เพียงเธอ (บทที่ ๑๐)

ก่อนอื่นต้องขอโทษค่ะที่หายไปจากถนนนักเขียนร่วม 3 อาทิตย์ และบทนี้ก็ช้ามาก เหตุก็เพราะไม่สบายค่ะ ลงบทนี้ก่อนนะคะแล้วจะเล่าค่ะว่าเกิดอะไรขึ้น เผื่อจะได้ระวังกันเพราะบางครั้งเรื่องที่เรามองว่าเล็กนิดเดียว อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่ยักษ์ไปได้เพียงเพราะไม่ระวังตัว

เหมือนเช่นเคย ขอบคุณทุกๆ คนที่มาอ่านนะคะ



บทก่อนๆ ค่ะ
บทนำ http://pantip.com/topic/32705425
บทที่ ๑ http://pantip.com/topic/32747704
บทที่ ๒ http://pantip.com/topic/32775622
บทที่ ๓ http://pantip.com/topic/32798708
บทที่ ๔ http://pantip.com/topic/32839123
บทที่ ๕ http://pantip.com/topic/32895410
บทที่ ๖ http://pantip.com/topic/32962172
บทที่ ๗ http://pantip.com/topic/33348347
บทที่ ๘ http://pantip.com/topic/33386316
บทที่ ๙ http://pantip.com/topic/33473975

บทที่ ๑๐

    “มีเรื่องอะไรกัน”

    พยงค์มองคนโน้นทีคนนี้ที จนท้ายสุดก็มาหยุดที่สะใภ้ สุ้มเสียงที่ถามอ่อนโยนลง

    “เรื่องอะไรกันแก้ว”

    และแก้วตาก็ตอบประสาซื่อ

    “ฝั่งตรงข้ามคลองมีค่ายทหารญี่ปุ่นค่ะ คุณราศีเป็นห่วง”

    ราศีฉวยโอกาสอธิบาย รู้ดีว่าพลรบเกรงใจแม่ของตัวเองเพียงไร คงไม่คัดค้านแน่ถ้าแม่พลอยเห็นดีเห็นงามไปด้วย

“เห็นว่าคุณแก้วตาเป็นผู้หญิงยังสาว ก็เลยคิดว่าอยู่ที่นี่น่าเป็นห่วง ไปอยู่ที่บ้านจะดีกว่านะคะ มีห้องว่างอยู่หลายห้องหรอกค่ะ”

    พยงค์ยิ้มแห้งแล้งกับข้อเสนอนั้น ทั้งเกรงใจทั้งหนักอกหนักใจ รู้ด้วยว่าทำไมลูกชายจึงคัดค้านหัวชนฝาจนแทบเหมือนทะเลาะกับนายจ้างของตัวเองขนาดนั้น ใครๆ ก็รู้ว่าบ้านของราศีคือซ่องนางโลมดีๆ นี่เอง แม้จะเป็นซ่องซึ่งคัดเลือกลูกค้าและรับเฉพาะแขกที่มีเงินหนาเท่านั้นก็ตาม แต่มีหรือที่พลรบจะยอมให้พี่สะใภ้ของตัวเองไปอยู่ที่นั่น ลูกชายหล่อนกำลังพยายามทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวแทนพี่ และกำลังดูแลทุกคนอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทำไมหล่อนจะดูไม่ออก

    “แต่นี่เมื่อคุณแก้วตาจะกลับไปอยู่บ้านเดิมก็คงไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วกระมังคะ” ราศีตอกย้ำในสิ่งที่พยงค์หวาดหวั่นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันอีกครั้ง

    เหลือบดูลูกชายก็เห็นว่ามองเมินไปทางอื่นเสีย หากถึงกระนั้นหล่อนก็ไม่พลาดประกายไหววูบในดวงตา

ยังไม่เคยมีใครทำให้พลรบสั่นสะเทือนได้มากเท่าแก้วตาไม่ว่าจะในเรื่องใด ว่าไปแล้วหล่อนเองก็เห็นใจลูกอยู่ไม่น้อย พลรบเฝ้ามองผู้หญิงซึ่งอยู่ในฐานะภรรยาของพี่ชายมานับสิบปี และแม้พี่จะตายไปแล้วก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง ผู้หญิงคนเดียวที่รักมานานหนักหนาอยู่ไกลเกินเอื้อมเสมอไม่ว่าจะเมื่อไร ยิ่งถ้าแก้วตากลับไปอยู่กับครอบครัวเดิมก็คงหมายถึงตัดขาดกันไปเลย คงต้องหักอกหักใจให้ได้เสียล่ะกระมัง

    
    คุณราศีกลับไปแล้ว ก่อนกลับหล่อนไม่วายทิ้งท้าย

    ‘พล คืนนี้บาร์ปิดแล้วเธอไปนอนที่บ้านพี่ก็แล้วกัน’

แก้วตามีความรู้สึกว่าคำพูดของหล่อนแฝงนัยอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่อยากสนใจว่าคืออะไร พลรบเป็นผู้ชาย จะไปนอนที่ไหนก็ไม่มีอะไรเสียหาย ที่จริงในระยะหลายเดือนที่ผ่านมานับแต่สงครามเริ่มเขาเคยหายไปจากบ้านบ่อยๆ โดยไม่มีใครรู้ว่าหายไปไหน จนบางครั้งคุณราศีต้องส่งคนมาตามถึงบ้าน

ประโยคต่อมาหล่อนทำทีเป็นบอกแม่ แต่ก็ชัดเจนว่าต้องการชี้ให้ใครเห็น

‘ที่นี่มีห้องนอนเดียว สี่คนอาจลำบากหน่อยนะคะ’