เพิ่งรู้ว่าคนสมัยนี้ไร้น้ำใจ

เมื่อสักครู่  เราขับมอไซค์ไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตเเห่งหนึ่ง ขากลับเราก็เลี้ยวโค้งค่ะ เเล้วคือพื้นถนนมันลื่น เราเบรคหน้าค่ะ ทำให้รถลื่นไถลไปกับพื้นเลยค่ะ เป็นครั้งเเรกที่ขับรถล้มในชีวิต หลังจากขับรถมา2ปี รู้สึกตื่นเต้นนะคะ ตอนนั้น 5555 พอสักพักเริ่มเจ็บ เเล้วรถมันก็ทับขาเราค่ะ ขยับลำบากมาก เเล้วสายตาเราก็มองไปเห็นผู้หญิงสองคนที่กำลังหันมามองเราอยู่ เเล้วผู้ชายหนึ่งคนที่กำลังจะเดินผ่านไป เราก็เริ่มดีใจละ ว่าต้องมีคนมาช่วย เเต่เราก็ดิ้น พยายามที่จะลุก เเต่ด้วยขาเเละเเขนที่เจ็บ บวกกับมอไซค์ค่อนข้างหนัก ทำให้เราลุกขึ้นลำบากมาก เเต่เราก็หวังอยู่นะ ว่าคนที่เห็นจะเดินมาช่วย เเต่ฝันกลับต้องสลายค่ะ เพราะเรานอนเเอ้งเเม้งอยู่นานมาก ก็ไม่เดินมาช่วยสักที จนในที่สุด ด้วยเเรงฮึด ใครไม่ช่วยก็ต้องช่วยตัวเองเเล้วละ ก็ลุกมาด้วยความขับข้องใจ พอลุกเสร็จ พี่ยามก็มาช่วยตั้งขาตั้งรถค่ะ มือเราก็ลูบเเขนเเละขาป้อยๆ ยามก็บอกว่าพื้นมันลื่นค่ะ  
     เราก็ผิดเองละที่ขับรถไม่ระวัง เเต่ก็ไม่รู้จริงๆอ่ะ ว่าพื้นมันลื่น เพราะเพิ่งเคยไปที่นี่ครั้งเเรก เเละก็ผิดมหันมากที่เบรคหน้า ต่อไปนี้จะเบรคหลังละ เข็ด!  เเต่ก็ตื่นเต้นที่รถล้ม มันจะได้เป็นบทเรียนให้กับเรา ดีนะว่าเเค่ถลอก(เเต่ก็เยอะเอาการอยู่) ไม่ขาเเขนหักก็บุญเเล้ว
   เเต่ที่เราเสียใจมากคือ คนที่เห็นเราโดนรถทับอยู่ ทำไมไม่คิดจะเดินมาช่วย เสียใจมากจริงๆ พยายามคิดว่าเค้าคงรีบ เเต่มันก็ขัด เพราะเขายืนดูเราอยู่นิ่งๆ สงสัยกำลังช็อค (เเทนเรา)  เสียใจค่ะ ไม่มีอะไรมาก สำหรับกระทู้นี้ เเค่เเชร์ประสบการณ์ TT