อยากเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง ตอนนี้รู้สึกสับสนว่าจะเอายังไงกับความสัมพันธ์เงียบๆ ไม่มีชื่อเรียก ไม่ใช่แฟน (ไม่เคยตกลงเป็นแฟนกัน) มากกว่าเพื่อน (เพราะมีอะไรกันแล้ว) เรากับเค้าอายุมากด้วยกันทั้งคู่ เรา 30 ส่วนเค้าก็ 35
ก่อนหน้านี้เราเคยประสานงานติดต่อเค้าเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เสร็จจากงานก็มีคุยไลน์กันบ้าง ส่วนใหญ่ก็แซวๆ มันหมาหยอกไก่ เรื่องมีเลยเถิดก็ตอนไก่อ่อนอย่างเรานี่แหละค่ะที่พลาดท่าเสียทีโดนเค้าปล้ำ เป็นครั้งแรกที่ไม่ประทับใจเลย โกรธมาก หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างอยู่ เค้ามีส่งไลน์มาง้อๆ บ้างเหมือนกัน แต่ไม่มีคำขอโทษหลุดออกมาเลยสักคำ มีแค่ว่า หายไปเลยนะ ไม่ห่วงกันเลยใช่มั้ย?
ตอนนั้นเราก็เฉยๆ นะคะ คือยังโกรธอยู่ แต่ก็มีเหตุให้ได้เจอกัน เพราะเรากับเค้าทำงานสายเดียวกัน อาชีพของเค้าก็เป็นอาชีพที่นักกม.หลายคนฝันอยากจะเป็นเลยล่ะ มีหน้ามีตาในสังคม ที่เราไว้ใจเค้าจนพลาดท่าได้ก็เพราะอาชีพเค้าเนี่ยแหละ ที่เราคิดว่ามันไว้ใจได้
หลังจากเกิดเรื่องครั้งแรก ประมาณเกือบครึ่งปี อย่างที่บอกงานมันเกี่ยวข้องกัน ก็ได้เจอกันอีก คราวนี้เค้ามาก็มาอ้อนๆ ขอคุยต่อ มีปัญหาอะไรก็ชอบโทรมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเราก็โง่ฟัง เออ ดี สมน้ำหน้าตัวเอง เรายอมรับนะว่าใจอ่อน เพราะเค้าเป็นผช.คนแรก ในที่สุดก็มีอะไรกันอีก
แต่.... เราไม่มีความสุขกับเซ็กส์เลยนะ เค้ามาถึงมีอารมณ์ก็ใส่ๆ ไม่ดูอารมณ์เราเลย เจ็บมาก ขอให้หยุดก็ไม่หยุด เอาจนเสร็จจนได้ พอเสร็จสมก็มาอ้อนขอโทษ ระหว่างเรากับเค้า ไม่เคยเล่าให้เพื่อนคนไหนฟังเลยสักคนว่าแอบคบกับเค้า เรากับเค้าเองก็ไม่เคยพูดคุยกันจริงจังว่า ตกลงจะคบกัน คือที่ผ่านมาเราใช้ชีวิตคนเดียวจนชิน เราไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เราอยู่ของเราได้ เค้าไม่มา ไม่โทรหา เราก็ไม่เคยงอน มีธุระสำคัญจะปรึกษาเราไลน์ไปก่อนก็บ่อยครั้ง
เค้าเองก็ยังโสดค่ะ แต่ชื่อเสียงเรื่องผู้หญิงนี่ดังกระฉ่อนพอสมควรเลย ทั้งเจ้าชู้ ชอบเฮฮาสังสรรค์ ถึงขนาดพกถุงยางไว้ในรถนี่ เราว่าไม่ธรรมดาแล้ว (ตอนมีอะไรก็เราก็ขอให้เค้าใส่ถุงยางป้องกันตลอด)
จนเวลาผ่านไป ถามว่าเรารักเค้ามั้ย เราตอบไม่ได้จริงๆ นะ รู้แต่ว่าก็เป็นห่วง คิดถึง คอยติดตามเรื่องราวของเค้าตลอด หน้าไลน์ หน้าเฟส มีผู้หญิงน่ารักคนหนึ่งมาแซวเค้าบ่อยๆ เราก็เห็น แต่ไม่เคยเอาไปถาม กำลังงงๆ กับจุดยืนของตัวเองว่าตกลงตูเป็นอะไรกับเค้ากันแน่ ไม่ใช่แฟน เป็นเมีย? หรือก็ไม่แน่ใจ แอบสมเพศตัวเองเหมือนกันค่ะ
เราถือว่าเราให้โอกาสเค้า ได้เลือก เราเองก็จะอยู่ที่เดิมของตัวเองแบบนี้ แต่จะให้กลับมามีอะไรกันอีกก็คงไม่เอา อีกอย่างตอนนี้ห่างกันแล้ว เค้าย้ายไปทำงานที่อื่น แต่บ้านเค้าอยู่ที่ จ.เดียวกับเรา ถ้าไม่ตั้งใจจะมาเจอกันโอกาสเจอกันข้างนอกก็คงยากมาก
ตอนนี้ที่เรากำลังมึนงงกับความรู้สึกของตัวเองมากที่สุดคือ เราจะเอายังไงกับความสัมพันธ์นี้ดี เพราะยังมีคุยกันบ้างผ่านทางไลน์ ทางเฟส แต่เป็นไปแบบนานๆ ครั้ง เหมือนคนรู้จักแต่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ (ในมุมของเค้านะคะเท่าที่เรารุ้สึก) เพราะเค้าจะเงียบๆ เป็นเราซะมากกว่าไปที่ทักไป ถามสารทุกข์สุขดิบบ้าง บางครั้งก็รู้สึกว่าเค้าเห็นเราพิเศษ แต่บ่อยครั้งก็รู้สึกเหมือนถูกเพิกเฉย ไม่สำคัญอะไรเลย (เหมือนโดนฟันแล้วทิ้ง 55 ก็แอบคิดเหมือนกัน)
เราควรตัดใจไม่ติดต่อเค้าอย่างเด็ดขาด จะดีมั้ยคะ?
หรือควรอยู่เงียบๆ อย่างนี้ต่อไป
เราไม่รู้ว่าผู้ชายชอบให้ผู้หญิงวางตัวกับเค้าแบบไหน ถ้ายังไม่มีอะไรลึกซึ้งกันก็คงปฏิบัติกับเค้าเหมือนเพื่อนคนนึง แต่นี่มันก็เคยมีอะไรกันแล้ว จะให่คุยเหมือนเพื่อนเราก็คุยได้นะคะ ให้ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ก็ได้
สิ่งที่ทำให่เราตัดใจไม่ได้สักที ก็เพราะเค้าเป็นผู้ชายคนแรกของเราเนี่ยแหละค่ะ เฮ้อ ( _ _)”
สับสนกับความสัมพันธ์ไม่มีชื่อเรียก
ก่อนหน้านี้เราเคยประสานงานติดต่อเค้าเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เสร็จจากงานก็มีคุยไลน์กันบ้าง ส่วนใหญ่ก็แซวๆ มันหมาหยอกไก่ เรื่องมีเลยเถิดก็ตอนไก่อ่อนอย่างเรานี่แหละค่ะที่พลาดท่าเสียทีโดนเค้าปล้ำ เป็นครั้งแรกที่ไม่ประทับใจเลย โกรธมาก หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างอยู่ เค้ามีส่งไลน์มาง้อๆ บ้างเหมือนกัน แต่ไม่มีคำขอโทษหลุดออกมาเลยสักคำ มีแค่ว่า หายไปเลยนะ ไม่ห่วงกันเลยใช่มั้ย?
ตอนนั้นเราก็เฉยๆ นะคะ คือยังโกรธอยู่ แต่ก็มีเหตุให้ได้เจอกัน เพราะเรากับเค้าทำงานสายเดียวกัน อาชีพของเค้าก็เป็นอาชีพที่นักกม.หลายคนฝันอยากจะเป็นเลยล่ะ มีหน้ามีตาในสังคม ที่เราไว้ใจเค้าจนพลาดท่าได้ก็เพราะอาชีพเค้าเนี่ยแหละ ที่เราคิดว่ามันไว้ใจได้
หลังจากเกิดเรื่องครั้งแรก ประมาณเกือบครึ่งปี อย่างที่บอกงานมันเกี่ยวข้องกัน ก็ได้เจอกันอีก คราวนี้เค้ามาก็มาอ้อนๆ ขอคุยต่อ มีปัญหาอะไรก็ชอบโทรมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเราก็โง่ฟัง เออ ดี สมน้ำหน้าตัวเอง เรายอมรับนะว่าใจอ่อน เพราะเค้าเป็นผช.คนแรก ในที่สุดก็มีอะไรกันอีก
แต่.... เราไม่มีความสุขกับเซ็กส์เลยนะ เค้ามาถึงมีอารมณ์ก็ใส่ๆ ไม่ดูอารมณ์เราเลย เจ็บมาก ขอให้หยุดก็ไม่หยุด เอาจนเสร็จจนได้ พอเสร็จสมก็มาอ้อนขอโทษ ระหว่างเรากับเค้า ไม่เคยเล่าให้เพื่อนคนไหนฟังเลยสักคนว่าแอบคบกับเค้า เรากับเค้าเองก็ไม่เคยพูดคุยกันจริงจังว่า ตกลงจะคบกัน คือที่ผ่านมาเราใช้ชีวิตคนเดียวจนชิน เราไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เราอยู่ของเราได้ เค้าไม่มา ไม่โทรหา เราก็ไม่เคยงอน มีธุระสำคัญจะปรึกษาเราไลน์ไปก่อนก็บ่อยครั้ง
เค้าเองก็ยังโสดค่ะ แต่ชื่อเสียงเรื่องผู้หญิงนี่ดังกระฉ่อนพอสมควรเลย ทั้งเจ้าชู้ ชอบเฮฮาสังสรรค์ ถึงขนาดพกถุงยางไว้ในรถนี่ เราว่าไม่ธรรมดาแล้ว (ตอนมีอะไรก็เราก็ขอให้เค้าใส่ถุงยางป้องกันตลอด)
จนเวลาผ่านไป ถามว่าเรารักเค้ามั้ย เราตอบไม่ได้จริงๆ นะ รู้แต่ว่าก็เป็นห่วง คิดถึง คอยติดตามเรื่องราวของเค้าตลอด หน้าไลน์ หน้าเฟส มีผู้หญิงน่ารักคนหนึ่งมาแซวเค้าบ่อยๆ เราก็เห็น แต่ไม่เคยเอาไปถาม กำลังงงๆ กับจุดยืนของตัวเองว่าตกลงตูเป็นอะไรกับเค้ากันแน่ ไม่ใช่แฟน เป็นเมีย? หรือก็ไม่แน่ใจ แอบสมเพศตัวเองเหมือนกันค่ะ
เราถือว่าเราให้โอกาสเค้า ได้เลือก เราเองก็จะอยู่ที่เดิมของตัวเองแบบนี้ แต่จะให้กลับมามีอะไรกันอีกก็คงไม่เอา อีกอย่างตอนนี้ห่างกันแล้ว เค้าย้ายไปทำงานที่อื่น แต่บ้านเค้าอยู่ที่ จ.เดียวกับเรา ถ้าไม่ตั้งใจจะมาเจอกันโอกาสเจอกันข้างนอกก็คงยากมาก
ตอนนี้ที่เรากำลังมึนงงกับความรู้สึกของตัวเองมากที่สุดคือ เราจะเอายังไงกับความสัมพันธ์นี้ดี เพราะยังมีคุยกันบ้างผ่านทางไลน์ ทางเฟส แต่เป็นไปแบบนานๆ ครั้ง เหมือนคนรู้จักแต่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ (ในมุมของเค้านะคะเท่าที่เรารุ้สึก) เพราะเค้าจะเงียบๆ เป็นเราซะมากกว่าไปที่ทักไป ถามสารทุกข์สุขดิบบ้าง บางครั้งก็รู้สึกว่าเค้าเห็นเราพิเศษ แต่บ่อยครั้งก็รู้สึกเหมือนถูกเพิกเฉย ไม่สำคัญอะไรเลย (เหมือนโดนฟันแล้วทิ้ง 55 ก็แอบคิดเหมือนกัน)
เราควรตัดใจไม่ติดต่อเค้าอย่างเด็ดขาด จะดีมั้ยคะ?
หรือควรอยู่เงียบๆ อย่างนี้ต่อไป
เราไม่รู้ว่าผู้ชายชอบให้ผู้หญิงวางตัวกับเค้าแบบไหน ถ้ายังไม่มีอะไรลึกซึ้งกันก็คงปฏิบัติกับเค้าเหมือนเพื่อนคนนึง แต่นี่มันก็เคยมีอะไรกันแล้ว จะให่คุยเหมือนเพื่อนเราก็คุยได้นะคะ ให้ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ก็ได้
สิ่งที่ทำให่เราตัดใจไม่ได้สักที ก็เพราะเค้าเป็นผู้ชายคนแรกของเราเนี่ยแหละค่ะ เฮ้อ ( _ _)”