สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้ง เพราะรู้สึกว่าเราไม่มีใครที่จะพูดคุยเรื่องนี้ได้เลย จริงๆก็ไม่ค่อยชอบเอาเรื่องส่วนตัวมาถามใครหรอกค่ะ แต่นี่เป็นเรื่องที่เราต้องการคำตอบจริงๆ
ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่า เราก็โสดมา 19 ปีเต็มๆเลยค่ะ คนมาจีบก็มีนะคะ(เราก็ไม่ได้หน้าตาแย่ไรนะ-.-แต่เลือกมาก) แต่ไม่ได้สนใจมาก จนกระทั่งเจอคนนี้ ที่เข้ากับเรา(ในช่วงแรก)ได้แทบจะทุกอย่าง เราเลยเป็นแฟนกับเขาค่ะ เรียกง่ายๆคือเขาเป็นแฟนคนแรก
และแน่นอนว่าแฟนคนแรก มักมีความสำคัญกับผู้หญิง เขาเป็นคนดีๆค่ะ ตามใจเรา ซื้ออะไรให้เรา อยากไปไหนก็พาไป อยากกินอะไรก็เงินเขาออกหมด(จริงๆเรามีปัญหาเรื่องเงินนะ แต่เขาไมไ่ด้แคร์เรื่องนั้นและเต็มใจค่ะ) มันจะมีบ้างนานๆทีที่เราจะออกค่าข้าวให้เขา แต่ไม่หรูเท่าเขานะคะ แค่อาหารข้างทาง แต่เขาก็ไม่ได้ว่าไรจริงๆค่ะ เขาดีมาก การบ้านเขาก็สอนเรา เขามีความชอบเหมือนเราด้วยค่ะ
แต่ผู้หญิงก็ผู้หญิงค่ะ ช่วงหลังเขาติดเรียนหนักมาก แต่เราเอาแต่ใจตัวเอง บ่อยครั้งที่เราเบิกเลิกเขาบ่อยๆ ช่วงแรกเขาก็ง้อเราค่ะ หลังๆมาเหมือนเขาเบื่อๆ แล้วทีนี้เขาเริ่มไม่ง้อเรา เรานี่แหละค่ะขาดเขาไมไ่ด้ วิ่งไปตามง้อเองตลอด เขาก็คืนดีด้วยตลอด เขาบอกเขารักเรา เขาเบื่อต้องเริ่มต้นกับคนใหม่ๆ ขอแค่อย่าบอกเลิกเขา เราก็โอเค ตั้งแต่นั้นมาเราก็ปรับตัวนิดหน่อยค่ะ เรื่องที่เขาบอกนี่แหละ คือเราจะไม่บอกเลิกแม้ว่าจะมีปัญหากัน
จนเมื่อวานนี้ เราไม่พอใจเขาค่ะ เขามีนัดกินเลี้ยงรุ่นกับเพื่อนๆ ซึ่งตรงจังหวะที่เราจะย้ายออกจากบ้าน(เราย้ายบ่อยเพราะเราจนค่ะ) เราเหนื่อย ของเยอะ เราพูดอ้อมๆเหมือนขอให้เขามาช่วย แต่เขาไม่มาค่ะ(หรือเขาอาจแปลอะไรอ้อมๆของเราไม่ออก) เราก็ไม่ได้ว่าไรเพราะเป้นเรื่องของที่บ้าน ตอนนั้นบังเอิญโทรศัพท์เสียพอดี เราเลยบอกเขาในเฟส(ในคอม)ว่าติดต่อเราในนี้นะ เราต้องขับรถเองไกลมากๆ ตอนนั้นพอเราเก็บของเสร็จ เราคาดหวังว่าเขาจะห่วงค่ะ พอมาถึงบ้าน เราออนเฟส เขาก็ออน แต่เขาไม่ทักเราเลย เหมือนจะเล่นเกมอยู่ เราน้อยใจและร้องไห้ เราโทรหาเขาแล้วร้องไห้ ใส่ เขาก็พูดเหมือนเบื่อๆค่ะ(ที่เขาเบื่อเพราะเราร้องไห้เรื่องน้อยใจเขาบ่อยมากๆ แค่เขาตอบช้าเราก็สร้างเรื่องแล้ว) เราต่อว่าเขาว่าทำไมไม่มาช่วยบ้าง เหนื่อยแทบตาย ขับรถคนเดียวตอนตี 1 20 โลมันไม่ง่ายนะ พอมาถึงก็ไม่ทัก ไม่ห่วงกันเลยใช่ไหม เขาตอบเราเลยค่ะ ว่าทำไมถึงคาดหวังอะไรจากเขา ต้องการให้เขาเป็นงั้นเป็นงี้ เขาดูแลเราไม่ดีตรงไหน (จริงๆเรารู้ค่ะว่ามันเป็นเรื่องที่บ้านเรา เราต่อว่าเขาไม่ได้หรอก แต่มันก็อดน้อยใจไม่ได้จริงๆ) เราก็ร้องไห้อีกรอบ ละเขาก็บอกว่า รำคาญ จะเล่นเกม แค่นี้นะ คุยด้วยแล้วหงุดหงิด แต่ก่อนนอน ก็บอกลากันด้วยดีนะคะ คือเราใจเย็นลงมากแล้ว
เรานอยด์มากค่ะ จนมาวันนี้ เรารู้สึกแย่กับเรื่องเมื่อวาน เราเลยอยากเจอเขาตรงๆ เราคิดว่าเขาคงจะเป็นเหมือนเดิมถ้าเราเจอเขา คือเขาคงจะรักเราเหมือนเดิมมั้ง(เอาไรคิดเนี่ยย) ตอนแรกเขาอ้าง และปฏิเสธว่าจะไม่ไปค่ะ แต่เรามัดมือชก บอกเขาในเฟสว่า 6 โมงเจอกันและออกไปหาเขาเลย ซึ่งเขาติดต่อเราไมไ่ด้เพราะโทรศัพท์เสีย พอไปถึงเขาลงมารอล่างหอจริงๆค่ะ และเราก็ไปกินไอสครีมกัน จังหวะนั้นเขาก็ชอบพูดแหย่เราเล่นๆ เนี่ยย บอกไม่ไปๆ เขาอดทำไรอดเล่นเกมกับเพื่อน ฮุ่ววว ซึ่งเราก็ยังไมไ่ด้รู้สึกดีมากค่ะ เรานอยด์ เราเลย เดินลงไปจ่ายเงินเลย และเขาก็เหมือนอึ้งๆ แบบพูดเล่นละทำไมต้องทำหน้างอด้วย ไรงี้ เขาหงุดหงิดแล้วนะ
จบจากร้านไอติม เราก็บอกว่าอยากไปนั่งเล่นที่สวนที่เราเคยไปกันบ่อยๆ เขาก็พาขี่รถวนรอบนึงแล้วทำท่าจะขี่กลับเลยค่ะ เราเลยทำหน้างอ แล้วบอกให้เขาปล่อยลง เขาก็ปล่อยลงที่สวนนั้น แล้วทำท่าจะไป เราเข้าใจว่าเขาไปละค่ะตอนนั้น เพราะเราเดินจากมาแล้ว แต่พอเราจะเดินกลับไปเอารถตัวเอง (ซึ่งไกลมาก) เราก็เห็นเขา เดินตามกลับมาค่ะ เราร้องไห้ เรานึกว่าเขาจะทิ้งเราไว้คนเดียวจริงๆ(ตอนนั้นเริ่มค่ำละนะ) เราร้องไห้ และนั่นคงทำให้เขาอาย เขาก็พูดเหมือนรำคาญ จะร้องทำไม หยุดเหอะ ทำไมเดี๋ยวนี้เอาแต่ร้องไห้ พอเราหยุด เราก็กลับไปที่หอเขาค่ะ(รถเราจอดไว้นั่นนะคะ เราซ้อนรถแฟนมา) เรายืนคุยกับเขาหน้าหอ และบอกว่าขอเคลียร์นะ เราก็พูดทั้งหมดไป สิ่งที่เขาตอบกลับมาคือ 'รู้อะไรไหม เธอทำตัวเองทั้งนั้น เราไม่สงสารเธอเลยเดี๋ยวนี้ วันนี้เราเห็นเธอร้องไห้สมเพชเธอมากกว่า' เราอึ้งค่ะ เขาไม่เคยพูดแบบนี้มาก่อน เมื่อวันก่อนเขายังใจดีกับเรามาก เราก็ถามว่าทำไม ไม่รักเราแล้วใช่ไหม เขาก็ตอบว่า ไม่รู้ อาจจะ
เราอยากร้องไห้มากค่ะ แต่กลัวเหลือเกินว่าเขาจะรำคาญ เราถามเขาเรื่อยๆ จนกระทั่ง อยากเลิกกับเราไหม เขาก็บอก ก็ไม่นะ แต่เขาต้องเจออะไรแบบนี้เรื่อยๆเหรอ
เราบอกเลยค่ะ ว่าเราจะเปลี่ยนตัวเอง(เราพูดมันบ่อยมากแต่ไม่เคยทำได้ดีเท่าไหร่) เขาก็ทำหน้าเอือมๆแล้วบอกว่า เธอพูดมากี่ครั้งแล้ว เรารับไม่ได้นะ ประมาณนี้
เราเลยถามเขาว่า เขารับอะไรไมไ่ด้ เราจะปรับปรุงซักที เขาก็บอกว่าทุกอย่าง ข้อเสียของเราค่ะ ทั้งหมด(ขอไม่บอกนะคะว่าอะไรบ้าง) เราเลยสวนไปว่า แต่ครั้งแรกที่บอกว่ารับไม่ได้ คือเรื่องบอกเลิกไม่ใช่เหรอ เขาก็บอกว่า ใช่ แต่พอได้คบเราเขาก็ได้รู้อะไรอีกอย่างว่าเขารับไมไ่ด้ที่เราขี้งอแงค่ะ แต่เราถามย้ำๆว่าจะเลิกกับเราไหม รักเราไหม เขาก็ตอบ ไม่รู้ อาจจะๆ อย่างเดียวเลยค่ะ
เรา พยายามยิ้ม ใจเย็น ทำหน้าตาตลกๆ แล้วพาเขาไปขี่รถเล่น เขาก็ทำหน้านิ่งๆใส่ เราบอกให้ยิ้ม เขาก็ไม่ยิ้ม ไม่เหมือนเดิม(ปกติเขาจะยิ้ม ตอนอยู่ในร้านไอติมเขาก็ยิ้ม ชอบแหย่เรา) เราเลยลากแขนเขาออกมาค่ะ และนั่น เราก็แอบเห็นเขายิ้มนิดๆ และสักแปปก็ทำหน้านิ่งเหมือนเดิม แต่เขาก็ยังใจร้ายอยู่ ตรงที่ปกติเขาจะบอกรักเรา แต่ครั้งนี้ไม่ค่ะ เขาจะพูดอย่างเดียว อาจจะๆ -*- และเราก็บอก ดีกันนะๆ เขาก็บอก ไม่ใช่ตอนนี้ๆ อย่างเดียวค่ะ และเราก็บอกเขาว่า เราขอร้องเขาเรื่องนึงได้ไหม เราก็บอกเรื่องที่เราอยากให้เขาทำให้ เขาก็บอกว่าอืมเอย่างเดียว แล้วเราก็บอกอภัยให้เรานะ เขาก็บอกอีกว่ายังไม่ใช่ตอนนี้ เราขอโทษที่งี่เง่า ถึงงั้น ในความรู้สึกเรา เรารู้สึกเหมือนเขากำลังจะไปแล้วค่ะ เรากลัวเขาจะไม่ทนเราอีกแล้ว
ที่อยากถามคือถ้าคุณเป็นแฟนเราคนนี้ ตอนนี้คุณรู้สึกยังไงกับเราคะ คุณยังรักเราอยู่ไหม?? มันอาจดูเป็นเรื่องเล็กๆที่ทำไมต้องตั้งกระทู้ถาม แต่สำคัญกับคนที่มีแฟนคนแรกอย่างเราค่ะ เราไม่อยากเสียเขาไป ทั้งที่เขาดี แต่เรากลับสร้างปัญหาตลอด
ถ้ามีข้อแนะนำอะไร ช่วยชี้แนะด้วยนะคะว่าเราควรปรับปรุงอะไรไหม เราไม่เข้าใจผู้ชายค่ะอาจเพราะมีแฟนคนแรกเนี่ยแหละค่ะ อ่อนประสบการณ์มาก เลยมาตั้งกระทู้ถาม
ป.ล. แฟนเราคบเราได้ปีกว่าๆแล้วค่ะ ซึ่งนานกว่าผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยคบมาอ่ะนะ แต่เขาเป็นคนเบื่อง่ายและติดเพื่อนค่ะ
ถ้าแฟนเราพูดแบบนี้ แปลว่าเขายังรักเราอยู่ไหมคะแบบนี้?
ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่า เราก็โสดมา 19 ปีเต็มๆเลยค่ะ คนมาจีบก็มีนะคะ(เราก็ไม่ได้หน้าตาแย่ไรนะ-.-แต่เลือกมาก) แต่ไม่ได้สนใจมาก จนกระทั่งเจอคนนี้ ที่เข้ากับเรา(ในช่วงแรก)ได้แทบจะทุกอย่าง เราเลยเป็นแฟนกับเขาค่ะ เรียกง่ายๆคือเขาเป็นแฟนคนแรก
และแน่นอนว่าแฟนคนแรก มักมีความสำคัญกับผู้หญิง เขาเป็นคนดีๆค่ะ ตามใจเรา ซื้ออะไรให้เรา อยากไปไหนก็พาไป อยากกินอะไรก็เงินเขาออกหมด(จริงๆเรามีปัญหาเรื่องเงินนะ แต่เขาไมไ่ด้แคร์เรื่องนั้นและเต็มใจค่ะ) มันจะมีบ้างนานๆทีที่เราจะออกค่าข้าวให้เขา แต่ไม่หรูเท่าเขานะคะ แค่อาหารข้างทาง แต่เขาก็ไม่ได้ว่าไรจริงๆค่ะ เขาดีมาก การบ้านเขาก็สอนเรา เขามีความชอบเหมือนเราด้วยค่ะ
แต่ผู้หญิงก็ผู้หญิงค่ะ ช่วงหลังเขาติดเรียนหนักมาก แต่เราเอาแต่ใจตัวเอง บ่อยครั้งที่เราเบิกเลิกเขาบ่อยๆ ช่วงแรกเขาก็ง้อเราค่ะ หลังๆมาเหมือนเขาเบื่อๆ แล้วทีนี้เขาเริ่มไม่ง้อเรา เรานี่แหละค่ะขาดเขาไมไ่ด้ วิ่งไปตามง้อเองตลอด เขาก็คืนดีด้วยตลอด เขาบอกเขารักเรา เขาเบื่อต้องเริ่มต้นกับคนใหม่ๆ ขอแค่อย่าบอกเลิกเขา เราก็โอเค ตั้งแต่นั้นมาเราก็ปรับตัวนิดหน่อยค่ะ เรื่องที่เขาบอกนี่แหละ คือเราจะไม่บอกเลิกแม้ว่าจะมีปัญหากัน
จนเมื่อวานนี้ เราไม่พอใจเขาค่ะ เขามีนัดกินเลี้ยงรุ่นกับเพื่อนๆ ซึ่งตรงจังหวะที่เราจะย้ายออกจากบ้าน(เราย้ายบ่อยเพราะเราจนค่ะ) เราเหนื่อย ของเยอะ เราพูดอ้อมๆเหมือนขอให้เขามาช่วย แต่เขาไม่มาค่ะ(หรือเขาอาจแปลอะไรอ้อมๆของเราไม่ออก) เราก็ไม่ได้ว่าไรเพราะเป้นเรื่องของที่บ้าน ตอนนั้นบังเอิญโทรศัพท์เสียพอดี เราเลยบอกเขาในเฟส(ในคอม)ว่าติดต่อเราในนี้นะ เราต้องขับรถเองไกลมากๆ ตอนนั้นพอเราเก็บของเสร็จ เราคาดหวังว่าเขาจะห่วงค่ะ พอมาถึงบ้าน เราออนเฟส เขาก็ออน แต่เขาไม่ทักเราเลย เหมือนจะเล่นเกมอยู่ เราน้อยใจและร้องไห้ เราโทรหาเขาแล้วร้องไห้ ใส่ เขาก็พูดเหมือนเบื่อๆค่ะ(ที่เขาเบื่อเพราะเราร้องไห้เรื่องน้อยใจเขาบ่อยมากๆ แค่เขาตอบช้าเราก็สร้างเรื่องแล้ว) เราต่อว่าเขาว่าทำไมไม่มาช่วยบ้าง เหนื่อยแทบตาย ขับรถคนเดียวตอนตี 1 20 โลมันไม่ง่ายนะ พอมาถึงก็ไม่ทัก ไม่ห่วงกันเลยใช่ไหม เขาตอบเราเลยค่ะ ว่าทำไมถึงคาดหวังอะไรจากเขา ต้องการให้เขาเป็นงั้นเป็นงี้ เขาดูแลเราไม่ดีตรงไหน (จริงๆเรารู้ค่ะว่ามันเป็นเรื่องที่บ้านเรา เราต่อว่าเขาไม่ได้หรอก แต่มันก็อดน้อยใจไม่ได้จริงๆ) เราก็ร้องไห้อีกรอบ ละเขาก็บอกว่า รำคาญ จะเล่นเกม แค่นี้นะ คุยด้วยแล้วหงุดหงิด แต่ก่อนนอน ก็บอกลากันด้วยดีนะคะ คือเราใจเย็นลงมากแล้ว
เรานอยด์มากค่ะ จนมาวันนี้ เรารู้สึกแย่กับเรื่องเมื่อวาน เราเลยอยากเจอเขาตรงๆ เราคิดว่าเขาคงจะเป็นเหมือนเดิมถ้าเราเจอเขา คือเขาคงจะรักเราเหมือนเดิมมั้ง(เอาไรคิดเนี่ยย) ตอนแรกเขาอ้าง และปฏิเสธว่าจะไม่ไปค่ะ แต่เรามัดมือชก บอกเขาในเฟสว่า 6 โมงเจอกันและออกไปหาเขาเลย ซึ่งเขาติดต่อเราไมไ่ด้เพราะโทรศัพท์เสีย พอไปถึงเขาลงมารอล่างหอจริงๆค่ะ และเราก็ไปกินไอสครีมกัน จังหวะนั้นเขาก็ชอบพูดแหย่เราเล่นๆ เนี่ยย บอกไม่ไปๆ เขาอดทำไรอดเล่นเกมกับเพื่อน ฮุ่ววว ซึ่งเราก็ยังไมไ่ด้รู้สึกดีมากค่ะ เรานอยด์ เราเลย เดินลงไปจ่ายเงินเลย และเขาก็เหมือนอึ้งๆ แบบพูดเล่นละทำไมต้องทำหน้างอด้วย ไรงี้ เขาหงุดหงิดแล้วนะ
จบจากร้านไอติม เราก็บอกว่าอยากไปนั่งเล่นที่สวนที่เราเคยไปกันบ่อยๆ เขาก็พาขี่รถวนรอบนึงแล้วทำท่าจะขี่กลับเลยค่ะ เราเลยทำหน้างอ แล้วบอกให้เขาปล่อยลง เขาก็ปล่อยลงที่สวนนั้น แล้วทำท่าจะไป เราเข้าใจว่าเขาไปละค่ะตอนนั้น เพราะเราเดินจากมาแล้ว แต่พอเราจะเดินกลับไปเอารถตัวเอง (ซึ่งไกลมาก) เราก็เห็นเขา เดินตามกลับมาค่ะ เราร้องไห้ เรานึกว่าเขาจะทิ้งเราไว้คนเดียวจริงๆ(ตอนนั้นเริ่มค่ำละนะ) เราร้องไห้ และนั่นคงทำให้เขาอาย เขาก็พูดเหมือนรำคาญ จะร้องทำไม หยุดเหอะ ทำไมเดี๋ยวนี้เอาแต่ร้องไห้ พอเราหยุด เราก็กลับไปที่หอเขาค่ะ(รถเราจอดไว้นั่นนะคะ เราซ้อนรถแฟนมา) เรายืนคุยกับเขาหน้าหอ และบอกว่าขอเคลียร์นะ เราก็พูดทั้งหมดไป สิ่งที่เขาตอบกลับมาคือ 'รู้อะไรไหม เธอทำตัวเองทั้งนั้น เราไม่สงสารเธอเลยเดี๋ยวนี้ วันนี้เราเห็นเธอร้องไห้สมเพชเธอมากกว่า' เราอึ้งค่ะ เขาไม่เคยพูดแบบนี้มาก่อน เมื่อวันก่อนเขายังใจดีกับเรามาก เราก็ถามว่าทำไม ไม่รักเราแล้วใช่ไหม เขาก็ตอบว่า ไม่รู้ อาจจะ
เราอยากร้องไห้มากค่ะ แต่กลัวเหลือเกินว่าเขาจะรำคาญ เราถามเขาเรื่อยๆ จนกระทั่ง อยากเลิกกับเราไหม เขาก็บอก ก็ไม่นะ แต่เขาต้องเจออะไรแบบนี้เรื่อยๆเหรอ
เราบอกเลยค่ะ ว่าเราจะเปลี่ยนตัวเอง(เราพูดมันบ่อยมากแต่ไม่เคยทำได้ดีเท่าไหร่) เขาก็ทำหน้าเอือมๆแล้วบอกว่า เธอพูดมากี่ครั้งแล้ว เรารับไม่ได้นะ ประมาณนี้
เราเลยถามเขาว่า เขารับอะไรไมไ่ด้ เราจะปรับปรุงซักที เขาก็บอกว่าทุกอย่าง ข้อเสียของเราค่ะ ทั้งหมด(ขอไม่บอกนะคะว่าอะไรบ้าง) เราเลยสวนไปว่า แต่ครั้งแรกที่บอกว่ารับไม่ได้ คือเรื่องบอกเลิกไม่ใช่เหรอ เขาก็บอกว่า ใช่ แต่พอได้คบเราเขาก็ได้รู้อะไรอีกอย่างว่าเขารับไมไ่ด้ที่เราขี้งอแงค่ะ แต่เราถามย้ำๆว่าจะเลิกกับเราไหม รักเราไหม เขาก็ตอบ ไม่รู้ อาจจะๆ อย่างเดียวเลยค่ะ
เรา พยายามยิ้ม ใจเย็น ทำหน้าตาตลกๆ แล้วพาเขาไปขี่รถเล่น เขาก็ทำหน้านิ่งๆใส่ เราบอกให้ยิ้ม เขาก็ไม่ยิ้ม ไม่เหมือนเดิม(ปกติเขาจะยิ้ม ตอนอยู่ในร้านไอติมเขาก็ยิ้ม ชอบแหย่เรา) เราเลยลากแขนเขาออกมาค่ะ และนั่น เราก็แอบเห็นเขายิ้มนิดๆ และสักแปปก็ทำหน้านิ่งเหมือนเดิม แต่เขาก็ยังใจร้ายอยู่ ตรงที่ปกติเขาจะบอกรักเรา แต่ครั้งนี้ไม่ค่ะ เขาจะพูดอย่างเดียว อาจจะๆ -*- และเราก็บอก ดีกันนะๆ เขาก็บอก ไม่ใช่ตอนนี้ๆ อย่างเดียวค่ะ และเราก็บอกเขาว่า เราขอร้องเขาเรื่องนึงได้ไหม เราก็บอกเรื่องที่เราอยากให้เขาทำให้ เขาก็บอกว่าอืมเอย่างเดียว แล้วเราก็บอกอภัยให้เรานะ เขาก็บอกอีกว่ายังไม่ใช่ตอนนี้ เราขอโทษที่งี่เง่า ถึงงั้น ในความรู้สึกเรา เรารู้สึกเหมือนเขากำลังจะไปแล้วค่ะ เรากลัวเขาจะไม่ทนเราอีกแล้ว
ที่อยากถามคือถ้าคุณเป็นแฟนเราคนนี้ ตอนนี้คุณรู้สึกยังไงกับเราคะ คุณยังรักเราอยู่ไหม?? มันอาจดูเป็นเรื่องเล็กๆที่ทำไมต้องตั้งกระทู้ถาม แต่สำคัญกับคนที่มีแฟนคนแรกอย่างเราค่ะ เราไม่อยากเสียเขาไป ทั้งที่เขาดี แต่เรากลับสร้างปัญหาตลอด
ถ้ามีข้อแนะนำอะไร ช่วยชี้แนะด้วยนะคะว่าเราควรปรับปรุงอะไรไหม เราไม่เข้าใจผู้ชายค่ะอาจเพราะมีแฟนคนแรกเนี่ยแหละค่ะ อ่อนประสบการณ์มาก เลยมาตั้งกระทู้ถาม
ป.ล. แฟนเราคบเราได้ปีกว่าๆแล้วค่ะ ซึ่งนานกว่าผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยคบมาอ่ะนะ แต่เขาเป็นคนเบื่อง่ายและติดเพื่อนค่ะ