เล่นเนิบๆ ง่ายๆ แต่ซึ้งพอควรเหมือนกันกับตอนนี้
ยังคงคอนเซปต์ "ความทรงจำ" ของเรื่องได้เป็นอย่างดีเลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เริ่มที่สึคาสะ ที่ในที่สุด ไอล่าก็ยอมเปิดใจ พูดคุยด้วยตอนอยู่ที่พักแล้ว !!


มาถึงที่ทำงาน คาซึกิก็จัดแจง แบ่งหน้าที่กันไป
มิจิรุมีแย้งว่า งานของสึคาสะน่าจะให้ตัวเองทำน่าจะเหมาะกว่า แต่คาซึกิบอกไม่เป็นไร จะได้เป็นประสบการณ์

แล้วก็มีการแจ้งเรื่องกลุ่มพวกผิดกฎหมายที่อ้างตัวเองเป็นหน่วยกู้คืนแอนดรอยด์ ออกเคลื่อนไหวในช่วงนี้ด้วย

แล้วก็ไปถึงบ้านเป้าหมาย โดยมีมาช่า ออกมาต้อนรับอย่างเป็นกันเอง
(ผมชอบฉากนี้ตรงสีหน้าไอล่าแฮะ น่ารักดี เห็นได้ประจำจากงานของ DOGAKOBO)

แล้วมาช่าก็เล่าเรื่องที่ครอบครัวนี้ เสียพ่อแม่ไป เหลือแต่ตัวเองที่เป็นกิ๊ฟเทีย แล้วก็ลูกชายแท้ๆ ของบ้าน โซตะ

พอโซตะกลับมา รู้ว่าพวกสึคาสะเป็นทีมเก็บกู้ ก็รบเร้าจะรียเซ็นชื่อ เพื่อให้รีบพามาช่าออกไป
สาเหตุที่เป็นยังงี้เพราะหลังจากที่มาช่า บอกเรื่องตัวเองเป็นกิ๊ฟเทีย และเรื่องอายุขัยตัวเอง
ทำให้โซตะคิดว่าทุกเรื่องที่ผ่านมา รวมถึงความทรงจำกับพ่อแม่เป็นเรื่องโกหกทั้งหมด (เพราะช็อคจากการเสียพ่อแม่ และรู้ความจริงที่มาช่าไม่ใช่พี่สาวจริงๆ)

พอเอาไปปรึกษากับมิจิรุ มิจิรุก็บอกจะช่วยด้วย แต่พอเห็นไอล่า กเกิดเปลี่ยนใจ บอกว่าไม่ช่วยดีกว่า !!

ตัดไปทางการประชุมของหัวหน้าแต่ละหน่วยของทีมเก็บกู้ โดยหัวหน้าพวกสึคาสะ โดนติงมาเรื่องการหาทางลดค่าใช้จ่ายในหน่วยลง
(ปลูกต้นดราม่ากันไว้คร่าวๆ ซะแล้ว)

ตัดกลับมา พวกสึคาสะ ขอดูอัลบั้มรูปของบ้านโซตะ
แล้วมาช่าก็ไปบังเอิญเจอสูตรทำทาร์ตสตรอเบอรี่ ที่คุณแม่เคยทำให้โซตะตอนวันเกิดอายุ 5 ขวบ
และพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันเกิดโซตะด้วย สึคาสะเลยเสนอให้จัดงานเลี้ยง โดยพวกตัวเองจะร่วมด้วย

วันต่อมา ตอนเช้า ไอล่ามีนึกย้อน ถึงตอนที่ต้องแยกทีมกับคาซึกิ

และเพราะความทรงจำนั้น ทำให้ไอล่าถามสึคาสะขึ้นมา ว่าการที่พวกตัวเองจะทำตามแผนแบบนี้ ดีกับตัวโซตะแน่เหรอ? (ประมาณว่า ยิ่งมีความทรงจำที่ดีต่อกันมาก ตอนจากกันยิ่งเศร้า เทียบกับสภาพตอนนี้ ที่โซตะอยากให้มาช่าไปให้พ้นแบบนี้ จะดีต่อความรู้สึกโซตะกว่ามั้ย)
สึคาสะก็งงๆ แต่ไอล่าก็บอกไม่มีอะไร แล้วก็เริ่มแผนการเตรียมงานฉลอง หลังจากโซตะออกจากบ้าน

มิจิรุที่ผ่านมาเจอโซตะ ก็เข้ามาพูดคุยด้วย
บอกว่าตัวเองก็ถูกเลี้ยงโดยกิ๊ฟเทียเหมือนกัน พร้อมแนะนำให้โซตะ เชื่อในความทรงจำของตัวเอง ให้นึกถึงว่าใครกันที่คอยอยู่ด้วยเสมอตลอด 3 ปี หลังเสียพ่อแม่ไป
แต่โซตะ ก็ยังเชื่อว่า ความทรงจำที่ตัวเองมีทั้งหมด ก็แค่เรื่องโกหกเท่านั้น ก่อนวิ่งจากไป

แล้วก็เริ่มการเตรียมอาหาร สึคาสะและไอล่า ที่ทำอาหารไม่เป็น ก็แทบช่วยอะไรมาช่าไม่ได้เลย

แล้วมิจิรุก็มา โดยอ้างว่าเปลี่ยนใจจะมาช่วยแล้ว
แล้วก็โชว์สกิลทำอาหาร (แล้วทำไมแซ็คทำหน้าแบบนั้นหว่า???)

ระหว่างนั้นก็มีสอนสึคาสะไปด้วย
แต่พอรู้ตัวว่าตัวเองกำลังอยู่ในสภาพแบบไหน ก็หน้าแดงขึ้นมา แถมมีแอบเหล่มองไอล่าอีก

หลังจากเตรียมการเรียบร้อย มิจิรุก็เล่าเรื่องที่ตัวเองโดนเลี้ยงโดยกิ๊ฟเทียตั้งแต่เล็กๆ ให้ฟัง
โดยพ่อที่เลี้ยงมิจิรุนั้น โดนเก็บกู้ไปเมื่อ 3 ปีก่อน ในตอนนั้นมิจิรุพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้กิ๊ฟเทียอยู่กับตัวเองต่อ
แต่เพราะแบบนั้น เลยทำให้กิ๊ฟเทียกลายเป็น "Wanderers" ซึ่งคือพวกกิ๊ฟเทียที่พ้นอายุขัยไปแล้วไม่ได้รับการเก็บกู้
โดยถ้าผ่านไปซัก 10 ชม. ก็จะเสียความทรงจำและตัวตน และเริ่มเคลื่อนไหวตามสัญชาตญาณเท่านั้น ในบางครั้งก็จะทำร้ายมนุษย์ด้วย

แล้วก็เริ่มปาร์ตี้วันเกิดให้โซตะ
ตอนแรกโซตะก็ยังต่อต้าน บ่นอุบว่าไม่ได้ขอให้จัดงานแบบนี้ จนเหลือบไปเห็นทาร์ตสตรอเบอรี่ในความทรงจำ

ความทรงจำหวนคืน และในที่สุด ก็ทำให้โซตะ ยอมรับความจริง ขอโทษ และคืนดีกับมาช่า

วันก่อนวันเก็บกู้มาช่า ก็มีคนท่าทางพิรุธมาหาโซตะ อ้างว่ามาแทนสึคาสะกับมิจิรุ เพื่อมาเก็บกู้มาช่าไป
=จบตอน=

-ปลูกต้นดราม่าไว้เต็ม ทั้งพวกผิดกฎหมาย ทั้งเรื่องลด cost บริษัท แถมมีเคส Wanderer อีก
-สถิติ "ไอล่าตัวเปียก 3 ตอนรวด" จบลงแล้ว !!
-พวกตัวละครหน้านิ่งๆ ยิ้มยากๆ เวลาพยายามฝืนยิ้มนี่ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครไหนก็ทำได้ตลกดีจริงๆ
-มิจิรุ นับตอนยิ่งน่ารักดี
-ส่วนฉากนี้......
-แถม ดักแก่....
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

(Spoil) Plastic Memories ตอนที่ 4 ------- เชื่อในความทรงจำของตัวเองเถอะ
ยังคงคอนเซปต์ "ความทรงจำ" ของเรื่องได้เป็นอย่างดีเลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
-ปลูกต้นดราม่าไว้เต็ม ทั้งพวกผิดกฎหมาย ทั้งเรื่องลด cost บริษัท แถมมีเคส Wanderer อีก
-สถิติ "ไอล่าตัวเปียก 3 ตอนรวด" จบลงแล้ว !!
-พวกตัวละครหน้านิ่งๆ ยิ้มยากๆ เวลาพยายามฝืนยิ้มนี่ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครไหนก็ทำได้ตลกดีจริงๆ
-มิจิรุ นับตอนยิ่งน่ารักดี
-ส่วนฉากนี้......
-แถม ดักแก่....[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้