เคยฝืนเป็นตัวของตัวเองกันบ้างมั้ยค่ะ

เคยเป็นป่าวค่ะ

ประมาณว่า.. อยากให้คนที่เราชอบเนี้ย เค้าชอบเรา ในตอนที่เราเป็นตัวของตัวเอง

แต่เวลาอยู่กับคนที่ชอบ เรากลับไม่เป็นตัวของตัวเองทู้กกก.. ที

เลยพยายามฝืน เป็นตัวเอง พูดมาก ชวนคุย ตลกเฮฮา ตามปกติ

ในหัวนี้ก็คิดนู้น คิดนี้ กลัวเค้าอยู่กับเราแล้วไม่สนุก ไม่มีความสุข

ไม่ชอบตัวเองตอนอยู่กับเค้าเลยค่ะ รู้สึกเหนื่อย

เเต่ก็ยังอยากเจอ อยากอยู่ใกล้ๆ // โถ่วว.. ชีวิต!

พอกับคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสนุก เป็นตัวเอง ไม่อึดอัด ก็จะเป็นพวกคนที่เราไม่คิดอะไรด้วยอี๊กก..

มีใครเป็นแบบเราบ้างค่ะ  รึเราจะจิตอยู่คนเดียว

พอมีวิธีแก้ หรืออะไร ที่ทำให้เราอยู่กับคนที่เราชอบ ได้แบบที่เราเป็นตัวเองจริงๆ ไม่ต้องฝืนบ้างมั้ยค่ะ

เพราะจะให้เลิกชอบ ก็คงทำไม่ได้เหมือนกัน