สวัสดีครับ คือผมมีเรื่องมาเล่าและก็ขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆ ชาวพันทิปด้วยนะครับ ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนว่า ผมเพิ่งหัดเล่นนะครับ ^^
เรื่องมีอยู่ว่าคือผมรู้จักกับผญ.คนนึง สมมุติว่าเธอชื่อ นันท์ ผมรู้จักกับเธอตั้งแต่อยู่ม.3 ตอนนั้นผมเพิ่งย้ายไปอยู่ห้อง 1 พูดได้ว่าเป็นเด็กใหม่ของห้องเลยหล่ะครับ เพื่อนๆก็ค่อนข้างจะให้ความสนใจกับผม เพราะผมมีฝาแฝดด้วยละมั่ง^^
เมื่อก่อนผมเป็นเงียบๆ ไม่ค่อยพูดคุยกับใครซักเท่าไหร่ แต่พอเรียนได้ไม่กี่วัน ผมก็มีเพื่อนที่สนิทมากมาย โดยเฉพาะผญ.ที่ชื่อนันท์ นันท์เป็นผญ.ที่สวย น่ารัก ตัวขาวๆ อวบนิดๆ นันท์ก็มาคุยกับผมบ่อยๆ แต่ส่วนมากจะคุยทางโทรศัพท์นะครับ กลัวเพื่อนจะเอาไปล้อกัน
ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดไรนะครับ ผมก็คุยกับเธอเหมือนเพื่อนปกติ แต่พอผมยิ่งคุย ยิ่งทำกิจกรรมกลุ่มเดียวกัน ยิ่งสนิทกันมากขึ้น ผมเริ่มรับรู้ได้เลยว่า ผมกับนันท์ เริ่มมีความรู้ดีมากๆต่อกัน แต่เราก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ เราก็คุยกันมาเรื่อย ตอนนั้นโทรศัพท์เรายังเป็นแบบกดปุ่มอยู่เลยครับ อินเทอร์เน็ตก็ยังไม่มี เราก็โทรคุยกันบ้าง แต่ส่วนมากจะส่งขค.หากันครับ ผมไม่รู้ว่าเราสนิทกันมากไหม แต่เราคุยขค.วันนึงเกือบๆ500ขค. ต่อวันเลยล่ะครับ(ตอนนั้นเป็นเพื่อนกันนะครับ)
พอเราขึ้นม.4 ก็ดันมาอยู่ห้องเดียวกันอีก พูดได้ว่า เป็นพรหมลิขิตหรือป่าวก็ไม่รู้5555 เราก็คุยกันมาตลอด นันท์เป็นคนคุยเก่งมากๆ ร่าเริง เฮฮา เวลาผมได้คุยกับเธอ ผมรู้สึกมีค.สุขมากๆเลยหล่ะครับ จนเราได้มีโอกาสเป็นแฟนกันจริงๆขึ้นมา ในตอนแรกๆ เราดูแล รักกันมากๆ แต่ผมเป็นคนติดเพื่อนนะสิครับ ชอบไปเล่นบอลกับเพื่อนๆตามประสาเด็กผู้ชาย ทำให้บางครั้งผม ไม่ค่อยสนใจเธอ แบบตอนแรกๆที่ครบกัน แต่ผมก็ยังรักนันท์อยู่นะครับ เราก็ครบกันมาได้ประมาน 1 ปี ระหว่างนี้ก็มีทะเลาะ มีงอนกันบ้าง ผมเริ่มรู้สึกว่า ผมไม่เหมาะที่จะมีแฟนตอนนี้เลย เพราะผมไม่ค่อยมีเวลาดูแลเธอมากเท่าที่ควร ผมก็เลยเลือกที่จะออกห่างจากเธอ ตอนนั้นผมไม่ยอมคุยกับเธอเลย เพราะอยากให้เธอเลิกรักผม (ตอนนั้นผมค่อนข้างแย่เลยละครับ ทำให้นันท์เสียใจบ่อยมาก)เราก็ห่างกันมาตลอด ทั้งๆที่อยู่ห้องเดียวกัน ผมว่า นันท์คงอึดอัดน่าดู แต่นันท์ก็พยายาม ตามง้อผมมาตลอด
จนกระทั้งถึงม.6 นันท์ก็กล้าที่จะทักไลน์มาหาผม ซึ้งตอนนั้นผมดีใจมากเลยนะ คือเราแทบจะไม่ได้คุยกันเลย หน้าก็ยังมองกันไม่ติด ตามประสาคนเลิกกัน วันนั้นเธอทักมาถามเรื่อง โปรเน็ต ว่าเราใช้โปรแบบไหนดี ผมก็ตอบเธอไป แต่ที่ไหนได้ เรากลับมาคุยกันแบบเมื่อ 2 ปีที่แล้ว คุยกันสนิทมากกว่าเมื่อก่อนมาก ผมก็ขอโทษที่เคยทำผิดไป แต่ระหว่างที่ผมหายไปผมไม่ได้รู้สึกอยากครบกับใครเลยนะครับ ละเธอก็เล่าเหตุการณ์ตอนที่เธอง้อผมมาตลอดเกือบ 2 ปี ผมไม่เคยรู้เลย ว่าเธอทำเกือบทุกอย่าง ที่จะตามง้อผม ทำให้ผมรู้ว่าเธอ ยังรู้สึกรักผมอยู่ เราก็คุยกันได้สักพัก จนผมรู้สึกรักเธอมากๆ ผมก็ของเธอเป็นแฟนอีกครั้ง ซึ่งนันท์ก็ตอบรับผมด้วยหล่ะครับ
เราครบกันมาประมานเกือบๆปี ชีวิตแบบดีมากๆ ผมรู้สึกเลยว่า ผมรักนันท์แบบไม่อยากรักใครอีกเลย เราดูแลกัน หยอกล้อกันจนเพื่อนๆรำคาญ 5555 ซึ่งแรกๆเราโคตรรักกันดีเลยครับ แต่พอหลังๆ ผมรู้สึกว่าเราทะเลาะกันบ่อยมากขึ้น แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราจะมาคุยกันตลอด ผมไม่แคร์นะ ว่าใครจะเป็นฝ่ายง้อก่อน ง้อหลัง ผมแค่ขอให้เรา2คน เข้าใจกันก็พอ นันท์เป็นคนใจร้อน ไม่ชอบอธิบาย ผมก็รับได้ในสิ่งที่เธอเป็น ละก็เข้าใจว่าเธอรู้สึกอย่างไง ช่วงหลังๆมานี้นันท์ชอบพูดว่าอยากเลิกๆกับผม เบื่อๆ เวลาที่เราทะเลาะกัน อาจเป็นเพราะผมขี้บ่นมากไปหรือป่าว แต่ที่ผมบ่นก็เพราะผมหวังดีจริงๆ แต่เราก็ผ่านกันมาด้วยดีตลอด ซึ่งเมื่อไม่นานมานี้ ผมกับนันท์ก็ทะเลาะกัน เรื่องที่นันท์แกล้งประชดว่า จะไปเที่ยวตอนมหาลัย จะเมาทุกๆคืน จะไม่กลับบ้านเลย ซึ่งผมก็รู้ว่านันท์ไม่ทำแบบนั้นหรอก ผมก็พูดให้เธอรู้สึกดีขึ้น ให้เธอเลิกประชดประชัน นันท์กับบอกว่าเบื่อผม ละก็ไล่ผมไปไกลๆ แต่ผมก็รู้นะ ว่านันท์กำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่ ผมก็ไม่ได้โกรธอะไร ซักประมาน 5 นาที นันท์ไม่ตอบอะไรกับมาเลย นันท์ชอบเล่นทวิต ก็เลยไประบายในทวิต ละก็ไม่ตอบอะไรผมเลย ผมพยายามง้อเธอทุกๆอย่าง ผมอยากให้เธอกลับมาคุยกันดีๆแบบเมื่อก่อน ตอนนี้เราปิดเทอมอ่าครับ เลยไม่ได้เจอกัน ผมกลัวว่ายิ่งทักไปบ่อยๆ กลัวเธอจะหนีผมไปไกลกว่านี้อ่าครับ ผมคิดถึงนันท์มากเลยครับ-- นันท์ชอบอ่านพันทิปครับ ถ้านันท์เห็นกระทู้นี้ ผมขอให้นันท์กลับมาคุยกับผมอีกได้ไหม
ผมควรทำยังไงดีครับ เพื่อนๆพี่ๆช่วยบอกผมหน่อยนะครับ ขอบคุณที่อ่านเรื่องของผมมากนะครับ
แฟนผมเงียบไป ทำไงดีครับ -.-
เรื่องมีอยู่ว่าคือผมรู้จักกับผญ.คนนึง สมมุติว่าเธอชื่อ นันท์ ผมรู้จักกับเธอตั้งแต่อยู่ม.3 ตอนนั้นผมเพิ่งย้ายไปอยู่ห้อง 1 พูดได้ว่าเป็นเด็กใหม่ของห้องเลยหล่ะครับ เพื่อนๆก็ค่อนข้างจะให้ความสนใจกับผม เพราะผมมีฝาแฝดด้วยละมั่ง^^
เมื่อก่อนผมเป็นเงียบๆ ไม่ค่อยพูดคุยกับใครซักเท่าไหร่ แต่พอเรียนได้ไม่กี่วัน ผมก็มีเพื่อนที่สนิทมากมาย โดยเฉพาะผญ.ที่ชื่อนันท์ นันท์เป็นผญ.ที่สวย น่ารัก ตัวขาวๆ อวบนิดๆ นันท์ก็มาคุยกับผมบ่อยๆ แต่ส่วนมากจะคุยทางโทรศัพท์นะครับ กลัวเพื่อนจะเอาไปล้อกัน
ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดไรนะครับ ผมก็คุยกับเธอเหมือนเพื่อนปกติ แต่พอผมยิ่งคุย ยิ่งทำกิจกรรมกลุ่มเดียวกัน ยิ่งสนิทกันมากขึ้น ผมเริ่มรับรู้ได้เลยว่า ผมกับนันท์ เริ่มมีความรู้ดีมากๆต่อกัน แต่เราก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ เราก็คุยกันมาเรื่อย ตอนนั้นโทรศัพท์เรายังเป็นแบบกดปุ่มอยู่เลยครับ อินเทอร์เน็ตก็ยังไม่มี เราก็โทรคุยกันบ้าง แต่ส่วนมากจะส่งขค.หากันครับ ผมไม่รู้ว่าเราสนิทกันมากไหม แต่เราคุยขค.วันนึงเกือบๆ500ขค. ต่อวันเลยล่ะครับ(ตอนนั้นเป็นเพื่อนกันนะครับ)
พอเราขึ้นม.4 ก็ดันมาอยู่ห้องเดียวกันอีก พูดได้ว่า เป็นพรหมลิขิตหรือป่าวก็ไม่รู้5555 เราก็คุยกันมาตลอด นันท์เป็นคนคุยเก่งมากๆ ร่าเริง เฮฮา เวลาผมได้คุยกับเธอ ผมรู้สึกมีค.สุขมากๆเลยหล่ะครับ จนเราได้มีโอกาสเป็นแฟนกันจริงๆขึ้นมา ในตอนแรกๆ เราดูแล รักกันมากๆ แต่ผมเป็นคนติดเพื่อนนะสิครับ ชอบไปเล่นบอลกับเพื่อนๆตามประสาเด็กผู้ชาย ทำให้บางครั้งผม ไม่ค่อยสนใจเธอ แบบตอนแรกๆที่ครบกัน แต่ผมก็ยังรักนันท์อยู่นะครับ เราก็ครบกันมาได้ประมาน 1 ปี ระหว่างนี้ก็มีทะเลาะ มีงอนกันบ้าง ผมเริ่มรู้สึกว่า ผมไม่เหมาะที่จะมีแฟนตอนนี้เลย เพราะผมไม่ค่อยมีเวลาดูแลเธอมากเท่าที่ควร ผมก็เลยเลือกที่จะออกห่างจากเธอ ตอนนั้นผมไม่ยอมคุยกับเธอเลย เพราะอยากให้เธอเลิกรักผม (ตอนนั้นผมค่อนข้างแย่เลยละครับ ทำให้นันท์เสียใจบ่อยมาก)เราก็ห่างกันมาตลอด ทั้งๆที่อยู่ห้องเดียวกัน ผมว่า นันท์คงอึดอัดน่าดู แต่นันท์ก็พยายาม ตามง้อผมมาตลอด
จนกระทั้งถึงม.6 นันท์ก็กล้าที่จะทักไลน์มาหาผม ซึ้งตอนนั้นผมดีใจมากเลยนะ คือเราแทบจะไม่ได้คุยกันเลย หน้าก็ยังมองกันไม่ติด ตามประสาคนเลิกกัน วันนั้นเธอทักมาถามเรื่อง โปรเน็ต ว่าเราใช้โปรแบบไหนดี ผมก็ตอบเธอไป แต่ที่ไหนได้ เรากลับมาคุยกันแบบเมื่อ 2 ปีที่แล้ว คุยกันสนิทมากกว่าเมื่อก่อนมาก ผมก็ขอโทษที่เคยทำผิดไป แต่ระหว่างที่ผมหายไปผมไม่ได้รู้สึกอยากครบกับใครเลยนะครับ ละเธอก็เล่าเหตุการณ์ตอนที่เธอง้อผมมาตลอดเกือบ 2 ปี ผมไม่เคยรู้เลย ว่าเธอทำเกือบทุกอย่าง ที่จะตามง้อผม ทำให้ผมรู้ว่าเธอ ยังรู้สึกรักผมอยู่ เราก็คุยกันได้สักพัก จนผมรู้สึกรักเธอมากๆ ผมก็ของเธอเป็นแฟนอีกครั้ง ซึ่งนันท์ก็ตอบรับผมด้วยหล่ะครับ
เราครบกันมาประมานเกือบๆปี ชีวิตแบบดีมากๆ ผมรู้สึกเลยว่า ผมรักนันท์แบบไม่อยากรักใครอีกเลย เราดูแลกัน หยอกล้อกันจนเพื่อนๆรำคาญ 5555 ซึ่งแรกๆเราโคตรรักกันดีเลยครับ แต่พอหลังๆ ผมรู้สึกว่าเราทะเลาะกันบ่อยมากขึ้น แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราจะมาคุยกันตลอด ผมไม่แคร์นะ ว่าใครจะเป็นฝ่ายง้อก่อน ง้อหลัง ผมแค่ขอให้เรา2คน เข้าใจกันก็พอ นันท์เป็นคนใจร้อน ไม่ชอบอธิบาย ผมก็รับได้ในสิ่งที่เธอเป็น ละก็เข้าใจว่าเธอรู้สึกอย่างไง ช่วงหลังๆมานี้นันท์ชอบพูดว่าอยากเลิกๆกับผม เบื่อๆ เวลาที่เราทะเลาะกัน อาจเป็นเพราะผมขี้บ่นมากไปหรือป่าว แต่ที่ผมบ่นก็เพราะผมหวังดีจริงๆ แต่เราก็ผ่านกันมาด้วยดีตลอด ซึ่งเมื่อไม่นานมานี้ ผมกับนันท์ก็ทะเลาะกัน เรื่องที่นันท์แกล้งประชดว่า จะไปเที่ยวตอนมหาลัย จะเมาทุกๆคืน จะไม่กลับบ้านเลย ซึ่งผมก็รู้ว่านันท์ไม่ทำแบบนั้นหรอก ผมก็พูดให้เธอรู้สึกดีขึ้น ให้เธอเลิกประชดประชัน นันท์กับบอกว่าเบื่อผม ละก็ไล่ผมไปไกลๆ แต่ผมก็รู้นะ ว่านันท์กำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่ ผมก็ไม่ได้โกรธอะไร ซักประมาน 5 นาที นันท์ไม่ตอบอะไรกับมาเลย นันท์ชอบเล่นทวิต ก็เลยไประบายในทวิต ละก็ไม่ตอบอะไรผมเลย ผมพยายามง้อเธอทุกๆอย่าง ผมอยากให้เธอกลับมาคุยกันดีๆแบบเมื่อก่อน ตอนนี้เราปิดเทอมอ่าครับ เลยไม่ได้เจอกัน ผมกลัวว่ายิ่งทักไปบ่อยๆ กลัวเธอจะหนีผมไปไกลกว่านี้อ่าครับ ผมคิดถึงนันท์มากเลยครับ-- นันท์ชอบอ่านพันทิปครับ ถ้านันท์เห็นกระทู้นี้ ผมขอให้นันท์กลับมาคุยกับผมอีกได้ไหม
ผมควรทำยังไงดีครับ เพื่อนๆพี่ๆช่วยบอกผมหน่อยนะครับ ขอบคุณที่อ่านเรื่องของผมมากนะครับ