คิดถึงพ่อของลูก คิดถึงครอบครัว อยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ก็สายไป ..

สวัสดีค่ะ  เราอยากระบายปัญหาชีวิต ปัญหาครอบครัว อยากหาทางออกที่ดีที่สุด  เราเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าได้ประมาณ 2 เดือน แล้วเขาก็เป็นพ่อของลูกเรา  เรามีลูกด้วยกัน 1 คนค่ะ  ตอนคบกันเขาก็เป็นคนเจ้าชู้นิดๆแหละคะ ชอบคุยแชทเฟส คุยไลน์กับผู้หญิง คนที่คุยก็บางคนเราก็รู้จัก บางคนก็ไม่รู้จัก เขาคุยแล้วเขาก็ชอบลบออกไม่ให้เราเห็น มีบ้างที่เราจับได้ เราก็เสียใจ แต่เราก็ให้อภัยเขาทุกครั้ง เขาอายุน้อยกว่า2-3 ปีด้วยค่ะ เลยทำให้เขายังอยากสนุกอยู่ เขาชอบโมโห ชอบด่า ชอบตะคอกอะไรนิดหน่อยไม่พอใจเขาใส่มาหมด เราก็รับฟัง นิ่งและเงียบมาตลอด ไม่อยากให้ลูกเห็นว่าเราทะเลาะกันคะ ลูกยังเด็กเล็กค่ะ ว่างๆเขาก็จะเล่นเกมส์ค่ะ เล่นเป็นชีวิตจิตใจ คือเกมส์เป็นส่วนนึงในชีวิตเขาเลยคะ เขาก็จะไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ มีบ้างที่เราน้อยใจ บางทีเราอยากมีอารมณ์มุ้งมิ้งเราก็ไปหยอกเขาตอนเล่นเกมส์ เขาก็จะด่าเราตะคอกโมโหใส่ เวลาลูกไปเล่นด้วยก็สั่งให้เราเอาลูกไปไกลๆ เขาจะเล่นเกมส์ ทุกวันเขากลับมาบ้านจากที่ทำงาน เราก็จะหาข้าวหาน้ำให้มาเสริฟให้ตลอด  อุ้มลูกไปด้วย ทำไปด้วย แล้วเขาก็จะนั่งเล่นเกมส์สบายใจ นี่คือข้อเสียของเขา เราก็อดทนมาตลอด มันอาจจะไม่ได้แย่มากมายแต่เราก็เหนื่อยใจทุกวันกับการโดนด่าโดนตะคอกแรงๆ ข้อดีเขาก็มีค่ะ เขาให้เราทุกอย่าง อยากได้อะไรก็หามาให้ อยากกินอะไรก็พาไปกิน และเขาก็รักลูกมากค่ะ แต่เงินที่เลี้ยงลูกก็เอามาจากพ่อแม่เขานะคะ ลำพังเงินเดือนไม่ถึงหมื่นของเขาก็ไม่พอค่ะ เราก็ไม่ได้ทำงานพ่อแม่เราก็ไม่ได้ส่งเสียเพราะเรามีลูกระหว่างเรียน เขาก็ปล่อยให้แฟนเราดูแลเราไป สาเหตุที่เลิกกันเพราะต่างฝ่ายต่างมีคนใหม่คะ เราก็มี เขาก็มี ก็มีคนใหม่พร้อมๆกันค่ะ เขาคุย เราก็คุย มันจะเป็นช่วงที่ห่างกันค่ะ เขาไปอยู่บ้านเขาไปช่วยทำงานที่บ้าน ที่บ้านเขาทำธุรกิจส่วนตัว เขาก็ไปช่วยพ่อเขา เหมือนว่าเรากำลังมองหาสิ่งที่เราขาดไป จนทำให้สิ่งที่มีมันไม่มีอีกแล้ว แล้วเราก็บอกเลิกเขา เพราะเราเหนื่อยกับเขามามากพอแล้ว เขาก็เลิกกับเราง่ายๆ แล้ววันต่อมาเขาก็ไปมีคนคุยใหม่ คือมันรวดเร็วมาก เขาไปหากัน ไปกินข้าวด้วยกัน เรารู้เราเห็นที่เขาคุยกัน แต่เราก็ทำใจคะ เพราะเลิกไปแล้ว แล้วเขาก็มาขอเราคืนดีคะ แต่เขายังไม่รู้ว่าเรามีคนคุยใหม่แล้ว เราก็ไม่โอเคคะ เราก็ไม่อยากทำให้คนใหม่เราเสียใจ ตอนนั่นคนใหม่เข้ามาเติมเต็มสิ่งที่เราขาดไป คนใหม่เขาก็มีลูกแล้วแต่ก็เลิกกับเมียแล้ว เลยมาคุยกับเรา  แล้วสักพักพ่อของลูกเราเขาก็รู้ค่ะ น่าจะรู้มาจากเมียของคนใหม่เราค่ะ เขาก็ประจานเรา ทวงของที่เคยให้เรา แต่เราก็ไม่โกรธเขาหรอกค่ะ แล้วเราก็ไม่ประจานเขาคืนทั้งๆที่เขาก็มีเหมือนกัน แต่เรากลับคิดถึงเขาทุกวัน แต่คงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้คะ เขาก็มีคนใหม่ไปแล้ว ดีกว่าเรามากด้วย เราก็ดีใจค่ะที่เขาเจอคนที่ดีกว่าเรา กับคนใหม่เราก็คุยๆกันธรรมดาปกติ เราก็เปิดใจค่ะ แต่เราก็ยังรักและคิดถึงพ่อของลูกอยู่ดี เหมือนมันมีความผูกพันมากมาย อีกอย่างแค่มองหน้าลูกน้ำตาก็ไหลคะ สงสารลูก กลัวลูกโตมาแล้วจะเป็นปมด้อย เรายังรักและคิดถึงเขาทุกวัน บางทีสะดุ้งตื่น มองไปตรงโต๊ะคอม เราก็จะนึกถึงเขา คิดถึงแล้วก็ร้องไห้ ถ้าเขาได้อ่านเขาก็คงรู้ ..

เราอยากหาทางออกที่ดีที่สุด เราอยากคุยกับเขา แต่เขาก็บล๊อกเราทุกอย่าง
เราอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่ก็รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้อีก ได้แต่ทำใจ

เรามัวแต่มองหาสิ่งที่เราขาดจนทำให้สิ่งที่มีมันหายไป T^T