เรื่องก็มีอยู่ว่า....
เราไปเจอพี่คนนึงอะคะแล้วเราก็แบบ เห้ยยยยยยพี่คนนี้น่ารักอ้ะเราก็บอกพี่ๆของเรา(ญาติ)ว่าคนนั้นน่ารักอ้ะชอบๆ(นิสัยผญ.ก็เล่นกับเพื่อนแบบนี้ประจำ)
แล้วเราก็ไปตามหาเฟสพี่เขาอ้ะค้ะคือแบบอยากรู้ว่ามีแฟนหรือว่าไม่มีพี่เขาเป็นคนแบบไหนก็หาวันที่เจอพี่เขาเลยตอนแรกก็หาไม่เจอหรอกค้ะ
ใครจะไปหาเจอแต่คือเราก็รู้ว่าพี่เขาเรียนมหาลัยอะไรคณะอะไรเราก็นั่งหาทั้งวันเลยค้ะแล้วสุดท้ายก็เจอค้ะเราดีใจมากกกกก (กอ ก.ล้านตัว)
ผมนี้รีบไปบอกพวกพี่ๆเลย5555555 คือแบบดีใจมากกกก แล้วพวกพี่ๆก็แอดไปค้ะแต่คือเราไม่กล้าแอดไปเลยเราเขิน55555555
แต่สุดท้ายก็แอดไปค่ะ55555555 (ก็แบบว่านะอยากจะสานสัมพันกับเธอต่อไปให้ยาวนาน5555555555555) พอแอดไปพี่ๆเราก้ทักไปนะ
แต่ในใจเราแบบจะทักไปทำไมว้ะไรงี้ คือจริงๆก็อยากทักเหมือนกันแต่ไม่กล้า (เราเป็นผญ.นะ) แต่เราก็ไม่ค่อยทักผช.ก่อนอยู่แล้วถ้าไม่ใช่เพื่อน
หรือรุ่นพี่ผช. แต่เราชอบเขาจริงๆอ้ะค้ะก็เลยทักไปเลยค้ะ ตอนแรกก็เขินๆอายๆนะแต่พอคุยไปซักพักก็แบบชอบพี่เขามาก(ชอบมากกว่าเดิมแปดล้านล้านเท่า)
ก็คุยแบบถามสารทุกข์สุกดิบกินข้าวยัง ทำไรอยู่ นอนตอนไหน ไรแบบนี้แต่เวลาที่พี่เขาทำอะไรเขาก็จะถ่ายรูปตอนนั้นส่งมาให้ดูด้วย แล้วเขาก็ชอบพูดเหมือนเป็นห่วงเรา คือในความคิดเราแบบพี่เขาน่ารักดีอ้ะแบบทำไรกับใครไปไหนก็บอกพอวันนึงเขาเหมือนจะหายไปเราก็เลยรีบบอกเขาเลยว่าถ้าพี่หายไปบอกก่อนได้มั้ย เขาก็บอกว่าพี่ไม่หายไปไหนหรอกเขาก็ถามเรากลับมานะว่าแล้วน้องจะไปไหนละ เราก้เลยบอกว่าไม่ได้ไปไหนแค่หนูรู้สึกว่าพี่จะหายไป เขาก็บอกว่าไม่หายไปครับ แต่พอมานั่งคิดก็แบบเห้ยพูดแบบนั้นจิงๆหรอ แบบเป็นผช.คนแรกเลยอ้ะที่เราพุดแบบนี้ด้วย คุยกันมาเรื่อยเขาก็ชวนไปเที่ยวนะเรานี้ร้องไห้เลยตอนที่เขาบอกว่าไปเที่ยวกับพี่มั้ย จุดจุดนั้นคือเห้ยพี่เขาชวนไปเที่ยวจริงๆดีใจมากดีใจจนร้องไห้เลยอ้ะ แต่สุดท้ายก็ไปค่ะแต่ก็ต่างคนต่างไปอ้ะค้ะ เขาก็ไปกับเพื่อนเขา เราก็ไปของเราแต่เจอกันนะคะแต่ไม่ทัก
พอวันนั้นเราก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ละหยุดเหอะ แล้วพวกพี่ๆเราก็ไปเลยทักไปด่าพี่เขา พี่เขาก็ทักเรามา ทักมาขอโทดใหญ่เลยแต่คือเราก็งงนะตอนแรกว่าทำไมพอมารู้ว่าพี่เราไปด่าเขาแล้วแบบเห้ออออออ หมดล้ะจบ แต่เราก็เลือกพี่เรามากกว่าอยู่แล้วแต่พอผ่านมาวันนึงเราก็รู้สึกว่ามันแปลกๆที่ไม่ได้คุยกับพี่เขาเราก็เลยทักไปหาเขาก็ขอโทดเขาก็บอกว่ากลับมาคุยกันเหมือนเดิมนะ ตอนแรกก็อ่านนะแต่ไม่ตอบพอไปๆมาก็กลับมาคุยกัน แต่ความรู้สึกเราก็เหมือนเดิมทุกอย่างแต่เราไม่รู้ว่าพี่เขารู้สึกยังไง แล้วพอเราชวนไปไหนเขาก็เหมือนจะปัดตลอดเลย คือเราก็คนนะมีจิตใจมีความรู้สึก แต่ที่ผ่านมาก็อยากงอนบ้างโกดบ้างแต่ก็คิดนะว่าไปเป็นอะไรกับเขามีสิทหรอที่จะไปงอนเขาโกดเขา แต่เราก็ยอมไปหมดเขาพูดไรมาเราก็ต้องเออ ออ ไปกับเขาตลอด ทั้งที่จิงๆแล้วเราไม่ใช่คนแบบนั้นเลย ทำไมเวลาที่เรารู้สึกดีๆกับใครเขาก็เริ่มเหมือนจะหายไปเราไม่เข้าใจเลย ความรู้สึกก็ไม่ใช่ของเล่นนะคะ.......
เคยคุยกับใครแล้วรู้สึกดีมากๆปะคะ
เราไปเจอพี่คนนึงอะคะแล้วเราก็แบบ เห้ยยยยยยพี่คนนี้น่ารักอ้ะเราก็บอกพี่ๆของเรา(ญาติ)ว่าคนนั้นน่ารักอ้ะชอบๆ(นิสัยผญ.ก็เล่นกับเพื่อนแบบนี้ประจำ)
แล้วเราก็ไปตามหาเฟสพี่เขาอ้ะค้ะคือแบบอยากรู้ว่ามีแฟนหรือว่าไม่มีพี่เขาเป็นคนแบบไหนก็หาวันที่เจอพี่เขาเลยตอนแรกก็หาไม่เจอหรอกค้ะ
ใครจะไปหาเจอแต่คือเราก็รู้ว่าพี่เขาเรียนมหาลัยอะไรคณะอะไรเราก็นั่งหาทั้งวันเลยค้ะแล้วสุดท้ายก็เจอค้ะเราดีใจมากกกกก (กอ ก.ล้านตัว)
ผมนี้รีบไปบอกพวกพี่ๆเลย5555555 คือแบบดีใจมากกกก แล้วพวกพี่ๆก็แอดไปค้ะแต่คือเราไม่กล้าแอดไปเลยเราเขิน55555555
แต่สุดท้ายก็แอดไปค่ะ55555555 (ก็แบบว่านะอยากจะสานสัมพันกับเธอต่อไปให้ยาวนาน5555555555555) พอแอดไปพี่ๆเราก้ทักไปนะ
แต่ในใจเราแบบจะทักไปทำไมว้ะไรงี้ คือจริงๆก็อยากทักเหมือนกันแต่ไม่กล้า (เราเป็นผญ.นะ) แต่เราก็ไม่ค่อยทักผช.ก่อนอยู่แล้วถ้าไม่ใช่เพื่อน
หรือรุ่นพี่ผช. แต่เราชอบเขาจริงๆอ้ะค้ะก็เลยทักไปเลยค้ะ ตอนแรกก็เขินๆอายๆนะแต่พอคุยไปซักพักก็แบบชอบพี่เขามาก(ชอบมากกว่าเดิมแปดล้านล้านเท่า)
ก็คุยแบบถามสารทุกข์สุกดิบกินข้าวยัง ทำไรอยู่ นอนตอนไหน ไรแบบนี้แต่เวลาที่พี่เขาทำอะไรเขาก็จะถ่ายรูปตอนนั้นส่งมาให้ดูด้วย แล้วเขาก็ชอบพูดเหมือนเป็นห่วงเรา คือในความคิดเราแบบพี่เขาน่ารักดีอ้ะแบบทำไรกับใครไปไหนก็บอกพอวันนึงเขาเหมือนจะหายไปเราก็เลยรีบบอกเขาเลยว่าถ้าพี่หายไปบอกก่อนได้มั้ย เขาก็บอกว่าพี่ไม่หายไปไหนหรอกเขาก็ถามเรากลับมานะว่าแล้วน้องจะไปไหนละ เราก้เลยบอกว่าไม่ได้ไปไหนแค่หนูรู้สึกว่าพี่จะหายไป เขาก็บอกว่าไม่หายไปครับ แต่พอมานั่งคิดก็แบบเห้ยพูดแบบนั้นจิงๆหรอ แบบเป็นผช.คนแรกเลยอ้ะที่เราพุดแบบนี้ด้วย คุยกันมาเรื่อยเขาก็ชวนไปเที่ยวนะเรานี้ร้องไห้เลยตอนที่เขาบอกว่าไปเที่ยวกับพี่มั้ย จุดจุดนั้นคือเห้ยพี่เขาชวนไปเที่ยวจริงๆดีใจมากดีใจจนร้องไห้เลยอ้ะ แต่สุดท้ายก็ไปค่ะแต่ก็ต่างคนต่างไปอ้ะค้ะ เขาก็ไปกับเพื่อนเขา เราก็ไปของเราแต่เจอกันนะคะแต่ไม่ทัก
พอวันนั้นเราก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ละหยุดเหอะ แล้วพวกพี่ๆเราก็ไปเลยทักไปด่าพี่เขา พี่เขาก็ทักเรามา ทักมาขอโทดใหญ่เลยแต่คือเราก็งงนะตอนแรกว่าทำไมพอมารู้ว่าพี่เราไปด่าเขาแล้วแบบเห้ออออออ หมดล้ะจบ แต่เราก็เลือกพี่เรามากกว่าอยู่แล้วแต่พอผ่านมาวันนึงเราก็รู้สึกว่ามันแปลกๆที่ไม่ได้คุยกับพี่เขาเราก็เลยทักไปหาเขาก็ขอโทดเขาก็บอกว่ากลับมาคุยกันเหมือนเดิมนะ ตอนแรกก็อ่านนะแต่ไม่ตอบพอไปๆมาก็กลับมาคุยกัน แต่ความรู้สึกเราก็เหมือนเดิมทุกอย่างแต่เราไม่รู้ว่าพี่เขารู้สึกยังไง แล้วพอเราชวนไปไหนเขาก็เหมือนจะปัดตลอดเลย คือเราก็คนนะมีจิตใจมีความรู้สึก แต่ที่ผ่านมาก็อยากงอนบ้างโกดบ้างแต่ก็คิดนะว่าไปเป็นอะไรกับเขามีสิทหรอที่จะไปงอนเขาโกดเขา แต่เราก็ยอมไปหมดเขาพูดไรมาเราก็ต้องเออ ออ ไปกับเขาตลอด ทั้งที่จิงๆแล้วเราไม่ใช่คนแบบนั้นเลย ทำไมเวลาที่เรารู้สึกดีๆกับใครเขาก็เริ่มเหมือนจะหายไปเราไม่เข้าใจเลย ความรู้สึกก็ไม่ใช่ของเล่นนะคะ.......