คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
#มาแล้วค่ะ
หลังจากช่วงนั้นที่ เอ ขาดการติดต่อไปเลย สักระยะนึง เรานอนร้องไห้ทุกวัน
ในความคิดเรา เรายังไม่ได้บอกเอเลย ว่าเราคิดยังไง เรารู้สึกยัง เราไม่มีโอกาสแม้แต่จะแก้ตัวให้เอ ฟัง (ตอนนั้นคิดไปแล้วว่า เอคงจะเชื่อแม่ไปแล้วว่าเราเป็นคนไม่ดี)
เราสัญญาว่าเราจะไม่เลิกกัน แต่ทำไมมีแม่มาบอกเลิกแทนงั้นล่ะ #เฮริตหนักมากข้าวกินไม่ลงตาบวมตลอดเวลา
แล้วก็ช่วงสงกรานต์ จากที่ติดต่อเอ ไม่ได้ เราก็คิดว่า เอาเหอะเค้าไม่สนใจเราแล้ว เค้าเลิกกะเราแล้ว
เลยใช้ช่วงสงกรานต์เป็นตัวคลายเครียด แต่เราไม่ได้ไปอ่อยผู้ชายหรือยังไงนะ ก็ไปเล่นกับ้พื่อนเนี่ยแหละค่ะ
แต่แล้วมันกลับไม่ได้ผลค่ะ มันทำใหัสงกรานต์วันนั้นน่าเบื่อมากกว่าทุกปี (เพราะคิดถึงเอ มองไปทางไหนก็มีต่อคนมากันเป็นคู่)
ร้องไห้กลางถนนที่ไปเดินกะเพื่อนเลย (แต่ร้องแบบไม่มีเสียงน้ำตาไหลแต่มันก็กลมกลืนกับน้ำที่สาดเข้ามาเลยไม่มีใครรู้)
พอหลังสงกรานต์ เอ โทรกลับมาหาเพื่อนสนิทเอ (ซึ่งเราอยู่ห้องเดียวกัน ก็เหมือนสนิทด้วยกันทั้งสองฝ่าย ทั้งเอ แล้วก็เรา )
เราขอแทนเพื่อนชื่อว่าอามน่ะค่ะ คืออามก็คุยกะเอให้ เพราะว่า อามเห็นเราแบบเหมือนศพเดินได้มันก็เลยสงสารล่ะมั้ง 555
อามมาบอกเราว่า เอไม่รู้เรื่องเลยกะสิ่งที่แม่เอทำลงไปทุกอย่าง เฟสบุคเอ เอก็ไม่ได้เข้ามาตั้งนานแล้ว (แม่เอเข้า)
เกมหรืออะไร เอ ก็ยังไม่ได้เล่นมาเกือบจะเดือนนึงแล้ว เพื่อนเรารู้งานก็เล่าให้ฟังหมดเลยจ้ะ ว่าแม่เอ มาทำอะไรเอ ไว้บ้าง
เอก็เลยฝากอามมาขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่เอทำลงไป เอก็คิดถึงเอ็มมากเหมือนกัน แต่ทำอะไรไม่ได้เลย เพราะแม่เอ ค่อยเช็คทุกอย่าง
ก็ได้แต่ฝากอามมาบอก จากที่เราทำใจมาตั้งนาน คิดว่าเอ ไม่ได้รู้สึกอะไรกะเราแล้ว กลายเป็นว่าคิดผิดมาตลอด
เอก็รู้สึก แต่เอ ทำอะไรไม่ได้ไม่มีแม้แต่ที่ระบายความรู้สึก จะพูดกะใครก็ไม่ได้ (เมื่อก่อนเอจะปรึกษาทุกอย่างกะแม่เอ แต่เรื่องเราเอพูดกะแม่ไม่ได้)
เอนอนร้องไห้เงียบๆทุกวัน #เสียใจอย่างอยู่ข้างๆคอยปลอบ แต่เรายังดียังสามารถระบายกะเพื่อนได้ มีคนคุยให้พอคลายเครียด #กดดัน
ถ้าเราเบื่อ เราคิดในใจว่า เห้ย ! คนเป็นแฟนกันภาษาอะไรวะ หน้าก็ไม่เจอ รูปก็ไม่เห็น(โดนบล็อคเฟสบุค) แล้วเราบอกเลิกเอ
ทั้งๆที เอยังรักเราอยู่ เราก็คงจะดูเป็นคนเห็นแก่ตัวไปหน่อยทิ้งให้เอ เจอปัญหาอยู่คนเดียว
ซึ่งเราสองคนสัญญากันไว้ว่าจะเดินไปด้วยกัน เราเลยไม่มีทางบอกเลิกเอเด็ดขาด
เอกลัวว่าเราจะเหงา เอเลยฝากอามมาบอก ว่าให้เราหาคนคุยได้ไม่เหงา เพราะเอไม่สามารถมาคุยกะเราได้ตลอดเวลา
เพราะทางนั้นก็แม่ ทางนี้ก็เรา เอเลยวานให้ อามอะช่วยทำยังไงก็ได้ให้ เราไปชอบกับคนที่มาจีบเรา ชื่อ เค
เราก็นึกในใจว่า เห้ย ! ทำไมอะ ไม่รักก็บอกเลิกกันไปสิ้ ไม่ใช่มาทำแบบนี้ ทำไมต้องผลักไส เราด้วยล่ะ ตอนนั้นก็เสียใจ
แต่เพื่อนบอกว่า ตอนนี้เรากะเอ ไม่ได้อยู่ รร เดียวกันแล้ว เอกลัวเราไปเจอคนไม่ดีที่ รร ใหม่ เอเลยอยากให้เราคบกะเค
เพราะเคก็นิสัยดี <<จากสิ่งที่เอคิด (แต่เราไม่ชอบเค) ส่วนเรื่องแผ่นซีดีหนัง ที่เอบอกว่าเอจะเอามาคืนให้ที่หน้าบ้านเรา
กลายเป็นว่าแม่เอ มาแทน เอไม่รู้เรื่องเลยว่าแม่เอ เอาแผ่นมาคืนที่บ้านเรา แม่เอ ขโมยจากเอ มา ตอนที่เอไปสอบทหารให้แม่
จากที่เรามีกล่องความทรงจำกันอะ ตอนนี้เอ ไม่มีอะไรเลย เหลือแต่รูปเราที่เอเคยเซฟใส่ในคอมไว้ เพื่อไม่ให้แม่เห็น
ถึงแม้ว่าเราจะมันจะ ซับซ้อนจราจล ขนาดไหนเราก็ยังรอเอ มาตลอด
ก็ยังเชื่อว่า ถ้าเราจับมือผ่านอุปสรรคนี้ไปด้วยกันอะ มันอาจจะมีอะไรดีๆรอเราอยู่ข้างหน้าโดยที่ต่างฝ่ายต่างคนยังไม่อยากปล่อยมือกัน
แต่ตอนนี้เราก็ได้คุยกะเอ บ้างแล้วน่ะค่ะ แต่ผ่านตัส ในการีน่า เพราะว่าเปลี่ยนปุบมันจะหายไปเลย ไม่มีหลักฐานใดๆ ทิ้งไว้ให้แม่เอ เห็น
ก็ได้แต่รอให้บังเอิญต่างฝ่ายต่างออนพร้อมกันอะค่ะถึงจะได้คุย เพราะไม่ได้ทักมาหากัน
#ยังเป็นแบบนี้อยู่ช่วงปัจจุบัน เราไม่ขออะไรไปมากกว่านี้แล้วอะ ขอแค่ได้คุยเล็กๆน้อยๆก็ยังดี เพราะเราคบกันด้วยความเชื่อใจ ไว้ใจกัน
อาจจะเป็นเรื่องยากสำหรับสมัยนี้น่ะคะ แต่เราก็ยังเชื่อในตัวเอ ตลอด บอกเอว่าไปเรียนก็ตั้งใจเรียนไม่ใช่ไปเหล่หญิง
รร เอ ที่ใหม่ก็ อยู่ใกล้ๆบ้านเราระยะนึงเหมือนกันค่ะ (แต่คงไม่ได้เจอ)
ส่วนเราย้ายไปอยู่ รร หญิงล้วน คงมองชายอื่นไม่ได้นอกจากลุงยามหน้าประตู 5555
ค่ะ ! เราก็ยังเชื่อว่าเรากะเอจะเชื่อใจกันแบบนี้ เพราะถ้าต่างฝ่ายต่างต่างไม่ไหว
มันก็ต้องจบใช่มั้ยละค่ะ แต่เราสองคนก็ยังฝืนต่อไป ทำตรงนี้ให้เต็มที่ที่สุด เพราะเราจะได้ไม่มีโอกาสมาเสียใจที่หลังว่า ทำไมตอนนั้นเราไม่ทำให้ดีกว่านี้
แต่เพื่อนๆบอกว่า ทำใจไว้ก็ดีน่ะ เพราะปลายทางอาจจะเป็นไป ไม่ได้เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้ก็ได้
(แต่พูดให้เผื่อใจพูดง่ายน้ะคะ แต่ทำไม่ได้ รักใครรักให้เต็มที่เลยค่ะ ใช่ก็ใช่ไม่ใช่ก็เจ๊ง ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ )
เรายังไม่รู้ว่าข้างหน้าเราจะต้องรบกะแม่เออีกแค่ไหน เค้าจะมาด่าเราที่บ้านเลยหรือป่าว เราก็ยังไม่รู้ แต่เราก็จะไม่ปล่อยมือเอ จนกว่าถ้าเอ ถอดใจจะปล่อยมือจากเราเอง
ตอนนี้เราก็ได้แต่รอเอ ตอบตัสเราในการีนาน่ะคะ ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้นแล้ว
-
-
-
ขอบคุณน่ะคะสำหรับคนที่มารออ่าน ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะคะ เอ็มเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเจอปัญหาอยู่น่ะคะ ^^
หลังจากช่วงนั้นที่ เอ ขาดการติดต่อไปเลย สักระยะนึง เรานอนร้องไห้ทุกวัน
ในความคิดเรา เรายังไม่ได้บอกเอเลย ว่าเราคิดยังไง เรารู้สึกยัง เราไม่มีโอกาสแม้แต่จะแก้ตัวให้เอ ฟัง (ตอนนั้นคิดไปแล้วว่า เอคงจะเชื่อแม่ไปแล้วว่าเราเป็นคนไม่ดี)
เราสัญญาว่าเราจะไม่เลิกกัน แต่ทำไมมีแม่มาบอกเลิกแทนงั้นล่ะ #เฮริตหนักมากข้าวกินไม่ลงตาบวมตลอดเวลา
แล้วก็ช่วงสงกรานต์ จากที่ติดต่อเอ ไม่ได้ เราก็คิดว่า เอาเหอะเค้าไม่สนใจเราแล้ว เค้าเลิกกะเราแล้ว
เลยใช้ช่วงสงกรานต์เป็นตัวคลายเครียด แต่เราไม่ได้ไปอ่อยผู้ชายหรือยังไงนะ ก็ไปเล่นกับ้พื่อนเนี่ยแหละค่ะ
แต่แล้วมันกลับไม่ได้ผลค่ะ มันทำใหัสงกรานต์วันนั้นน่าเบื่อมากกว่าทุกปี (เพราะคิดถึงเอ มองไปทางไหนก็มีต่อคนมากันเป็นคู่)
ร้องไห้กลางถนนที่ไปเดินกะเพื่อนเลย (แต่ร้องแบบไม่มีเสียงน้ำตาไหลแต่มันก็กลมกลืนกับน้ำที่สาดเข้ามาเลยไม่มีใครรู้)
พอหลังสงกรานต์ เอ โทรกลับมาหาเพื่อนสนิทเอ (ซึ่งเราอยู่ห้องเดียวกัน ก็เหมือนสนิทด้วยกันทั้งสองฝ่าย ทั้งเอ แล้วก็เรา )
เราขอแทนเพื่อนชื่อว่าอามน่ะค่ะ คืออามก็คุยกะเอให้ เพราะว่า อามเห็นเราแบบเหมือนศพเดินได้มันก็เลยสงสารล่ะมั้ง 555
อามมาบอกเราว่า เอไม่รู้เรื่องเลยกะสิ่งที่แม่เอทำลงไปทุกอย่าง เฟสบุคเอ เอก็ไม่ได้เข้ามาตั้งนานแล้ว (แม่เอเข้า)
เกมหรืออะไร เอ ก็ยังไม่ได้เล่นมาเกือบจะเดือนนึงแล้ว เพื่อนเรารู้งานก็เล่าให้ฟังหมดเลยจ้ะ ว่าแม่เอ มาทำอะไรเอ ไว้บ้าง
เอก็เลยฝากอามมาขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่เอทำลงไป เอก็คิดถึงเอ็มมากเหมือนกัน แต่ทำอะไรไม่ได้เลย เพราะแม่เอ ค่อยเช็คทุกอย่าง
ก็ได้แต่ฝากอามมาบอก จากที่เราทำใจมาตั้งนาน คิดว่าเอ ไม่ได้รู้สึกอะไรกะเราแล้ว กลายเป็นว่าคิดผิดมาตลอด
เอก็รู้สึก แต่เอ ทำอะไรไม่ได้ไม่มีแม้แต่ที่ระบายความรู้สึก จะพูดกะใครก็ไม่ได้ (เมื่อก่อนเอจะปรึกษาทุกอย่างกะแม่เอ แต่เรื่องเราเอพูดกะแม่ไม่ได้)
เอนอนร้องไห้เงียบๆทุกวัน #เสียใจอย่างอยู่ข้างๆคอยปลอบ แต่เรายังดียังสามารถระบายกะเพื่อนได้ มีคนคุยให้พอคลายเครียด #กดดัน
ถ้าเราเบื่อ เราคิดในใจว่า เห้ย ! คนเป็นแฟนกันภาษาอะไรวะ หน้าก็ไม่เจอ รูปก็ไม่เห็น(โดนบล็อคเฟสบุค) แล้วเราบอกเลิกเอ
ทั้งๆที เอยังรักเราอยู่ เราก็คงจะดูเป็นคนเห็นแก่ตัวไปหน่อยทิ้งให้เอ เจอปัญหาอยู่คนเดียว
ซึ่งเราสองคนสัญญากันไว้ว่าจะเดินไปด้วยกัน เราเลยไม่มีทางบอกเลิกเอเด็ดขาด
เอกลัวว่าเราจะเหงา เอเลยฝากอามมาบอก ว่าให้เราหาคนคุยได้ไม่เหงา เพราะเอไม่สามารถมาคุยกะเราได้ตลอดเวลา
เพราะทางนั้นก็แม่ ทางนี้ก็เรา เอเลยวานให้ อามอะช่วยทำยังไงก็ได้ให้ เราไปชอบกับคนที่มาจีบเรา ชื่อ เค
เราก็นึกในใจว่า เห้ย ! ทำไมอะ ไม่รักก็บอกเลิกกันไปสิ้ ไม่ใช่มาทำแบบนี้ ทำไมต้องผลักไส เราด้วยล่ะ ตอนนั้นก็เสียใจ
แต่เพื่อนบอกว่า ตอนนี้เรากะเอ ไม่ได้อยู่ รร เดียวกันแล้ว เอกลัวเราไปเจอคนไม่ดีที่ รร ใหม่ เอเลยอยากให้เราคบกะเค
เพราะเคก็นิสัยดี <<จากสิ่งที่เอคิด (แต่เราไม่ชอบเค) ส่วนเรื่องแผ่นซีดีหนัง ที่เอบอกว่าเอจะเอามาคืนให้ที่หน้าบ้านเรา
กลายเป็นว่าแม่เอ มาแทน เอไม่รู้เรื่องเลยว่าแม่เอ เอาแผ่นมาคืนที่บ้านเรา แม่เอ ขโมยจากเอ มา ตอนที่เอไปสอบทหารให้แม่
จากที่เรามีกล่องความทรงจำกันอะ ตอนนี้เอ ไม่มีอะไรเลย เหลือแต่รูปเราที่เอเคยเซฟใส่ในคอมไว้ เพื่อไม่ให้แม่เห็น
ถึงแม้ว่าเราจะมันจะ ซับซ้อนจราจล ขนาดไหนเราก็ยังรอเอ มาตลอด
ก็ยังเชื่อว่า ถ้าเราจับมือผ่านอุปสรรคนี้ไปด้วยกันอะ มันอาจจะมีอะไรดีๆรอเราอยู่ข้างหน้าโดยที่ต่างฝ่ายต่างคนยังไม่อยากปล่อยมือกัน
แต่ตอนนี้เราก็ได้คุยกะเอ บ้างแล้วน่ะค่ะ แต่ผ่านตัส ในการีน่า เพราะว่าเปลี่ยนปุบมันจะหายไปเลย ไม่มีหลักฐานใดๆ ทิ้งไว้ให้แม่เอ เห็น
ก็ได้แต่รอให้บังเอิญต่างฝ่ายต่างออนพร้อมกันอะค่ะถึงจะได้คุย เพราะไม่ได้ทักมาหากัน
#ยังเป็นแบบนี้อยู่ช่วงปัจจุบัน เราไม่ขออะไรไปมากกว่านี้แล้วอะ ขอแค่ได้คุยเล็กๆน้อยๆก็ยังดี เพราะเราคบกันด้วยความเชื่อใจ ไว้ใจกัน
อาจจะเป็นเรื่องยากสำหรับสมัยนี้น่ะคะ แต่เราก็ยังเชื่อในตัวเอ ตลอด บอกเอว่าไปเรียนก็ตั้งใจเรียนไม่ใช่ไปเหล่หญิง
รร เอ ที่ใหม่ก็ อยู่ใกล้ๆบ้านเราระยะนึงเหมือนกันค่ะ (แต่คงไม่ได้เจอ)
ส่วนเราย้ายไปอยู่ รร หญิงล้วน คงมองชายอื่นไม่ได้นอกจากลุงยามหน้าประตู 5555
ค่ะ ! เราก็ยังเชื่อว่าเรากะเอจะเชื่อใจกันแบบนี้ เพราะถ้าต่างฝ่ายต่างต่างไม่ไหว
มันก็ต้องจบใช่มั้ยละค่ะ แต่เราสองคนก็ยังฝืนต่อไป ทำตรงนี้ให้เต็มที่ที่สุด เพราะเราจะได้ไม่มีโอกาสมาเสียใจที่หลังว่า ทำไมตอนนั้นเราไม่ทำให้ดีกว่านี้
แต่เพื่อนๆบอกว่า ทำใจไว้ก็ดีน่ะ เพราะปลายทางอาจจะเป็นไป ไม่ได้เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้ก็ได้
(แต่พูดให้เผื่อใจพูดง่ายน้ะคะ แต่ทำไม่ได้ รักใครรักให้เต็มที่เลยค่ะ ใช่ก็ใช่ไม่ใช่ก็เจ๊ง ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ )
เรายังไม่รู้ว่าข้างหน้าเราจะต้องรบกะแม่เออีกแค่ไหน เค้าจะมาด่าเราที่บ้านเลยหรือป่าว เราก็ยังไม่รู้ แต่เราก็จะไม่ปล่อยมือเอ จนกว่าถ้าเอ ถอดใจจะปล่อยมือจากเราเอง
ตอนนี้เราก็ได้แต่รอเอ ตอบตัสเราในการีนาน่ะคะ ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้นแล้ว
-
-
-
ขอบคุณน่ะคะสำหรับคนที่มารออ่าน ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นนะคะ เอ็มเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเจอปัญหาอยู่น่ะคะ ^^
แสดงความคิดเห็น
ชีวิตหักมุม :(
เราขอแทนตัวเองว่า เอ็มน่ะคะ เราก็มีคนมาจีบนะ แต่เราเลือกแฟนเรามากกว่า
ส่วนแฟนเราแทนว่า เอ ก็มีรุ่นน้องมาปลื้ม เพราะว่าเรียนเก่ง นิสัยดี
คือเรากะเอ เป็นเพื่อนกัน อยู่ โรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกันมา 4 ปี
พอถึงเวลาต้องจากกัน เราก็เพิ่งมาชอบกัน ( เสียใจ ความรู้สึกช้า TT )
เพราะว่าเรานั่งใกล้กันตลอด มีไรคอยช่วยกันตลอด ( เรื่องเรียน งาน การบ้าน บลาๆ )
คือแรกๆ ก็ไม่ได้คิดไร เอไปมีแฟนเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไร
พอเข้าช่วงหน้าหนาว เรากะเอ สนิทกัน เราอยากใส่เสื้อกันหนาวของเอ
ซึ่งเอ ก็อยากใส่เสื้อของเรา ( เราออกจะห้าวๆ แบบผู้ชายมากกว่าเสื้อกันหนาวนั้นเลยเป็นแนวผู้ชาย )
แลกเสื้อกันเสร็จ ตอนแรกก็ยังเฉยๆ เพราะคิดในใจว่า อยากใส่เสื้อของเอ เฉยๆ
พอใส่ไปใส่มา มีคนทักว่า เป็นแฟนกันหรอ ซึ่งก็ยังไม่ได้คิดอะไร
(ทีจริงก็เก็บไปคิดบ้างว่า เอ ก็เรียนเก่ง หน้าตาก็โอเคระดับนึง ถ้าเลือกเพื่อนในห้องเป็นแฟนก็จะเลือก เอ เนี่ยแหละ)
คือมีอยู่มา วันนึง เอ ทำดีกะเรามาก เราก็ใจอ่อน นะ เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน เอ ก็ช่วยทำงาน ติวหนังสือให้ ทั้งๆทีเป็นคนไม่ค่อยชอบยุ่งกะใคร
เราก้เลยคิด แต่เราก็คิดในใจว่าคงเป็นเราที่คิดไปเองอยู่ ฝ่ายเดียว เอไม่เคยยุ่งกะผู้หญิงคนไหนเลย
แต่เราก็บอก เพื่อนๆสนิทของเรา ไปบ้างแล้วล่ะ ว่าเราชอบ เอ และเพื่อนสนิทของ เอ ก็รู้อีกเช่นกัน
เพื่อนสนิทของเอ ก็คงจะไปบอก เอ แต่ เอ กลับบอกมาว่า เราก็ชอบเอ็มน่ะ รู้สึกดีแบบไม่เคยรู้สึกกะใครมาก่อน แต่เหลือเวลาอีกแค่ สองเดือนจะไปทันอะไร เดียวก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว คือช่วงนั้น #ร้องไห้หนักมาก 5555 ก็คิดว่าทำไมเราไม่ทำ สองเดือนนี้ให้ดีที่สุด แต่ก็ได้แค่คิดกะตัวเองอะนะ
แล้วเพื่อนๆ เราในห้องก็เล่นหมุนขวด บอกความจริงกัน ซึ่งไม่มีทางโกหกกัน เชื่อใจ หมุน1ครั้ง ได้1คำถาม ซึ่ง เอ ก็เล่นด้วย #ตกใจ
มีเพื่อนคนนึงถามเราว่า มีคนที่ชอบยัง เราก็ดันตอบไปว่า มีแล้ว ( รอดเพราะว่ามันถามได้คำถามเดียว ) #โล่งอก
แต่โชคดันไม่เข้าข้าง ปากขวดกลับมาที่เรา เพื่อนก็ถามต่อว่าใคร เราก็มองไปทาง เอ แล้วบอกว่า อยู่ในวงด้วยเนี่ยแหละ เพื่อนก็ร้อง ฮิ้ว กันใหญ่
เอ ก็ดูเหมือนจะเขินๆ ด้วย แต่เรานี้ไปหมดแล้ว หน้าแดง รู้สึก อากาศร้อนขึ้นมาทันที
เพื่อนก็เล่นๆไปๆ ขวดนั้น ดันหมุนไปทางเอ เพื่อนก็ถามว่า เอมีคนที่ชอบยัง เอ ตอบว่า มีแล้วเพื่อนก็ถามว่าใคร เอ ก็หลุดปากพูดว่า ในวงเนี่ยแหละ ( แต่เจ้าตัวดันลืม เพราะว่ามันถามได้แค่คำถามเดียว )
และด้วยความรู้งานของเพื่อนทั้งสองฝ่าย ขวดเจ้ากรรม นั้นกลับไปอยู่ที่เอ อีกเพื่อนเราก็ถามว่า คนในวงเนี่ยชื่อไร เอ ดันตอบว่า เป็นเรา (ในใจนิ้กรี๊ด ><")
มาถึงขนาดนี้เพื่อนถามว่า คบเลยมั้ย ถ้าตกลงให้ ชูนิ้ว 1 เป็นอันตกลง แต่ 2 ไม่ตกลง (แต่ตอนนั้นปิดตาเอ อยู่นะคะ เพราะว่าเขิน )
เราก็ชูนิ้ว 1 เพราะก็ เฮ้ กันใหญ่เลย เอ ก็คงจะรู้คำตอบแล้วอะ แล้วก็หมดเวลาพัก พอดี ต่างคนก็ต่างกลับไปนั่งทีตัวเอง
เราก็นั่งใกล้ เอ ก็ได้แต่เขิน ไม่พูดกันทั้งสองฝ่าย ><" แล้วคืนนั้น เรากะเอก็ตกลง คบกันอย่างเป็นทางการ
แต่ขอไม่บอกลายละเอียดตรงนี้นะค่ะ เราเป็นแฟนคนแรกของ เอ
ความรักของเรา ราบรื่นมาก ตลอดมา กลายเป็นคู่รักที่น่าอิจฉา ที่สุดในห้อง
ส่งกระดาษคุยกันเวลาที่ครูไม่ให้พูดเสียงดัง จะมีเพียงเราสองที่รู้เรื่อง ><" ฟินกันเอง
บังเอิญมา รร พร้อมกันเพราะว่า มาสายด้วยกันทั้งคู่
เอ เป็นสิ่งที่ทำให้เราอยากมาเรียนมากขึ้น เพราะปกติไม่ชอบ รร เลย น่าเบื่อมาก
ก็ไม่มีไร เราไม่เคยจับมือกัน มีแต่ นั่งแอบมองหน้ากันตอนเรียน ตอนเลิกเรียนก็ไปส่ง เอ กลับบ้านก่อนเพราะที่บ้าน เอ มารับเร็ว
เรากะเอ ก็คบกันมาได้ สักระยะ นึง เพื่อนที่ รร รู้ คุณครูที่ รร ก็รู้
วันวาเลนไทน์ เราก็แลกตุ๊กตากัน เรากะเอ ชอบเป็ดด้วยกันทั้งคู่ ก็แลกตุ๊กตาเป็ดกัน มีแหวนคู่ด้วย
พอถึงช่วงสอบ เราก็ ช่วยกันอ่านหนังสือ จากที่เอ ได้อันดับมากกว่า เราเมื่อเทอมที่แล้ว แต่เทอมนี้เราได้มากกว่า
#พอสอบเสร็จ
ถึงเวลาที่ต้องจากกัน เรากะเอก็ น้ำตาคลอเลย ว่าแบบเพิ่งจะมารู้สึกดีต่อกันและอยู่ด้วยกันได้แค่แปปเดียวเอง
เราก็เลยให้ รูปคู่ที่ถ่ายด้วยกันไป ใส่ในกล่อง เป็นกล่องความทรงจำ
ตอนปิดเทอมแรก ๆ เราก็ได้คุยกันในเฟสได้ตามปกติ
ตลอดที่ผ่านมา แม่เอ ยังไม่รู้เรื่อง และ เค้าก็มารู้เรื่องช่วงหลังๆ
หลังจากที่เราไปดูหนังกะเอ เค้าก็เหมือนไม่ค่อยชอบเรา เห็นเพราะว่าเค้าไปรอเอ กลับบ้านทีเดียว (ตอนนั้นคิดว่า คิดไปเองอะป่าว แต่เรามีเซ้นส์ )
พอดูหนังเสร็จ แม่เอ ก็พา เอ ไปหาที่เรียนพิเศษ จากที่ได้คุยเฟสกันช่วง เที่ยงๆ กะ เย็น กลายเป็นว่า คุยเย็นอย่างเดียว
แล้วแม่เอก็ เริ่มเข้ามาอ่านแชท ที่เราคุยกะเอ (ส่วนตัวก็อึดอัดนะคะ แต่ก็ทำไรไม่ได้ ไม่อยากบอก เอ กลัวเอ ไม่สบายใจเพราะเอ รักแม่มากกก )
เวลาคุยโทรสัพ เอ ก็ต้องแอบคุย เพราะถ้าแม่รู้ แม่ก็จะเหมือนว่า เคืองๆ เอ โกด เอ ไม่ยอมคุยกะ เอ
เอ ก็แบ่งเวลามาให้เราสักพักนึง แล้วก็ไปอยู่กะ แม่ต่อ ( เหมือนเราไปแย่งความรักจากลูกเค้าหรือป่าวไม่แน่ใจ )
พอช่วงปิดเทอม โรงเรียนทหารอากาศ ทหารบก ก็มีเปิดรับสมัครกัน
แม่เอ อยากให้เอ เป็นทหาร ทั้งๆทีเอ อยากเป็นหมอ
คือช่วงนั้น เอ ก็ฟิตร่างการ ออกกำลัง วิ่งบ่อยๆ เพื่อฟิตร่างกายไปสอบทหาร
เอก็มาบอกเราว่า ขอสอบทหารให้แม่ก่อนเลิกคุยกันสักพัก ไว้สอบเสร็จจะกลับมาคุยด้วย
และ ช่วงนั้น เรากะเอ ก็ไม่ได้คุยกันเลย หายไปนานมาก เรายอมรับว่า เสียใจ เหงาก็เหงา
#สักระยะนึงผ่านไป
แล้วเราก็บังเอิญไปเจอ เอ พอดี แม่เอ ก็ เห็นเราพอดี เราก็สวัสดีค่ะ แล้วก็ขอตัวไป รับเพื่อนเพราะว่า นัดเพื่อนจะมาวิ่งด้วยกัน
สรุปอีกวันนึง แม่เอ พาเอ เปลี่ยนที่วิ่งเลยจ้าาา แถมมีการเช็คอิน บอกด้วยว่า เปลี่ยนที่แล้วน้าา อะไรแบบนี้
เราก็ไม่ได้อะไร อีกวันนึงตอนเช้ามา เฟสเอหาย สรุป พอเราเข้าไปดูเฟสเอกลายเป็นว่า เฟสเอ บล้อคเฟสเราจ้า รวมทั้งเฟสแม่เรา น้องสาวเราด้วย
เอ ก็รู้ว่า แม่เอ เล่นเฟสเอ เอก็เลยเลี่ยงทีจะคุยกะเราในเฟส แล้วไปคุยในการีน่าแทน เพราะแม่ไม่รู้
เอ ก็ถามเราว่า ทำไมเอไม่เห็นเฟสเราเลย เราก็ไม่กล้าบอกว่าบล็อค
เอ ก็ถามอีกว่า บล็อคหรอ บล็อคทำไม เราก้เลยตอบไปว่าไม่ใช่เฟสเรานะ
เอ ก็เลยบอกว่า เฟสเราหรอ งั้น อัลบล็อคให้หน่อย พอเราอัลบล็อค เสร้จ แอดเฟรน เรียบร้อย
ไลน์แม่เอ ทักมาเลยจ้า "เอ็มทำไมต้องรบกวนเวลาอ่านหนังสือของเอด้วย ทำไมเอ็มถึงต้องคอยมาคุยกะเอ จะรีบหาทำไมแฟน เอยังไม่พร้อมจะมีแฟน ถ้าเอ็มอยากมีก็ไปหาคนอื่น " จึกเลยค่ะ ช่วงนั้นทำไรไม่ถูกร้องไห้ ทุกคืนเลย ติดต่อ เอ ก็ไม่ได้แต่คิดว่า เอ คงจะเลิกตามที่แม่เอบอก
หลังจากนั้นประมาน สองอาทิตย์ แม่เอ มาหาที่บ้านแต่เราไม่อยู่บ้าน ลุงเราไปเจอแม่เอ แทน เอ่อ....ลืมบอกว่า ก่อนปิดเทอมเราให้เอ ยืมแผ่นซีดีหนัง ซึ่งตอนที่ยังคุยกันดีๆ อยู่ เอบอกจะให้แม่พาเอ มาคืนที่บ้าน แต่แล้ว ก็คงไม่ได้เป็นอย่างที่คิด แม่เอบอกให้เราเลิกยุ่งกะลูกเค้าไปแล้ว แต่วันนั้นที่เค้ามา ลุงเราออกไปรับของแทน แม่เอ ก็เลยฝากของ กลับมา ข้างในเป็นแหวนคู่ที่เราใส่ด้วยกัน รูปที่เราถ่ายคู่กัน แต่โดนฉีกมีแต่รูปเรากลับมา รูปของเอ เค้าคงจะเก็บไป จากนั้น เอ ก็หายไปเลย พยายามให้เพื่อนสนิท เอ ติดต่อ แต่กลับติดต่อไม่ได้ หายไปเลย
-
-
-
-
-
เดียวมาต่อนะคะ ขอโทษด้วย ที่มีแต่น้ำๆ เป็นกระทู้แรกเลย ไม่รู้ฟรอมการเขียนอะคะ ขอโทษด้วยนะคะ อาจจะยาวไปหน่อยแต่ช่วยอ่าน
ขอบคุณคอมเม้นทุกคอมเม้น ที่เข้ามานะคะ ทั้งคอมเม้นที่เห็นด้วย แต่ไม่เห็นด้วยเท่าไหร่