ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราเป็นผู้หญิงอายุเพิ่งเข้าเลขสามที่อาศัยอยู่คนเดียวในกรุงเทพฯค่ะ
พ่อแม่อยู่ต่างจังหวัดไกลปู้นนน ไม่มีญาติผู้ชายที่สนิทที่นี่ และไม่มีแฟนค่ะ
มีเพื่อนเยอะ แต่เพื่อนผู้ชายมันก็มีแฟนมีธุระของมัน พวกเพื่อนเกย์ รับ แมนๆ เตะบอล ส่วนใหญ่ก็ทำงานกันหามรุ่งๆ
ตอนนี้เราอยู่คอนโดฯ 45 ตร.ม. ติดรถไฟฟ้า ... ชัวร์ค่ะ ใช้ชีวิตสะดวกม๊ากก ปัด กวาด เช็ด ถู วีคละสองสามครั้ง อะไรเสียก็เรียกช่างอาคาร หรือวานเพื่อนผู้ชายบ้างนานๆครั้ง
แต่ด้วยความที่อายุเริ่มเยอะขึ้น และคิดว่าคงต้องอยู่กรุงเทพฯไปอีกน๊านนนนานนน จึงเริ่มอยากขยับขยาย อยากได้พื้นที่หายใจคล่องๆ ทำสวน เลี้ยงหมาแมว และมีแผนการจะทำขนมขายหารายได้เสริมยามชรา
จึงเป็นที่มาของแผนการหาซื้อบ้านค่ะ ...เอาละ ไหนๆก็ไหนๆ ซื้อทั้งทีก็เอาบ้านเดี่ยวซะเลยดีกว่าาาา
ก็เลยเริ่มออกตามหา ดูไปเรื่อยๆในโลเกชั่นและราคาที่ตั้งไว้ จนได้สามช้อยส์สุดท้าย
ปัญหาเกิดตอนนี้ล่ะค่าาาา "ไม่มีใครเห็นด้วยกับเราเลยค่ะ!!!!"
ทั้งครอบครัวและเพื่อนๆ
ต่อไปนี้เป็นข้อความทัดทานจากคนรอบตัวที่ทำเอาเราต้านไม่อยู่เลยค่ะ
ด้านความปลอดภัย
"ถ้าหนู งู หมู แมงสาบ ตุ๊กแก ไดโนเสาร์ ขึ้นบ้าน แกจะทำไงยะ!! พี่ยามเค้าไม่มีหน้าที่มาวิ่งจับให้แกนะ !!!!!!"
"ตอนตกแต่ง ต่อเติมบ้าน แกก้อจะนั่งหน้าแป้นเฝ้าช่างผู้ชายเป็นฝูงอ่ะนะ???!!!"
"ขโมย คนเมายา ขึ้นบ้านแกจะเอาไรไปสู้เค๊าาาา มันดีดหน้าผากแกทีเดียว แกก้อเป็นลมละม้างงง"
"วันไหนรถเสีย กลับบ้านดึกๆจะทำไง เกิดแกหน้ามืดปล้ำแทกซี่ขึ้นมา ชั้นไม่ไปประกันตัวนะ ชั้นอาย !!!"
ด้านความสะดวก
"กลางคืนหิวขึ้นมา ใต้ถุนบ้านไม่มีเซเว่นนะยะ!!!"
"ชั้นว่าห้องไหนไม่ได้ใช้ฝุ่นคงหนาเป็นนิ้ว หญ้ารอบบ้านนี่สักพักคงสูงกว่าหัวแกแน่ๆ"
ด้านความคุ้มค่า
"อะไรนะ บ้านสี่สิบ ตร.ว. โอ้ยยยย ขาเมิงสั้นแค่เนี่ยยย ใช้จริงถึง สี่สิบ ตร.ม. รึป่าวเหอะ !!"
"สามห้องนอน??? อีกสองห้องจะเอาไว้เล่นซ่อนแอบรึไงยะ" (จริงๆอันนี้ไม่ซีเรียสค่ะ ตั้งใจจะเอาไปทำเป็นห้องทำงานกับห้องเลี้ยงแมว)
นี่ยกมาแค่ส่วนหนึ่งนะคะ (แค่นี่ก็ปวดใจ ความฝันพังพาบละค่ะ)
นอกจากนี้ ส่วนตัวเราก็มีความกังวลเรื่องการซ่อมบำรุง ดูแล รักษาบ้านค่ะ นานๆไป 5 ปี 10 ปี มันจะกลายเป็นเบี้ยหัวแตกมั้ยคะ
ส่วนเรื่องช่างซ่อมบำรุง เดี๋ยวนี้เห็นมีบริการของบริษัทใหญ่ๆ ที่น่าจะวางใจได้ ในทางปฎิบัติจริง บริการแบบนี้จะช่วยเราครอบคลุมได้แค่ไหนคะ
รบกวนช่วยเราคิดหาทางออกหน่อยค่ะ ว่าปัญหาพวกนี้แก้ได้มั้ย หรือ "ผู้หญิงคนเดียว" กับ "บ้านเดี่ยว" มันเกินตัวไปจริงๆ
สาวๆที่อยู่คนเดียวช่วยแชร์ประสบการณ์จะเป็นพระคุณมากค่ะ
ปล. เราไม่มีปัญหาเรื่องการเดินทางค่ะ ไม่ได้เข้างานและเลิกงานเวลาเดียวกับคนส่วนใหญ่ รวมถึงค่าน้ำมัน+ทางด่วนเบิกได้
ขออนุญาตแทก โต๊ะเครื่องแป้ง เพื่อขอเสียงสาวๆ แทก ชานเรือน เพราะเราเห็นหลายๆคนที่เป็น single mom ก็สามารถอยู่เองได้ เลยอยากได้ความเห็นของสาวเก่งแก๊งค์นี้ค่ะ และแทก สีลม เพราะคิดว่าน่าจะมีสาววัยทำงานที่เคยอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเราค่ะ
กระทู้แรกค่ะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ
รบกวนช่วยหาทางออกให้ "ผู้หญิงคนเดียว" ที่อยากมี "บ้านเดี่ยว" ในกรุงเทพฯทีค่ะ
พ่อแม่อยู่ต่างจังหวัดไกลปู้นนน ไม่มีญาติผู้ชายที่สนิทที่นี่ และไม่มีแฟนค่ะ
มีเพื่อนเยอะ แต่เพื่อนผู้ชายมันก็มีแฟนมีธุระของมัน พวกเพื่อนเกย์ รับ แมนๆ เตะบอล ส่วนใหญ่ก็ทำงานกันหามรุ่งๆ
ตอนนี้เราอยู่คอนโดฯ 45 ตร.ม. ติดรถไฟฟ้า ... ชัวร์ค่ะ ใช้ชีวิตสะดวกม๊ากก ปัด กวาด เช็ด ถู วีคละสองสามครั้ง อะไรเสียก็เรียกช่างอาคาร หรือวานเพื่อนผู้ชายบ้างนานๆครั้ง
แต่ด้วยความที่อายุเริ่มเยอะขึ้น และคิดว่าคงต้องอยู่กรุงเทพฯไปอีกน๊านนนนานนน จึงเริ่มอยากขยับขยาย อยากได้พื้นที่หายใจคล่องๆ ทำสวน เลี้ยงหมาแมว และมีแผนการจะทำขนมขายหารายได้เสริมยามชรา
จึงเป็นที่มาของแผนการหาซื้อบ้านค่ะ ...เอาละ ไหนๆก็ไหนๆ ซื้อทั้งทีก็เอาบ้านเดี่ยวซะเลยดีกว่าาาา
ก็เลยเริ่มออกตามหา ดูไปเรื่อยๆในโลเกชั่นและราคาที่ตั้งไว้ จนได้สามช้อยส์สุดท้าย
ปัญหาเกิดตอนนี้ล่ะค่าาาา "ไม่มีใครเห็นด้วยกับเราเลยค่ะ!!!!"
ต่อไปนี้เป็นข้อความทัดทานจากคนรอบตัวที่ทำเอาเราต้านไม่อยู่เลยค่ะ
ด้านความปลอดภัย
"ถ้าหนู งู หมู แมงสาบ ตุ๊กแก ไดโนเสาร์ ขึ้นบ้าน แกจะทำไงยะ!! พี่ยามเค้าไม่มีหน้าที่มาวิ่งจับให้แกนะ !!!!!!"
"ตอนตกแต่ง ต่อเติมบ้าน แกก้อจะนั่งหน้าแป้นเฝ้าช่างผู้ชายเป็นฝูงอ่ะนะ???!!!"
"ขโมย คนเมายา ขึ้นบ้านแกจะเอาไรไปสู้เค๊าาาา มันดีดหน้าผากแกทีเดียว แกก้อเป็นลมละม้างงง"
"วันไหนรถเสีย กลับบ้านดึกๆจะทำไง เกิดแกหน้ามืดปล้ำแทกซี่ขึ้นมา ชั้นไม่ไปประกันตัวนะ ชั้นอาย !!!"
ด้านความสะดวก
"กลางคืนหิวขึ้นมา ใต้ถุนบ้านไม่มีเซเว่นนะยะ!!!"
"ชั้นว่าห้องไหนไม่ได้ใช้ฝุ่นคงหนาเป็นนิ้ว หญ้ารอบบ้านนี่สักพักคงสูงกว่าหัวแกแน่ๆ"
ด้านความคุ้มค่า
"อะไรนะ บ้านสี่สิบ ตร.ว. โอ้ยยยย ขาเมิงสั้นแค่เนี่ยยย ใช้จริงถึง สี่สิบ ตร.ม. รึป่าวเหอะ !!"
"สามห้องนอน??? อีกสองห้องจะเอาไว้เล่นซ่อนแอบรึไงยะ" (จริงๆอันนี้ไม่ซีเรียสค่ะ ตั้งใจจะเอาไปทำเป็นห้องทำงานกับห้องเลี้ยงแมว)
นี่ยกมาแค่ส่วนหนึ่งนะคะ (แค่นี่ก็ปวดใจ ความฝันพังพาบละค่ะ)
นอกจากนี้ ส่วนตัวเราก็มีความกังวลเรื่องการซ่อมบำรุง ดูแล รักษาบ้านค่ะ นานๆไป 5 ปี 10 ปี มันจะกลายเป็นเบี้ยหัวแตกมั้ยคะ
ส่วนเรื่องช่างซ่อมบำรุง เดี๋ยวนี้เห็นมีบริการของบริษัทใหญ่ๆ ที่น่าจะวางใจได้ ในทางปฎิบัติจริง บริการแบบนี้จะช่วยเราครอบคลุมได้แค่ไหนคะ
รบกวนช่วยเราคิดหาทางออกหน่อยค่ะ ว่าปัญหาพวกนี้แก้ได้มั้ย หรือ "ผู้หญิงคนเดียว" กับ "บ้านเดี่ยว" มันเกินตัวไปจริงๆ
สาวๆที่อยู่คนเดียวช่วยแชร์ประสบการณ์จะเป็นพระคุณมากค่ะ
ปล. เราไม่มีปัญหาเรื่องการเดินทางค่ะ ไม่ได้เข้างานและเลิกงานเวลาเดียวกับคนส่วนใหญ่ รวมถึงค่าน้ำมัน+ทางด่วนเบิกได้
ขออนุญาตแทก โต๊ะเครื่องแป้ง เพื่อขอเสียงสาวๆ แทก ชานเรือน เพราะเราเห็นหลายๆคนที่เป็น single mom ก็สามารถอยู่เองได้ เลยอยากได้ความเห็นของสาวเก่งแก๊งค์นี้ค่ะ และแทก สีลม เพราะคิดว่าน่าจะมีสาววัยทำงานที่เคยอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเราค่ะ
กระทู้แรกค่ะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ