เราสงสัยมากค่ะว่าทำไมลือพงศ์ถึงเรียกโกตาซึ่งเป็นพอว่า "เด" ลองถามเพื่อนที่เรียนอักษรจีนและบ้านจีน เพราะคิดเอาเองว่าเป็นภาษาจีน เพื่อนก็บอกไม่รู้เหมือนกันไม่เคยได้ยิน

หรือว่าเป็นภาษาพื้นบ้านของทางภาคเหนือตอนล่างภาคกลางตอนบนคะ แบบที่คนในยุคๆนั้นพูดกัน เพราะบ้านเราเป็นคนพิษณุโลก อยู่ตำบลเล็กๆค่ะ แม่เราเกิดปี 15 ยายก็รุ่นเดียวกับพวกอุไร อัมพรในเรื่องเลย คำว่า "โก" ยายเราก็ใช้เรียกพี่ชายของยายเหมือนกันค่ะว่า "โกเทือง"

ขอเพิ่มเติมเล็กน้อยค่ะว่าเคยถามยาย ยายก็ไม่รู้เหมือนกัน เหมือนว่าเรียกมาตั้งแต่เด็กๆ เขาสอนมาก็เรียกแบบนั้นค่ะ

ตอนแรกคิดเอาเองอีกแล้วว่า "โก" น่าจะมาจากภาษาจีนหรือเปล่า เพราะว่ายายเราเป็นลูกครึ่งจีน ยายเรียกพ่อของยายว่า "เตี่ย" แม่เราก็เรียกทวดว่า "ก๋ง" เคยถามเพื่อน (คนเดิม)  เรื่อง "โก" เขาก็บอกว่าอาจจะมาจากภาษาจีนคำว่า "เกอ" ที่แปลว่าพี่ชาย เพราะถ้า "โก" ต้องเป็น อาผู้หญิงหรืออะไรสักอย่าง จำไม่ได้แล้วค่ะ...แต่ตอนนี้ก็ยังรู้สึกแบบงงๆมึนๆว่ามันใช่จริงๆเร้อ?

สรุปคือมีข้อสงสัยค่ะว่าคำว่า "เด" และคำว่า "โก" มีคำแปล หรือมีที่มาที่ไปยังไงหรือเปล่าคะ อย่างแบบถ้าเรียก "ทิด" คือผู้ชายที่บวชครบพรรษาแล้ว หรือว่าจะเป็นภาษาท้องถิ่นของคนในแถบ ๆ นั้นคะ แบบเราก็ถูกสอนให้เรียกยายว่า "แม่ใหญ่" เรียกแม่ของยายว่า "หง่อม" หรือ "แม่แก่" อย่างนี้น่ะค่ะ


ไม่รู้จะแท็กอะไรถึงจะได้คำตอบ ขอแท็กห้องภาษาไทยนะคะ

ขอบคุณค่ะ