ตอนเด็กๆ และช่วงวัยกลางๆ เราเจอผีบ่อยมากถ้าจะพูดว่าไม่ใช่ผีก็คงควรจะใช้คำว่า เหตุการณ์แปลกประหลาดซินะ

เริ่มเลยนะคะ อาจจะดูเหมือนเป็นรวมมิตร หน่อยๆๆ เพราะจะเล่าตามที่นึกใด้นะคะ
เรื่องแรก เกิดขึ้นตินเราอยู่ม.ปลาย ตอนนี้30ละ ช่วงนั้นเราอยู่กันกับแม่สองคน ความจริงก็อยู่กันสองคนแหล่ะนะ แม่เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวจ้า
พ่อแยกกันนานแล้ว และแม่เรารับเลี้ยงเด็กที่บ้าน ซึ่งช่วงนั้นก็มีอยู่ 3-4คน
วันที่เกิดเหตุเรานอนอยู่ในห้องนอนคนเดียว นอนเล่นๆนะคะ เหมือนเตรียมจะนอนพักในห้อง เราใด้ยินเสียงแม่พาน้องๆเดิออกไปข้างนอกห้อง
ตอนนั้นอยู่แฟลตค่ะ มีห้องนอนแยกออกจากห้องอเนกประสงค์แต่ห้องนอนจะอยู่ด้านหน้าติดกับระเบียง และเดินไปนิดนึงก็ถึงบันได เดินลงไปข้างล่าง

เราก็นอนตะแคง หันหน้าไปหากำแพงห้องข้างที่ติดกับระเบียง นอนหลับตา
ฟังเสียงแม่เดินอยู่ตรงระเบียง ยังใด้ยินเสียงแม่คุยกับน้องๆอยู่เลย
เราก็นอนฟังไปและคิดในใจว่าทำไมอากาศมันร้อนยังงี้วะ คิดพลางก็นึกอยากลุกไปเปิดพัดลมในระหว่างที่คิดนั้น
เรายังหลับตานอนตะแคงข้างหันหน้าเข้าหากำแพงอยู่ พอคิดว่าร้อนๆอยู่นั้น ก็พอดีกับที่มี ลมเป่าจากกลางหลังขึ้นมาถึงตรงใบหู พร้อมเสียงลมเป่า ฟู่ววว...
แต่เป็นเสียงลม ของผู้ชายเป่าที่ข้างหูเรา!!! คือ เหมือนเวลาเราเป่าอะไรอ่ะค่ะ แล้วมันเป็นเสียงผู้ชาย แล้วตอนนั้นคิดเลยว่าเราโดนแล้วแน่เลย และกลัวมาก
ไม่กล้าที่จะหันไป คือกึ่งๆก้ำกึ่ง ว่าจะฝืนนอนต่อไป ไม่หันไปมองดีมั้ย แต่ก็กลัวว่าถ้ายังนอนอยู่เกิดเจอหนักกว่านี้จะทำไง จะลุกก็กลัว กลัวหันไปเจอ
อล้วเราทำไงต่อ ก็จำไม่ได้แล้วค่ะ อ่อ คือตอนนั้น บ้านเราไฟดับค่ะ แต่มันยังไม่มืดเลยนะคะ แค่ประมาณ5โมงเย็น
เราเพิ่งย้ายไปอยู่บ้านนี้ใด้ซักพักเองด้วยค่ะ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เราคิดว่านะ คิดว่า ผีอ่านใจคนออกค่ะ และคือเค้ามีพลัง ขนาดเป่าลมพร้อมหายใจรดเราใด้ด้วย!!??

เรื่องนี้ถือว่าเป็นซ็อตเด็ดอันนึง ที่มันชัดเจนมีหลายมิติมากอ่ะค่ะ
มีส่วนเกียวกับบ้านด้วย เพราะอะไรเดี่ยวเราค่อยๆเล่า ต่อๆไปนะคะ^^