สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราถ้ามีอะไรผิดพลาดขอโทดด้วยนะ เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คือเรามาถึงจุดๆนึงที่เราสึกอึดอัดมาก เราไม่กล้าจะเล่าให้ใครฟังแม้แต่เพื่อนสนิทของเราเอง คือเรามีเพื่อนผู้ชายที่สนิทมากอยู่คนนึงสมมุติว่าเป็น เอ แล้วกัน คือ เอดีกับเรามากดีกับเรามาตลอด เรากับเอเริ่มรู้จักกันตอนม.3 ตอนที่ไปสอบที่เดียวกัน เราอยู่กันคนละโรงเรียน เอ เป็นคนที่ป็อปของโรงเรียนนั้น ของสนามสอบเลยก็ว่าได้นะ เพื่อนเราก็ชอบกันบอกหล่อดี น่ารักดี เราก็เฉยๆไม่ได้คิดอะไรเพราะวันนั้นเราไม่เห็นเอ แล้ววันนึงเพื่อนเราก็เอาเฟสเอมาให้ดู เราก็ยังเฉยๆเพื่อนก็แอดไปหาเอกัน มันก็บอกให้เราลองแอดไป เราก็แอดส่งไป ไม่ได้สนใจอะไร ไม่เคยคุยกัน แล้วเพื่อนเราก็ทักไปคุยกับเอ มันก็ชอบเอามาเล่าว่าเอน่ารักดี นิสัยดี แต่เราก็เฉยๆไม่ได้คิดอะไร จนเราจบม.3 เราก็มาต่อโรงเรียนอาชีวะโรงเรียนนึง แล้วมันก็เป็นเรื่องบังเอิญ ที่เรากับเอมาเรียนโรงเรียนเดียวกัน แต่เราอยู่คนละสาขากัน แต่เพื่อนสนิทเราที่เคยเรียนมาด้วยกันดันได้อยู่ห้องเดียวกับเอ(ไม่ใช่คนที่เคยทักไปคุยกับเอนะ)คือพึ่งเข้าโรงเรียนใหม่ๆเหมือนยังแยกกันไม่ค่อยได้ เราก็จะไปหาเพื่อนเราบ่อย แล้วก็จะเจอเอ เอเป็นคนน่ารักเพื่อนเราเลยมาเล่าให้ฟัง เราก็เลยแบบอยากลองคุยบ้างอะไรบ้าง พอเราทักไปความรู้สึกเรานะ เราว่าเอยิ่งกว่าที่เพื่อนพูดอีก คุยด้วยแล้วสนุกมีเรื่องคุยกันเลื่อยๆคือคุยกับทุกวันว่างก็คุยกันตลอด จนวันนึงเรามีแฟน เราคบกับแฟนเราได้ประมาณ2เดือน เราก็เลิกกับแฟน ตอนนั้นเราเสียใจมาก เราก็เล่าให้เอฟัง เอรู้แทบจะทุกเรื่องของเรา เอก็คอยปลอบเราอยู่ข้างๆเราจนทุกอย่างโอเค เราปกติเหมือนเดิม เรากับเอก็สนิทกันมากขึ้น ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมเรากับเอก็คุยกันทุกวัน เรียกได้ว่าทั้งวัน ถ้าวันไหนเราไม่ทักไปเอก็จะทักมา พอใกล้ๆเปิดเทอมเอก็มีแฟน แต่เอก็เหมือนเดิมกับเราทุกอย่างเพราะเราคุยกับแบบเพื่อนกัน แต่เราก็ไม่ได้คุยกันมากเท่าเดิม พอช่วงเดือนธันวา เป็นวันเดินของรุ่นพี่คนนึงที่เราปลื้มเขามาก เราก็เอาเค้กไปเซอร์ไพร้พี่เขา เอก็ไปเป็นเพื่อนเรา นี่แหละจุดพีค เที่ยวด้วยกันครั้งแรก เรารู้สึกว่าอุ่นใจเวลาเอไปไหนมาไหนด้วย ต่อมาช่วงวันหยุดสอบเรากับเพื่อนผู้หญิงคนนึงก็ชวนกันไปซื้อเสื้อผ้า เราเลือกที่จะไปแพตตินั่ม เราเลยลองชวนเอ เอก็ตกลงไปกับเรานะ เอก็เข้ากับเพื่อนเราได้ไวมากสนิทกันไวมาก เรากับเอก็สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆเริ่มไปกินข้าวด้วยกันบ้าง ดูหนังด้วยกันบ้าง เราเหมือนเป็นคนเอาแต่ออกงี่เง่า เราเลยไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ แต่เอยอมเราตามใจเราทุกอย่าง จนมาถึงประมาณเดือนมีนาเราก็มีแฟนใหม่ แฟนใหม่เราคนนี้จัดว่าแสบพอสมควร พาเราให้ปวดใจตลอด เวลาทะเราะกันเราก็จะเล่าให้เอฟังเพราะคิดว่าเป็นผู้ชายเหมือนแฟนเราคงเข้าใจทั้งเราทั้งแฟนเรา เอก็บอกเราสอนเราตลอดว่าควรทำยังใง เราก็บอกแฟนเรานะว่าเอเป็นเพื่อนสนิทเรา จนวันนึงเรากับแฟนเราเริ่มมาถึงจุดอิ่มตัว ทำนองว่าเบื่อกันห่างกัน เราก็เครียดโทรไปปลุกเอเล่าให้เอฟัง เอก็ปลอบเราให้เรากับแฟนลองเปิดใจคุยกัน มันก็โอเคนะ พอตกเป็นมีคนมาบอกเราว่าแฟนเราพาผู้หญิงไปที่บ้าน ไอ้เราก็เครียดสิ่ค่ะ ตอนนั้นแฟนเราไปข้างนอกไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปเราก็แบบทำอะไรไม่ถูกจะโทรไปหาแฟนเราก็โทรไม่ได้ เราก็เลยคุยกับเอ เล่าเรื่องให้เอฟังเอก็ปลอบเราให้เราใจเย็นๆเพราะเราเป็นคนใจร้อนมากพอแฟนเรากลับมามันก็มาอธิบายให้เราฟังว่าแค่พาไปไม่ได้มีอะไร ผู้หญิงก็นั่งอยู่น่าบ้าน คือผู้หญิงเรารู้ๆอยู่ว่าไม่ธรรมดา แฟนเราก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้เราฟัง เราก็ไม่ได้เชื่อเต็มร้อย เราก็เล่าให้เอฟังเลื่อยๆ เราคุยกับเอในเฟส แล้วแฟนเราก็มีรหัสแฟน แฟนเราเข้าจะไปหาว่าใครเป็นคนบอกเรา แล้วก็ไปเห็นที่เราคุยกับเอไว้ แฟนเราก็ไปตอบ ทีนี่แมนๆคุยกันเลยจ้าา เอกับแฟนเราก็คุยกัน แฟนเราก็อธิบายให้เอฟัง แล้วเอก็บอกให้เราลองให้โอกาสแฟนเราอีกครั้ง เราก็โอเคลองก็ลอง วันนั้น เราชอบคำของเอกันแฟนเรามาก แฟนเราถามเอว่า นายเป็นเพื่อนสนิทแฟนเราเหรอ เอก็ตอบว่าใช่ ทำไมนายทำแบบนี้นายรู้ไหมเพื่อนเราเสียใจแค่ไหนกับสิ่งที่นายทำ คือคำนี้ของเอเราจำไม่เคยลืมเลย พอวันนึงเราหมดความอดทนกับแฟนเราจริงๆ เราเลยขอเลิก แฟนเราก็ตกลงเพราะคุยกันแล้วถ้าไปต่ออาจจะแย่กว่านี้ก็ได้ ตอนนั้นเราก็เสียใจมาก แลล้วก็สเต็ปเดิมเอปลอบเหมือนเดิม สำหรับเราไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรเอนี่แหละอยู่ข้างๆเรามาตลอด ผ่านมาช่วงนึงเราเริ่มโอเคเราก็ชวนเอไปเที่ยว วันนั้นเราไปดูหนังกัน พอตอนจะกลับเราก็เกิดอาการงอแงอยากจะไปตลาดนัดรถไฟ เอก็ตามใจนะพาเราไป แล้วก็พอเราไปส่งที่บ้าน ผ่านมาประประมาณ3วันได้ แฟนเอมาว่าเราจ้า ด่าเราเยอะมาก แล้วเราก็เสียความรู้สึกมมาก เราก็นี่เลยโทรไปาเอเลยจ้าทำไมให้แฟนมาว่าเราแบบนี้ เราก็โกดไม่คุยด้วยอีกเลยเพราะคิดว่ายังใงเอก็ต้องงเลือกแฟนเชื่อแฟนว่าให้เลิกยุ่งกับเรา พีคจ้านางสองคนทะเราะกัน แล้วเอก็มาขอโทดเราง้อเรา คือเราแบบงงๆ จุดพีคที่สุดคือเราเริ่มรู้สึกดีกับเอมากขึ้น วันนึงเราไปงานวันเกิดเพื่อนเอก็เอเราก็ชวนเอไปด้วยเพราะเอกับแฟนของเพื่อนเราเป็นเพื่อนกัน เราก็กินเหล้ากันนั่งเล่นกันจนจะเช้า ประมานตี4เรากับเอก็กลับบ้านกันเอเป็นคนมาส่งเรา แล้วเราก็มาติดฝนอยู่กับเอที่ปั้มที่นึง เอดูแลเราดีมาก เราไม่ไหวจะอาเจียนเอก็มาลูบหลังให้ เรากลัวฟ้าร้องเอก็ให้เราจับแขนเอไว้ เราก็เมานิดๆเราเลนบอกเอว่าเราจะนอนนะเอก็เฝ้าเรานอนเราก็หมอบไปกับโจ๊ะแล้วมือนึงก็จับแขนเอไว้ มือนึงปิดหูเราไว้ คือเอดีกับเรามากจนตอนนี้เราหวั่นไหวไปแล้ว เราอึดอักมากเราไม่กล้าที่จะบอกใคร เราไม่กล้าทีจะบอกให้เอรู้ เรากลัวทุกอย่างมันจะพัง จนตอนนี้เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
จะทำยังใงถ้ารักเพื่อนสนิท
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราถ้ามีอะไรผิดพลาดขอโทดด้วยนะ เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คือเรามาถึงจุดๆนึงที่เราสึกอึดอัดมาก เราไม่กล้าจะเล่าให้ใครฟังแม้แต่เพื่อนสนิทของเราเอง คือเรามีเพื่อนผู้ชายที่สนิทมากอยู่คนนึงสมมุติว่าเป็น เอ แล้วกัน คือ เอดีกับเรามากดีกับเรามาตลอด เรากับเอเริ่มรู้จักกันตอนม.3 ตอนที่ไปสอบที่เดียวกัน เราอยู่กันคนละโรงเรียน เอ เป็นคนที่ป็อปของโรงเรียนนั้น ของสนามสอบเลยก็ว่าได้นะ เพื่อนเราก็ชอบกันบอกหล่อดี น่ารักดี เราก็เฉยๆไม่ได้คิดอะไรเพราะวันนั้นเราไม่เห็นเอ แล้ววันนึงเพื่อนเราก็เอาเฟสเอมาให้ดู เราก็ยังเฉยๆเพื่อนก็แอดไปหาเอกัน มันก็บอกให้เราลองแอดไป เราก็แอดส่งไป ไม่ได้สนใจอะไร ไม่เคยคุยกัน แล้วเพื่อนเราก็ทักไปคุยกับเอ มันก็ชอบเอามาเล่าว่าเอน่ารักดี นิสัยดี แต่เราก็เฉยๆไม่ได้คิดอะไร จนเราจบม.3 เราก็มาต่อโรงเรียนอาชีวะโรงเรียนนึง แล้วมันก็เป็นเรื่องบังเอิญ ที่เรากับเอมาเรียนโรงเรียนเดียวกัน แต่เราอยู่คนละสาขากัน แต่เพื่อนสนิทเราที่เคยเรียนมาด้วยกันดันได้อยู่ห้องเดียวกับเอ(ไม่ใช่คนที่เคยทักไปคุยกับเอนะ)คือพึ่งเข้าโรงเรียนใหม่ๆเหมือนยังแยกกันไม่ค่อยได้ เราก็จะไปหาเพื่อนเราบ่อย แล้วก็จะเจอเอ เอเป็นคนน่ารักเพื่อนเราเลยมาเล่าให้ฟัง เราก็เลยแบบอยากลองคุยบ้างอะไรบ้าง พอเราทักไปความรู้สึกเรานะ เราว่าเอยิ่งกว่าที่เพื่อนพูดอีก คุยด้วยแล้วสนุกมีเรื่องคุยกันเลื่อยๆคือคุยกับทุกวันว่างก็คุยกันตลอด จนวันนึงเรามีแฟน เราคบกับแฟนเราได้ประมาณ2เดือน เราก็เลิกกับแฟน ตอนนั้นเราเสียใจมาก เราก็เล่าให้เอฟัง เอรู้แทบจะทุกเรื่องของเรา เอก็คอยปลอบเราอยู่ข้างๆเราจนทุกอย่างโอเค เราปกติเหมือนเดิม เรากับเอก็สนิทกันมากขึ้น ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมเรากับเอก็คุยกันทุกวัน เรียกได้ว่าทั้งวัน ถ้าวันไหนเราไม่ทักไปเอก็จะทักมา พอใกล้ๆเปิดเทอมเอก็มีแฟน แต่เอก็เหมือนเดิมกับเราทุกอย่างเพราะเราคุยกับแบบเพื่อนกัน แต่เราก็ไม่ได้คุยกันมากเท่าเดิม พอช่วงเดือนธันวา เป็นวันเดินของรุ่นพี่คนนึงที่เราปลื้มเขามาก เราก็เอาเค้กไปเซอร์ไพร้พี่เขา เอก็ไปเป็นเพื่อนเรา นี่แหละจุดพีค เที่ยวด้วยกันครั้งแรก เรารู้สึกว่าอุ่นใจเวลาเอไปไหนมาไหนด้วย ต่อมาช่วงวันหยุดสอบเรากับเพื่อนผู้หญิงคนนึงก็ชวนกันไปซื้อเสื้อผ้า เราเลือกที่จะไปแพตตินั่ม เราเลยลองชวนเอ เอก็ตกลงไปกับเรานะ เอก็เข้ากับเพื่อนเราได้ไวมากสนิทกันไวมาก เรากับเอก็สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆเริ่มไปกินข้าวด้วยกันบ้าง ดูหนังด้วยกันบ้าง เราเหมือนเป็นคนเอาแต่ออกงี่เง่า เราเลยไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ แต่เอยอมเราตามใจเราทุกอย่าง จนมาถึงประมาณเดือนมีนาเราก็มีแฟนใหม่ แฟนใหม่เราคนนี้จัดว่าแสบพอสมควร พาเราให้ปวดใจตลอด เวลาทะเราะกันเราก็จะเล่าให้เอฟังเพราะคิดว่าเป็นผู้ชายเหมือนแฟนเราคงเข้าใจทั้งเราทั้งแฟนเรา เอก็บอกเราสอนเราตลอดว่าควรทำยังใง เราก็บอกแฟนเรานะว่าเอเป็นเพื่อนสนิทเรา จนวันนึงเรากับแฟนเราเริ่มมาถึงจุดอิ่มตัว ทำนองว่าเบื่อกันห่างกัน เราก็เครียดโทรไปปลุกเอเล่าให้เอฟัง เอก็ปลอบเราให้เรากับแฟนลองเปิดใจคุยกัน มันก็โอเคนะ พอตกเป็นมีคนมาบอกเราว่าแฟนเราพาผู้หญิงไปที่บ้าน ไอ้เราก็เครียดสิ่ค่ะ ตอนนั้นแฟนเราไปข้างนอกไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปเราก็แบบทำอะไรไม่ถูกจะโทรไปหาแฟนเราก็โทรไม่ได้ เราก็เลยคุยกับเอ เล่าเรื่องให้เอฟังเอก็ปลอบเราให้เราใจเย็นๆเพราะเราเป็นคนใจร้อนมากพอแฟนเรากลับมามันก็มาอธิบายให้เราฟังว่าแค่พาไปไม่ได้มีอะไร ผู้หญิงก็นั่งอยู่น่าบ้าน คือผู้หญิงเรารู้ๆอยู่ว่าไม่ธรรมดา แฟนเราก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้เราฟัง เราก็ไม่ได้เชื่อเต็มร้อย เราก็เล่าให้เอฟังเลื่อยๆ เราคุยกับเอในเฟส แล้วแฟนเราก็มีรหัสแฟน แฟนเราเข้าจะไปหาว่าใครเป็นคนบอกเรา แล้วก็ไปเห็นที่เราคุยกับเอไว้ แฟนเราก็ไปตอบ ทีนี่แมนๆคุยกันเลยจ้าา เอกับแฟนเราก็คุยกัน แฟนเราก็อธิบายให้เอฟัง แล้วเอก็บอกให้เราลองให้โอกาสแฟนเราอีกครั้ง เราก็โอเคลองก็ลอง วันนั้น เราชอบคำของเอกันแฟนเรามาก แฟนเราถามเอว่า นายเป็นเพื่อนสนิทแฟนเราเหรอ เอก็ตอบว่าใช่ ทำไมนายทำแบบนี้นายรู้ไหมเพื่อนเราเสียใจแค่ไหนกับสิ่งที่นายทำ คือคำนี้ของเอเราจำไม่เคยลืมเลย พอวันนึงเราหมดความอดทนกับแฟนเราจริงๆ เราเลยขอเลิก แฟนเราก็ตกลงเพราะคุยกันแล้วถ้าไปต่ออาจจะแย่กว่านี้ก็ได้ ตอนนั้นเราก็เสียใจมาก แลล้วก็สเต็ปเดิมเอปลอบเหมือนเดิม สำหรับเราไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรเอนี่แหละอยู่ข้างๆเรามาตลอด ผ่านมาช่วงนึงเราเริ่มโอเคเราก็ชวนเอไปเที่ยว วันนั้นเราไปดูหนังกัน พอตอนจะกลับเราก็เกิดอาการงอแงอยากจะไปตลาดนัดรถไฟ เอก็ตามใจนะพาเราไป แล้วก็พอเราไปส่งที่บ้าน ผ่านมาประประมาณ3วันได้ แฟนเอมาว่าเราจ้า ด่าเราเยอะมาก แล้วเราก็เสียความรู้สึกมมาก เราก็นี่เลยโทรไปาเอเลยจ้าทำไมให้แฟนมาว่าเราแบบนี้ เราก็โกดไม่คุยด้วยอีกเลยเพราะคิดว่ายังใงเอก็ต้องงเลือกแฟนเชื่อแฟนว่าให้เลิกยุ่งกับเรา พีคจ้านางสองคนทะเราะกัน แล้วเอก็มาขอโทดเราง้อเรา คือเราแบบงงๆ จุดพีคที่สุดคือเราเริ่มรู้สึกดีกับเอมากขึ้น วันนึงเราไปงานวันเกิดเพื่อนเอก็เอเราก็ชวนเอไปด้วยเพราะเอกับแฟนของเพื่อนเราเป็นเพื่อนกัน เราก็กินเหล้ากันนั่งเล่นกันจนจะเช้า ประมานตี4เรากับเอก็กลับบ้านกันเอเป็นคนมาส่งเรา แล้วเราก็มาติดฝนอยู่กับเอที่ปั้มที่นึง เอดูแลเราดีมาก เราไม่ไหวจะอาเจียนเอก็มาลูบหลังให้ เรากลัวฟ้าร้องเอก็ให้เราจับแขนเอไว้ เราก็เมานิดๆเราเลนบอกเอว่าเราจะนอนนะเอก็เฝ้าเรานอนเราก็หมอบไปกับโจ๊ะแล้วมือนึงก็จับแขนเอไว้ มือนึงปิดหูเราไว้ คือเอดีกับเรามากจนตอนนี้เราหวั่นไหวไปแล้ว เราอึดอักมากเราไม่กล้าที่จะบอกใคร เราไม่กล้าทีจะบอกให้เอรู้ เรากลัวทุกอย่างมันจะพัง จนตอนนี้เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม