ผมเป็นคนทำให้ครอบครัวแตกสลาย

ผมมีครอบครัวที่ดีแฟนผมเป็นคนที่ดีลูกสาวผมเป็นเด็กที่น่ารัก ผมเริ่มติดเหล้าเบียร์ เวลากลับมาบ้านทีไร เวลาแฟนกับลูกถามผมมักจะหงุดหงิด จะด่า จะบ่นตลอด ผมไม่เคยมีเวลาให้กับครอบครัวเลย ผมใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมา9ปีแล้ว แฟนผมเขาคอยอดทนปกป้องผมมาโดยตลอด ผมไม่เคยคิดถึงตรงนั้นเลย ผมอายุ30แฟนผมอายุ25เขาต้องทนกับผมมาตลอดระยะเวลาหลายปี จนตอนนี้เขามีคนใหม่แล้ว และเป็นคนใหม่ที่ดี และเขาก็เลือกที่จะออกไปจากชีวิตผม ตอนนี้ผมคิดได้และปรับปรุงตัวเองใหม่เป็นคนใหม่แล้ว แต่ผมไม่มีโอกาสนั้นแล้ว ผมได้แต่นั่งโทษตัวเองอยู่ทุกวัน อยากจะแก้ไขในสิ่งที่ผิด เมื่อก่อนสิ่งที่ผมทำ มันเป็นการคิดและทำอะไรโง่ๆ ที่คนอายุ30แล้วยังคิดไม่ได้  ตอนนี้ทำใจและอยู่ด้วยกันแบบนับเวลาถอยหลัง ผมเสียใจในสิ่งที่ผมเคยทำ วันนี้วันเกิดลูกสาวเราไปถ่ายภาพ เก็บภาพร่วมกันมา มันทำให้ผมต้องมานั่งร้องไห้เสียใจอยุ่คนเดียว คือผมต้องเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตตอนนี้ไป ผมทำใจยอมรับไม่ได้ ตอนที่ผมร้องไห้ แฟนผมก็ยังมากอดมาปลอบใจ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิดมาก มันเป็นวันที่ผมดีใจที่สุดและเป็นวันที่ผมเสียใจที่สุดเช่นกัน ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำตัวอย่างไรต่อไป ผมต้องตัดใจแบบไหน ถ้าถึงวันที่เขาต้องไปจริงๆผมจะยอมรับความจริงได้หรือเปล่า