หอพักห้องเช่า ทำงานใน กทม
กลับมาที่เรากับสามี เราให้อภัยค่ะ ครั้งแรก และคิดว่า เพื่อลูก แต่เราก็ตั้งใจไว้แล้วว่า ถ้ายังเลิกติดต่อกันไม่ได้ เราเองที่จะเลิก สามีเราขอเวลา และบอกว่าจะเลือกครอบครัว แต่ผ่านไปเปนเดือนๆ ก็มีไม่กลับบ้าน และเราจับได้อีก เราตัดสินใจ แยกทางกะสามี เพราะอยู่บ้านเรา เรายอม เลี้ยงลูกคนเดียว และคิดว่า ลูกโตขึ้น ลูกจะเข้าใจเรา (ตอนนั้นลูก อายุ 1 ขวบ สี่เดือน ค่ะ) เรายอมรับว่าเจ็บปวดมาก เข้าใจคำว่าปวดใจว่าเป็นยังไง เหมือนคนมาบีบหัวใจ ให้ปวด ร้องไห้หนักมาก หลังจากนั้น สามีก็ติดต่อมา และขอเวลา แต่เค้าก็ทำไม่ได้ ยิ่งเค้าอยู่ด้วยกันก็ยิ่งผูกพัน มีพาลูกไปเท่วกันบ้าง แต่พอเที่ยวเสร็จ เค้าส่งเรากะลูก แล้วก็ไปนอนกะ ผู้ ญ คนนั้นเหมือนเดิม ส่วนเราก็ร้องไห้ จนคิดว่า ไม่เจอกันเลยดีกว่า หักดิบตัวเราเองด้วย มันดีขึ้นค่ะ ดีขึ้นจริงๆ แต่มีบ้างที่เห็น รูปคู่ทั้งสองคน ตามเฟชบุ๊ค ใจสั่นน้ำตาไหลค่ะ ย้อนกลับมาที่สามี คือ หลังจากแยกทางกับเรา เค้าไม่มาหา ญาติพี่น้องเลยค่ะ เพราะ พี่ป้าน้าอา แม่เค้า ไม่มีใครรับ ผู้ ญ คนนั้นได้ เราเองยังติดต่อ ญาติเค้า พาลูกไปเท่ียว ด้วย เป็นปกติค่ะ เวลาผ่านไปเกือบสี่ปีแล้วเนอะ ไม่เจอกันเลย วันนึงสามีติดต่อกลับมา ขอหย่า และขออโหสิกรรมกับเรา เพราะชีวิตเค้าคงลำบาก และเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น จึงนึกถึงสิ่งที่ทำไว้กับเราและลูก เรายอมรับนะ คือ เราเองไม่ได้อยากหย่า แค่กวนเล่นๆ และก็ไม่หย่าค่ะ แต่ลึกๆๆแล้ว ตั้งแต่เเรกที่เกิดเรื่อง เราเอง ขอหย่า สามีไม่ยอมหย่าค่ะ หลังจากวันที่ขออโหสิกรรมก็เกือบปีค่ะ ทักline ก็คุยเปนเพื่อนปกติ ถามไถ่เรื่องลูก เค้าก็พูดเรื่องหย่าอีก คราวนี้เราหย่าให้ค่ะ และจากวันนี้ที่ตั้งกระทู้เราหย่าเรียบร้อยแล้วค่ะ ตามที่สามีต้องการ (คงจะดีใจ สมใจหมายเค้าทั้งสองคน) เราเองก็เบื่อ คาราคาซัง เลยหย่าดีกว่า เรากับลูกอยู่มาได้ตั้งนาน มีความสุขดี ลูกก็เปนเด็กดีเชื่อฟังเรา เราไม่เคยสอนให้ลูกเกลียดพ่อนะค่ะ แต่เด็กสมัยนี้รู้มาก เราเคยสมัครเฟชของลูก แค่เวลาเราโพสหรือเชคอินจะเเท็กชื่อลูกว่าอยู่ด้วยกันแค่นั้น แต่วันนึงเผอิญ ลูกเล่นไอเเพด เลื่อนๆ ดู เฟชบุคขึ้นมาว่า เพื่อนที่คุณอาจรู้จัก เป็นเฟชบุค สามีที่มีโปรไฟล์ เป็นรูปคู่กับเมียรักค่ะ ลูกเราเหน และรู้ทันที เด็ก รับรู้มาตลอดว่าอยู่กับแม่ พ่อไปไหนไม่รู้ ไม่เคยมา หายไปจากความทรงจำ แต่เค้าเหนรูปเค้าพอจำได้ ปัจจุบันเราระงับเฟชของลูกไปแล้วค่ะ คราวนี้ตัดภาพมาที่ ญาติพี่น้องพี่ป้าน้าอา ของสามีน่ะค่ะ แต่ก่อน เคยพูดว่ารับ ผู้ ญ คนนี้ที่เป็นเมียน้อยไม่ได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เค้าก็ไปมาหาสู่ ไปเที่ยวกัน เรายอมรับทันทีที่เรารู้ เราเสียความรู้สึกมาก และนี่เป็นอีกเหตุผลที่เราตัดสินใจหย่า ในเมื่อเค้าพากันไปหาญาติพี่น้องแล้ว เค้ากลืนน้ำลายตัวเอง รับกันได้แล้ว เราจะถือ ทะเบียนสมรสไว้เพื่ออะไร (เค้าพากันไปพบปะ กันก่อนที่เราจะหย่านะค่ะ) อีกอย่าง เราอยู่กับลูกมาได้สบายมาก ๆ คราวนี้ค่ะ สามีเราอยากจะเป็นแบบดารามั่งค่ะ แบบว่า จะพาลูกไปเที่ยว แต่คือ นึกออกไหม เราไม่ให้ไป ไม่ใช่เรากีดกันพ่อลูก แต่เราห่วงความรู้สึกลูก ลูกคงไม่ได้อยากพบปะรู้จักกับ เมียน้อยเท่าไหร่ ซึ่งเรื่องนี้เราเคยพูดกับแม่สามีไปแล้ว แต่คือ เค้าคงกลัวจะไม่มีความผูกพันกับลูก อยากจะเข้ามาผูกพัน เผื่อวันนึงจะพาลูกไปบ้านญาติพี่น้องเค้าโดยที่ไม่มีเราได้ แต่อยากย้อนถามนะ ทีทิ้งไปไม่คิด พอลูกเริ่มโต จะเข้ามาผูกพันแบบนี้ คิดแทนลูกรึป่าวว่าลูกจะญาติดี กับ ผู้ ญ คนนั้น อีกอย่างลูกเราอยู่กับเรามาตลอด เค้าไม่ไปไหนโดยที่ไม่มีเราไปด้วยแน่นอน คราวนี้ล่าสุดค่ะ ทำให้เราบล็อค line สามีไปแล้วคิดว่าคงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้ว เรื่องเดียวทีเราขอ คืออย่าพาลูกไปเจอไปรู้จัก ผู้ ญ คนนั้น หรือเมียน้อยค่ะ ลูกจะเปิดเทอม ตลอดเวลา สามีไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูนะค่ะ มาครั้งนี้อยากจะช่วยดูแล โอเค เราก็ตกลง แต่ที่คุยกันไม่รู้เรื่องคือ จะขอรับลูกออกไป เราเลยบอกว่า อยากช่วยส่งเงินมาก่อนก็ได้นิ๊ (อันนี้เรารู้ทัน อีกอย่าง เราเองมีเตรียมไว้พร้อมสำหรับลูกแล้ว ค่าเทอม เสื้อผ้า ทุกอย่าง แค่จะลองดูว่าสามีจะทำได้อย่างที่พูดแค่ไหน) ตามคาดค่ะ เค้าบอกไม่มีเงินสด แต่จะใช้บัตรเครดิต เรารู้ทันที ว่าเป็นบัตรเครดิต ผู้ ญ แน่ๆ (สามีทำงานรับราชการ มีแต่หนี้ เงินเดือนไม่ถึงที่จะทำบัตรเครดิตได้) และก็จริงค่ะ เรารู้ทัน เค้าก็แบบโมโห พูดใช้สิทธิความเป็นพ่อ บลา บลา คือ สรุปง่ายๆ อยากเป็นแบบดารา ที่ให้เมียใหม่เมียเก่าลูก รับกันได้หมด ประมานนั้น แต่เผอิญ เราไม่ใช่ดารานะ เรารับไม่ได้ หรอก ทุกวันนี้ในชีวิตเราไม่มีเค้า เราก็ยังหายใจได้ ยังมีชีวิตได้ ไม่เห็นจำเป็นอะไร ที่ต้องมาเป็นเพื่อนกัน ความคิดเห็นส่วนตัวเรานะ เรารับไม่ได้หรอก รายละเอียดมันมีมากกว่านี้ ที่ทำเราเจ็บปวดอ่ะ เราอยู่กับลูก เรามีความสุขมากพอแล้ว และโดยไม่จำเป็นที่เราเราต้องมีสามีใหม่ และก็ไม่ได้อยู่เพื่อรอให้ใครกลับมาเหมือนกัน #การมีลูกทำให้เรารู้ว่าตัวเราเองมีค่า มันคือการมีชีวิตอยู่เพื่อใครสักคน